Εντάξει ίσως και να επηρεάστηκα λόγω ημέρας σήμερα που σου γράφω… Είναι του αγίου Βαλεντίνου βλέπεις! Ωστόσο, είμαι ταγμένη υπέρμαχος του ότι η ΑΓΑΠΗ γιορτάζει κάθε μέρα, κάθε ώρα και κάθε στιγμή. Και αυτός είναι ένας από τους κύριους λόγους που τα τελευταία χρόνια προσπαθώ να γίνομαι πιο δοτική με τους ανθρώπους γύρω μου, κάτι το οποίο αρκετές φορές μου έχει επιφέρει θριαμβευτικές ήττες: φιλικά, προσωπικά, συναισθηματικά. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες «αγάπες» στη ζωή μου οι οποίες είναι μοναδικές, δεν έχουν αλλοιωθεί με τα χρόνια, επομένως δεν μπορώ να νιώθω παρά μόνο ευγνώμων και να εύχομαι στον καθένα να βρει άτομα τα οποία του προκαλούν τέτοια συναισθήματα.
Βγαίνοντας μια βόλτα σήμερα στο κέντρο του Λονδίνου συναντάς παντού ζευγαράκια αλλά και οικογένειες με μεγάλους και παιδάκια (έχουμε και το half term εδώ: τα σχολεία είναι κλειστά λόγω διακοπών για όλη την εβδομάδα), όλοι μαζί, είτε για βόλτες σε διάφορους χώρους διασκέδασης είτε για την αγορά δώρων λόγω ημέρας. Ίσως βέβαια δεν επηρεάστηκα μόνο από αυτό. Ίσως μου δημιούργησε πολλά συναισθήματα η συζήτηση που είχα λίγες μέρες πριν στο πανεπιστήμιο με μία συνάδελφο από την Αφρική περί ισότητας και αποδοχής. Ίσως από την άλλη φταίει το γεγονός ότι άνθρωποι στους οποίους είχα απόλυτη εμπιστοσύνη με απογοήτευσαν μαζικά τον τελευταίο χρόνο και, λόγω ημέρας, έκανα έναν μικρό απολογισμό.
Όποιος και να είναι ο λόγος, σήμερα αυτό για το οποίο μου βγαίνει μόνο να σου μιλήσω είναι η ΑΓΑΠΗ: για τον άνθρωπό σου, τους φίλους σου, την οικογένεια σου, τα παιδιά σου. Τι είναι πιο σημαντικό από αυτό; Ευτυχία είναι να σε αγαπάνε. Να ξέρεις πως υπάρχει έστω ένας άνθρωπος του οποίου την αγάπη τη θεωρείς δεδομένη. Δεν είναι κακό να θεωρούμε πάντα κάποιο δεδομένο, ξέρεις! Ένα από τα μεγαλύτερα δώρα στη ζωή μας είναι να έχουμε δίπλα μας έναν άνθρωπο ο οποίος πάντα θα μας στηρίζει, θα μας ακούει και θα μας μαλώνει, αλλά και θα ξέρουμε πως ό,τι χρειαστούμε είναι εκεί για εμάς. Λένε, βέβαια, πως μεγαλύτερη αγάπη από αυτή της μάνας δεν υπάρχει: δεν το έχω βιώσει η ίδια ακόμα, όμως είμαι σίγουρη πως οι μανούλες που το λένε κάτι παραπάνω ξέρουν.
