Έντεχνο, μία από τις μουσικές κατηγορίες που έχει χαρίσει άφθονες ώρες γεμάτες καβγάδες και διαφωνίες, τόσο για την ονομασία του μουσικού είδους-ρεύματος, όσο και για τους καλλιτέχνες που το εκπροσωπούν. Ένα μουσικό είδος που έχει αναδείξει μερικές από τις καλύτερες φωνές του ελληνικού πενταγράμμου από την αρχή της δημιουργίας του, αν μπορούμε να πούμε ότι υπήρξε κάποτε, κάπου στα 1960, γεννημένο από τον Μάνο Χατζηδάκη και θα μπορούσαμε να πούμε βαφτισμένο από τον ίδιο και από τον Μίκυ Θεοδωράκη. Αν θα δινόταν ένας ορισμός, η έντεχνη μουσική ξεκίνησε ως ένα πάντρεμα της ελληνικής - λαϊκής μουσικής με στοιχεία από την κλασική, με στίχους λυρικούς και ποιητικούς, με ενορχηστρώσεις που κάνουν το είδος προσιτό και αγαπητό σε πολλές και διαφορετικές ομάδες ανθρώπων. Σε αυτό συνετέλεσε και η πολιτική προέκταση και χρήση της μουσικής αυτής, με κομμάτια που ακόμα και σήμερα δεν έχουν χάσει το ύφος και τη σημασία τους σχεδόν σαράντα χρόνια μετά.
Ακόμα και τώρα, πάμπολλοι νέοι δημιουργοί επιλέγουν την έντεχνη μουσική, προσδοκώντας μια εύκολη καταξίωση και μια χωρίς κόπο επιτυχία. Μια κιθάρα με πέντε ακόρντα, μία μελοποίηση ενός κλασικού κειμένου καθώς στοχεύουν και σε εκλεπτυσμένο κοινό ή η δημιουργία στίχων χωρίς ιδιαίτερο νόημα για πλειάδα ακροατών και έτοιμο το αριστούργημα. Βεβαίως ο εν λόγω δημιουργός είναι δεδομένο πως θα χαντακωθεί και θα γυρίσει στην πρωινή του δουλειά, καθώς θα καταλάβει πως η σκάλα της μουσικής καταξίωσης-αναγνώρισης-επιτυχίας είναι τεράστια και όλο εμπόδια να την σκαρφαλώσεις. Όσοι προσπάθησαν να το πράξουν με τον εύκολο τρόπο, πηδώντας δύο-δύο ή τρία-τρία τα σκαλιά γκρεμοτσακίστηκαν και δεν ξανασηκώθηκαν καν να την αντικρίσουν, ούτε κατά διάνοια να την ξανανεβούν. Οπότε αν και αργά καταλαβαίνει πως η μουσική δεν είναι τόσο εύκολη όσο υπέθετε.
Τώρα, οι καλλιτέχνες που έχουν καταξιωθεί και δημιουργήσει μέσα από το συγκεκριμένο είδος, πώς έκαναν επιτυχία και πέτυχαν, είναι πασιφανές. Επιμονή, προσήλωση στη μουσική παιδεία τους και ατέλειωτη δουλειά πάνω στη μουσική. Από το μηδέν που ξεκίνησαν οι περισσότεροι, μέχρι το σημείο που ο καθείς θεωρεί ιδανικό να φτάσει, δούλεψαν αδιάκοπα και συνεχίζουν να το πράττουν. Το έντεχνο τραγούδι έχει αυτή τη μαγεία, να επισκιάζει το ελάττωμα και να ξεχωρίζει το ταλέντο. Για παράδειγμα όταν δεν υπάρχει μία τόσο καλή φωνή, υπάρχει μία καλή ενορχήστρωση. Όταν δεν υπάρχει μία καλή ενορχήστρωση, υπάρχει ένας καλός στίχος και πάει λέγοντας. Είναι χαρακτηριστικό γενικά της μουσικής, αλλά στο έντεχνο ξεχωρίζει. Υπάρχει βεβαίως και ο ερμηνευτής που έχει όλο το πακέτο (όπως θα έλεγαν κάποιοι μανατζαρέοι), που στην περίπτωση αυτή η επιτυχία είναι μονόδρομος, καλώς ή κακώς. Καλώς γιατί μπορεί να διαρκέσει για μια ζωή, κακώς γιατί θα σκάσει σαν ένα πυροτέχνημα για λίγο και θα εξαφανιστεί. Πολλά τέτοια παραδείγματα.
