Αντίο Χάρρυ

Αποστόλης Σαμακοβλής23-05-2018

Ο Βασίλης Τριανταφυλλίδης ήταν γιος προσφύγων του Πόντου, του Νίκου και της Κυριακής Τριανταφυλλίδη και γεννήθηκε στην Καλαμαριά της Θεσσαλονίκης το 1940, στις 7 Μαΐου.
Ο Βασίλης αργότερα θα επιλέξει το καλλιτεχνικό του όνομα και θα αγαπηθεί από όλη την Ελλάδα σαν Χάρρυ Κλυνν.
Μετά από τα δύσκολα παιδικά του χρόνια και τις παράλληλες σπουδές μαζί με την σκληρή δουλειά που αναγκάστηκε να κάνει λόγω οικονομικών δυσχερειών της οικογένειας, μεγαλώνοντας με μια αγάπη για το κάθε τι καλλιτεχνικό μια γνωριμία με τον Γιώργο Οικονομίδη του ανοίγει την πόρτα για το μεγάλο και ατέλειωτο μονοπάτι της σάτιρας και του θεάτρου.
Ταξίδεψε από Θεσσαλονίκη στην Αθήνα και έπαιξε σε κάθε μικρό νυχτομάγαζο και αργότερα σε μεγαλύτερα καθιερώνοντας το πρώτο stand-up comedy στην Ελλάδα, κάτι για το οποίο ποτέ δεν διεκδίκησε τα εύσημα.
Μεγάλωσε η φήμη του Χάρρυ και άρχισε να συμμετέχει σε κινηματογραφικές παραγωγές, να ταξιδεύει στον κόσμο, να παίζει όπου υπάρχει απόδημος ελληνισμός και πάντα μα πάντα να προάγει την καταγωγή του, τη αγάπη του για την Ελλάδα και τον Πόντο.
Μέσω των παραστάσεων του και των έργων που έγραφε τότε, μας προετοίμαζε για μια Ελλάδα της κακουχίας η οποία δε θα θυμίζει σε τίποτα την Ελλάδα που ζούμε τώρα, το τώρα του Χάρρυ Κλυνν ήταν εν έτη 1975 με 1985. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιου έργου του είναι το «Αλαλούμ» το οποίο το 1982 ήταν έτη φωτός μπροστά από την εποχή του.
Ήταν ένας αξεπέραστος μίμος, ακόμη θυμάμαι τις κασέτες με τις μιμήσεις του σαν Παπανδρέου και Καραμανλή όπου καυτηρίαζε από τότε το πολιτικό μας σύστημα.
Η ζωή του φέρθηκε σκληρά καθώς έχασε τον γιο του, σκηνοθέτη Νίκο Τριανταφυλλίδη, από την επάρατο νόσο. Όπως κάθε γονιός, ο Χάρρυ το πήρε βαριά καθώς άρχισε να έχει προβλήματα με το αναπνευστικό του και τελευταία να βρίσκεται και σε αναπηρικό καροτσάκι.
Το θέμα με τον θάνατο του Χάρρυ Κλυνν είναι άλλο, ήταν ίσως ο τελευταίος μας ηθοποιός.
Με την κυριολεκτική σημασία της λέξης και του λειτουργήματος της τέχνης αυτής. Ο τελευταίος σατιρικός συγγραφέας και ο τελευταίος Έλληνας καλλιτέχνης που θα αφήσει πίσω του έργο για να τον θυμούνται και τα εγγόνια μας.
Πολλοί τον είχαν κατηγορήσει για την ενασχόληση του με την πολιτική όταν είχε αποφασίσει να ασχοληθεί με τα κοινά του δήμου Καλαμαριάς. Η αγάπη του για την πόλη του, για τον δήμο του, για την ομάδα του, για την καταγωγή του μεταφράστηκε σαν κατάχρηση δημόσιου βήματος για προσωπικό συμφέρον από τους κακόβουλους που πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν.
Ντροπή τους, και τώρα που πλέον ο Χάρρυ έφυγε ας αναλογιστούν τι έλεγαν και ας ανάψουν κι ένα κερί σε κανένα εκκλησάκι.
Αντίο τεράστιε και αμίμητε Χάρρυ Κλυνν, σου χρωστάμε πολλά.

Πηγή φωτογραφίας: www.neakriti.gr

---

Γράφει ο Αποστόλης Σαμακοβλής

facebook

twitter

Tweet

google+