Από την άλλη, τι καλύτερο από το να προσφέρεις εσύ αγάπη στους γύρω σου; Πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται πόσο διαφορετικά θα μπορούσα να είχα φερθεί σε ανθρώπους και καταστάσεις, πόσα παραπάνω θα μπορούσα να είχα δώσει. Προφανώς έχω κάνει και η ίδια αρκετά λάθη: Γιατί να σκέφτομαι έτσι ενώ θα μπορούσα να είχα φερθεί από την αρχή διαφορετικά; Μεγαλύτερη ευτυχία από το να προσφέρεις αγάπη και χαρά δεν υπάρχει. Μου αρέσει να βλέπω κόσμο να χαμογελάει και να περνάει καλά: ειδικά κοινωνικά ευάλωτες ομάδες, όπως είναι οι ηλικιωμένοι και τα μικρά παιδιά. Αυτά τα χαμόγελα είναι που μένουν για πάντα χαραγμένα. Δε λένε άλλωστε πως ότι δίνεις, η ζωή θα στο επιστρέψει διπλά;
Γιατί όμως τα τελευταία χρόνια ενώ τα γνωρίζουμε όλα αυτά, καθώς δεν είμαι σαφώς η μόνη που τα υποστηρίζει, κάνουμε τα αντίθετα; Γιατί από τη θεωρία δεν περνάμε στην πράξη; Γιατί επικρατεί όλη αυτή η κατάσταση εκεί έξω; Το μίσος για τη ζωή, ο ρατσισμός προς τη διαφορετικότητα, η ζήλεια αν ο φίλος ή ο διπλανός μας πετύχει, η έλλειψη εμπιστοσύνης, η μυστικοπάθεια, το κουτσομπολιό που θίγει πρόσωπα και οικογένειες; Δε γνωρίζω και πραγματικά δεν μπορώ να απαντήσω. Τα βλέπω όμως κάθε χρόνο να μεγεθύνονται. Ίσως και η ίδια να έχω φερθεί παλιότερα έτσι και πραγματικά, όσο μεγαλώνω, μετανιώνω γι’ αυτό.
Όλοι γνωρίζουμε πως το ανθρώπινο είδος από την στιγμή που ήρθε στη γη διακατέχεται από πάθη και λάθη. Αυτό, όμως, δεν μας δίνει το δικαίωμα να φθονούμε. Λένε πως οι άνθρωποι απογοητευόμαστε όταν δεν μας φέρονται όπως τους φερόμαστε εμείς. Πάντα ήμουν της λογικής να φέρεσαι όπως σου φέρονται: στην αγάπη απαντώ με ακόμη μεγαλύτερη αγάπη, στην κακία όμως δεν σημαίνει πως θα ανταποδώσω, πλέον, με κακία. Όχι. Είναι δυστυχισμένοι οι άνθρωποι που έχουν φθόνο, αλλά και δυστυχισμένοι αυτοί που είναι γύρω τους. Στην κακία έμαθα να απαντώ με αδιαφορία, απλά να γυρνάω το βλέμμα μου αλλού. Βλέπω γύρω μου ανθρώπους να μισούν, είμαι σίγουρη πως όλοι έχουμε έρθει σε επαφή με τέτοιους ανθρώπους: στη δουλειά, στο σχολείο, ακόμη και άτομα από το φιλικό και στενό οικογενειακό μας περιβάλλον. Μπορεί να μην το παραδέχονται αλλά η ζήλεια, το άσχημο και συνεχές κουτσομπολιό, η κριτική που θίγει, η αδυναμία διατύπωσης μιας καλής κουβέντας, η υβρεολογία… Τι είναι όλα αυτά; Πιστεύεις πως είναι πραγματικά ευτυχισμένοι αυτοί οι άνθρωποι; Δυστυχία είναι να σου τρώει την ψυχή το μίσος και η κακία. Να γεμίζει η ζωή σου με «φτηνά» συναισθήματα για τους συνανθρώπους σου.