Η χαρακτηριστική εικόνα της παραλίας, με τον κάθε τυχάρπαστο που έχει αγκαλιά μία κιθάρα και παίζει τέσσερις συγχορδίες ψευτοτραγουδώντας δεν είναι παράδειγμα της μουσικής αυτής. Είναι δυσφήμηση διότι, δεν ξέρει τι τραγουδάει, γιατί γράφτηκε αυτό που τραγουδάει, απλά το κάνει για λόγους που ούτε κι ο ίδιος γνωρίζει. Το οξύμωρο είναι ότι υπάρχει κοινό που τους ακούει, κοινό που γνωρίζει τη μουσική και υπομένει αυτό το μαρτύριο από τους βασανιστές με τις κιθάρες, πολλές φορές διασκεδάζοντας ή παριστάνοντας ότι διασκεδάζει, άγνωστο το γιατί.
Εν ολίγοις, το έντεχνο πλέον αντιπροσωπεύει την ελληνική μουσική, είναι μία κατηγορία της ελληνικής μουσικής που παραμένει ζωντανή. Αξίζει το σεβασμό των μουσικόφιλων και οι καλλιτέχνες του αξίζουν την αναγνώριση. Είναι ίσως η τελευταία ρίζα που μας οδηγεί και θυμίζει την λαϊκή ελληνική μουσική, ας μην την αφήσουμε να εκλείψει.
Για τους περισσότερους, η εορταστική περίοδος των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς αλλά και των Φώτων, έχει ταυτιστεί -εκτός των άλλων- με ένα ντεκόρ, με ένα διάκοσμο, μη αστικό, με μια εικόνα που συνδέεται με την ύπαιθρο, το χωριό, το βουνό, το χιόνι και ένα μεγάλο τζάκι να αποπνέει ζεστασιά και θαλπωρή. Διόλου...
Θ' αρχίσω με το κλασικό επαναλαμβανόμενο κλισέ, τι να πρωτογράψεις για αυτήν τη μαγική κατ' εμέ πόλη. Για το απίστευτο κλίμα της, την υγρασία που φτάνει στα ουράνια κατά τη διάρκεια του χειμώνα και σου τρυπάει μέχρι και την ψυχή αν αποφασίσεις να κατέβεις μια βολτίτσα στην παραλία ή σε κανένα από τα χιλιάδες καφέ στα περίχωρά της, για τους...
Κάποια στιγμή ίσως χρειαστεί να αλλάξετε χώρα διαμονής, είτε βρείτε μια νέα δουλειά, είτε μετακινηθείτε σε κάποιο άλλο τμήμα της εταιρείας που εργάζεστε, είτε -πιο επίκαιρα-βλέπετε καλύτερο το μέλλον σας σε μια άλλη χώρα.
Οποιαδήποτε και αν είναι η αιτία της μεγάλης αυτής αλλαγής, είτε αφορά δουλειά, σπουδές ή κάτι άλλο, γεγονός είναι ότι αυτή η αλλαγή, μερ...
Είναι το νήμα που ενώνει, το νήμα που οδηγεί, το νήμα που μπορεί να κατανοήσει ότι με πρώτη ματιά φαίνεται ασύνδετο, το νήμα που μπορεί να μας ταξιδέψει σε κόσμους ασύμβατους φαινομενικά, φωτίζοντας υπόγειες συγγένειες που οι άνθρωποι διστάζουν να αποδεχθούν....
Οι δυνάμεις του κακού, έχοντας στην υπηρεσία τους τον «πλούτο» και την «επιστήμη» βρίσκονται ένα βήμα πριν τον τελειωτικό αφανισμό της ανθρωπότητας.
Η παρασκευή ενός φίλτρου θα επιταχύνει την καταστροφή.
Το περιβάλλον βαθιά πληγωμένο. Φωτιές, πλημμύρες, φυσικές καταστροφές.
Το ανθρώπινο είδος, κατεστραμμένο. Πόλεμοι, γενοκτονίες, υπερκατανάλωση, μοναξιά...
