Κυκλοφορεί από τον Μετρονόμο το νέο τραγούδι "Άσπρα μαντίλια" σε μουσική Κωνσταντίνου Αθυρίδη, στίχους της Γεωργίας Βεληβασάκη και στίχους στα ισπανικά του Luis Borda, που ερμηνεύουν ο Δημήτρης Ζερβουδάκης, η Γεωργία Βεληβασάκη και ο Luis Borda.
Ένα τραγούδι για τις μανάδες που ύψωσαν το ανάστημά τους απένταντι στην εξουσία, την εποχή της δικτατορίας του Βιντέλα στην Αργεντινή, όταν 30.000 νέοι "εξαφανίστηκαν" αφήνοντας αναπάντητα ερωτήματα και αγιάτρευτες ανοιχτές πληγές, όπως περιγράφεται στο βιβλίο του Κώστα Ιουλιανού Λουλουδάκη, Άσπρα μαντίλια στην Plaza de Mayo, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΚΨΜ, όπως περιγράφει η στιχουργός στο σημείωμά της.
Το εικαστικό έργο του εξωφύλλου με τίτλο «¡Basta!» (Φτάνει!) είναι του Carlos Terribili και φιλοξενείται στο Museo del Bicentenario στην Αργεντινή.
Η Γεωργία Βεληβασάκη γράφει για το τραγούδι «Άσπρα μαντίλια»:
Η έμπνευση για το τραγούδι ήταν το βιβλίο του παλιού μου φίλου και συμμαθητή, Κώστα Ιουλιανού Λουλουδάκη, Άσπρα μαντίλια στην Plaza de Mayo (εκδ. ΚΨΜ), που με συγκίνησε βαθύτατα. Το βιβλίο αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στην εποχή της δικτατορίας του Βιντέλα στην Αργεντινή και στις μανάδες εκείνες που ύψωσαν το ανάστημά τους απέναντι σε μια εξουσία που τους είχε στερήσει τα ίδια τους τα παιδιά. Τριάντα χιλιάδες νέοι ‘’εξαφανίστηκαν’’ εκείνο τον καιρό, αφήνοντας αναπάντητα ερωτήματα και ανοιχτές πληγές.
Με τα λόγια του Κώστα Λουλουδάκη: "Παραστρατιωτικές ομάδες εμφανίζονταν από το πουθενά οδηγώντας τα μαύρα Ford Falcon. Κάθε πολίτης ήταν πιθανός στόχος. Ακόμη και τα παιδιά. Τα μωρά τα έδιναν ως λάφυρα πολέμου σε οικογένειες που είχαν το ’σωστό φρόνημα’. […] Κι έμειναν μια χούφτα ηλικιωμένες γυναίκες να σηκώσουν την αξιοπρέπεια για όλη την ανθρωπότητα στις βασανισμένες πλάτες τους. Ένα απόγευμα, στις 30 Απριλίου του 1977, συγκεντρώθηκαν για πρώτη φορά 14 μητέρες και γιαγιάδες αγνοουμένων στην Plaza de Mayo (Πλατεία του Μάη), φορώντας λευκά μαντίλια. Σκούπισαν τα δάκρυα από τα μάτια τους, έσφιξαν σε γροθιά τα χέρια τους και αντέδρασαν! Οργάνωσαν εβδομαδιαίες διαδηλώσεις. Κάθε Πέμπτη ήταν εκεί και πιασμένες από το μπράτσο η μία της άλλης γύριζαν γύρω από την πλατεία στην αντίθετη φορά του ρολογιού. Για να βρουν τα παιδιά και τα εγγόνια τους που τα είχε καταπιεί το φασιστικό καθεστώς. Ανάμεσά τους ήταν και η Αλίσια Μορό ντε Χούστο (Alicia Moreau de Justo), που κόντευε τα εκατό, μα που από το 1910 μιλούσε στον κόσμο για σοσιαλισμό, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για τα δικαιώματα της γυναίκας.