Είναι ανάγκη όλοι μας να συνειδητοποιήσουμε πως αυτό που πραγματικά έχουμε ανάγκη στη ζωή μας είναι να παίρνουμε και να δίνουμε αγάπη. Να είμαστε με ανθρώπους οι οποίοι μας υποστηρίζουν, μας θαυμάζουν και μας γεμίζουν μόνο με αγνά συναισθήματα. Πλέον, όταν κάποιος «φεύγει» από τη ζωή μου και ενώ του έχω δώσει αγάπη την αγνοεί (δεν με αφορούν οι αδυναμίες στο χαρακτήρα, όλοι έχουμε και είναι όμορφες γιατί μας κάνουν ξεχωριστούς) δεν στενοχωριέμαι, ούτε θρηνώ και αυτή φυσικά είναι η συμβουλή μου προς όλους. Αντίθετα, χαίρομαι γιατί πιστεύω πως το «ξεκαθάρισμα» αφήνει στη ζωή μας μόνο αυτούς που αξίζουν.
Όταν θα διαβάζετε αυτό το άρθρο, θα έχει περάσει η μέρα του αγίου Βαλεντίνου. Μια γιορτή η οποία έφερε στο μυαλό μου διάφορες σκέψεις για την αγάπη. Σε όλους μας αξίζει να αγαπηθούμε αλλά και να αγαπάμε: Το θέμα είναι ποιος αποδεικνύει ότι το αξίζει.
Η εικόνα που έχει «θέσει» η κοινωνία για την λεγόμενη «επιτυχημένη γυναίκα» είναι εν πολλοίς μια εικόνα της γυναίκας να βρίσκεται στο σπίτι, να μεγαλώνει με αρχές και αξίες τα παιδιά της, να βρίσκεται στο πλευρό του άνδρα της και να διατηρεί σε τάξη και αρμονία το σπιτικό της.
Πως όμως δέχεται το κοινωνικό σύνολο μια γυναίκα που βρίσκετε...
Αυτό το τώρα, το δευτερόλεπτο η στιγμή, είναι που ζούμε που γίνεται ή δεν γίνεται κάτι. Αυτό είναι το παρόν και σαν περάσει γίνεται παρελθόν. Περνάνε από μπροστά μας στιγμές. Στιγμές με ανθρώπους, με καταστάσεις. Στιγμές που μας περιλαμβάνουν ή που τις παρακολουθούμε σαν απλοί θεατές. Ο χρόνος δεν σταματά από τότε που μετρήθηκε. Τα ρολόγια γυρίζουν και πάντα δεξιόστροφα με τον ίδιο μονότονο ήχο. Κ...
Πολλή συζήτηση έγινε τελευταία εδώ σχετικά με το αν παίζει ρόλο η διαφορά μορφωτικού επιπέδου σε ένα ζευγάρι. Μου γράψατε τις απόψεις σας, και εδώ και στο f/b, και με ρωτάτε αν έχει τελικά σημασία για να είναι μια σχέση επιτυχημένη. Λοιπόν φίλοι, ας ξεκινήσουμε με τους ορισμούς. Η συνέχεια και οι απαντήσεις θα δοθούν στο τέλος από μόνες τους...
Τα τελευταία χρόνια στους εργασιακούς χώρους αναπτύχθηκε ένα νέο απειλητικό φαινόμενο, το οποίο συνεπάγεται μείζονες προσωπικές, οικογενειακές, επαγγελματικές και κοινωνικές επιπτώσεις. Το φαινόμενο είναι γνωστό ως «σύνδρομο Mobbing» και περιγράφει την κατ' επανάληψη υβριστική συμπεριφορά εντός ή εκτός της επιχείρησης, η οποία εκδηλώνεται με εκφοβιστικές ενέργειες, λόγια ή τρόπους οργάνωσης της ε...
Από ιστορική άποψη η Μέση Ανατολή ήταν το λίκνο του πολιτισμού και έχει μέχρι και σήμερα μια τεράστια πολιτιστική κληρονομιά. Τα ζεστά χρώματα, τα στενά δρομάκια, ο καυτός ήλιος, τα όμορφα φορέματα και τα καραβάνια που κινούνται μέσα στην καυτή άμμο, συνθέτουν ένα πολύ ελκυστικό σκηνικό, που προσελκύει όσους είναι πρόθυμοι να ανακαλύψουν τα μυστικά της αρχαίας σοφίας του.
