Μια φράση που συναντάμε αρκετά συχνά στις διαπροσωπικές επαφές των ανθρώπων είναι η εξής: «Δεν (με) ακούει\ακούς». Μέσα σε συζητήσεις, διαλόγους και εντάσεις όπου έρχονται αντιμέτωπες οι διαφορετικές ερμηνείες και απόψεις του καθενός, όταν δεν υπάρχει ταύτιση ακούγεται αυτή η έκφραση. Πέραν των περιπτώσεων της δυσανασχέτησης, της πίστης περί δίκαιου και άδικου - λάθους και σωστού που προέρχεται από την διαφορετικό τρόπο που αντιλαμβάνεται κανείς τα πράγματα, υπάρχουν περιπτώσεις κατά τις οποίες η έκφραση «δεν ακούει» κρύβει περισσότερα απ’όσα φαίνεται με το πρώτο άκουσμα. Κάποιος που επαναλαμβάνει αυτή την έκφραση, που εξάπτεται έντονα χωρίς λόγο, που δεν τηρεί τις εύλογες αποστάσεις μεταξύ αυτού και του άλλου, μπορεί να οδηγείται από συναισθήματα και επιθυμίες πιο "σκοτεινές".
Οι κοντινοί μας και μη, αυτοί που απαρτίζουν τον κοινωνικό και συγγενικό περίγυρο όταν προβληματίζονται ή συσκέπτονται με τον εαυτό τους κάποιες φορές απεύθονται σε εξωτερικό πρόσωπο για συμβουλές, για μια εναλλακτική όψη. Με την επιφανειακή πρόφαση για αγάπη, νοιάξιμο, επιθυμία να υπάρχει ηρεμία στην ζωή τους, παθιάζεται κανείς τόσο πολύ που μοναδικός στόχος είναι η πειθώ για την ορθότητα και αποτελεσματικότητα του λόγου/των συμβουλών. Όταν λοιπόν ο δέκτης αντιστέκεται/διαφωνεί με αυτές τις συμβουλές ακούγεται η έκφραση από τον άλλο συνομιλητή «Δεν (με) ακούς!». Τότε είναι που χάνεται το παιχνίδι διότι ο δεύτερος οικειοποιείται το ζήτημα αντιμετωπίζοντας το πλέον ως προσωπική υπόθεση και καταρρίπτοντας την ελεύθερη βούληση που συνοδεύει της αποφάσεις μας.
Τι συμβαίνει όμως στο κεφάλι αυτού του ανθρώπου που ίσως θα χαρακτηρίζαμε εμμονικό; Για ποιο λόγο δείχνει τόσο ενδιαφέρον, περισσότερο από εκείνο που επιτρέπεται (ανάλογα με την θέση που κατέχει στην ζωή μας), για τις προσωπικές μας υποθέσεις; Γιατί εμμένει στις προτάσεις του θεωρώντας πως είναι οι πιο κατάλληλες και δραστικές; Αν αποκλείσουμε τα ενδεχόμενα της υπέρμετρης αγάπης-που σαφώς δεν αμφισβητούμε- και της ανησυχίας για την ακεραιότητα του προσώπου, φτάνουμε σε ποιο βαθιές αλήθειες περί των κινήτρων που ωθούν σε τέτοιες ενέργειες.
Σε τέτοιου είδους περιπτώσεις, οι άνθρωποι έχουν συνδέσει την προσωπική τους αξία και την δυναμική της προσωπικότητάς τους με την επιρροή που ασκούν στους άλλους και τα ποσοστά επιτυχίας. Οι όποιες αποστάσεις πρέπει να τηρούνται για να μην παραβιάζονται οι αρχές της ελευθερίας και ανεξαρτησίας, εξαφανίζονται καθώς αναδύεται η ανάγκη για επιβολή στον άλλο. Αυτή η ανάγκη καθοδηγείται από χειριστικές τάσεις οι οποίες αποσκοπούν στον απόλυτο έλεγχο των κινήσεων και πράξεων του ατόμου. Είναι λίγο σκληρό να αποδεχτεί κανείς μια τέτοια αλήθεια, αλλά αν πραγματικά νοιαζόμαστε οφείλουμε να αναγνωρίσουμε το γεγονός ότι το "κακό" που συμβαίνει πρώτα στον ίδιο και μετά στον δέκτη είναι μεγαλύτερο από την πιθανότητα κινδύνου που ενέχει στις επιλογές του. Άλλωστε αν δεν πάθεις πως θα μάθεις;!
