Εντάξει ίσως και να επηρεάστηκα λόγω ημέρας σήμερα που σου γράφω… Είναι του αγίου Βαλεντίνου βλέπεις! Ωστόσο, είμαι ταγμένη υπέρμαχος του ότι η ΑΓΑΠΗ γιορτάζει κάθε μέρα, κάθε ώρα και κάθε στιγμή. Και αυτός είναι ένας από τους κύριους λόγους που τα τελευταία χρόνια προσπαθώ να γίνομαι πιο δοτική με τους ανθρώπους γύρω μου, κάτι το οποίο αρκετές φορές μου έχει επιφέρει θριαμβευτικές ήττες: φιλικά, προσωπικά, συναισθηματικά. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες «αγάπες» στη ζωή μου οι οποίες είναι μοναδικές, δεν έχουν αλλοιωθεί με τα χρόνια, επομένως δεν μπορώ να νιώθω παρά μόνο ευγνώμων και να εύχομαι στον καθένα να βρει άτομα τα οποία του προκαλούν τέτοια συναισθήματα.
Βγαίνοντας μια βόλτα σήμερα στο κέντρο του Λονδίνου συναντάς παντού ζευγαράκια αλλά και οικογένειες με μεγάλους και παιδάκια (έχουμε και το half term εδώ: τα σχολεία είναι κλειστά λόγω διακοπών για όλη την εβδομάδα), όλοι μαζί, είτε για βόλτες σε διάφορους χώρους διασκέδασης είτε για την αγορά δώρων λόγω ημέρας. Ίσως βέβαια δεν επηρεάστηκα μόνο από αυτό. Ίσως μου δημιούργησε πολλά συναισθήματα η συζήτηση που είχα λίγες μέρες πριν στο πανεπιστήμιο με μία συνάδελφο από την Αφρική περί ισότητας και αποδοχής. Ίσως από την άλλη φταίει το γεγονός ότι άνθρωποι στους οποίους είχα απόλυτη εμπιστοσύνη με απογοήτευσαν μαζικά τον τελευταίο χρόνο και, λόγω ημέρας, έκανα έναν μικρό απολογισμό.
Όποιος και να είναι ο λόγος, σήμερα αυτό για το οποίο μου βγαίνει μόνο να σου μιλήσω είναι η ΑΓΑΠΗ: για τον άνθρωπό σου, τους φίλους σου, την οικογένεια σου, τα παιδιά σου. Τι είναι πιο σημαντικό από αυτό; Ευτυχία είναι να σε αγαπάνε. Να ξέρεις πως υπάρχει έστω ένας άνθρωπος του οποίου την αγάπη τη θεωρείς δεδομένη. Δεν είναι κακό να θεωρούμε πάντα κάποιο δεδομένο, ξέρεις! Ένα από τα μεγαλύτερα δώρα στη ζωή μας είναι να έχουμε δίπλα μας έναν άνθρωπο ο οποίος πάντα θα μας στηρίζει, θα μας ακούει και θα μας μαλώνει, αλλά και θα ξέρουμε πως ό,τι χρειαστούμε είναι εκεί για εμάς. Λένε, βέβαια, πως μεγαλύτερη αγάπη από αυτή της μάνας δεν υπάρχει: δεν το έχω βιώσει η ίδια ακόμα, όμως είμαι σίγουρη πως οι μανούλες που το λένε κάτι παραπάνω ξέρουν.
Από την άλλη, τι καλύτερο από το να προσφέρεις εσύ αγάπη στους γύρω σου; Πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται πόσο διαφορετικά θα μπορούσα να είχα φερθεί σε ανθρώπους και καταστάσεις, πόσα παραπάνω θα μπορούσα να είχα δώσει. Προφανώς έχω κάνει και η ίδια αρκετά λάθη: Γιατί να σκέφτομαι έτσι ενώ θα μπορούσα να είχα φερθεί από την αρχή διαφορετικά; Μεγαλύτερη ευτυχία από το να προσφέρεις αγάπη και χαρά δεν υπάρχει. Μου αρέσει να βλέπω κόσμο να χαμογελάει και να περνάει καλά: ειδικά κοινωνικά ευάλωτες ομάδες, όπως είναι οι ηλικιωμένοι και τα μικρά παιδιά. Αυτά τα χαμόγελα είναι που μένουν για πάντα χαραγμένα. Δε λένε άλλωστε πως ότι δίνεις, η ζωή θα στο επιστρέψει διπλά;
Γιατί όμως τα τελευταία χρόνια ενώ τα γνωρίζουμε όλα αυτά, καθώς δεν είμαι σαφώς η μόνη που τα υποστηρίζει, κάνουμε τα αντίθετα; Γιατί από τη θεωρία δεν περνάμε στην πράξη; Γιατί επικρατεί όλη αυτή η κατάσταση εκεί έξω; Το μίσος για τη ζωή, ο ρατσισμός προς τη διαφορετικότητα, η ζήλεια αν ο φίλος ή ο διπλανός μας πετύχει, η έλλειψη εμπιστοσύνης, η μυστικοπάθεια, το κουτσομπολιό που θίγει πρόσωπα και οικογένειες; Δε γνωρίζω και πραγματικά δεν μπορώ να απαντήσω. Τα βλέπω όμως κάθε χρόνο να μεγεθύνονται. Ίσως και η ίδια να έχω φερθεί παλιότερα έτσι και πραγματικά, όσο μεγαλώνω, μετανιώνω γι’ αυτό.
