Εντάξει ίσως και να επηρεάστηκα λόγω ημέρας σήμερα που σου γράφω… Είναι του αγίου Βαλεντίνου βλέπεις! Ωστόσο, είμαι ταγμένη υπέρμαχος του ότι η ΑΓΑΠΗ γιορτάζει κάθε μέρα, κάθε ώρα και κάθε στιγμή. Και αυτός είναι ένας από τους κύριους λόγους που τα τελευταία χρόνια προσπαθώ να γίνομαι πιο δοτική με τους ανθρώπους γύρω μου, κάτι το οποίο αρκετές φορές μου έχει επιφέρει θριαμβευτικές ήττες: φιλικά, προσωπικά, συναισθηματικά. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες «αγάπες» στη ζωή μου οι οποίες είναι μοναδικές, δεν έχουν αλλοιωθεί με τα χρόνια, επομένως δεν μπορώ να νιώθω παρά μόνο ευγνώμων και να εύχομαι στον καθένα να βρει άτομα τα οποία του προκαλούν τέτοια συναισθήματα.
Βγαίνοντας μια βόλτα σήμερα στο κέντρο του Λονδίνου συναντάς παντού ζευγαράκια αλλά και οικογένειες με μεγάλους και παιδάκια (έχουμε και το half term εδώ: τα σχολεία είναι κλειστά λόγω διακοπών για όλη την εβδομάδα), όλοι μαζί, είτε για βόλτες σε διάφορους χώρους διασκέδασης είτε για την αγορά δώρων λόγω ημέρας. Ίσως βέβαια δεν επηρεάστηκα μόνο από αυτό. Ίσως μου δημιούργησε πολλά συναισθήματα η συζήτηση που είχα λίγες μέρες πριν στο πανεπιστήμιο με μία συνάδελφο από την Αφρική περί ισότητας και αποδοχής. Ίσως από την άλλη φταίει το γεγονός ότι άνθρωποι στους οποίους είχα απόλυτη εμπιστοσύνη με απογοήτευσαν μαζικά τον τελευταίο χρόνο και, λόγω ημέρας, έκανα έναν μικρό απολογισμό.
Όποιος και να είναι ο λόγος, σήμερα αυτό για το οποίο μου βγαίνει μόνο να σου μιλήσω είναι η ΑΓΑΠΗ: για τον άνθρωπό σου, τους φίλους σου, την οικογένεια σου, τα παιδιά σου. Τι είναι πιο σημαντικό από αυτό; Ευτυχία είναι να σε αγαπάνε. Να ξέρεις πως υπάρχει έστω ένας άνθρωπος του οποίου την αγάπη τη θεωρείς δεδομένη. Δεν είναι κακό να θεωρούμε πάντα κάποιο δεδομένο, ξέρεις! Ένα από τα μεγαλύτερα δώρα στη ζωή μας είναι να έχουμε δίπλα μας έναν άνθρωπο ο οποίος πάντα θα μας στηρίζει, θα μας ακούει και θα μας μαλώνει, αλλά και θα ξέρουμε πως ό,τι χρειαστούμε είναι εκεί για εμάς. Λένε, βέβαια, πως μεγαλύτερη αγάπη από αυτή της μάνας δεν υπάρχει: δεν το έχω βιώσει η ίδια ακόμα, όμως είμαι σίγουρη πως οι μανούλες που το λένε κάτι παραπάνω ξέρουν.
