Μήπως είσαι ο τύπος μου; (Pas Son Genre) - Κριτική ταινίας
Μαρίνα Βερλέκη29-10-2015
Βασισμένο σε μυθιστόρημα του Philippe Vilain, το “Pas Son Genre” αναμιγνύει άσχετα και σχετικά φιλοσοφικά στερότυπα, αλλά και νόμους της φυσικής γύρω από το - πολύ γνωστό πλέον - “τα ετερώνυμα έλκονται”.
Ένας τολμηρός, αλλά και κάπως χίπστερ, αλλά και κάπως περίεργος καθηγητής φιλοσοφίας από το Παρίσι πηγαίνει να διδάξει σε μια μικρή ήσυχη πόλη στη Βόρεια Γαλλία, όπου σύντομα ερωτεύεται μια κεφάτη κομμώτρια της περιοχής. Η σαρκική χημεία τους είναι μεγάλη, αλλά θα είναι αρκετή αυτή ώστε να ξεπεραστούν τα τεράστια χάσματα ανάμεσά τους, όταν οι διαφορές τους φαντάζουν ασυμβίβαστες;
Αν το παραπάνω σας ακούγεται σαν την πλοκή της πιο στερεοτυπικής γαλλικής ταινίας που έγινε ποτέ, ο σεναριογράφος-σκηνοθέτης Lucas Belvaux μπορεί και να αξίζει το ανάλογο βραβείο. Αυτό το οικείο σενάριο όμως έχει μια φρεσκάδα μέσα του, που ακούει στο όνομα -Βελγικής καταγωγής- Emilie Dequenne, η οποία φέρνει το κατιτίς παραπάνω σε μια ταινία που φαίνεται να παίζει συνειδητά και χωρίς τύψεις πάνω στα κλασσικά γαλλικά στερεότυπα rom-com, αλλά η ηθοποιός φαίνεται να περνάει δύσκολα ξεπερνώντας τα όρια αυτών.
Ο καθηγητής φιλοσοφίας της ιστορίας μας, βιώνει πολιτισμικό σοκ από το Παρίσι και τα art openings που συνήθιζε να πηγαίνει στην κωμόπολη όπου γνωρίζει τη νεαρή κομμώτρια, η οποία προτιμά τη Eurotrash disco και το απόλυτο είδωλό της είναι η Jennifer Aniston. O Belvaux φέρνει κοντά τους δύο αυτούς ανθρώπους από, φαινομενικά, διαφορετικούς κόσμους, με ελάχιστα δείγματα της προαπαιτούμενης ειρωνείας, ούτε καν με πολλές δόσεις χιούμορ – όπως θα της αναλογούσαν.
Όλα αυτά φαίνονται αρκετά ανάλαφρα και ελάχιστης σημασίας, μέχρι να περάσει η ταινία στο δεύτερο, σκοτεινό της μισό, όπου ανακαλύπτουν οι πρωταγωνιστές (και ο θεατής μαζί τους) πόσο όντως λίγα έχουν να μοιραστούν στη σχέση τους, με πρώτο και καλύτερο τον εντελώς διαφορετικό τρόπο που οι δυο τους αντιλαμβάνονται τον όρο «σχέση μεταξύ δυο ανθρώπων».
Πολλοί και πολλές από το κοινό θα εκνευριστούν από τη μεγάλη γκάμα αναπαραγωγής των φτηνιάρικων πλέον και εξαιρετικά σεξιστικών κλισέ καθ’ όλη τη διάρκεια του “Pas Son Genre”. Η αντίληψη του «τα αγοράκια είναι από τον Άρη και τα κοριτσάκια από την Αφροδίτη» έχει ξεπεραστεί από μεγάλο μέρος της κοινωνίας εδώ και πολλά χρόνια και καιρός είναι να ξεπεραστεί και από την Έβδομη τέχνη – ακόμα και στις rom-coms.
Ίσως το κοινό όμως να μην συγχυστεί όσο θα έπρεπε μιας και η ταινία δεν έχει καρδιά και, επομένως, δεν μπορεί να βρει ούτε την καρδιά του θεατή, ο οποίος θα δυσκολευτεί πολύ να πιστέψει το μήνυμά της: «Υπάρχει μόνο ένα είδος αγάπης». Εχμ, όχι.
Ένας αφροαμερικανός πατέρας που κατάγεται από την εργατική τάξη, προσπαθεί να ζήσει την οικογένειά του κατά τη δεκαετία του 1950 στο Pittsburgh, ενώ έρχεται αντιμέτωπος με τα γεγονότα που συμβαίνουν στη δική του ζωή.