Όλοι γνωρίζουμε πως το ανθρώπινο είδος από την στιγμή που ήρθε στη γη διακατέχεται από πάθη και λάθη. Αυτό, όμως, δεν μας δίνει το δικαίωμα να φθονούμε. Λένε πως οι άνθρωποι απογοητευόμαστε όταν δεν μας φέρονται όπως τους φερόμαστε εμείς. Πάντα ήμουν της λογικής να φέρεσαι όπως σου φέρονται: στην αγάπη απαντώ με ακόμη μεγαλύτερη αγάπη, στην κακία όμως δεν σημαίνει πως θα ανταποδώσω, πλέον, με κακία. Όχι. Είναι δυστυχισμένοι οι άνθρωποι που έχουν φθόνο, αλλά και δυστυχισμένοι αυτοί που είναι γύρω τους. Στην κακία έμαθα να απαντώ με αδιαφορία, απλά να γυρνάω το βλέμμα μου αλλού. Βλέπω γύρω μου ανθρώπους να μισούν, είμαι σίγουρη πως όλοι έχουμε έρθει σε επαφή με τέτοιους ανθρώπους: στη δουλειά, στο σχολείο, ακόμη και άτομα από το φιλικό και στενό οικογενειακό μας περιβάλλον. Μπορεί να μην το παραδέχονται αλλά η ζήλεια, το άσχημο και συνεχές κουτσομπολιό, η κριτική που θίγει, η αδυναμία διατύπωσης μιας καλής κουβέντας, η υβρεολογία… Τι είναι όλα αυτά; Πιστεύεις πως είναι πραγματικά ευτυχισμένοι αυτοί οι άνθρωποι; Δυστυχία είναι να σου τρώει την ψυχή το μίσος και η κακία. Να γεμίζει η ζωή σου με «φτηνά» συναισθήματα για τους συνανθρώπους σου.
Είναι ανάγκη όλοι μας να συνειδητοποιήσουμε πως αυτό που πραγματικά έχουμε ανάγκη στη ζωή μας είναι να παίρνουμε και να δίνουμε αγάπη. Να είμαστε με ανθρώπους οι οποίοι μας υποστηρίζουν, μας θαυμάζουν και μας γεμίζουν μόνο με αγνά συναισθήματα. Πλέον, όταν κάποιος «φεύγει» από τη ζωή μου και ενώ του έχω δώσει αγάπη την αγνοεί (δεν με αφορούν οι αδυναμίες στο χαρακτήρα, όλοι έχουμε και είναι όμορφες γιατί μας κάνουν ξεχωριστούς) δεν στενοχωριέμαι, ούτε θρηνώ και αυτή φυσικά είναι η συμβουλή μου προς όλους. Αντίθετα, χαίρομαι γιατί πιστεύω πως το «ξεκαθάρισμα» αφήνει στη ζωή μας μόνο αυτούς που αξίζουν.
Όταν θα διαβάζετε αυτό το άρθρο, θα έχει περάσει η μέρα του αγίου Βαλεντίνου. Μια γιορτή η οποία έφερε στο μυαλό μου διάφορες σκέψεις για την αγάπη. Σε όλους μας αξίζει να αγαπηθούμε αλλά και να αγαπάμε: Το θέμα είναι ποιος αποδεικνύει ότι το αξίζει.
Η ζωή μας είναι ένας καθρέφτης όπου αντανακλά σε εμάς το δικό μας περιεχόμενο, όπως όταν κοιτάζουμε μέσα σε ένα καθρέφτη, αυτός μας δείχνει απλώς τον εαυτό μας. Αν χαμογελάμε, βλέπουμε το είδωλό μας μέσα από τον καθρέφτη να χαμογελά, αν κοιτάμε άγρια μας κοιτάει και αυτό άγρια.
