Οι δύο πιο γνωστές ταινίες του Alejandro Jodorowsky, το “El Topo” (1970) και το “The Holy Mountain”(1973), είναι δομημένες ως μια σειρά από αποστολές και τελετές, στις οποίες ένας ανώνυμος πρωταγωνιστής κάνει το ταξίδι του προς μια πεφωτισμένη κατάσταση. Αυτές είναι ταινίες με κυρίαρχο στοιχείο τα τελετουργικά, στις οποίες οι σωματικοί και ψυχικοί μετασχηματισμοί εξομοιώνονται, τα μαλλιά κουρεύονται ή αλλάζουν χρώμα, και τα υπάρχοντα καίγονται ή θάβονται. Δεν αποτελεί λοιπόν καθόλου έκπληξη το γεγονός ότι ο Jodorowsky , που παίζει τον κύριο χαρακτήρας και στις δύο ταινίες, είναι ένας επαγγελματίας στη "σαμανική ψυχοθεραπεία», η οποία προϋποθέτει ότι το υποσυνείδητο είναι προσανατολισμένο προς το συμβολισμό και μυστικισμό. Οι υποστηρικτές της πρακτικής αυτής, πολλοί από αυτούς μάλιστα σχετίζονται με τον Χιλιανό σκηνοθέτη, έχουν επινοήσει τελετές και τελετές για να ξεπεράσουν ψυχολογικά τραύματα.
Παρόμοιο σκοπό με τις παραπάνω ταινίες ακολουθεί και το «The Dance of Reality», χωρίς όμως να ακολουθεί απαραίτητα συναφή πορεία. Το “The Dance of Reality”, η πρώτη ταινία του Jodorowsky μετά από 23 χρόνια είναι απροκάλυπτα θεραπευτική. Πρόκειται για 130 λεπτά ψυχομαγευτικής τελετής κατά την οποία ο 85χρονος πλέον σκηνοθέτης προσπαθεί να συνεννοηθεί και να συμβιβαστεί με τον σκληρό και βάναυσο πατέρα του, Jaime. "Αγκάλιασε την ταλαιπωρία σου, γιατί, μέσω αυτής, θα φτάσεις σε μένα" λέει ο Jodorowsky στο νεότερο εαυτό του (Jeremias Herskovits) σε κάποιο σημείο. «Για σένα, δεν υπάρχω ακόμη. Για μένα, δεν υπάρχεις πια.»
Στο κλείσιμο της ταινίας του, ο Jodorowsky στέκεται πάνω σε ένα ρυμουλκό μαζί με έναν σκελετό και χάνεται μέσα σε μια ομίχλη- δίνοντας έτσι την εντύπωση ότι πρόκειται για την ταινία ενός ηλικιωμένου ανθρώπου που έφτασε πια στο σημείο να έρθει σε συμφωνία με τη ζωή εν αναμονή θανάτου. Και όμως, δεν υπάρχει τίποτα το ζοφερό στη σκηνή αυτή: το ρυμουλκό είναι βαμμένο μοβ, ο σκελετός είναι απλά ένας άνθρωπος σε ένα αποκριάτικο κουστούμι, και ο Jodorowsky φαίνεται να χαμογελάει.
Ο Jodorowsky είναι μια μυστήρια και μαγνητική φιγούρα, ο οποίος επέστρεψε με ένα από τα πιο συγκινητικά, αλλόκοτα, τολμηρά και υπέροχα κινηματογραφικά έργα που έχουμε δει φέτος.
Στο “The Dance of Reality” ο Jodorowsky έχει φυτέψει περίτρανα το χιούμορ του, τη φαντασία, και την αίσθηση της υπερβολής. Η ζωηρή μητέρα του, Sara (Pamela Flores), τραγουδάει όλα της τα λόγια σαν μια μελοδραματική σοπράνο, κάτι που γίνεται όλο και πιο αστείο, όσο η ίδια η υπόθεση της ταινίας γίνεται όλο και πιο θλιβερή.