Από την άλλη, τι καλύτερο από το να προσφέρεις εσύ αγάπη στους γύρω σου; Πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται πόσο διαφορετικά θα μπορούσα να είχα φερθεί σε ανθρώπους και καταστάσεις, πόσα παραπάνω θα μπορούσα να είχα δώσει. Προφανώς έχω κάνει και η ίδια αρκετά λάθη: Γιατί να σκέφτομαι έτσι ενώ θα μπορούσα να είχα φερθεί από την αρχή διαφορετικά; Μεγαλύτερη ευτυχία από το να προσφέρεις αγάπη και χαρά δεν υπάρχει. Μου αρέσει να βλέπω κόσμο να χαμογελάει και να περνάει καλά: ειδικά κοινωνικά ευάλωτες ομάδες, όπως είναι οι ηλικιωμένοι και τα μικρά παιδιά. Αυτά τα χαμόγελα είναι που μένουν για πάντα χαραγμένα. Δε λένε άλλωστε πως ότι δίνεις, η ζωή θα στο επιστρέψει διπλά;
Γιατί όμως τα τελευταία χρόνια ενώ τα γνωρίζουμε όλα αυτά, καθώς δεν είμαι σαφώς η μόνη που τα υποστηρίζει, κάνουμε τα αντίθετα; Γιατί από τη θεωρία δεν περνάμε στην πράξη; Γιατί επικρατεί όλη αυτή η κατάσταση εκεί έξω; Το μίσος για τη ζωή, ο ρατσισμός προς τη διαφορετικότητα, η ζήλεια αν ο φίλος ή ο διπλανός μας πετύχει, η έλλειψη εμπιστοσύνης, η μυστικοπάθεια, το κουτσομπολιό που θίγει πρόσωπα και οικογένειες; Δε γνωρίζω και πραγματικά δεν μπορώ να απαντήσω. Τα βλέπω όμως κάθε χρόνο να μεγεθύνονται. Ίσως και η ίδια να έχω φερθεί παλιότερα έτσι και πραγματικά, όσο μεγαλώνω, μετανιώνω γι’ αυτό.
Όλοι γνωρίζουμε πως το ανθρώπινο είδος από την στιγμή που ήρθε στη γη διακατέχεται από πάθη και λάθη. Αυτό, όμως, δεν μας δίνει το δικαίωμα να φθονούμε. Λένε πως οι άνθρωποι απογοητευόμαστε όταν δεν μας φέρονται όπως τους φερόμαστε εμείς. Πάντα ήμουν της λογικής να φέρεσαι όπως σου φέρονται: στην αγάπη απαντώ με ακόμη μεγαλύτερη αγάπη, στην κακία όμως δεν σημαίνει πως θα ανταποδώσω, πλέον, με κακία. Όχι. Είναι δυστυχισμένοι οι άνθρωποι που έχουν φθόνο, αλλά και δυστυχισμένοι αυτοί που είναι γύρω τους. Στην κακία έμαθα να απαντώ με αδιαφορία, απλά να γυρνάω το βλέμμα μου αλλού. Βλέπω γύρω μου ανθρώπους να μισούν, είμαι σίγουρη πως όλοι έχουμε έρθει σε επαφή με τέτοιους ανθρώπους: στη δουλειά, στο σχολείο, ακόμη και άτομα από το φιλικό και στενό οικογενειακό μας περιβάλλον. Μπορεί να μην το παραδέχονται αλλά η ζήλεια, το άσχημο και συνεχές κουτσομπολιό, η κριτική που θίγει, η αδυναμία διατύπωσης μιας καλής κουβέντας, η υβρεολογία… Τι είναι όλα αυτά; Πιστεύεις πως είναι πραγματικά ευτυχισμένοι αυτοί οι άνθρωποι; Δυστυχία είναι να σου τρώει την ψυχή το μίσος και η κακία. Να γεμίζει η ζωή σου με «φτηνά» συναισθήματα για τους συνανθρώπους σου.