Αν παρατηρήσουμε, θα ανακαλύψουμε πως αυτό συμβαίνει και στις σχέσεις μας και με τον τρόπο που λειτουργούμε με τους αν...
Σήμερα ξεκινά μια καινούργια μέρα γεμάτη με νέες δυνατότητες, γι’ αυτό λοιπόν να θυμάστε:
1. Το να αισθάνεστε κολλημένοι αποτελεί συναίσθημα, όχι γεγονός. Όταν μας συμβαίνει κάτι τέτοιο, συνήθως η πρώτη μας αντίδραση είναι να βρούμε κάποιον ή κάτι για να ρίξουμε το φταίξιμο. Στην πραγματικότητα, οφείλουμε να εξετάσουμε το πώς νιώθουμε, τι σκεφτόμαστε και πώς σκοπεύουμε...
Πριν κάνεις κάτι, σκέφτεσαι πρώτα πως θα το δουν οι άλλοι. Ναι είναι σίγουρα σκέψη που περνάει στον καθένα κάποια στιγμή στη ζωή του πριν πάρει κάποια απόφαση. Σκέφτεσαι πολλούς και πολλά. Πώς θα το δουν οι γονείς μου; Τι θα πουν οι φίλοι μου; O σύντροφός μου θα το εγκρίνει;
Και ποτέ ή σχεδόν ποτέ για να μην είμαστε και υπερβολικοί δε σκέφτεσαι εσένα. Δε σκέφτεσαι πως θα το εκλάβεις εσύ, πως θ...
Μια αλήθεια που θα έπρεπε να μας κάνει να πράττουμε με λίγο μεγαλύτερη επιείκεια καθώς κανείς άνθρωπος δεν είναι αλάνθαστος. Ευτυχώς, θα πω εγώ. Τα λάθη μας επιτρέπουν να γνωρίζουμε το σωστό, να ωριμάζουμε και να προετοιμαζόμαστε για την λήψη μεγαλύτερων αποφάσεων....
Ο όρος «sex buddies» ή αλλιώς «φίλοι με προνόμια» δεν είναι καινούριος στο σύγχρονο λεξικό! Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες υπήρχε ήδη από την αρχή της ανθρώπινης ιστορίας και πρόσφατα κέρδισε ένα δικό του τίτλο, μιας και βρίσκεται στο «ζενίθ» του. Οι άνθρωποι που δέχονται ή θέλουν ν’ ανήκουν σε αυτή την κατηγορία όλο και πληθαίνουν. Οι λόγοι φυσικά είναι απλοί και κατανοητοί ... ή μήπως όχι; (ε...
Το επαγγελματικό απόρρητο του ψυχολόγου αποτελεί θεσμό κοινωνικά,
ηθικά και νομικά κατοχυρωμένο. Ο έλληνας ψυχολόγος, αν και συχνά επικαλείται την ισχύ του -στο πλαίσιο του κλινικού και ερευνητικού του έργου- γνωρίζει σχετικά με αυτό κυρίως όσα περιέχονται στον Κώδικα ∆εοντολογίας του
Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων (1997). Αυτά όμως αποτελούν θέμα ηθικής δέσμευσης και επαγγελματικών συνηθειών και δε...
Αυτό ίσως να είναι ένα σκληρό «χάπι» που πρέπει να καταπιούν, τόσο εκείνοι που βρίσκονται σε θεραπεία για την κατάθλιψη όσο και εκείνοι που παρέχουν θεραπεία στους πελάτες: τόσο η ψυχοθεραπεία όσο και τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα, αρχίζουν να θεωρούνται ότι έχουν μάλλον περιορισμένη συνεισφορά στην αποτελεσματικότητα της θεραπείας της κατάθλιψης. Μερικοί ερευνητές και κλινικοί ιατροί εξετάζουν...
Μια ισπανική εταιρεία που ονομάζεται Indianes Footwear με έδρα τη Βαρκελώνη παράγει οικολογικά παπούτσια από ίνες μπανάνας που προέρχονται από αγροκτήματα μπανάνας στην Κολομβία.
...
Κατά τη διάρκεια των διακοπών χαλαρώνουμε και ξεχνάμε τα προβλήματα της καθημερινότητας. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε και τις καλές μας συνήθειες. Προτείνω ορισμένες ενέργειες που αφορούν στην προστασία του περιβάλλοντος κατά τη διάρκεια των διακοπών.
Ας ξεκινήσουμε με τη διαμονή.
Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, οικολογικό θεωρείτο λανθασμένα μόνο...