Το Θέατρο του Νέου Κόσμου για 14ο χρόνο φέτος και παρ’ όλες τις δυσκολίες συνεχίζει τη δράση του «Θεάτρου αλληλεγγύης για παιδιά», δηλαδή της κινητής μονάδας θεάτρου για παιδιά που νοσηλεύονται σε νοσοκομεία και ιδρύματα ή ανήκουν σε ευαίσθητες ομάδες. Η παράσταση θα παίζεται και στο Θέατρο του Νέου Κόσμου κάθε Κυριακή στις 12:00, με προαιρετικό εισιτήριο 5€...
Ο παλιός ελληνικός κινηματογράφος, που ακόμη και σήμερα συγκινεί πλήθος θεατών κάθε ηλικίας, υπήρξε για τα ελληνικά δεδομένα μια κατάσταση πρωτόγνωρη σ' όλες τις πλευρές και τις εκφάνσεις της. Αμέτρητα εισιτήρια, φώτα, λάμψη, πρωτοσέλιδα, εκδηλώσεις λατρείας από τους συρρέοντες κατά κύματα θεατές, συνεντεύξεις πρωταγωνιστών...
Η θεατρολόγος - ηθοποιός Στέλλα Μιχαήλ με τη παιδική σκηνή “Αερόπλοιο” θα κάνει, δεύτερη φορά, μετά την επιτυχία που είχε τέλος Φεβρουαρίου, μια ιδιαίτερη παράσταση για μικρούς και μεγάλους, ένα μαγικό και παραμυθένιο ταξίδι στον φιλόξενο χώρο της ANDIPA GALLERY του Λονδίνου. Η η...
Ίσως να φταίει ότι καλοκαιριάζει, ίσως να φταίει πως αρχίζω να μην αντέχω την ζέστη που έρχεται και αρχίζω να φαντασιώνομαι παραλίες κάπου στην Καραϊβική με συνοδεία PsychedelicTrance, ίσως απλά να γερνάω και το καλοκαίρι να μου θυμίζει την χαμένη νιότη και την παιδική ηλικία που ποτέ δεν πέρασε και ποτέ δε θα φύγει από πάνω μου. Τέλος όλων, σήμερα θα αναφερ...
Οι μπλε κάδοι της ανακύκλωσης συσκευασιών, συχνά φορτωμένοι με κάθε είδους σκουπίδι, δίνουν μια εικόνα των μεγάλων προβλημάτων που αντιμετωπίζει ακόμα η ανακύκλωση στη χώρα μας. Φανερώνουν όμως και τη σύγχυση για το τι πρέπει να πέφτει ή όχι στον μπλε κάδο, την οποία έχουν ακόμα και πολίτες που θέλουν να συμμετέχουν στην ανακύκλωση....
Τα τεχνητά η/μ πεδία είναι πλέον μια οικτρή πραγματικότητα που κατακλύζει την καθημερινότητα μας. Είναι διάχυτα και βρίσκονται παντού ρυπαίνοντας με έναν ύπουλο, αθόρυβο και ανεπαίσθητο τρόπο το ζωτικό μας περιβάλλον.
Παράγονται:
-από δορυφορικές κεραίες
-από ραδιοτηλεοπτικές...
Έκκληση για «πράσινη ανάκαμψη» από την κρίση του κορωνοϊού, στην οποία θα ληφθεί υπόψη η ατμοσφαιρική ρύπανση και η κλιματική αλλαγή, απευθύνουν στους ηγέτες του πλανήτη γιατροί και επαγγελματίες από τον χώρο της υγείας.
...
Θυμίζει και μήλο και αχλάδι μαζί, έχει έντονο κίτρινο χρώμα και θα μπορούσε κι αυτό ως «χρυσό μήλο» να κάνει το γιατρό πέρα, αφού είναι πλούσιο σε κάλιο και νερό, ενώ περιέχει βιταμίνη C που τονώνει το ανοσοποιητικό, βιταμίνη Α που κάνει καλό στην όραση και βιταμίνες του συμπλέγματος Β που ωφελούν το νευρικό σύστημα. Αν σε αυτά προσθέσουμε τις φυτικές...
