Καλό και το Φείσμπουκ, αλλά......!

Αλεξάνδρα Γεωργίου - Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας ( Integrative Counselling, COSCA ) / Εκπαιδευτικός21-02-2015

Λάικς, φόλουερς, "φρέντς", τάγκς, τσάτινγκ, γκρούπς, κοινοποιήσεις, ειδοποιήσεις, και άλλα...., Εύκολα, Γρήγορα, Άμεσα, Ευχάριστα, Παντού...

Φτιάχνουν τη διάθεση, κρατάνε συντροφιά, διασκεδάζουν, ενημερώνουν, συνδέουν...

Συνδέουν;!

Είναι σίγουρο ότι διώχνουν για παράδειγμα τη Μοναξιά;


Μήπως εμείς οι ίδιοι μυούμε τον εαυτό μας, αργά, ύπουλα και σταθερά σε έναν μοναχικό τρόπο "επικοινωνίας" με τον Άλλον; Τον φίλο, τον γνωστό, τον συνάδελφο, τον άλλον;

Ξεσυνηθίζουμε από την ουσιαστική επαφή, τη "δια ζώσης", τη λάιβ.

Έχουμε αναλογιστεί πόσο μεγάλη και αρνητική επιρροή ασκεί η ον λάιν επικοινωνία, στο επίπεδο και την ποιότητα των επαφών μας;

Δίνουμε την απαραίτητη προσοχή, έχουμε υπομονή, ενδιαφερόμαστε πραγματικά, επιθυμούμε να συνευρεθούμε με τους άλλους, ικανοποιούμαστε όπως με το πάτημα των ...κουμπιών, έχουμε την ίδια όρεξη στην επικοινωνία φέις του φέις;


Τις κουβαλάμε επάνω μας αυτές τις "επαφές" καθημερινά, 24 ώρες το εικοσιτετράωρο, στα σμαρτ τηλέφωνα, στα τάμπλετ και σε άλλα έξυπνα...

Είμαστε σίγουροι ότι δεν είμαστε μόνοι;

Ας μην βιαστούμε να αντιτάξουμε το γεγονός ότι είμαστε ..."περιτριγυρισμένοι" από έναν μεγάλο αριθμό επαφών!
Το αίσθημα της μοναξιάς -και όχι της μοναχικότητας που είναι επιλογή του ατόμου- είναι πολύ προσωπικό βίωμα και αίσθηση και είναι άσχετο με την απομόνωση από το κοινωνικό περιβάλλον!..

Είμαστε βέβαιοι ότι αυτό που εισπράττουμε από τα διάφορα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι ομαδικότητα, ένταξη και ταύτιση;

Δίχως αυτά κινδυνεύει η ψυχική μας υγεία!
Δίχως αυτά δίνουμε επικίνδυνα μεγάλο χώρο στη δυσθυμία και τη ψυχική ερημιά


Η συνύπαρξη, η ένταξη σε ομάδες, η επικοινωνία εξ επαφής, η "απλή"κουβεντούλα μας προστατεύει, μας στηρίζει, μας ενώνει, μας παρηγορεί, μας κάνει αυτό που είμαστε: ανθρώπινοι.

Καλό και το Φέισμπουκ, αλλά....άμεσα κανονίστε ένα μίτινγκ ρίαλ!

Υ.Γ (θα μπορούσα να πω και γράμμα με το ...ταχυδρομείο! Γιατί όχι;!)



I'm a melancholy man, that's what I am,
All the world surrounds me, and my feet are on the ground.
I'm a very lonely man, doing what I can,
All the world astounds me and I think I understand
That we're going to keep growing, wait and see.

When all the stars are falling down
Into the sea and on the ground,
And angry voices carry on the wind,
A beam of light will fill your head
And you'll remember what's been said
By all the good men this world's ever known.
Another man is what you'll see,
Who looks like you and looks like me,
And yet somehow he will not feel the same,
His life caught up in misery, he doesn't think like you and me,
'Cause he can't see what you and I can see.