Είναι ανάγκη όλοι μας να συνειδητοποιήσουμε πως αυτό που πραγματικά έχουμε ανάγκη στη ζωή μας είναι να παίρνουμε και να δίνουμε αγάπη. Να είμαστε με ανθρώπους οι οποίοι μας υποστηρίζουν, μας θαυμάζουν και μας γεμίζουν μόνο με αγνά συναισθήματα. Πλέον, όταν κάποιος «φεύγει» από τη ζωή μου και ενώ του έχω δώσει αγάπη την αγνοεί (δεν με αφορούν οι αδυναμίες στο χαρακτήρα, όλοι έχουμε και είναι όμορφες γιατί μας κάνουν ξεχωριστούς) δεν στενοχωριέμαι, ούτε θρηνώ και αυτή φυσικά είναι η συμβουλή μου προς όλους. Αντίθετα, χαίρομαι γιατί πιστεύω πως το «ξεκαθάρισμα» αφήνει στη ζωή μας μόνο αυτούς που αξίζουν.
Όταν θα διαβάζετε αυτό το άρθρο, θα έχει περάσει η μέρα του αγίου Βαλεντίνου. Μια γιορτή η οποία έφερε στο μυαλό μου διάφορες σκέψεις για την αγάπη. Σε όλους μας αξίζει να αγαπηθούμε αλλά και να αγαπάμε: Το θέμα είναι ποιος αποδεικνύει ότι το αξίζει.
(Δεν είμαι ούτε ψυχολόγος, δεν είμαι ούτε ψυχαναλυτής, δεν είμαι ούτε ψυχίατρος. Δεν ειδικεύομαι σε τέτοια θέματα ούτε είμαι ειδικός κοινωνιολόγος. Είμαι απλά μια φωνή, είμαι απλά ένας συμβουλάτορας που θα γράψει μια γνώμη πάνω στο θέμα. Είμαι ένα αυτί όταν θέλει να μιλήσει κάποιος και ένα στόμα όταν θα θελήσει να ακούσει κάποια συμβουλή. Αυτά για τυχόν παρεξηγήσεις και παρερμηνείες σε αράδες πάνω...
Σ’ έναν κόσμο που κυριαρχείται πλέον ο μισός από πολέμους κι ο υπόλοιπος μισός από την οικογένεια Kardashian –όπως και να το δεις δηλαδή ένα άγχος υπάρχει- όταν ξυπνάς ένα πρωί και ανακαλύπτεις την πρώτη ρυτιδούλα, ξαφνικά νιώθεις μεγαλύτερο τρόμο από το να άκουγες τον κρότο ενός όπλου δίπλα σου. Γιατί όμως τόσο πολύ;
Η νεότητα και ο ομορφιά άμεσα απειλούμενες από μία λεπτή γραμμή. Ο χρόνος που α...
Να αγαπάς. Ακόμα και αν αυτοί δε σε αγαπούν. Να δίνεις. Ακόμα και αν αυτοί μόνο να παίρνουν έμαθαν. Να προσπαθείς. Ακόμα και όταν φαίνεται πως θα χάσεις. Και να μένεις. Ακόμα και όταν όλα σου λένε να φύγεις. Το φευγιό δεν είναι πάντα λύση. Το φευγιό σε κακομαθαίνει στα εύκολα. Και αφού εσύ φεύγεις αυτοί γιατί να μένουν; Αφού εσύ δείλιασες αυτοί γιατί να προσπαθούν;
Η αγάπη επιστέφεται. Όχι απαρ...
Γράφει η Ρούλα Παγιαλάκη
Τα πτυχία στους τοίχους δεν σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο. Δεν σου μαθαίνουν τρόπους και ευγένεια, δεν σου εξασφαλίζουν ανθρωπιά. Δεν σε κάνουν ευαίσθητο, δεν σου διδάσκουν πώς να έχεις ενσυναίσθηση και σίγουρα δεν σου μεταγγίζουν παιδεία, χαρακτήρα και αγωγή.
Δεν είναι υπεύθυνα για τις αξίες σου, για τα ιδανικά σου, για τον τρόπο που βλέπεις και προσεγγίζεις τα πράγμα...