Στα τέλη του 1977, οι τρεις πρώτες μανάδες και γιαγιάδες που οργάνωσαν τις διαμαρτυρίες και δύο καλόγριες απήχθησαν από τα «τάγματα θανάτου». Τις έδεσαν, τις γύμνωσαν, τις βασάνισαν και στο τέλος τις πέταξαν ζωντανές από αεροπλάνο στη θάλασσα – ήταν οι γνωστές «πτήσεις θανάτου», οργανωμένες από τον ίδιο τον Βιντέλα. Όμως, οι υπόλοιπες δεν κάμφθηκαν. Ανασυγκροτήθηκαν και υποστηριζόμενες σιγά σιγά από ξαδέρφες, κόρες, φίλους, αλληλέγγυους, εξακολούθησαν κάθε Πέμπτη να ορθώνουν τα ηλικιωμένα κορμιά τους χλευαστικά απέναντι στην εξουσία."
Οι ντεσαπαρεσίδος (desaparecidos) της Αργεντινής, αλλά και τα "εξαφανισμένα" παιδιά του σύγχρονου κόσμου˙ από βία, από πείνα, από αδιαφορία... Τα παιδιά που ίσως ποτέ δεν θα έχουν την ευκαιρία μιας ‘‘κανονικής’’ ζωής, που χάνονται μέσα στην αδυσώπητη σημερινή πραγματικότητα.
Το τραγούδι "Άσπρα μαντίλια" είναι ένας ύμνος στις μανάδες-σύμβολα που μάχονται για τα παιδιά τους απέναντι σε ανθρωποφάγες πολιτικές, πολέμους και συνθήκες, πέρα από χρόνο και τόπο, τότε και τώρα, από την Πλάζα ντε Μάγιο μέχρι τη Λουάντα, τη Λαμπεντούσα, τη Δαμασκό, την Ειδομένη…»
Μουσική: Κωνσταντίνος Αθυρίδης Στίχοι: Γεωργία Βεληβασάκη / Στίχοι στα ισπανικά: Luis Borda
Έπαιξαν οι μουσικοί:
Κωνσταντίνος Αθυρίδης: πιάνο, synthesizers
Δημήτρης Λάππας: ηλεκτρικές κιθάρες
Maria Hristova: τσέλο
Κώστας Τζούνης: μπάσο
Νίκος Βαργιαμίδης: ντραμς
Στίχοι Ο θάνατος φτάνει με μαύρη Ford Falcon
φοράει γραβάτα και βλέμμα κοράκων
αρπάζει παιδιά, μωρά από το στήθος
εμπόρευμα ή λάφυρο, desaparecidos
και στόλισμα αλλόκοτο του Rio del Plata
Alicia, αδερφή μου, τη φρίκη σταμάτα
«Mi niño, μονάκριβο, παιδί μου θλιμμένο
πού να ’σαι, μιαν είδηση στερνή περιμένω.
Κρυώνεις; Διψάς; Ανασαίνεις;
Κανείς δεν μ΄ απάντησε αν ζεις ή αν πεθαίνεις…»
Άσπρα μαντίλια στην Plaza de Mayo
μάνα καράβι, μάνα ναυάγιο
στρέφεις μ’ ανάποδο βήμα το χρόνο
και με το δάχτυλο στο δολοφόνο
για τα παιδιά σου που ακόμα τώρα
γίνονται λεία σε σαρκοβόρα
νύχια εμπόρων και σαστισμένα
γυρνούν στους δρόμους γυμνά και ξένα.
μάνα αφόβητη, μάνα αγία
σε μιαν ατέλειωτη χορογραφία
το σώμα υψώνεις, γίνεσαι ασπίδα
να μη χαθεί η ύστατη ελπίδα.
Στη Δαμασκό, στην Ειδομένη
άγνωστη, μόνη κι απελπισμένη
κι απ’ τη Λουάντα στη Λαμπεντούσα
αδικημένη, μοιρολογούσα
κάπου μια μάνα πάντα χορεύει
και το παιδί της πίσω γυρεύει.