Άρα δεν είμαστε υπεύθυνοι για τις επιλογές των άλλων παρά μόνο τις δικές μας, ακόμα κι αν θεωρούμε πως είναι ζημιογόνες. Άρα ο ρόλος περιορίζεται στον συμβουλευτικό και διαφωτιστικό.
Ας μην αγνοούμε την περίπτωση στην οποία οι συμβουλές από ανθρώπους που υποκινούνται από τέτοιες τάσεις, μπορεί να είναι λανθασμένες και η έκβαση του "δεν με άκουσε" να είναι ωφελιμότερη από το "με άκουσε". Μια εξήγηση που μπορούμε να δώσουμε είναι ένα μικρόβιο που τρώει την καλοσύνη και την αγαθότητα ονόματι ναρκισσισμός/εγωισμός. Στα επιτρεπτά επίπεδα αυτό το στοιχείο προστατεύει την ήδη αναγνωρισμένη αξία του εαυτού και μας τροφοδοτεί με αυτοεκτίμηση. Αν όμως το μικρόβιο διαιωνιστεί και γίνει άπληστο προκαλεί ανάγκη για αυτό-ικανοποίηση μέσω του άλλου με βλαπτικές τακτικές, δηλαδή θέτοντας την υγεία σε δεύτερη μοίρα. Οι συμβουλές μπορεί να προσφέρουν το ανάποδο από αυτό που νομίζουμε, να είναι ατελέσφορες και χωρίς σεβασμό προς την επιθυμία του άλλου. Τότε η έκφραση "δεν (με) ακούει" νοείται ως "δεν (με) υπακούει".
Τι μπορούμε να κάνουμε σε μια τέτοια περίσταση;
Οφείλουμε να πιστεύουμε στην αξία μας που προκύπτει από την μοναδικότητα της ύπαρξής μας η οποία δεν χρειάζεται μήτε επιβεβαίωση μήτε τόνωση. Το να κρατάμε αποστάσεις από τον έξω κόσμο έχει να κάνει με την εξασφάλιση της ψυχικής μας υγείας και του ζωτικού χώρου, ο οποίος πρέπει να είναι απαραβίαστος. Ακόμη κι αν κάποιος είναι ασταθής και αδύναμος να υπερασπιστεί τον χώρου του, υποχρεούμεθα να το σεβαστούμε και να μην προκαλούμε ρήξεις. Για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο, όσο σκληρή κι αν είναι μια αποκάλυψη για τον εαυτό μας, πάντα να έχετε κατά νου πως η εξέλιξη προϋποθέτει πίστη και δύναμη κάτι που υπάρχει μέσα μας σαν μια αστείρευτη πηγή. Αν την βρούμε, την αποδεχτούμε και την μετατρέψουμε σε ενέργεια, τότε θα μπορούμε να την μοιράσουμε και στους γύρο μας. Ακόμη κι αν βλέπεις τα χειρότερα να έρχονται υποδέξου τα με χαρά γιατί θα λάβεις τόσα πολλά καινούργια μαθήματα, είτε συμβαίνει σε σένα είτε σε κάποιον δίπλα σου. Η ζωή ξέρει. Ή μάλλον ο εαυτός μας ξέρει πως να διαχειριστεί την ζωή. Εσύ απλά έχε πίστη.
Μια αλήθεια που θα έπρεπε να μας κάνει να πράττουμε με λίγο μεγαλύτερη επιείκεια καθώς κανείς άνθρωπος δεν είναι αλάνθαστος. Ευτυχώς, θα πω εγώ. Τα λάθη μας επιτρέπουν να γνωρίζουμε το σωστό, να ωριμάζουμε και να προετοιμαζόμαστε για την λήψη μεγαλύτερων αποφάσεων....
Είναι δύσκολο να αρνηθούμε κάτι στο παιδί, κάτι που θέλουν πολύ, αλλά κάποιες φορές πρέπει να το κάνουμε. Εκείνες τις φορές που θα τα στεναχωρήσουμε με ένα ξερό «όχι», μας είναι πολύ δύσκολες....
«Νιώθεις ότι διανύεις μια περίοδο της ζωής όπου λίγο φλερτ, λίγο παιχνίδι με το άλλο φύλο δεν θα σε έβλαπτε; Αισθάνεσαι ότι θέλεις να γνωρίσεις νέα άτομα αλλά δεν έχεις το θάρρος να τα προσεγγίσεις στον έξω κόσμο; Ψάχνεις εδώ και αρκετό καιρό τον ιδανικό σύντροφο αλλά δεν ξέρεις πως και που; Αν ναι, δεν χρειάζεται να ανησυχείς πλέον διότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι εδώ για σένα!»...
