Πήρες λάθος το δικό μου δρόμο
Οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν διπλή υπόσταση. Μάθημα για άλλους και για άλλους ευλογία. Άλλοι άνθρωποι έρχονται στη ζωή μας για να μας διδάξουν ή να διδαχθούν, και άλλοι για να μείνουν παντοτινά μαζί μας - συνοδοιπόροι.
Όμως, ακόμα και στην δεύτερη περίπτωση τα πράγματα δεν είναι καθόλου εύκολα. Όσο ευλογημένα δώρα και να φέρει μαζί του κάποιος, πάντα θα έχουμε και να διδαχθούμε. Το θέμα είναι το πώς θα αντιμετωπίζουμε τον απέναντι, χωρίς να δημιουργούμε εντάσεις.
Σου μίλησε ο σύντροφος σου, ο συνοδοιπόρος σου άσχημα; Ε και; Δεν έχει να κάνει καθόλου με εσένα. Μην το παίρνεις προσωπικά. Έχει να κάνει εξολοκλήρου με το πως αντιμετώπιζε εκείνος τον εαυτό του.
Οι άνθρωποι όταν επικοινωνούν προβάλουν απλά το τι υπάρχει στο νου τους. Η επικοινωνία συνήθως εξαρτάται από το τι πιστεύει, τι αισθάνεται ο καθένας. Και οι άνθρωποι συνήθως προβάλουν στον άλλο αυτό που συμβαίνει μέσα τους. Για να υπάρξει αληθινή επικοινωνία, πρέπει να παύσει να υπάρχει "εγώ", για να μην προβάλλεται.
Ιδανικός είναι ένας σύντροφος - συνοδοιπόρος, που δεν έχει "εγώ". Γιατί ποτέ δεν θα προσπαθεί να το προβάλλει στους άλλους. Δεν θα ανησυχεί, δεν θα ταράσσεται, δεν θα διχάζεται. Δεν θα θέλει να πραγματοποιηθούν οι ματαιόδοξες ελπίδες του. Θα είναι ευχαριστημένος με ο.τι βιώνει. Δεν θα προβάλει τις ατέλειες του.
Ο εγωισμός περιορίζει την ύπαρξη μας, μας φοβίζει, μας εμποδίζει να βρούμε την αγάπη. Την αγάπη, αρχικά, για το εαυτό μας. Κακά τα ψέματα, πως γίνεται να αγαπήσεις κάποιον άλλον, αν δεν αγαπάς εσένα τον ίδιο;
Δεν έχω ακούσει ποτέ να υπάρχει τέλεια σχέση ή τέλειος γάμος. Ποτέ κανείς δεν βίωσε οποιαδήποτε ανθρώπινη επαφή, χωρίς την παραμικρή ένταση, χωρίς καμία ατομικότητα, χωρίς κανένα καυγά. Κάτι τέτοιο είναι μακριά από τα ανθρώπινα, εντελώς ουτοπικό και γιατί όχι... Και βαρετό!
Η ουσία είναι να βρούμε την ισορροπία ανάμεσα στα δύο άκρα. Να μπορούμε να ζούμε το κάθε λεπτό με τον άλλο - αληθινά και από επιλογή. Η αγάπη είναι δώρο - ένα σπάνιο δώρο, που μονάχα ένας άνθρωπος με τέτοιες πνευματικές ισορροπίες μπορεί να γευτεί απόλυτα.
Γράφει η Τσαγκαράκη Ευφροσύνη
Γεννήθηκα το 1987 και κατάγομαι από τον Κολινδρό Πιερίας. Αποφοίτησα από τη Φιλοσοφική Σχολή του πανεπιστημίου Ιωαννίνων και συγκεκριμένα από το τμήμα Φιλολογίας με ειδίκευση στον τομέα των Μεσαιωνικών Νεοελληνικών Σπουδών.
Μεγάλες μου αγάπες η συγγραφή, ο χορός και το θέατρο.
loading...
Οι μπλε Δευτέρες
Υπάρχει πάντα κάτι μελαγχολικό στις Δευτέρες … Μ’ εκείνο το πρώτο ξυπνητήρι, διακόπτεται το σύντομο ευχάριστο διάλειμμα του Σαββατοκύριακου, το ξυπνητήρι είναι το καμπανάκι που μας υπενθυμίζει πως δεν είμαστε πια παιδιά -αν και στην πραγματικότητα ούτε τα παιδιά «γλιτώνουν» από τις Δευτέρες- και εκεί έξω υπάρχουν ευθύνες και υποχρεώσεις που μας περιμένουν. Θα αρχίζαμε δίαιτα σήμερα, θα γραφόμασταν...
Τι συναίσθημα είναι πραγματικά ο φόβος;
Πίσω από κάθε μας συναίσθημα κρύβεται το αίσθημα του φόβου. Ο θυμός, το μίσος, η προκατάληψη, η επιθετικότητα μπορούν να αποδοθούν στον φόβο.
Η εξέλιξή μας θα έρθει μόνο όταν καταφέρουμε να ξεπεράσουμε τους φόβους μας.