...
Βρισκόμενοι στον Παρισινό εκδοτικό κόσμο, ένας συντάκτης και ένας συγγραφέας έχουν χάσει το μυαλό τους καθώς αντιμετωπίζουν μια κρίση μέσης ηλικίας, τη μεταβαλλόμενη εκδοτικό κλάδο και τις συζύγους τους....
Ξεκίνησε με έναν εφιάλτη: «Είμαι 10 ή 11 χρονών και είμαι στο σχολείο, όπου παίζω με τους φίλους μου το διάλειμμα» μας εξηγεί ο σκηνοθέτης/σεναριογράφος David Robert Mitchell, «κι έτσι όπως κοιτάω πέρα από το χώρο πάρκινγκ, βλέπω ένα μικρό παιδί να προχωράει πολύ αργά προς το μέρος μου. Στο όνειρό μου, ξέρω ότι δεν έρχεται για καλό. Ξέρω ότι είναι ένα τέρας....
Μια γυναίκα συναντά τους δύο πρώην της το ίδιο βράδυ, ένα ζευγάρι διαλέγει τις χειρότερες θέσεις σε ένα αεροπλάνο, ένα νεαρό κορίτσι κινδυνεύει να εκτεθεί στις φίλες της ως πορνοστάρ, μια νύφη γεννάει στο δικό της γάμο, ένας έφηβος μαστουρώνει για πρώτη φορά ενώ ένας νεαρός άνδρας αναγκάζεται να ικετεύσει την παράξενη μητέρα του ώστε εκείνη να σώσει τους κόπ...
Ακριβώς αυτό που θα περίμενε κανείς για μια τέτοιου είδους ταινία! Ίσως και καλύτερη από την πρώτη, πράγμα που δε συμβαίνει συχνά στον κινηματογράφο..Ικανοποιητικές σκηνές δράσεις με πολύ προσεγμένες χορογραφίες που μπλέκονται με την αψεγάδιαστη σκηνοθεσία και τους σχετικά γρήγορους διαλόγους. ...
Αθήνα, 2008. Έχει νυχτώσει, μια γιαγιά είναι στο πάρκο, έχει πέσει κάτω από τις κούνιες. Η αστυνομία ψάχνοντας για ένα κοριτσάκι που έχει πέσει θύμα απαγωγής την εντοπίζει. Είναι σε ημιλιπόθυμη κατάσταση. Την μεταφέρουν στο νοσοκομείο.
Εκεί θα έρθουν να τη βρουν ο γιος και η εγγονή της, οι οποίοι φροντίζουν να εξηγήσουν στην αστυνομία...
Νέα Υόρκη, 2014.
Η Άννυ είναι μια οχτάχρονη, θαρραλέα μικρή. Ζει μαζί με μερικά ακόμη κορίτσια υπό την προστασία της αυταρχικής και ευέξαπτης δεσποινίδας Χάνινγκαν, η οποία είναι η ανάδοχη μητέρα τους. Μοναδική επιθυμία της είναι να ξαναβρεί τους αληθινούς γονείς της και καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να το πετύχει. Το μόνο πράγμα που έχει από εκεί...
Για τον κύριο των 10.000 ετών, τον απόλυτο μονάρχη της Κίνας.
Βασισμένη στα απομνημονεύματα του τελευταίου Αυτοκράτορα.
Μια ατμοσφαιρική ταινία-πύλη στη μαγευτική Κίνα του παρελθόντος
...
Ο χημικός Αλεξάντερ Μπίσμαρκ έκανε, όπως τόσοι ξένοι, τις καλοκαιρινές διακοπές του σε ένα χωριουδάκι της Κρήτης, όταν πρόσεξε τις κατσίκες να μασουλάνε με την ησυχία τους τα ξερόχορτα....
Εκ προοιμίου γνωρίζω ότι ο τίτλος του κειμένου αλλά κυρίως το περιεχόμενό του, θα προκαλέσουν από απορία μέχρι-ίσως- και ειρωνεία σε πολλούς από τους αναγνώστες του. Ο λόγος, ο βασικός τουλάχιστον, είναι ότι η Ελλάδα μας λόγω της κυριαρχίας του υγρού στοιχείου σε τρεις από τις πλευρές της, λόγω των πολλών και όμορφων νησιών, των κρυστάλλινων νερών της ...
