Ο Damian Marley είναι ο πιο διαφημιζόμενος από τους γιους του μεγάλου Bob Marley. Ίσως για αυτό όταν εμφανίστηκε στο μουσικό παγκόσμιο στερέωμα και τον μάθαμε κι εμείς, δεν του είχα δώσει τη σημασία που του άξιζε. Ναι, το μετάνιωσα. Για όλους όσους κουβαλάν το επίθετο Marley είχα μια συγκεκριμένη άποψη. Μια προκατάληψη θα έλεγα – έγραφα καλύτερα.
Κακό, ναι, το γνωρίζω. Όμως ήρθε η στιγμή που έφαγα το χαστούκι που έπρεπε, απλά για να αλλάξει εντελώς η γνώμη μου.
Και πότε ήρθε η στιγμή αυτή; Όταν είδα τον Damian Marley στη ζωντανή του εμφάνιση στη Θεσσαλονίκη μαζί με τους Third World.
Ο χώρος ήταν γεμάτος, ίσως όχι τόσο όσο θα έπρεπε για κάποιον με το βεληνεκές του Damian Marley. Όμως ήμασταν αρκετοί. Οι περισσότεροι παρευρισκόμενοι ακολουθούν τον Damian Marley αρκετό καιρό κι αυτό το κατάλαβα από τον χορωδιακό τρόπο που τραγουδούσαν το κάθε κομμάτι του. Ίσως ήμουν ο μόνος εκεί μέσα που πήγε αναγνωριστικά.
Με το ερώτημα και την απορία: τί ακριβώς είναι αυτός ο άνθρωπος, τί προσφέρει και έχει τόσο μεγάλη απήχηση σε ολόκληρο τον κόσμο; Reggae καθαρή και ατόφια δεν τραγουδάει. Τί ακριβώς τραγουδάει και έχει τόση μεγάλη επιτυχία;
Μπήκα μέσα στο πλήθος κι αρκετά κοντά στη σκηνή. Ο κόσμος, με μπύρες στα χέρια, φαινόταν να ανυπομονεί να ξεκινήσει το live. Καλά, λογικό, ποιός πηγαίνει στην οποιαδήποτε συναυλία και δεν ανυπομονεί να ξεκινήσει; Όμως αυτή τη φορά ήταν κάπως διαφορετική η αναμονή – προσμονή. Μπήκα σε αυτή την αναμονή κι εγώ κι ας μην είχα και την τόσο μεγάλη γνωριμία με τη μουσική του Damian Marley.
Λίγο μετά τις 23:00 τα φώτα έσβησαν και η μπάντα βγήκε στη σκηνή. Αμέσως επικράτησε ένα χάος από φωνές και από χειροκροτήματα. Μετά από μια μικρή εισαγωγή, βγήκε στη σκηνή ο πρώτος γιος του Bob που ήρθε στην Ελλάδα. Ένας εκπρόσωπος της reggae κουλτούρας που ήρθε στη Θεσσαλονίκη για να παίξει μπροστά στο ελληνικό κοινό.
Το «Make it Bun Dem»
Είναι το πιο γνωστό του κομμάτι και φαντάζεστε ότι επικράτησε ένα μικρό χάος όταν βγήκε με αυτό. Κατ’ ευθείαν στήθηκε ένα ξέφρενο πανηγύρι κι ένας ασταμάτητος χορός. Τότε για πρώτη φορά άκουσα τη φωνή του Damian Marley ζωντανά. “Μάλιστα…” μουρμούρισα όμως δεν παραδέχτηκα κάτι στον εαυτό μου. Άλλωστε ήταν το πρώτο κομμάτι, λογικό η φωνή του να είναι ξεκούραστη και καθαρή. Σκέφτηκα. Λάθος, ακόμη και εκείνη τη στιγμή.
Χαιρέτησε τον κόσμο ενώ δήλωσε πως ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Εκεί κάπως μούδιασα, εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα πως ένας Marley βρίσκεται στη χώρα μου. Παίζει τη μουσική της Jamaica, δίνει στον κόσμο που βρίσκεται κάτω από τη σκηνή λίγη από τη μαγεία που κρύβει η συγκεκριμένη μουσική.