Ο φόβος μπορεί να εκφραστεί με άγχος, ανασφάλεια, ανησυχία, αδυναμία, πανικό, θυμό, άρνηση, μίσος, οργή, επιθετικότητα, ζήλια κλπ....
Το πνεύμα των Χριστουγέννων δεν θα υπάρξει ποτέ για κάποια παιδιά!...
Τη συνταγή της σύλληψης σου την έφτιαξαν σκοτεινές συγκυρίες, αξεδιάλυτα δεδομένα, ευτελείς σκοποί και ποταπά κίνητρα…
Σε κάθε περίπτωση Εσύ δεν είχες και δεν θα έχεις ποτέ προσωπικό λόγο στην αιτία της ύπαρξης σου…
Από την εμβρυακή σου ζωή ακόμα, ξεκίνησες να ψυχανεμίζεσαι τις προθέσεις αυτών που αποφάσισαν να σε «δημιουργήσουν»…
Μέσα στο μοναχικό και μικρό προσωπικό σου σύμπαν μπορούσες να κ...
Δώσε και θα πάρεις
Δούναι και Λαβείν. Αν το καλοσκεφτούμε, αυτή είναι η ζωή μας.
Από την ώρα που γεννιόμαστε ως και την ώρα που πεθαίνουμε, δίνουμε και παίρνουμε. Υλικά και άυλα πράγματα. Κυρίως, όμως, άυλα. Και με αυτό, εννοούνται τα συναισθήματα, οι πράξεις, οι σκέψεις, η ενέργεια.
Σαφέστατα και υπάρχουν και τα υλικά αγαθά και πράγματα, όπως τα χρήματα. Όμως, κι αυτά ενέργεια είναι, εν τέλει. ...
Η μπέσα είναι στάση ζωής με υψηλό αντίτιμο διοδίων!!!
Ωραίο πράγμα η μπέσα άνθρωπε.
Σου δίνει λόγο να περπατάς με το κεφάλι ψηλά.
Να συνεχίζεις εκεί που όλοι σιωπούν και κοιτάνε άλλοι τον ουρανό μη και βρέξει κι άλλοι τη γη μπας και ανοίξει και μπουν μέσα και γλυτώσουν.
Δεν έχει φύλο η μπέσα. Μην γελιέσαι.
Άσε τους άντρες τους ξηγημένους και τις γυναίκες που έγιναν μάγκες, κι όλα αυτά τα τσιτάτα.
Ο άνθρωπος που έχει μπέσα, που η ψυχή του έ...
Αντιμετωπίζοντας τη συναισθηματική απόρριψη
Η απόρριψη αποτελεί βασικό νόμο του κοινωνικού σύμπαντος. Όταν όμως κανείς επικεντρώνεται στο ότι έχει απορριφθεί από κάποιους, εύκολα μπορεί να συντριβεί συναισθηματικά και να δημιουργήσει έναν φαύλο κύκλο αυτοεκπληρούμενης προφητείας, όπου αυτό που φοβάται περισσότερο είναι αυτό ακριβώς που του συμβαίνει. Η ευαισθησία στην απόρριψη σημειώνει ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά στις μέρες μας, και μάλιστα κα...
Σαμποτάροντας τον Εαυτό μας
Ορισμένες συμπεριφορές μας μάς βλάπτουν, αλλά εμείς αδυνατούμε να το καταλάβουμε, βάζοντας έτσι συνεχώς τρικλοποδιές στον εαυτό μας. Ποιες είναι αυτές;
Υπονομεύουμε τον εαυτό μας όταν, στην προσπάθειά μας να λύσουμε ένα πρόβλημα, τελικά προκαλούμε ένα νέο ή το χειριζόμαστε με τέτοιον τρόπο που παρεμβαίνει στα μελλοντικά μας σχέδια ή αποδεικνύεται καταστροφικός για τις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Α...
Αναζητώντας τη χαμένη ευτυχία
Κάθε μέρα κοιτάζεσαι στον καθρέφτη και προσπαθείς να φτιάξεις μια εικόνα που να αρέσει στους άλλους. Φεύγεις βιαστικά από το σπίτι και παραδίνεσαι στους ξέφρενους ρυθμούς της πόλης που σε αναγκάζει να χάνεσαι μέσα στο πλήθος. Μάταια προσπαθείς να ξεχωρίσεις γιατί κανείς δεν σε παρατηρεί. Δεν έχει τον χρόνο ούτε τη διάθεση. Μέσα σε εκατοντάδες πρόσωπα που εκφράζουν την απογοήτευση, τη χαρά, την από...
Οι τριάντα φράσεις που έχω βαρεθεί να ακούω... και οι ερμηνείες τους.
Υπάρχουν κάποιες στιγμές που αντηχούν σαν μια όαση λογικής στην παράνοια που μας κατακλύζει. Υπαρχουν και άλλες, που ενώ εσύ θες να βυθιστείς στον μικρόκοσμό σου, δηλαδή στην χώρα του ''έχω δίκιο που τρελαίνομαι'', αυτές έρχονται σαν ενοχλητικός περαστικός ή μίζερος συγγενής, να σου δείξουν μια όψη του νομίσματος που ήθελες να ξεχάσεις ότι υπάρχει....