«ΠΩΣ ΕΞΗΓΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ, ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΕΝΟΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ»
Παναγοπουλου
Προσωπικη αναπτυξη
Σε πρώτο επίπεδο, το πώς και το πότε θα μιλήσουμε στα παιδιά για το θάνατο εξαρτάται από την ηλικία τους, το γνωστικό τους επίπεδο - ανάπτυξη και τις υπάρχουσες εμπειρίες τους. Σύμφωνα με τον Piaget o βαθμός προσκόλλησης που παρουσιάζει ένα παιδί, σε συνδυασμό με τον εγωκεντρισμό του, ...
Οι γυναίκες αντιδρούν διαφορετικά στις αρνητικές εικόνες σε σύγκριση με τους άνδρες, γεγονός το οποίο μπορεί να εξηγηθεί από λεπτές διαφορές στην εγκεφαλική λειτουργία. Αυτή η νευροβιολογική εξήγηση για τη μεγαλύτερη ευαισθησία των γυναικών έχει καταδειχθεί από ερευνητές του CIUSSS del'Est-de-L'Île-de-Montréal (Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο για την Ψυχική Υγεία του Μόντρεαλ) καθώς και από το Πανεπιστή...
Η Κέιτι έπασχε από βαριά κατάθλιψη. Για χρόνια ήταν κλεισμένη στο σπίτι, ανήμπορη και απομονωμένη, πολλές φορές ανίκανη να σηκωθεί από το κρεβάτι. Σε μια στιγμή εσωτερικής διαύγειας έκανε μία τρομερή διαπίστωση, που της άλλαξε (και της έσωσε) τη ζωή. ...
Οι περισσότεροι από μας είμαστε δυσαρεστημένοι με τον εαυτό μας, καθώς και το ευρύτερο περιβάλλον μας, είτε αυτό είναι η εργασία, το σπίτι, ο σύντροφος, οι φίλοι μας. Συνήθως, νιώθουμε ότι δεν είμαστε αρκετά εμφανίσιμοι ή δυναμικοί, η εργασία μας δεν μας ικανοποιεί ή δεν αποφέρει τις επιθυμητές οικονομικές απολαβές, ο σύντροφος ή οι φίλοι μας, δεν μας καταλαβαίνουν, και ο κατάλογος δεν έχει τελειω...
Άριστη οργάνωση και πειθαρχία εκεί, καταλήψεις και αιώνιοι φοιτητές εδώ. Η ζυγαριά γέρνει απότομα προς τα αριστερά και χωρίς να το πάρει κανείς είδηση ολοένα και περισσότερα παιδιά φεύγουν για το εξωτερικό. Εκεί ένας νέος κόσμος γεμάτος ευκαιρίες κάνει την εμφάνιση του. Ευκαιρίες για...
Κοιτάζεις έναν άνθρωπο για πρώτη φορά κι αυτό που αντικρίζεις, αισθάνεσαι, κάτι σου θυμίζει. Σε κάνει να νιώθεις βολικά. Σα να σε κοίταζε από πάντα, λες και τα βλέμματα σας είχαν συναντηθεί άλλες χίλιες φορές στο παρελθόν. Τον διαβάζεις και σε διαβάζει, τον γνωρίζεις ήδη με έναν τρόπο μαγικό και ανεξήγητο, πρωτόγνωρο κι όμως τόσο οικείο....
Πολύ συχνά βλέπουμε σε αμερικανικές παραγωγές, να ξεφεύγουν από ολόκληρες συμμορίες που τους καταδιώκουν ή ανθρώπους που μπορούν να το σκάσουν από τη φυλακή φτιάχνοντας και στις δύο περιπτώσεις ένα λειτουργικό διαστημικό σκάφος με λίγο περισσότερο από ένα κλιπ χαρτιού, μια μπαταρία C, και έναν άδειο σωλήνα οδοντόκρεμας....
Οι φωτογραφίες που δημοσίευσε το National Geographic και κάνουν τις τελευταίες ώρες το γύρο του διαδικτύου δείχνουν τις πολικές αρκούδες στη Νορβηγία να λιμοκτονούν.