Δείτε παρακάτω 22 αραβ...
Πριν από λίγες μέρες, με αφορμή την παγκόσμια μέρα ευχής, δημιούργηθηκε ένα βίντεο όπου ρωτούσαν διάφορους ανθρώπους αν είχαν μόνο μια ευχή, ποια θα ήταν αυτή. Ήταν χωρισμένοι σε δυάδες και ανάμεσα τους υπήρχε ένας τοίχος έτσι ...
Το πιο δύσκολο είναι να ορισθούν άυλες καταστάσεις, όπως είναι η αγάπη και η ευτυχία, γιατί ο καθένας βιώνει αυτές τις καταστάσεις εντελώς διαφορετικά από το διπλανό του. Για κάποιον ευτυχία μπορεί να είναι να βρει το πάπλωμα των παιδικών του χρόνων, ενώ για έναν άλλο να μπει στο πανεπιστήμιο που ονειρεύεται....
“Ο τρόπος που συμπεριφέρονται οι άνθρωποι σε εκείνους οι οποίοι κατέχουν υψηλές θέσεις, δεν λέει τίποτα. Όμως ο τρόπος που συμπεριφέρονται στους σερβιτόρους, είναι σαν ένα μαγικό παράθυρο από το οποίο κοιτάζεις κατευθείαν μέσα στην ψυχή τους.” – Del Jones, USA Today
“Ο Κανόνας του Σερβιτόρου” υποδεικνύει πως ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τους σερβιτόρους και τις σερβιτόρες αποκαλύπτει π...
Αυτή είναι η πρώτη μεγάλη έρευνα που αποκαλύπτει πως το διαδίκτυο αλλάζει τον εγκέφαλο μας.
Μια διεθνής ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο του Western Sydney, το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, το Kings College, το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ φέρνουν στην επιφάνεια σημαντικά ερευνητικά ευρήματα που δείχνουν ότι το διαδίκτυο μπορεί να προκαλέσει οξείες και διαρκείς αλλ...
Η διαχείριση των αποβλήτων είναι ένα θέμα που μας επηρεάζει όλους. Σύμφωνα με πρόσφατες εκτιμήσεις της Παγκόσμιας Τράπεζας, η ετήσια παραγωγή αποβλήτων θα αυξηθεί από 2,01 δισ. τόνους το 2016 σε 3,40 δισ. τόνους το 2050....
Τα βιοκαύσιμα προέρχονται από οργανικά προϊόντα και θεωρούνται ανανεώσιμα καύσιμα. Ως ανανεώσιμα καύσιμα έχουν το χαρακτηριστικό των χαμηλότερων εκπομπών CO2 στο συνολικό κύκλο ζωής τους σε σχέση με τα συμβατικά ορυκτά καύσιμα, στοιχείο που εξαρτάται άμεσα από την προέλευση τους, τη χρήση τους αλλά και τον τρόπο παραγωγής και διανομής τους...
Βοηθά στην πέψη, καταπολεμά το κρύωμα και… προκαλεί φτέρνισμα. Τι είναι; Το μαύρο πιπέρι!
Το μαύρο πιπέρι κατάγεται από την Ινδία και χρησιμοποιούνται αρχικά κατά κόρον στην Ινδική, Κινεζική και Ιαπωνική κουζίνα και σήμερα σε όλο τον κόσμο, για να νοστιμίσει τα φαγητά μας και να τους δώσει πικάντικη γεύση.
Επίσης, το μαύρο πιπέρι έχει σημαντικά οφέλη για...
