Μπορεί η μουσική να φέρει κατάθλιψη ή η κατάθλιψη χρειάζεται την μουσική για να δικαιολογήσει την ύπαρξη της στο άτομο;
Αρκετές φορές σε μια παρέα κάποιο τυχαίο βράδυ μάζωξης για ακρόαση μουσικής (όπως έλεγαν τις παλιές δεκαετίες) σε σπίτι συνήθως, αυτός που έχει αναλάβει χρέη παραγωγού επιλέγει ένα μουσικό κομμάτι και ακούγεται η φράση:
«Άλλαξε αυτήν την μουσική ρε, κατάθλιψη θα μας φέρεις», συνήθως από τον πιο ευαίσθητο και ανασφαλή της παρέας που δεν θέλει να το παραδεχτεί. Και έτσι καίγεται το κομμάτι, όσο ωραίο κι αν είναι, σε όποιο μουσικό είδος και να ανήκει. Απλά γιατί κάποιος το έχει συνδυάσει με μια ψυχολογική κατάσταση ή μνήμη, κατά αυτόν άσχημη.
Κι όμως, υπάρχουν στην ατέλειωτη μουσική εκεί έξω πολύ καλά κομμάτια που όντως δεν ξυπνούν την πιο χαρούμενη διάθεση ενός ατόμου. Έχουν παίξει σε συγκεκριμένα σημεία ταινιών και σειρών όπου κάτι κακό έχει συμβεί οπότε ενδόμυχα συνδυάζονται με τον φόβο του χαρούμενου ατόμου, την ψυχολογική του κατάρρευση.
Άπειρα τα παραδείγματα που αφορούν τέτοια μουσική, το πρώτο που σκέφτομαι είναι το theme του Forest Gump από τον Alan Silvestri. Το έχουμε συνδυάσει με την αγαπημένη ταινία με την οποία όλοι είχαμε δακρύσει, το έχουμε συνδυάσει με τον αποχαιρετισμό του Γρηγόρη και του Λάζαρου στο «Είσαι Το Ταίρι Μου» με τον οποίο όλοι είχαμε κλάψει. Ακόμη και μετά από τόσα χρόνια που πέρασαν ένα σφίξιμο το νιώθουμε όποτε ακούγεται το κομμάτι.
Μένοντας σε αυτό αφήνουμε τον αρνητισμό να σκεπάζει την πολύ καλή μουσική της συγκεκριμένης σύνθεσης. Μένουμε στον Forrest Gump σαν ένα άτομο με ιδιαιτερότητες που λοιδορήθηκε και πάσχισε για να πετύχει στο τέλος της ταινίας στην πρώτη περίπτωση, μένουμε στο τέλος μια φιλίας στην δεύτερη.
Και αποδεχόμαστε τον αρνητισμό μην μπορώντας να δούμε την επιτυχία του πρώτου μέσω των δυσκολιών που αντιμετώπισε ή την ελπίδα των δεύτερων να ξανασυναντηθούν. Και αυτόματα επειδή σαν είδος αρεσκόμαστε στο κακό και την καταστροφολογία, μας αρέσει να είμαστε δυστυχισμένοι, βαφτίζουμε καταθλιπτική μια μουσική. Και αυτόματα ή την διαγράφουμε από το μυαλό μας ή όποτε φτάνει στα αυτιά μας δυσανασχετούμε και δυστυχούμε. Έτσι, χωρίς λόγο.
Το παράδειγμα της συγκεκριμένης μουσικής είναι τυχαίο αλλά είναι το πιο έντονο που σκέφτηκα. Δυστυχώς υπάρχουν άπειρα τέτοια, βαφτισμένα από ανθρώπους βέβαια, καταθλιπτικά κομμάτια. Πίστευα ακριβώς το ίδιο, ώσπου μια νύχτα σκέφτηκα πως ο άνθρωπος φτιάχνει μουσική για να κάνει τον κόσμο καλύτερο και κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συμβεί όταν η μουσική του οδηγεί λαό στην απομόνωση, στην δυστυχία, στην κακή ψυχολογία και κατ’ επέκταση σε σκοτεινότερα μονοπάτια. Και έκανα το πιο απλό που σκέφτηκα, κατέγραψα τα προσωπικά μου καταθλιπτικά ακούσματα και τα άκουσα ξανά σαν πρώτη φορά χωρίς να σκέφτομαι που πρώτο-ακούστηκαν και σε τι αναφέρεται ο στίχος, αν υπάρχει, και τις εικόνες που μου φέρνουν. Και η άποψη μου άλλαξε.
Συμπέρασμα:
Δεν υπάρχει μουσική που προκαλεί κατάθλιψη, διπολική διαταραχή, ποδάγρα, αρθρίτιδα ή οποιαδήποτε ασθένεια. Υπάρχει το ανθρώπινο μυαλό που δεν έχει μάθει να ξεχωρίζει τι ακούει και πως το ακούει. Και είναι κρίμα μουσική να κατακρίνεται λόγω τέτοιων αντιλήψεων και να περνά στα αζήτητα.