“Μάλιστα…” μουρμούρισα και πάλι, αυτή τη φορά λίγο δυνατότερα.
Η κουλτούρα του Damian Marley, η ίδια με αυτή του πατέρα του και της πλειοψηφίας των reggae μουσικών, είχε την τιμητική της. Αναφορές επί αναφορών για το Ρασταφαρισμό και για τον προφήτη του επί γης, το Χαϊλέ Σελασιέ. Κάτι που δεν είναι απαραιτήτως κακό, όμως δεν είναι και απαραιτήτως καλό. Αλλά πέρα από αυτή την παρένθεση, όλο το πρόγραμμα βγήκε εξαιρετικό. Ειδικά η εκτέλεση του Road To Zion ήταν εξαιρετική. Η φωνή του Damian Marley συνέχιζε να με εκπλήσσει με το βάθος, τη σταθερότητα και τη μελωδικότητα της. Ότι κι αν έκανε επάνω στη σκηνή, είτε έτρεχε είτε χοροπηδούσε, η φωνή εκεί – σταθερή.
“Μάλιστα…” είπα δυνατά. Γύρισαν κάτι βλέμματα να δουν ποιος μιλάει μόνος του και γιατί. Με είδαν, ξαναγύρισαν το βλέμμα στη σκηνή γελώντας. Ελπίζω να μιλούσαν οι μπύρες που είχαν στα χέρια τους και να μην παρουσίαζα ένα τόσο κωμικό θέαμα. Αλλά ναι, όσο και να πεις, ένας τρελός να μιλάει μόνος του σε μια συναυλία είναι κάπως αστείο θέαμα και άκουσμα. Ποιός να κατηγορήσει τους ανθρώπους;
Η στιγμή που απλά κατάλαβα το λάθος που έκανα, ότι δεν άκουγα από πάντα Damian Marley, ήρθε όταν ερμήνευσε το παρακάτω τραγούδι: το War.
Ένα από τα αγαπημένα μου του Bob, σίγουρα το κομμάτι με τους πιο αιχμηρούς στίχους. Και επάνω σε μια σκηνή, λίγα μέτρα πιο μακριά μου, να το τραγουδά ο γιος του. Με το ίδιο πάθος, με την ίδια ενέργεια και ένταση. Εντάξει, υπερβάλλω και το ξέρω. Κανείς δεν φτάνει το Bob Marley. Όμως ο Damian προσπαθεί. Η στιγμή που ακούστηκε το παραπάνω κομμάτι, ο παραπάνω ύμνος στην Ελλάδα, είναι ίσως και σημαδιακή. Με τα όσα βιώνουμε σαν άνθρωποι και κάτοικοι της χώρας της συγκεκριμένης.
Δηλαδή όταν ακούγεται ο στίχος:
Until the philosophy which hold one race superior – And another Inferior
Is finally – And permanently – Discredited And abandoned
Everywhere is war
δε γίνεται, ανατριχιάζεις.
Κι ανατρίχιασα μέχρι και την ψυχή μου. Τότε μίλησα στους διπλανούς μου και είπα κάτι το οποίο θα μου το χτυπάν για πάντα: “Αυτός είναι πολύ καλός, δεν έχει χάσει νότα. Τα δίνει όλα και τραγουδάει με ψυχή.”
Ακολούθησε μια σιωπή από μέρος τους. Εγώ γύρισα ξανά στη σκηνή και απλά παρακολούθησα μέχρι το τέλος τον Damian Marley να τα δίνει όλα. Στο τέλος μας ευχαρίστησε και είπε για άλλη μια φορά από το μικρόφωνο: “Να προσέχετε ο ένας τον άλλον, One Love” όπως θα έλεγε κι ο Bob. Μούδιασαν τα χέρια μου από το χειροκρότημα.