Τα κοράλλια της Γης πλήττονται από μια επιδημία που τα αποχρωματίζει και τελικά τα σκοτώνει.
Οι επιστήμονες αποδίδουν το φαινόμενο στην υπερθέρμανση των υδάτων των ωκεανών λόγω της κλιματικής αλλαγής γενικότερα, αλλά και του φαινομένου Ελ Νίνιο ειδικότερα....
Το ιπποφαές, είναι ένας θρεπτικός καρπός με υψηλή διατροφική αξία. Πρόκειται για superfood που ενδυναμώνει τον οργανισμό και χαρίζει υγεία. Η επιστημονική ονομασία είναι Hippophae L. και μετρά πολλούς αιώνες, αφού είναι γνωστό από την αρχαία Ελλάδα, όπου πήρε το σπάνιο και περίεργο όνομα....
Είναι, πραγματικά, πολύ εύκολο να συνθλίψεις μια χώρα παρουσιάζοντάς την σαν αποδιοπομπαίο τράγο που περιφέρει κρεμασμένη στο λαιμό του την εκάστοτε ταμπέλα στερεοτύπων. Επί παραδείγματι, η Helena Smith σε άρθρο της στην εφημερίδα Guardian, τον Οκτώβριο του 2010, υποστηρίζει ένθερμα ότι «η Ελλάδα ...
Ποιος δεν χαμογελάει στην αναπόληση της μαγικής στιγμής που τα παιδικά του αυτιά ευφραίνονταν από τις ιστορίες του παππού και της γιαγιάς; Αν μη τι άλλο, και μόνο μια τέτοια εικόνα κάνει την καρδιά να πεταρίζει ευχάριστα.
Ποιος είναι όμως ο λόγος που τα παραμύθια έχουν συνδεθεί τόσο άρρηκτα με την εύθραυστη παιδική ηλικία...
Η Σόνια είναι σαράντα ετών, μεταφράστρια σουηδικών αστυνομικών βιβλίων και ζει στην Κοπεγχάγη. Στην προσπάθειά της να ξεφύγει από την βαρετή καθημερινότητά της αποφασίζει να πάρει δίπλωμα οδήγησης. ...
Παρακολουθώντας το εβδομαδιαίο τηλεοπτικό πρόγραμμα δεν είναι δύσκολο να συμπεράνει κάποιος ότι ο ελληνικός κινηματογράφος, ο «παλιός» ελληνικός κινηματογράφος προσελκύει ακόμη και σήμερα τους τηλεθεατές. Σε καθημερινή βάση προβάλλονται ταινίες που έχουν γυριστεί ακόμη και τη δεκαετία του 1950 (60 χρόνια πριν!!) και έχουν προβληθεί εκατοντάδες φορές αν όχι χ...
Μία καταπληκτική παιδική παράσταση για όλους που λατρεύουν τα παραμύθια.
Το "χρυσό αρισμαρί" είναι ένα σπάνιο βότανο με θεραπευτικές ιδιότητες. Ο ήρωας του έργου μαζί με ένα φίλο του θα το αναζητήσει για να σώσει τον πατέρα του. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους θα θα συναντήσουν εμπόδια μέσα από τα οποία θα φτάσουν στην αυτογνωσία
...
Ας κάνουμε μια καλή αποτοξίνωση για να νοιώσουμε ξανά πιο νέοι και όμορφοι
Ας νιώσουμε το σώμα μας πιο δυνατό ,βέβαια πάντα πριν κάνουμε την πιο κάτω δίαιτα θα ρωτήσουμε τον ιατρό μας
Προέρχεται από το Memorial Hospital και εφαρμόζεται στους υπέρβαρους καρδιοπαθείς για να χάσουν ταχέως βάρος πριν το χειρουργείο....
Αν κάνετε μια μικρή «βόλτα» από το Pinterest κατά πάσα πιθανότητα θα παρατηρήσετε έναν μεγάλο αριθμό μίνιμαλ χώρων με άψογη διακόσμηση και οργάνωση.
...
Οι περισσότεροι έχουμε συνδυάσει ευχάριστες μυρωδιές με τα παιδικά μας χρόνια. Εξάλλου όταν μπαίνετε σε ένα σπίτι η πρώτη εντύπωση είναι η μυρωδιά και μετά βλέπετε τους χώρους. Έτσι και έχει άσχημη μυρωδιά το σπίτι σας η εντύπωση των άλλων για αυτό θα είναι κακή άσχετα με τη διακόσμησή του. Για αυτό είναι πολύ σημαντικό...