Hebe, María, Azucena, μανάδες
Delicia, Marta, Tereza, μαινάδες
τα σπλάχνα σας πίσω ζητάτε απ’ τον δήμιο
στα χέρια σημαία, της φρίκης ενθύμιο
κερί αναμμένο, μια φωτογραφία
και το παιδί της πίσω γυρεύει
του δόλιου παιδιού που σας πήραν με βία
Hijo de mi alma…
Pañuelos blancos en Plaza de Mayo
Madres que vuelven del naufragio
Se han vuelto bandera los hijos buscados
por ríos y mares, los hijos amados.
No importa si es hoy, ayer o mañana
Llegara΄ el día, nacerá el alba!
Mientras te busco, hijo de mi Alma!
Danzando en el río su danza macabra
oculta el verdugo su cara de lata.
Su cara de lata delata su alma
vacía, sin sueños, sin risas, sin nada.
Cobarde...
Hay odio en sus ojos, hay sangre en sus manos.
En su odio, cobarde, se oculta el verdugo
pero no te olvides que yo no me olvido.
Todo lo que pasa queda en la memoria!
Στο Θέατρο Κάππα συνεχίζεται για τρίτη χρονιά λόγω μεγάλης επιτυχίας από την Παρασκευή 6 Νοεμβρίου η ξεκαρδιστική κωμωδία, «ΜΟΥ ΛΕΣ ΑΛΗΘΕΙΑ;» με τους Σπύρο Παπαδόπουλο, Τάκη Παπαματθαίου, Βάνα Ραμπότα και Νικολέτα Κοτσαηλίδου, σε σκηνοθεσία Σπύρου Παπαδόπουλου. Ένα έργο γραμμένο από τον Florian Zeller, τον πιο πετυχημένο σύγχρονο Γάλλο συγγραφέα, ο οποίος,...
Η Κάρπαθος έχει δέκα χωριά που ακλουθώντας το οδικό δίκτυο διαμορφώνουν δύο «κύκλους» πάνω στον χάρτη κάνοντας το γύρο του νησιού. Ξεκινώντας την πορεία για την μικρή διαδρομή από την πρωτεύουσα της Καρπάθου , την πόλη Πηγάδια οι επισκέπτες ακολουθούν το δρόμο προς την πλευρά ανατολική ακτή του νησιού και μέχρι το χωριό του Απερίου που ήταν η προηγούμενη πρω...
Παρασκευή βράδυ, αποφάσισα να ξεμυτίσω και να κάνω μια βόλτα στις μαγευτικές δυτικές συνοικίες της Θεσσαλονίκης, να πιω μια μπυρίτσα για να γιορτάσω τη νίκη των συντρόφων Βρετανών που κατάφεραν το πρώτο δυνατό χαστούκι στο μάγουλο κάποιας ενωμένης Ευρώπης. Τέλος πάντων μαζευόμαστε με φίλους, επιλέγουμε μέρος, καθόμαστε και παραγγέλνουμε. Καθώς αρχίζω να κατ...
Αντιλαμβάνομαι πλήρως και εκ των προτέρων ότι ο τίτλος του συγκεκριμένου κειμένου είναι και ιδιαίτερος και για κάποιους αινιγματικός ή και ακόμη και υπερβολικός. Όμως, αφενός ιδιαίτερο και ξεχωριστό είναι και το θέμα που πραγματεύεται αφετέρου δεν έχω άλλο τρόπο να το προσδιορίσω ούτε άλλο δρόμο να ακολουθή...
Ο 4ος κύκλος της διάσημης σειράς έχει πλέον βγει και αν δεν τον έχετε δει ακόμα, ξεκινήστε απόψε. Πρόκειται για ένα πολιτικό θρίλερ που θα σας καθηλώσει. Οι ρυθμοί είναι γρήγοροι και το σασπένς διάχυτο σε κάθε επεισόδιο, από την αρχή μέχρι το τέλος του.