Ναι, είναι από τις φορές που αισθάνομαι άσχημα επειδή δεν έδωσα ευκαιρία σε μουσικό να μου μιλήσει. Ναι, είχα παρωπίδες (κι έχω ακόμα γενικά για άλλους μουσικούς) για τον Damian Marley. Ευτυχώς, το live στη Θεσσαλονίκη με έκανε να τις πετάξω και πλέον να πω – γράψω ότι είναι ένας πολύ καλός τραγουδιστής. Άσχετα αν δεν τραγουδά κι αν δεν ακολουθεί το πατροπαράδοτο τρόπο της reggae μουσικής. Άλλωστε την έχει παντρέψει με διάφορα είδη και την έχει ταξιδέψει σε αυτιά που κανονικά δε θα την είχαν συναντήσει ποτέ στο μουσικό ταξίδι τους.
Το πρόγραμμα του έκλεισε με το πασίγνωστο παρακάτω κομμάτι του: Welcome to Jamrock.
Αυτή ήταν η εμπειρία μου με τη ζωντανή εμφάνιση του Damian στη Θεσσαλονίκη. Οφείλω να παραδεχτώ ότι έκανα λάθος, οφείλω να παραδεχτώ ότι έκρινα χωρίς να γνωρίζω. Όμως από εδώ και πέρα, ο Damian κέρδισε έναν καινούργιο οπαδό. Οπαδό της μουσικής και του μηνύματος της, του ίδιου μηνύματος που ταξίδευε στον κόσμο και ο πατέρας του. Αν έχετε κι εσείς παρωπίδες στη μουσική, όπως εγώ καλή ώρα, βγάλτε τις και δώστε σε νέα ακούσματα ευκαιρίες. Μπορεί να σας αλλάξουν και σαν ανθρώπους.
Εμένα το live του Damian Marley, έστω και στο ελάχιστο, με άλλαξε.
Υ.Γ. : Κι όσο για εσένα που επέμενες να πάμε, ένα έχω να σου πω: Σε ευχαριστώ.
Ο Caveman γιορτάζει 9 χρόνια επιτυχίας στο Θέατρο Coronet και την φετινή του επέτειο την συνοδεύει ένας αέρας ανανέωσης... O Θανάσης Βισκαδουράκης παίρνει το ακόντιό του και από την Πέμπτη 5 Νοεμβρίου προσθέτει την προσωπική του σφραγίδα σ΄ έναν από τους πιο επιτυχημένους θεατρικούς ρόλους των τελευταίων δεκαετιών......
Κάποτε στις ρομαντικές περιόδους της ελληνικής και ξένης δισκογραφίας τα τραγούδια και οι δίσκοι «δοκιμάζονταν», δηλαδή κυκλοφορούσαν αφού είχαν πρώτα παρουσιαστεί σε συναυλίες μπροστά στο αληθινό τους ακροατήριο....
Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗ ΛΙΜΝΗ, SALAR DE UYUNI-
ΤΟ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟ ΠΤΗΝΟ,ΚΕΤΣΑΛ-
ΤΟ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟ ΚΑΣΤΡΟ,
SCHLOSS NEUSCHWANSTEIN GERMANY-
ΤΟ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ,
THE HEINZ JULEN PENTHOUSE IN ZERMATT, SWITZERLAND-
ΤΟ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟ ΔΕΝΤΡΟ,
WISTERIA, ΙΑΠΩΝΙΑ-
Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗ ΚΟΥΝΙΑ,
CASA DEL ARBOL, BANOS
...
Το Θέατρο του Νέου Κόσμου παρουσιάζει από το Σάββατο 31 Οκτωβρίου, το έργο του Τζόρντι Γκαλθεράν «Το δάνειο», σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου και Παντελή Δεντάκη....
Η Κάθριν έχει διακόψει τις πολλά υποσχόμενες σπουδές της στα μαθηματικά και έχει αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στη φροντίδα του πατέρα της ο οποίος είναι πολύ γνωστός μαθηματικός αλλά συγχρόνως τα τελευταία χρόνια ζούσε ως διανοητικά διαταραγμένος. Λίγο πριν τα εικοστά πέμπτα γενέθλιά της έρχεται στο σπίτι της, η μεγαλύτερή αδελφή της Κλερ, με την οποία ...