Το ξυπνητήρι χτυπάει στις 8.00, τρέχεις πανικόβλητη να ετοιμαστείς, να φτιάξεις το ταπεράκι για το γραφείο και να φύγεις τρέχοντας για τη δουλειά. Ποιος ξέρει πόση κίνηση θα έχει πάλι στους δρόμους; Και χωρίς να το καταλάβεις έχει έρθει το βράδυ και αντιλαμβάνεσαι πως για ακόμη μία ημέρα δεν έκανες τίποτα. Το πολύ πολύ να πετάχτηκες μέχρι το σπίτι του καλού ...
Η ευτυχία δεν είναι ένας μακρινός στόχος, αλλά ακόμα μια από τις πολλές επιλογές που καλούμαστε όλοι να πάρουμε σε καθημερινή βάση στη ζωή μας. Ο τρόπος ζωής που επιλέγουμε, οι αποφάσεις που λαμβάνουμε και ο τρόπος που διαλέγουμε να βλέπουμε τον κόσμο, μας κάνει λιγότερο ή περισσότερο ευτυχισμένους...
Αποκλείεται να έβλεπα βιβλίο με τέτοιο τίτλο (Είναι τρελοί αυτοί οι βιβλιοφάγοι) και να μην το αγόραζα.
Θα αναρωτιέστε όμως σίγουρα σε τι πράγμα μπορεί να αναφέρεται . Πρόκειται λοιπόν για ένα απολαυστικό βιβλίο με απίθανους διαλόγους που εκτυλίχθηκαν σε ένα μικρό λονδρέζικο βιβλιοπωλείο (Ripping Yans) μεταξύ της Jen Campbell...
Στο νοτιοδυτικό άκρο της Σαχάρας και στο κέντρο του Μάλι βρίσκεται μια ιστορική πόλη, το Τιμπουκτού. Το 2012 καταλαμβάνεται από μαχητές του Τζιχάντ και τον επόμενο χρόνο πραγματοποιείται η ανακατάληψη της από γάλλο – μαλιανά στρατεύματα. Με αφορμή αυτά τα γεγονότα ο Μαυριτανός σκηνοθέτης δημιουργεί μια ταινία που καταφέρνει να κερδίσει επτά...
Η Συντεχνία του Γέλιου επιστρέφει μετά από έναν χρόνο αγρανάπαυσης και παρουσιάζει την επετειακή παράσταση του θρυλικού «Μορμόλη» από την Κυριακή 25 Νοεμβρίου στο Σύγχρονο Θέατρο.
45 χρόνια από την πρώτη παράσταση του θιάσου της Ξένιας Καλογεροπούλου, ακριβώς 10 μέρες μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου στις 30 Νοεμβρίου του 1973....
Σήμερα σας έχω την πιο αφράτη..τη πιο μυρωδάτη και τη πιο μηλόπιτα από όλες τις μηλόπιτες που έχετε δοκιμάσει! Τραγανή απ έξω και ζουμερή στο εσωτερικό της αφού τα μήλα θυμίζουν κρέμα στο στόμα μας... Πανεύκολη και πεντανόστιμη θα κλέψει τις εντυπώσεις...Δοκιμάστε την και δε θα χάσετε...
Έφτασε η στιγμή να αντικαταστήσεις την κούνια του μωρού σου με ένα μεγαλύτερο κρεβάτι; Καθώς τα σχολικά χρόνια πλησιάζουν, θα πρέπει να διαμορφώσεις έτσι τον χώρο ώστε να καλύπτει όλες τις ανάγκες του παιδιού μελλοντικά....
Ξέρουμε, είναι η λιγότερο αγαπημένη δουλειά των περισσότερων ανθρώπων. Αλλά για να αποφύγετε να δημιουργήσετε σωρούς από άπλυτα ρούχα είναι καλύτερο να αντιμετωπίσετε αυτό το πρόβλημα βάζοντας πλυντήριο σε εβδομαδιαία βάση...
Μανίτσα Ιφιγένεια - Παιδαγωγός με εξειδίκευση στην Ειδική Αγωγή και υποψήφια διδάκτωρ στην Ψυχολογία