Ο αδίστακτος πρόεδρος Φρανκ Άντεργουντ δε θα σταματήσει σε τίποτα μπροστά στην προσπάθεια του...
Το έργο ανιχνεύει τον αντίκτυπο του Τρωικού πολέμου και των περιπετειών του Οδυσσέα, από την μεριά όμως της Πηνελόπης. Η σχέση του άντρα και της γυναίκας. Του Οδυσσέα και της Πηνελόπης όχι τόσο κάτω από το βάρος του μύθου, αλλά της διαπροσωπικής κατάστασης. Ο έρωτας και ο πόλεμος, η διαρκής αναζήτηση της αλήθειας, της αγάπης και της ευτυχίας του ανθρώπινου ό...
Η Ελλάδα προ κρίσης ήταν μία χώρα που άλλαζε. Είναι ξεκάθαρο, ιδιαίτερα σήμερα, ότι οι ρυθμοί με τους οποίους η χώρα άλλαζε, εξελισσόταν δεν ήταν αυτοί που έπρεπε τόσο με βάση τις επιθυμίες και τις ανάγκες του ελληνικού λαού όσο και με βάση τις προϋποθέσεις που έπρεπε να εκπληρωθούν με βάση τα «κοινοτικά πακέτα» και τα έργα που αυτά έπρεπε να επενδυθούν. Παρ...
Η Ομάδα Νάμα ανεβάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα το έργο «Η λάμψη μιας ασήμαντης νύχτας» του Ιρλανδού συγγραφέα Κόνορ Μακφέρσον που θα κάνει πρεμιέρα την Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου 2018 στην Κεντρική Σκηνή του Επί Κολωνώ....
Το Google Arts & Culture και η μη κερδοσκοπική εταιρεία CyArk συνεργάζονται για να δημιουργήσουν το μεγαλύτερο τρισδιάστατο ψηφιακό αρχείο μνημείων του πλανήτη που διατρέχουν κίνδυνο εξαφάνισης. Είναι μια πρωτοβουλία -με αφορμή και την Παγκόσμια Ημέρα Πολιτιστικής Κληρονομιάς στις 18 Απριλίου–...
Τα πλαστικά μπουκάλια του νερού και των αναψυκτικών αποτελούν μια πραγματική μάστιγα για το περιβάλλον δεδομένου ότι η διάσπασή τους στις χωματερές διαρκεί περισσότερα από 1.000 χρόνια.
Ορισμένες πόλεις με ηγέτη το Σαν Φρανσίσκο έχουν επιλέξει το μέτρο της απαγόρευσης πώλησης πλαστικών μπουκαλιών νερού σε δημόσιους χώρους....
Τον κοινωνικοοικονομικό αντίκτυπο της κλιματικής αλλαγής στον πλανήτη μας εξετάζει μια νέα αμερικανική έρευνα που υποστηρίζει ότι οι οικονομικές ανισότητες εντείνονται.
Καθώς ο πλανήτης θερμαίνεται τόσο η βιοποικιλότητα, δηλαδή ο φυσικός πλούτος, όσο και ο οικονομικός πλούτος θα μετατοπίζονται προς ψυχρότερες περιοχές εγκαταλείποντας αυτές που σήμερα θεωρ...
Η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από την επεξεργασία και ενεργειακή αξιοποίηση αποβλήτων μπανάνας θα μπορούσε να καλύψει το ήμισυ των αναγκών σε ορισμένες περιοχές του Ισημερινού, μιας χώρας της Λατινικής Αμερικής που εξαρτάται από τις εισαγωγές ενεργών καυσίμων και αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα ενεργειακής ασφάλειας.
Σχετική μελέτη του Τεχνικού Πανεπιστ...