Μια από τις αρκούδες, που συνέλαβε με τον φακό του ο Καναδός φωτορεπόρτερ Paul Nicklen, δείχνει τόσο αδύναμη. Ο φωτορεπόρτερ που είχε επισκεφθεί και άλλες φορές το σημείο τόνισε...
Όλοι ασχολούμαστε μαζί του και αυτός με εμάς.! Και χωρίς να γνωρίζουμε τι ακριβώς είναι ο χρόνος εμείς είμαστε τόσο εξοικειωμένοι μαζί του. Το βέβαιο είναι ότι πρόκειται για μια αναζήτηση με απεριόριστο ενδιαφέρον.
Ως λέξη, σε καθημερινή συχνότητα, δίνει το παρόν. Πολλές φράσεις που χρησιμοποιούμε εσωκλείουν τη λέξη
...
To 2015 έκανε την παγωμένη είσοδό του και ήρθε ο καιρός να οργανωθούμε και να θέσουμε τους στόχους της νέας χρονιάς, υποσχόμενοι στον εαυτό μας ότι φέτος θα τηρήσουμε αν όχι όλους έστω τους μισούς.
Πάρε, λοιπόν, χαρτί, στυλό και ξεκίνα να φτιάχνεις τη δική σου λίστα, με αυτά που πρέπει να κάνεις, να αλλάξεις, να βελτιώσεις τους επόμενους μήνες...
Κατά τη διαμονή του στο Παρίσι (1969-71) ο Ελύτης συνθέτει ένα από τα πιο όμορφα ερωτικά ποιήματα της Νεοελληνικής Γραμματείας, το Μονόγραμμα. Το ποίημα τυπώθηκε στις Βρυξέλλες, καθώς στην Ελλάδα υπήρχε δικτατορικό καθεστώς .Παρότι βρισκόταν ήδη στην Τρίτη ηλικία, ο Ελύτης έγραψε 1 ποίημα διαποτισμένο από νεανικό πάθος. Το ποίημα κινείται σε 2 θεματικές: την...
Μια γυναίκα συναντά τους δύο πρώην της το ίδιο βράδυ, ένα ζευγάρι διαλέγει τις χειρότερες θέσεις σε ένα αεροπλάνο, ένα νεαρό κορίτσι κινδυνεύει να εκτεθεί στις φίλες της ως πορνοστάρ, μια νύφη γεννάει στο δικό της γάμο, ένας έφηβος μαστουρώνει για πρώτη φορά ενώ ένας νεαρός άνδρας αναγκάζεται να ικετεύσει την παράξενη μητέρα του ώστε εκείνη να σώσει τους κόπ...
Μία από τις αγαπημένες μου κατηγορίες ταινιών ήταν, είναι και θα είναι αυτή των κινουμένων σχεδίων. Και υπογραμμίζω, κινουμένων σχεδίων της Ντίσνεϋ. Πρόλαβα την χρυσή εποχή του σινεμά για πιτσιρίκια την δεκαετία του ενενήντα και την τίμησα σε πολλές, πάρα πολλές ταινίες. Εδώ θα προτείνω πέντε κορυφαίες για εμένα ταινίες σε μικρούς που τύχει και διαβάζουν ή σ...
Υλικά
500γρ. αλεύρι μαλακό
300ml νερό
1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
500γρ. τυρί φέτα
1 αυγό
λίγο πιπέρι
100ml λάδι
100γρ. βούτυρο
Εκτέλεση
1. Ρίχνετε σε ένα μπολ το αλεύρι με το νερό και το αλάτι και τα ζυμώνετε.
2. Φτιάχνετε μια μπάλα με τη ζύμη και τη χωρίζετε σε 5 μπαλάκια. Ανοίγετε τα μπαλάκια στο μέγεθος ενός μικρού πιάτου.
3. Λιώνετε το ...
Εντάξει, είναι λογικό πως δεν μπορούμε όλοι να έχουμε όλοι ένα μπαλκόνι τεραστίων διαστάσεων. Αυτό, όμως, δε σημαίνει πως χρειάζεται να αψηφούμε ένα μικρό μπαλκόνι με τη δικαιολογία πως δε χωρά τίποτε σε αυτό. Εμείς συγκεντρώσαμε 7 τρόπους να σας πούμε πως μπορείτε να κάνετε το μικρό σας μπαλκόνι όμορφο και λειτουργικό με τους πιο απλούς τρόπους....
Η περίοδος των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς μπορεί να γίνει επικίνδυνη καθώς τα φωτάκια και τα διάφορα ηλεκτρικά στολίδια έχουν την... τιμητική τους....