Υπάρχουν πόλεις και χώρες που χαρακτηρίζονται ως bike friendly με ξεκάθαρη πολιτική προώθησης της χρήσης ποδηλάτου στις μετακινήσεις, με ανεπτυγμένο οδικό δίκτυο, με ειδικές σημάνσεις για τα ποδήλατα καθώς και χώρους στάθμευσης. Το Άμστερνταμ αποτελεί το κατεξοχήν παράδειγμα ποδηλατούπολης...
Τον Οκτώβριο του 2013, δέκα διανομείς του περιοδικού δρόμου «σχεδία» πήραν στα χέρια τους από μια φωτογραφική μηχανή. Αποστολή τους ήταν να αποτυπώσουν τη ζωή στην πόλη από τη δική τους μοναδική οπτική. Να καταγράψουν, χωρίς περιορισμούς και αναστολές, αυτά που τους γοητεύουν, τους θλίβουν, τους κάνουν να χαμογελούν, να θυμώνουν, να ελπίζουν. Δεκαοκτώ μήνες ...
Μετά την πολύ πετυχημένη και συγκινητική πορεία της παράστασης «Kafka’s Freaks», που παρουσιάστηκε από τον Νικόλα Βαγιονάκη και αγαπήθηκε από κοινό και κριτικούς κατά την τριετή παρουσίασή της σε Λονδίνο (Lost Theatre), Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Βόλο και Σύρο, ακολουθεί ένα καινούργιο θεατρικό project....
Ο Βασίλης Τριανταφυλλίδης ήταν γιος προσφύγων του Πόντου, του Νίκου και της Κυριακής Τριανταφυλλίδη και γεννήθηκε στην Καλαμαριά της Θεσσαλονίκης το 1940, στις 7 Μαΐου. ...
Τοποθετημένος στην "καρδιά" της πρωτεύουσας, μερικά λέπτά μακριά από το σταθμό του Μετρό στο Γκάζι, ξεπηδά ο πολυχώρος πολιτισμού Χυτήριο.
Καθ' όλη τη διάρκεια της χρονιάς, το Χυτήριο κρατά συντροφιά στους απανταχού λάτρεις της τέχνης, καθώς διοργανώνονται σε αυτό θεατρικές παραστάσεις, κινηματογραφικές προβολές, μουσικά events, εκθέσεις ζωγραφικής και ...
Από σήμερα 23 Απριλίου, ξεκινάει από τη NEW STAR το μεγάλο αφιέρωμα στον κορυφαίο Τούρκο ποιητή Ναζίμ Χικμέτ στον κινηματογράφο ΑΛΚΥΟΝΙΣ new star art cinema, το οποίο θα διαρκέσει 2 μήνες.
Για να γνωρίσετε και να εμβαθύνετε στο έργο του ποιητή, οι διοργανωτές έχουν ετοιμάσει παράλληλες πολιτιστικές δράσεις όπως...
Το κουρδιστό πορτοκάλι είναι μυθιστόρημα του Anthony Burgess που εκδόθηκε το 1962 στην Αγγλία. Είναι μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας αλλά χωρίς να παραπέμπει σε ρομπότ και εξωγήινους ή σε ταινίες όπως το Matrix. Είναι μια δυστοπική νουβέλα που περιγράφει έναν φανταστικό κόσμο δυστυχίας και δίνει την αίσθηση της θλίψης και της απογοήτευσης...
Μία παράσταση με 6 αδελφές, παράλληλα σύμπαντα, ποίηση και αέναη κίνηση μέσα σ’ ένα τετράγωνο ανεβαίνει στο Θέατρο Τζένη Καρέζη από τις 20 Απριλίου έως τις 25 Μαΐου 2015.
Η ηθοποιός και σκηνοθέτης Γεωργία Ανδρέου , μετά την πολυσυζητημένη παράσταση «Η Κασσάνδρα και ο Λύκος» (2011-2012), επιλέγει το κλασικό έργο του Άντον Τσέχωφ «Τρεις Αδελφές»...
1 δισεκατομμύριο ελαστικών οχημάτων παντός τύπου από μοτοποδήλατα μέχρι βαρέα φορτηγά , φτάνει παγκοσμίως στο τέλος της ζωής του κάθε χρόνο εκ των οποίων τα 250.000.000 βρίσκονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα ελαστικά αυτά αποτελούν απόβλητο που χρίζει ιδιαίτερη διαχείριση. Στην Ελλάδα εισάγονται 47000-50000 τόνοι ελαστικών σε ετήσια βάση...
Ως πράσινη ανάπτυξη (green growth) νοείται η προώθηση της οικονομικής μεγέθυνσης και ανάπτυξης, διασφαλίζοντας παράλληλα ότι τα φυσικά περιουσιακά στοιχεία (natural assets) συνεχίζουν να παρέχουν τους πόρους και τις υπηρεσίες οικοσυστημάτων πάνω στα οποία βασίζεται η ευημερία μας...