Για τη σύγχρονη κοινωνία, όπου το χρήμα αποτελεί πλέον θεμέλιο ολόκληρου του συστήματος αξιών, ο Αριστοφάνης φαίνεται να έχει τη λύση.
Η παράσταση επικεντρώνει την ερμηνεία αυτής της αριστοφανικής κωμωδίας σε ένα στοιχείο που τις περισσότερες φορές παραβλέπεται: ο ποιητής στο τέλος του έργου εγκαθιστά τον Θεό Πλούτο στο ίδιο το κράτος, δίνοντας έτσι στους...
Το 2001 η UNESCO ενέκρινε την Οικουμενική Διακήρυξη για την Πολιτιστική Ποικιλομορφία., τον Δεκέμβριο του 2002 η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, κήρυξε την 21η Μαΐου ως Παγκόσμια Ημέρα Πολιτιστικής Διαφορετικότητας για Διάλογο και Ανάπτυξη και το 2015 η Δεύτερη Επιτροπή της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών ενέκρινε ομόφωνα το ψήφισμα σχετικά με τον...
Η Ομάδα Ιδέα, μετά τις δύο μεγάλες επιτυχίες σε Ελλάδα και εξωτερικό, με τις παραστάσεις «Ρωμαίος και Ιουλιέτα για 2» και «Το Δέντρο του Οιδίποδα», θα παρουσιάσουν την προσεχή χειμερινή περίοδο στο Θέατρο Άλφα.Ιδέα, την καλύτερη κωμωδία του Κάρλο Γκολντόνι ''Υπηρέτης δύο Αφεντάδων''....
Βαγόνια από το Μετρό της Νέας Υόρκης θα ήταν το τελευταίο πράγμα που θα περίμενε να συναντήσει κάποιος στις αχανείς υδάτινες εκτάσεις του Ατλαντικού Ωκεανού.
Και όμως, κατά μήκος της Ανατολικής Ακτής των ΗΠΑ, από το Ντέλαγουερ ως τη Νότια Καρολίνα, ένα υποθαλάσσιο δίκτυο τέτοιων βαγονιών έχει μετατραπεί σε κατοικία για εκατομμύρια ψάρια.
Οι φωτογραφίες...
Τα τελευταία χρόνια οι νέοι άνθρωποι δείχνουν όλο και μεγαλύτερο ενδιαφέρον για την προστασία του περιβάλλοντος.
Πάρα πολλοί εκπαιδευτικοί αλλά και γονείς κατευθύνουν πλέον τη νέα γενιά προς την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση.
Ως Περιβαλλοντική Εκπαίδευση (Π.Ε) σύμφωνα με τη διατύπωση των Hungerford, Peyton και Wilke είναι η διαδικασία...
Από την Τετάρτη, ήδη έχουμε καταναλώσει όλες τους φυσικούς πόρους που ο πλανήτης μας μπορεί να παράξει μέσα σε ένα έτος. Η ημέρα γνωστή ως Earth overshoot day έρχεται κάθε χρόνο όλο και πιο νωρίς. Η ημερομηνία είναι δυσοίωνη και κάθε φορά στο ημερολόγιό μας έρχεται νωρίτερα. Φέτος, από 2 Αυγούστου, μόλις σε επτά μήνες, όλοι οι φυσικοί πόροι που η Γη μας μπορ...
Νέα έρευνα υποστηρίζει ότι η πολύωρη καθιστική ζωή σχετίζεται με την λέπτυνση των περιοχών του εγκεφάλου που είναι σημαντικές για τη μνήμη.
Μελέτες δείχνουν ότι η πολύωρη καθιστική ζωή, όπως και το κάπνισμα, αυξάνει τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων, διαβήτη και πρόωρου θανάτου. Οι ερευνητές βρήκαν ότι η καθιστική συμπεριφορά συνδέεται με την λέπτυνση περιοχών...