Ο κόσμος του νεαρού Jodorowsky είναι εν μέρει η πραγματικότητα όπως την ξέρουμε και εν μέρει ένα περίεργο μείγμα από «μισές» αναμνήσεις, ανέκδοτα και τις στεναχώριες της παιδικής ηλικίας. Φυσικά και εμφανίζεται στην ταινία ο ίδιος ο Jodorowsky, όπως αναφέρθηκε και πρωτύτερα, όχι τόσο στο ρόλο του αφηγητή, αλλά αυτού που φέρει τη λύτρωση. Αυτός φαίνεται να έχει πλέον αποδεχτεί τα παιδικά του χρόνια, τα οποία και του προσφέρουν μεγάλη πνευματική παρηγοριά. Ο νεαρός πρωταγωνιστής της ταινίας προβάλλει, στην ουσία, ένα επικό πνευματικό και φιλοσοφικό ταξίδι μέσω του πατέρα του , κάνοντάς τον να φαίνεται, μέσα από το πολύτιμο εργαλείο της φαντασίας, ένα πολύ καλύτερο άνθρωπο εκ των υστέρων. Και αυτό, βέβαια, αντανακλά τον ίδιο τον Jodorowsky, ο οποίος φαίνεται να έχει αναδιπλώσει αυτή την ιστορία προς το δικό του γιο.
Όλοι μας έχουμε άλλωστε αυτές τις περίεργες αναμνήσεις από την παιδική μας ηλικία, που δεν μπορούμε να τις εξηγήσουμε. Το “Dance of Reality” παίρνει αυτές τις μικρές μαγικές στιγμές και τις επεκτείνει, τις διερευνά και τις χρωματίζει με τα πιο έντονα χρώματα. Η αγάπη και η αδυναμία του Jodorowsky για το σουρεαλιστικό και το τραγελαφικό αποδεικνύεται και με το παραπάνω σε αυτή του την ταινία. Αυτό που κάνει τις ταινίες του τόσο μαγευτικές όμως δεν είναι η παραδοξότητά τους, αλλά η άρνησή τους να χωρίζουν τον κόσμο σε καλούς και σε κακούς, ακόμα και όταν είναι πασιφανές ή πολύ εύκολο να το πράξουν. Άλλωστε, σύμφωνα με τον σκηνοθέτη μας, όλοι μας κινούμαστε μεταξύ καλού και κακού, σαν πνευματικοί πρόσφυγες που χάσαμε το παρελθόν και το μέλλον μας, παραπαίουμε μεταξύ του καλύτερου και του χειρότερου εαυτού μας.
Μπορεί να ζούμε στην πραγματικότητα, όπως ο Jodorowsky υποστηρίζει, ωστόσο δεν διαμένουμε εξ ολοκλήρου στο εσωτερικό της. Η σχέση μας με την πραγματικότητα δεν είναι παρά ένας απαλός χορός, ένα πανέμορφο ταξίδι, μια συνεχής αντανάκλαση.
Η ταινία «Έκτη Αίσθηση» είναι μια απτή απόδειξη της ομορφιάς του καλού σινεμά. Μια ταινία τρόμου ασύγκριτου κάλλους που επιτυγχάνει να ανατριχιάσει τους θεατές που την βλέπουν χωρίς να έχει το παραμικρό ίχνος βίας όπως τα σημερινά θρίλερ. Θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι μια ταινία «κορυφή» στο είδος της...
Ένας Σύρος μετανάστης ο Κάλεντ, φτάνει στη Φινλανδία κρυμμένος σε ένα πλοίο. Πίσω στην πατρίδα του, λόγω του πολέμου έχει χάσει όλη του την οικογένεια και αναζητάει την αδερφή του, η οποία βρίσκεται κάπου στην Ευρώπη. Με την άφιξη του θα ζητήσει άσυλο, αλλά θα απορρίψουν το αίτημα του και θα πρέπει να επιστρέψει στη χώρα του....
