Μοναξιά φίλος ή εχθρός

Καίτη Κουράφα - Αρθρογράφος12-12-2014

Όλοι έχουμε περάσει περιόδους στη ζωή μας που νιώθουμε μόνοι. Η μοναξιά έχει πολλές μορφές. Μπορεί όντως, λόγω κάποιων συνθηκών, κάποιοι από εμάς να αναγκάζονται να μείνουν μόνοι ενώ κάποιοι άλλοι να είναι συνέχεια με κόσμο και απλά να νιώθουν μόνοι. Πιστεύω πως η πραγματικότητα είναι κάπου στη μέση και στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τις καταστάσεις γύρω μας.

Μέσα από προσωπικές εμπειρίες και εμπειρίες γνωστών και φίλων μπορώ να πω πως θεωρώ τη μοναξιά επιλογή και μάλιστα όχι απαραίτητα κακή! Εξαιτίας των όσων συμβαίνουν σήμερα, προβλήματα οικονομικής, επαγγελματικής αλλά και συναισθηματικής φύσεως, είναι λογικό να ωθούν το άτομο στην θέληση για απομόνωση και ηρεμία. Πολλοί είναι εκείνοι που αντί για μια ταχύρυθμη καθημερινότητα επιλέγουν ένα ήρεμο μέρος, μόνοι τους, θέλοντας να χαλαρώσουν και να ταξινομήσουν τα προβλήματα τους ώστε να τα επιλύσουν. Για αυτά τα άτομα μια πάρα πολύ καλή παρέα μπορεί να είναι ένα βιβλίο, λίγη μουσική ή κάποιο χόμπι στο οποίο τους αρέσει να επιδίδονται. Ένας άνθρωπος δε χρειάζεται πάντα να είναι σε εγρήγορση. Τα άτομα που έχουν αφήσει πίσω την ανασφάλεια τους έχουν βρει τον τρόπο να περνούν καλά με μοναδική παρέα τον εαυτό τους.

Από την άλλη μεριά, έχω συναντήσει ανθρώπους στη ζωή μου, που απλά δεν αντέχουν να είναι μόνοι. Η μοναξιά για αυτή την κατηγορία ατόμων είναι εχθρός και μάλιστα ζοφερός! Προτιμούν να είναι πάντα μαζί με κάποιον, ακόμη και αν αυτός ο κάποιος δεν έχει τίποτα να τους προσφέρει απλά και μόνο για να μην είναι μόνοι. Υπάρχουν άτομα για παράδειγμα που όταν βγουν από μια σχέση τρέχουν αμέσως στην επόμενη, χωρίς να περάσει το προαπαιτούμενο διάστημα που χρειάζεται ένας άνθρωπος για να ανασυντάξει τις δυνάμεις του και να ανοίξει το επόμενο κεφάλαιο στη ζωή του. Διότι μετά το πέρας μιας φάσης στη ζωή μας, είτε αυτή είναι επαγγελματική, είτε είναι συναισθηματική. ο καθένας από εμάς πρέπει να σκεφτεί τί πήρε και τί έδωσε, τις απώλειες και τα κέρδη και βάσει αυτών να πορευτεί. Πολλοί όμως, φοβούμενοι τον ίδιο τους τον εαυτό προχωρούν χωρίς δεύτερες σκέψεις σε νέες καταστάσεις.

Κακά τα ψέματα το να φοβάται κάποιος να μείνει μόνος σημαίνει πως δε τα έχει βρει με τον εαυτό του. Πόσοι και πόσοι από εμάς δεν έχουμε ξοδέψει ανούσια βράδια με παρέες που δεν ήταν του γούστου μας μόνο και μόνο για να αποφύγουμε τον εαυτό μας; Και γιατί να τον αποφύγουμε; Γιατί αυτός ξέρει! Ξέρει πως ότι προσπαθούμε να αποφύγουμε γεμίζοντας το χρόνο μας με ανούσια πράγματα, όταν μείνουμε μόνοι αυτά θα ορθωθούν μπροστά μας. Γιατί αυτός ξέρει, πως όσο και να αποφεύγεις ένα πρόβλημα εάν δε το κοιτάξεις κατάματα και δε το λύσεις αυτό θα σε κυνηγάει.

Κάπως έτσι καταλήγω, πως όλα είναι μέσα στο μυαλό. Κάθε πρόβλημα έχει και τη λύση του. Εμείς ως άνθρωποι, αδύναμοι και ευάλωτοι, φοβόμαστε και κάποιες φορές δε θέλουμε να λύσουμε ότι μας βασανίζει. Αγαπάμε τα δεσμά μας και ας μας εξοντώνουν μέρα με τη μέρα. Το θέμα είναι η αποδέσμευση. Έπειτα θα έρθει η αυτοπεποίθηση να διώξει την ανασφάλεια και να μας δείξει πως ο μόνος που μας ξέρει είναι ο εαυτός μας, αυτόν πρέπει να αγαπάμε και να εμπιστευόμαστε διότι, αν δε το κάνουμε εμείς ποιος θα το κάνει για μας. Και ίσως, σε μια ειλικρινή συζήτηση μαζί του βρούμε απαντήσεις που κανένας άλλος δε θα μπορούσε να μας δώσει...