Είναι ένα συναίσθημα για το οποίο όσο και να έχεις αρνηθεί πως το έχεις νοιώσει, τόσο περισσότερο η ίδια η ζωή σε διαψεύδει. Η ζήλια δεν είναι ένα συγκεκριμένο συναίσθημα, όπως πιστεύεται, αλλά ένα κράμα συναισθημάτων, όπως ο φθόνος και η απογοήτευση. Η ζήλια ενεργοποιείται μέσα όταν αισθανόμαστε πως είμαστε κατώτεροι σε ικανότητες, πλούτη, υγεία ή οτιδήποτε...
Γιατί οι άνθρωποι τείνουν να περιπλέκουν τις ζωές τους; Είναι επειδή τους έχει πλακώσει η πλήξη ή μήπως επειδή δεν έχουν να ασχοληθούν με σημαντικότερα πράγματα; Ως γνωστόν ο κάθε ένας από εμάς αποδίδει διαφορετικά νοήματα σε διάφορα γεγονότα ανάλογα με την προσωπική εκτίμησή του. Είναι αυτό αρκετό για να δικαιολογήσει την επιδεινούμενη τάση των ανθρώπων να μπερδεύουν πρόσωπα, καταστάσεις και δεδο...
Ο Μερσώ, ο αφηγητής, είναι ένας μέσος υπάλληλος γραφείου στο Αλγέρι. Αφηγείται την ύπαρξη του σε όλη της τη μετριότητα, περιορισμένη να κυλάει μηχανικά με κινήσεις καθημερινές και να ζητάει ενστικτωδώς τις στοιχειώδεις αισθήσεις. Ζει μέσα σε ένα είδος νάρκης, σε μια παράξενη αδιαφορία: τη στιγμή που πρόκειται να κάνει κάτι, παρατηρεί συχνά ότι μπορεί να κάνε...
Ο Τσάρλι ξεπηδά από το παρελθόν και προσγειώνεται στο σύγχρονο παρόν. ‘Ενας ρομαντικός περιπλανώμενος oνειροπόλος, μια ύπαρξη ευαίσθητη και τρυφερή που βρίσκεται διαρκώς σε κίνηση. Ένα μεσημέρι, καθισμένος στο παγκάκι ενός πάρκου, ξεφυλλίζει μια εφημερίδα στην οποία υπάρχει ένα μήνυμα αποκλειστικά για αυτόν....
Στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, στο Δώμα, ολοκληρώνονται την Τρίτη 1η Δεκεμβρίου οι παραστάσεις του έργου «ΟΔΥΣΣΕΙΑ, ΡΑΨΩΔΙΑ ΕΨΙΛΟΝ».
Λίγα λόγια για την παράσταση :
Η αποκοπή του Οδυσσέα από το νησί της Καλυψώς και τα πάθη του στο πέλαγος.
Η αναμέτρηση του Οδυσσέα με τα αισθήματά του, με τους θεούς, τους δαίμονές του, με τον ίδιο τον εαυτό του.
Ο αφηγητής ...
Πρόκειται για ένα κέικ απλό μια που δε χρειάζεται μίξερ, οικονομικό γιατί δε χρειάζεστε πάνω από 3 ευρώ για να το φτιάξετε, αλλά και πολύ ελαφρύ μια που μια φέτα δεν έχει πάνω από 100 θερμίδες! Ωστόσο παραμένει απολαυστικό!...
Το υπνοδωμάτιο είναι αναμφισβήτητα το πιο ξεχωριστό και ιδιαίτερο δωμάτιο του σπιτιού. Το σαλόνι είναι αυτό που μπορεί να βλέπουν οι καλεσμένοι μας και να δίνουμε βαρύτητα στη διακόσμηση του, δεν θα πρέπει να παραμελούμε όμως για τον πιο προσωπικό μας χώρο.
Η κρεβατοκάμαρα είναι το δωμάτιο, το οποίο θα πρέπει να εναρμονίζεται πλήρως με τα προσωπικά μας γο...
Κάναμε την έρευνά μας και διαπιστώσαμε ότ τα βακτήρια συσσωρεύονται στα πιο απίθανα μέρη! Η βρωμιά κάνει πάρτυ όχι (μόνο) στην λεκάνη της τουαλέτας, στους κάδους απορριμάτων ή στο νεροχύτη, αλλά (και) σε μικροαντικείμενα που χρησιμοποιούμε καθημερινά και είναι φαινομενικά ακίνδυνα, όπως στα πόμολα, στο πληκτρολόγιο...