Τις τελευταίες εβδομάδες εκτυλίσσεται -μακρυά από τις κάμερες των δυτικών Μέσων Ενημέρωσης- η χειρότερη περιβαλλοντική καταστροφή μετά την πετρελαιοκηλίδα της BP στον Κόλπο του Μεξικού.
Θέατρο της καταστροφής αυτή τη φορά είναι η Ινδονησία όπου ανεξέλεγκτες πυρκαγιές μαίνονται και αποτεφρώνουν τεράστιες εκτάσεις τροπικών δασών. Τα περήφανα και πολύτιμα τρ...
Μετά την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού η Ελλάδα και οι πολίτες της εισήχθησαν σε ένα πλαίσιο άκρατης δυτικοποίησης. Η ένταξη της χώρας στην Ευρωπαϊκή ένωση και η άρση των δασμών από τα δυτικά προϊόντα επιτάχυναν αυτήν τη διαδικασία. Ο αμερικανικός τρόπος ζωής αποτέλεσε πρότυπο για κάθε Έλληνα, ο οποίος απέκτησε μία βασική επιδίωξη...
Ένας πατέρας με οικονομική άνεση, θέλοντας να διδάξει στο γιο του τι σημαίνει φτώχεια, τον πήρε μαζί του για να περάσουν λίγες μέρες στο χωριό, σε μία οικογένεια που ζούσε στο βουνό.
Πέρασαν τρεις μέρες και δυο νύχτες στην αγροικία. Καθώς επέστρεφαν στο σπίτι, μέσα στο αυτοκίνητο, ο πατέρας ρώτησε το γιο του:
"Πως σου φάνηκε η εμπειρία;"
"Ωραία" απάντησ...
Μερικές φορές το να βρούμε τι μας κάνει χαρούμενους στη ζωή μας είναι σαν μαθηματική εξίσωση, που δεν είμαστε πάντα πρόθυμοι να μπούμε στη διαδικασία να λύσουμε...
Ο βασιλιάς, που υποψιαζόταν πως η βασίλισσα τον απατούσε, την εκτέλεσε και ορκίστηκε στη γενειάδα του να παντρεύεται κάθε βράδυ την πιο όμορφη κοπέλα, και το επόμενο πρωί να την παραδίδει στο δήμιο. Αυτή η άνευ προηγουμένου απανθρωπιά σκόρπισε τον τρόμο σε όλη την επικράτεια...
Βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα, η ταινία μας αφηγείται την περιπέτεια των Roger και Carolyn Perron όταν μετακομίζουν με τις 5 κόρες τους σε ένα παλιό σπίτι σε μια απομονωμένη φάρμα. Εκτός από τις προϋπάρχουσες οικονομικές δυσκολίες, η οικογένεια έρχεται αντιμέτωπη και με μια σειρά από ανεξήγητα υπερφυσικά φαινόμενα...
Ένα τριήμερο αφιερωμένο στο χιπ-χοπ ζήσαμε στην Θεσσαλονίκη με το StreetModeFestival. Τρεις ημέρες με έναν χώρο γεμάτο από άτομα που ακόμη το ζούνε, πέτυχα από πιτσιρικάδες που δεν ήξεραν μέχρι και σαραντάρηδες που ακόμη ψάχνουν.
Η διοργάνωση ήταν αφιερωμένη στην κουλτούρα του δρόμου που γέννησε την μουσική που αγαπάμε τόσα χρόνια, υπήρχαν παλικάρια που γκ...
Η ισπανική εκδοχή της γαλλικής κρεμ μπρουλέ (crème brulée) λέγεται κρέμα καταλάνα (crema catalana).Πανεύκολη και πεντανόστιμη κρέμα που θα λατρέψετε μικροί και μεγάλοι....
Περιμένετε επισκέψεις και δεν έχετε ετοιμάσει το σπίτι σας; Ακολουθήστε αυτά τα tips για να φτιάξετε τη διακόσμηση του σπιτιού σας μόνο με 10 λεπτά!
...
Έχεις ανακαλύψει τη χαρά της κουζίνας. Το δώρο της καλύτερής σου φίλης σε έκανε να νιώσεις ξαφνικά πιο ξεκούραστη. Το πλυντήριο πιάτων σου έλυσε τα χέρια και επιτέλους άφησε το μανικιούρ σου στη θέση του για πάνω από δύο εβδομάδες.
Μαγειρεύεις. Βάζεις τα πιάτα στο πλυντήριο. Τρώτε. Βάζεις τα πιάτα στο πλυντήριο. Φτιάχνεις το αγαπημένο σας γλυκό. Βάζει...
Μανίτσα Ιφιγένεια - Παιδαγωγός με εξειδίκευση στην Ειδική Αγωγή και υποψήφια διδάκτωρ στην Ψυχολογία