Μετά από ένα τέτοιο συνδυασμό, είναι βέβαιο ότι θα έχετε ευχαρίστηση και κορεσμό που θα βάλει τους γευστικούς κάλυκες να αδημονούν για την επόμενη φορά που θα το προσφέρετε στον οργανισμό σας....
Στην περίοδο της καραντίνας, την οποία θα θυμόμαστε για τα επόμενα χρόνια της ζωής μας, όλοι μας δυσκολευτήκαμε. Δυσκολευτήκαμε στην προσαρμογή της νέας πραγματικότητας μας, δυσκολευτήκαμε στην υποχρεωτική ενημέρωση των αρχών για τις μετακινήσεις μας, δυσκολευτήκαμε με τη χρήση γαντιών και μασκών....
Άγχος… για τους περισσότερους ανθρώπους υπάρχει επί μονίμου βάσεως. Πρόκειται για ένα κοινό και συνηθισμένο βίωμα. Τι είναι το άγχος όμως από επιστημονικής απόψεως; …. και σε τι διαφέρει από το φόβο; Μήπως πίσω από το άγχος βρίσκεται κάποιος φόβος;
Για αρχή να καταστήσω σαφές πως: το άγχος δηλώνεται για κάτι γενικό, ενώ ο φόβος για κάτι πιο συγκεκριμένο...
Σε ένα άρθρο μιας απογευματινής εφημερίδας γίνεται αναφορά σε μια τραγωδία που εκτυλίχθηκε πριν από σαράντα χρόνια. Οι περισσότεροι αναγνώστες ούτε που της δίνουν σημασία, αλλά τρεις γυναίκες, παντελώς άγνωστες μεταξύ τους, νιώθουν σαν να ανοίγει η γη κάτω από τα πόδια τους....
Ο Κουέντιν (Νατ Γουλφ) είναι ερωτευμένος με τη γειτόνισσά του Μάργκο (Κάρα Ντελεβίν) από τότε που ήταν παιδιά. Αν και αποξενώθηκαν κατά τα εφηβικά τους χρόνια, ένα βράδυ η Μάργκο εμφανίζεται στο παράθυρο του Κουέντιν και τον παρασύρει σε μια απίστευτη βραδιά γεμάτη συγκίνηση και περιπέτεια. Μετά από εκείνη τη βραδιά, η Μάργκο ξαφνικά εξαφανίζεται...
Ο Γιώργος Χριστοδούλου και η Μαρία Προϊστάκη είναι οι πρωταγωνιστές της παράστασης «Νυφικό κρεβάτι» ενώ ο Γιώργος έχει σκηνοθετεί το έργο και η Μαρία έχει κάνει τη μετάφραση.
...
Σε μια κατσαρόλα λιώνουμε το βούτυρο, προσθέτουμε την ζάχαρη να λιώσει σε χαμηλή φωτιά, το κακάο και ανακατεύουμε καλά.
Ρίχνουμε το ζεστό νερό και ανακατεύουμε πάλι καλά.
Από αυτό το μείγμα κρατάμε 1 φλιτζάνι του τσαγιού στην άκρη.
Χτυπάμε σε ένα μπολ τα αυγά με την βανίλια και τα ρίχνουμε στο μείγμα της κατσαρόλας.
Ανακατεύουμε καλά με το σύρμ...
Η διακόσμηση του σπιτιού μας είναι πολύ σημαντική. Όχι γιατί πρέπει να δείχνει πάντα ευπαρουσίαστο και καλόγουστο ένα σπίτι, αλλά κυρίως γιατί είναι το μέρος στο οποίο περνάμε στιγμές χαλάρωσης μετά από μια δύσκολη μ...
Πετσέτες μπάνιου, προσώπου, χεριών, μπουρνούζια αλλά και πετσέτες κουζίνας θέλουν σίγουρα συχνό πλύσιμο. Πόσο συχνό όμως; Εσύ ξέρεις κάθε πότε αλλάζουμε πετσέτες στο μπάνιο και την κουζίνα;
...
