Πώς να διαχειριστούμε την απώλεια

Τριανταφύλλου Βασιλική – Αρθρογράφος17-12-2014

Το μοναδικό γεγονός που ποτέ κανένας δε θα μπορέσει να αποφύγει, να ανατρέψει και εν πάση περιπτώσει στο οποίο ποτέ κανείς δε θα μπορέσει να παρέμβει, είναι ο θάνατος. Η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου είτε μιλάμε για οικογένεια είτε για φίλο, είτε για σύντροφο ζωής.

Δυστυχώς, όλοι κάποια στιγμή καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε αυτή την «κατάσταση», ο καθένας με το δικό του τρόπο. Ποτέ δε θα είναι εύκολο να διαχειριστείς το γεγονός ότι έφυγε ένα αγαπημένο πρόσωπο και δε θα το ξαναδείς. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να βρεις τρόπους για να το περάσεις όσο πιο «ανώδυνα» γίνεται.

Ας δούμε κάποιες συμβουλές:

1. Ξέσπασε: Ακόμα κι αν πρέπει να στηρίξεις κάποιον άλλο περισσότερο, βρες την ευκαιρία να μείνεις μόνος και να ξεσπάσεις. Κλάψε, θύμωσε, φώναξε… βγάλε τον πόνο και το θυμό που έχεις μέσα σου. Το να κρατάς αυτά που νιώθεις δε σε καθιστά δυνατό, αντίθετα μπορεί να σου προκαλέσει χειρότερα προβλήματα, ενδεχομένως και ψυχοσωματικά. Η θλίψη και ο πόνος πρέπει να εκτονωθούν.

2. Μην καταπιεστείς: Κάθε άνθρωπος αντιδράει διαφορετικά σε μία απώλεια. Σε καμία περίπτωση μην καταπιεστείς να κάνεις πράγματα που δε θέλεις ή δε νιώθεις ή πιστεύεις ότι σε κάνουν χειρότερα. Αν ο δικός σου τρόπος να διαχειριστείς την κατάσταση είναι να αποστασιοποιηθείς ή να το ρίξεις στη δουλειά ή να μην επισκέπτεσαι το κοιμητήριο, μην ακούς τα πρέπει των άλλων, άκου τι λέει η ψυχή σου. Τα τυπικά δε θα φέρουν πίσω το πρόσωπο που αγαπάς ούτε θα αποδείξουν σε κανέναν πόσο υποφέρεις μέσα σου.

3. Πάρε το χρόνο σου: Η αντιμετώπιση ενός θανάτου, είναι ό, τι πιο δύσκολο έχουμε να αντιμετωπίσουμε στη ζωή. Άλλοι το φιλοσοφούν και ενδεχομένως το «λύνουν» μέσα τους πιο γρήγορα. Άλλοι πάλι χρειάζονται πολύ χρόνο, βυθίζονται στη θλίψη και κλείνονται στον εαυτό τους. Αν αυτό είναι κάτι που σε βοηθάει, κάντο. Αν η απομόνωση και το πένθος σε κάνουν να το αντιμετωπίσεις με τον τρόπο σου, κάντο. Μην αφήσεις κανέναν να σου πει ότι φτάνει πια ή οτιδήποτε άλλο. Θα προχωρήσεις όποτε εσύ το νιώσεις .

4. Μίλα: Όταν μία απώλεια είναι πολύ νωπή κάποιοι προκειμένου να την αντιμετωπίσουν δε θέλουν να μιλάνε σε κανέναν για αυτό ούτε να βρίσκονται με ανθρώπους που τους το θυμίζουν. Το καλύτερο, όμως, για να αντιμετωπίσεις κάτι τέτοιο είναι να το μοιραστείς και να μιλήσεις για αυτό, για το τι νιώθεις , τι περνάς ειδικά με ανθρώπους που επίσης το βιώνουν ή πέρασαν στο παρελθόν. Η δύναμη της συμπαράστασης είναι πολύ μεγάλη σε αυτή την περίπτωση.

5. Δέξου το: Όταν χάνουμε κάποιον αγαπημένο δε θέλουμε να το πιστέψουμε. Βρισκόμαστε σε άρνηση κι ενδεχομένως πλάθουμε σενάρια που μας βοηθούν να πιστέψουμε ότι δε συνέβη το μοιραίο. Ιδίως με πρόσωπα νεαρής ηλικίας που έφυγαν τελείως ξαφνικά. Όσο κι αν πιστεύουμε πως αυτό βοηθάει, αντιθέτως μας κρατάει πίσω. Πάντα κάτι θα μας θυμίζει ότι δεν ήταν ψέμα, πράγματι συνέβη και όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουμε τόσο πιο καλό θα είναι. Δε θα ξεχάσουμε, γιατί δε γίνεται και γιατί δε θέλουμε, όμως, θα βοηθήσουμε τον εαυτό μας να προχωρήσει και να ζει με αυτό.

6. Δες έναν ειδικό: Για πολλούς η επίσκεψη σε έναν ψυχολόγο είναι ταμπού. Όμως, όταν υποφέρει η ψυχή από κάτι που συνέβη είναι απαραίτητο να τη γιατρέψουμε, όπως θα κάναμε με οποιοδήποτε άλλο όργανο στο σώμα μας. Ο θάνατος είναι το πιο δύσκολο και ανεξήγητο γεγονός που πολλοί δεν μπορούν να διαχειριστούν και να ξεπεράσουν μόνοι τους. Αν, λοιπόν,δεν μπορείς να βοηθήσεις τον εαυτό σου αφέσου σε κάποιον ειδικό που ξέρει τον τρόπο.