1. Μάσκα με λάδι καρύδας
Το λάδι καρύδας είναι πολύ ευεργετικό και αποτελεσματικό για να αφαιρέσετε τους μαύρους κύκλους και τις σακούλες κάτω από τα μάτια. Τρίψτε μερικές σταγόνες λάδι καρύδας γύρω από τα μάτια. Ίσως χρειαστεί να κάνετε αυτήν την θεραπεία στο σπίτι κάθε μέρα για να μειώσει τους μαύρους κύκλους και το πρήξιμο κάτω από τα μάτια.
2. Μάσ...
Τι να πει κανείς για τους πατεράδες... Και λέγοντας πατεράδες εννοώ αυτούς που μεγαλώνουν τα παιδιά τους και βρίσκονται δίπλα τους πάντα. Όπως νομίζω έχω ξαναπεί, γονείς δεν είναι, κατά την προσωπική μου άποψη πάντα, αυτοί που γεννούν ένα παιδί αλλά αυτοί που μεγαλώνουν ένα παιδί....
Όπως είχε παρατηρήσει ο Freud ορισμένοι ασθενείς του δεν άντεχαν την ευτυχία. Έτσι, όταν κατάφερναν να βελτιωθούν στο πλαίσιο της θεραπείας παλινδρομούσαν και επέστρεφαν στο σημείο από το οποίο είχαν ξεκινήσει.
Μήπως κάποιες φορές αυτό ισχύει και στη δική μας ζωή;
Μήπως έχουμε μάθει ή μας είναι πιο εύκολο να αντιμετωπίσουμε μια κατάσταση δυστυχίας παρά μια ευτυχισμένη στιγμή;
Μήπως μπορού...
Η Χέτι Σκοτούρα Γκριμκέ, μια σκλάβα στο Τσάρλεστον των αρχών του 19ου αιώνα, διψά για ζωή πέρα από τους τοίχους που την κρατούν φυλακισμένη στην πλούσια οικία Γκριμκέ. Η κόρη της οικογένειας, η Σάρα, προικισμένη με ακόρεστο πνεύμα και επαναστατικές ιδέες, ξέρει από μικρή ότι προορίζεται να πετύχει κάτι σημαντικό στον κόσμο, αλλά την περιορίζουν...
Η ταινία εξιστορεί τη Ναυμαχία του Midway μεταξύ ΗΠΑ και Ιαπωνία που θεωρείται από πολλούς κομβικό σημείο στη μάχη για τον Ειρηνικό στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου καθώς μέχρι τότε υπερίσχυαν οι Ιάπωνες.
...
To ΕσωΘέατρο γιορτάζει τα δέκα χρόνια λειτουργίας του και προγραμματίζει για τη χειμερινή περίοδο 2015-2016 το έργο του Χάρολντ Πίντερ, «ΕΝΑΣ ΑΝΕΠΑΙΣΘΗΤΟΣ ΠΟΝΟΣ» σε σκηνοθεσία Τάσου Προύσαλη. Σ’ αυτά τα δέκα χρόνια λειτουργίας το ΕσωΘέατρο δούλεψε με σημαντικούς σκηνοθέτες, συνεργάστηκε με καταξιωμένους αλλά κυρίως με νέους ηθοποιούς, ενώ...
Βράζουμε τη ζάχαρη μαζί με 1/2 φλιτζάνι νερό για 3 - 4 λεπτά και προσθέτουμε το εβαπορέ, το κονιάκ και τον καφέ. Κόβουμε 2 φέτες από το παντεσπάνι όσο είναι το τσέρκι, το στεφάνι ή η μεταλλική φόρμα που θα φτιάξουμε την τούρτα. Μαλακώνουμε τις ζελατίνες μέσα σε λίγο κρύο νερό. Βάζουμε τη σοκολάτα κομμένη σε κομματάκια μέσα σε ένα μπολ, πάνω από ζεστό νερό πο...
Τη σημασία των πέντε αισθήσεων στη διακόσμηση του σπιτιού μας την έχουμε τονίσει μέχρι στιγμής αρκετά μέσα από τα άρθρα μας για την όραση, την ακοή και την όσφρηση....
Αυτή η παλιά φράση των μανάδων μας ζέστανε ο καιρός, πρέπει να κατεβάσουμε τα καλοκαιρινά έχει μείνει σαν κάτι βαθιά χαραγμένο στη μνήμη μας για να μας θυμίζει την αλλαγή του καιρού. Ποια αλλαγή θα μου πείτε τώρα, και πολύ σωστά θα κάνετε βεβαίως βεβαίως. Η Άνοιξη μας κάνει τσαλιμάκια και έτσι παρατείνουμε το αναγκαίο κακό της αναδιοργάνωσης στο μουντό...