Μια ομάδα χαρισματικών νέων συγκροτείται με σκοπό να κατασκευάσει την πρώτη μηχανή τηλεμεταφοράς, η οποία δεν μεταφέρει αντικείμενα σε κάποιο μέρος πάνω στη γη, αλλά τα μεταφέρει σ’ ένα άλλο, παράλληλο σύμπαν. Τρελό, σωστά; Όχι τόσο τρελό όσο ένας τύπος που τεντώνεται σαν τσίχλα. Τέλος πάντων, η μηχανή κατασκευάζεται και τέσσερις εξ αυτών ταξιδεύουν στο παρά...
νηπιαγωγείο. Παράλληλα, παρακολουθεί μαθήματα ποίησης σε νυχτερινό σχολείο, έχοντας πλήρη συναίσθηση της μετριότητάς της και σε μία προσπάθεια να μετριάσει το άγχος της. Ανακαλύπτει τυχαία πως ένα αγόρι στην τάξη που διδάσκει έχει έμφυτο ταλέντο στην ποίηση. Στην προσπάθειά της να καλλιεργήσει το πολύτιμο ταλέντο του, τα όρια μεταξύ ενθουσιασμού και επικίνδυ...
Μόλις πριν τρεις αιώνες το να ανέβει ο άνθρωπος το βουνό θεωρούταν παρανοϊκό, αλλά και τόπος των θεών. Κάποια χρόνια αργότερα, περίπου 100, οι άνθρωποι άρχισαν να σκέφτονται την αναρρίχηση, αλλά και πάλι θεωρείτο κάτι το ακατόρθωτο. ...
Κανείς δεν μπορεί να δει μέχρι τέλους την συγκεκριμένη ταινία, αυτή ήταν η πρόταση που ακολουθούσε κάθε κείμενο για την «Veronica», την τρομακτικότερη ταινία που πρόβαλε το Netflix, για δυο με τρεις ημέρες. Οπότε σαν γνήσιος λάτρης των θρίλερ και του παραφυσικού-μεταφυσικού αλλά και σαν άνθρωπος που τρέμει ...
Μπέλφαστ, 1971. Μια ομάδα Βρετανών στρατιωτών καταφθάνει στην πόλη, που φλέγεται από την εμφύλια σύγκρουση Καθολικών και Προτεσταντών. Όλοι γνωρίζουν πως η κατάσταση μπορεί να εκραγεί ανά πάσα στιγμή.
Καθώς ξεσπούν αιματηρά επεισόδια, ένας στρατιώτης αποκόπτεται από τους δικούς του και βρίσκεται στο έλεος των παραστρατιωτικών ομάδων...
Όταν ο δημιουργός ενός κόσμου εικονικής πραγματικότητας που ονομάζεται OASIS πεθαίνει, απελευθερώνετε ένα βίντεο στο οποίο προκαλεί όλους τους χρήστες του OASIS να βρουν το αυγό του Πάσχα. Ο νικητής θα κερδίσει την περιουσία του....
Αμερικανική δραματική ταινία του 2016 που πραγματεύεται τις οικογενειακές σχέσεις και βασίζεται κυρίως στο θέμα της απώλειας και του πένθους, παρουσιάζοντας παράλληλα την επιρροή από τα τραύματα του παρελθόντος.
Πρόκειται για ένα καλογραμμένο δράμα που έρχεται να αγγίξει, να συγκινήσει αλλά και να προβληματίσει. Η διάρκειά του αν και μεγάλη δεν κουράζει τ...
Καινούργιο και πολύ ενδιαφέρον «what to do» για όσους πρόκειται να επισκεφθούν το Άμστερνταμ: μια ολλανδική εταιρεία προσφέρει στους τουρίστες τη δυνατότητα να βγουν για δίωρο ψάρεμα στα κανάλια της πόλης. Ψάρεμα πλαστικών απορριμμάτων!
...
Τα βαρέα μέταλλα διαλύονται στο νερό, αλλά όχι στο λάδι. Επομένως, μένουν στα μέρη του ηλίανθου όπου υπάρχει νερό και δεν περνούν στον ανθό.