2016s; 2016+1 ή 2017. Άλλη μια ημερολογιακή χρονιά έχει ξεκινήσει και η προσωπική ιστορία του καθενός αρχίζει να παίρνει μια νέα ανάσα. Άραγε τι θα έρθει; τι θα συμβεί φέτος; Θα ζήσουμε το 2017 σαν Υπέροχα Πλάσματα, σαν Εκάβες, σαν καρτούν ή σαν άνθρωποι με χάπι εντ; ...
Μεγαλώνεις παίζοντας με κούκλες, σου διαβάζουν παραμύθια με πρίγκιπες, άμαξες, γυάλινα γοβάκια, βασιλικούς χορούς, δημιουργώντας σου έτσι έναν κόσμο ονειρικό για να κοιμηθείς καλά. Αλλά το όνειρο δεν σταματάει εκεί. Μεγαλώνεις και εξακολουθείς να ονειρεύεσαι τον πρίγκιπα. Στην αρχή πάνω σε άλογο, αλλά όσο ο καιρός περνάει, λες ‘’δε βαριέσαι ας έρθει και με ταξί’’.
Και αν αργήσει πολύ ανησυχείς, γ...
Είναι το πρωινό του θερισμού, κατά το οποίο γίνεται η επιλογή των φόρων και ουσιαστικά ξεκινούν οι δέκατοι Αγώνες Πείνας. Στην Κάπιτολ, ο δεκαοχτάχρονος Κοριολανός Σνόου προετοιμάζεται για τη μία και μοναδική του ευκαιρία να εξασφαλίσει δόξα ως μέντορας στους Αγώνες....
Ύστερα από πολλά χρόνια απουσίας στην Αμερική και στο απροσδιόριστο παρόν, ο Κρίστιαν επιστρέφει στην πατρίδα του την Αυστραλία, ώστε να παραστεί στον επικείμενο γάμο τού πατέρα του Χένρι, με την κατά πολλά χρόνια νεότερη του αλλά και οικονόμου του Άννα. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του εκεί, θα επισκεφθεί ένα παλιό και καλό του φίλο τον Όλιβερ, ο οποίος έ...
Την παροιμία ο μαθητής ξεπερνά τον δάσκαλο την γνωρίζουμε όλοι και πολλές φορές βλέπουμε πως ισχύει. Σε οποιαδήποτε τέχνη ο μαθητευόμενος βγαίνει καλύτερος τεχνίτης από τον μάστορα, ο μαθητής καλύτερος θεωρητικός του καθηγητή του. Κάπως έτσι συμβαίνει και στην μουσική. Σήμερα θα παρουσιάσω κομμάτια που οι επανεκτελέσεις τους ξεπερνούν κατά πολύ την αρχική μο...
ε μια κατσαρόλα ζεσταίνουμε το λάδι σε μέτρια φωτιά. Ρίχνουμε το κρεμμύδι και το σέλερι και τα σοτάρουμε για 2-3 λεπτά, ανακατεύοντας με μια κουτάλα....
Ο Tom Dixon, ένας από τους κορυφαίους (και προσωπικά αγαπημένους μου) Βρετανούς σχεδιαστές είναι υπεύθυνος για άλλη μία καινοτομία στον χώρο του product design, αφού στο πλαίσιο της φετινής διεθνούς έκθεσης Maison&Objet στο Παρίσι, παρουσίασε μία νέα συλλογή διακοσμητικών. Και όχι, δεν είναι το ίδιο το λανσάρισμα που καθιστά την σειρά του Dixon πρωτοποριακή,...
Όχι άλλη θαμπάδα πια στην μπανιέρα και το νιπτήρα σου!
Άλατα στο μπάνιο. Ένας μικρός εφιάλτης που ζει κάθε γυναίκα ανά τακτά χρονικά διαστήματα κατά την καθαριότητα του σπιτιού....