Η καλλιέργεια ηλίανθων για την παραγωγή ηλιέλαιου μπορεί να είναι μια ασφαλής λύση για περιοχές με ρυπασμένο υδροφόρο ορίζοντα. Ομάδα Ελλήνων επιστημόνων από το Εργαστήριο Χημείας Τροφίμων του Πανεπιστημίο...
Η διατροφή είναι ένα πεδίο διαρκώς μεταβαλλόμενο. Για άτομα που βασίζονται σε επιστημονικές αποδείξεις όπως εγώ αυτό φαίνεται συναρπαστικό, αλλά για όσους θέλουν απλώς μια σταθερή απάντηση σε ζητήματα που αφορούν την υγεία τους μάλλον είναι απογοητευτικό.
Η διατροφή είναι μια σχετικά καινούρια επιστήμη και μόλις τώρα αρχίζουμε να κατανοούμε τις σύνθετες αλλ...
Θέλω να ομολογήσω το εξής: μισώ τις συνεντεύξεις. Τις θεωρώ τρομακτικές. Νομίζω ότι μπαίνω στο στόμα του λύκου. Αν συμφωνείς μαζί μου, δεν είσαι ο μόνος. Ακόμα και οι πιο έμπειροι αισθάνονται έναν κόμπο στο στομάχι κατά την διάρκεια μίας συνέντευξης.
...
Όλοι κάνουμε όνειρα και θέτουμε στόχους στη ζωή μας σε διάφορους τομείς, άλλοι μεγαλύτερους και άλλοι πιο συνετά διεκδικούν ενδεχομένως κάτι πιο μικρό. Κάποιοι άνθρωποι έχουν περισσότερες προσδοκίες από την επαγγελματική τους πορεία και κυνηγούν μια καταξίωση και καριέρα, κάποιοι άλλοι κάνουν όνειρα για την προσωπική και οικογενειακή τους ζωή και φυσικά άλλοι θέτουν μικρούς ή μεγάλους στόχους και ...
Ή μάλλον για να είμαστε ακριβείς τον Bίο και την πολιτεία του, όπως ο Καζαντζάκης επέλεξε να τιτλοφορήσει ένα από τα αριστουργηματικά του μυθιστορήματα. Η αρχική ανακρίβεια του τίτλου περισσότερο συγχωρείται αν λάβουμε υπόψη μας την μεγάλη επιτυχία που η λογοτεχνική φιγούρα του πρωταγωνιστή άσκησε τόσο στον κινηματογράφο, όσο και στη μουσική βιομηχανία...
43 δολοφονίες μετά, ο εφιάλτης ζει ανάμεσά μας…
Σοβιετική ένωση, 1953. Ένας πράκτορας της MGB, υποστηρικτής του Στάλιν, ξεκινά να ερευνά μια υπόθεση φόνων με θύματα μικρά παιδιά. Δεν έχει καμία βοήθεια από την αστυνομία ή την κυβέρνηση, παρά μόνο από τη σύζυγό του. Η κυβέρνηση υποστηρίζει πως στη χώρα δεν συμβαίνουν τέτοια
...
Η θερμοκρασία έχει ανέβει και το μόνο που αναζητάμε είναι στιγμές χαλάρωσης και δροσιάς σε κάποιο beach bar. Όσοι δεν μπορείτε να πάτε σε κάποιο νησί , αλλά έχετε το Σαββατοκύριακό σας ελεύθερο, μην ανησυχείτε καθόλου! Οι επιλογές για όσους μένουν στην Αθήνα, δεν είναι λίγες. Αν πάλι θέλετε να φύγετε εκτός Αθηνών, δείτε 5 ιδανικούς προορισμούς για τα καλοκαι...
Η «καθαριότητα είναι η μισή αρχοντιά» λέει η παροιμία, αλλά αν τρέχεις από το πρωί μέχρι το βράδυ, όσο άρχοντας κι αν νιώθεις πόση όρεξη μπορεί να έχεις για φασίνα; Δείτε μερικές συμβουλές που θα σας βοηθήσουν να κερδίσετε περισσότερο ελεύθερο χρόνο για εσάς.
...