Κάθε μέρα παίρνουμε εκατοντάδες αποφάσεις. Από το τι θα φορέσουμε και τι θα φάμε, μέχρι τι δουλειά θα κάνουμε και αν θα παντρεύουμε (όχι κάθε μέρα, αλλά καταλαβαίνετε). Σε όλες αυτές τις αποφάσεις πιστεύουμε πως χρησιμοποιούμε τη λογική ώστε να πάρουμε τη καλύτερη και σωστότερη απόφαση. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Αντιθέτως το μυαλό μας μας στήνει πολλές παγίδες στις οποίες συχνά πέφτουμε....
Το ταξίδι στην πνευματικότητα δεν λέγεται “ταξίδι” χωρίς λόγο . Είναι πραγματικά ένας δρόμος με λακκούβες, βράχια, γκρεμούς, καμία φορά βρέχει, ίσως και να καταλήγει σε αδιέξοδα που σε αναγκάζουν να γυρίσεις πίσω και να χαράξεις νέο δρόμο. Παρόλα αυτά είναι το πιο όμορφο ταξίδι, δίνει χρώμα στην ζωή, δίνει νόημα στην ύπαρξη, ενώνει τους ανθρώπους και ενώνει ένα άτομο, με το “είναι” του. Πέρα από λ...
Το πουλί κάθεται σε ένα κλαδί, όπου του προσφέρει ασφάλεια αλλά και ευχαρίστηση. Το πουλί κάθεται εκεί. Κελαηδά, τρώει και απολαμβάνει να στηρίζεται στο κλαδί. Έρχεται όμως ένας φοβερός αέρας και το κλαδί αρχίζει να κουνάει και κινδυνεύει να σπάσει. ...
Ένας πολύ μεγάλος αριθμός χρηστών του διαδικτύου, όπως μας πληροφορούν οι σχετικές έρευνες, αναζητά καθημερινά ανθρώπινη επαφή στις εικονικές λεωφόρους του διαδικτύου, ερωτεύεται και συνάπτει στον κυβερνοχώρο συναισθηματικούς δεσμούς με άλλους χρήστες.
Η μοναξιά, η δυσκολία στην επικοινωνία, οι υψηλές προσδοκίες, ο φόβος δέσμευσης, η δυσκολία...
Δημιούργημα της ανθρώπινης φαντασίας, ως μοχλός συνειδησιακής πίεσης για κάποια επιβαλλόμενη δήθεν ανθρωπιά και αντίδοτο στη μοναξιά, το πνεύμα των Χριστουγέννων κάνει δειλά-δειλά ξανά την εμφάνιση του στη γη των δακρύων και της κίβδηλης ενότητας....
Τις τρύπες του συστήματος της ανακύκλωσης στην Ελλάδα αποκάλυψε η πρόσφατη τοξική πυρκαγιά σε Κέντρο Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών στη Νέα Ζωή Ασπροπύργου.
Ακατάλληλα και επικίνδυνα υλικά συγκεντρωμένα σε εκατοντάδες μη αδειοδοτημένες μονάδες και παράνομη απόρριψή τους στο περιβάλλον υπό την προστασία εγκληματικών στοιχείων συνθέτουν το ζοφερό...
Ο εξερευνητής Κάπτεν Κουκ το ονόμασε Λευκό νησί, όμως πρόκειται για το πιο ενεργό ηφαίστειο της Νέας Ζηλανδίας και χαρακτηρίζεται από πανδαισία χρωμάτων.
Ο Κουκ του έδωσε αυτό το όνομα το 1769, εξαιτίας του λευκού καπνού που βγαίνει συνεχώς από το κρατήρα και καλύπτει τα κίτρινα, μπλε πράσινα και κόκκινα χρώματα που απλώνονται στην επιφάνεια του, από τα η...
Ο βενζινοκινητήρας είναι μία από τις πρώτες μηχανές που χρησιμοποιήθηκε στα αυτοκίνητα. Βασικά, δεν έχει αλλάξει πολύ από την έναρξή του. Κινητήρες ντίζελ χρησιμοποιούνται ευρέως για τα εμπορικά οχήματα, όπως φορτηγά, λεωφορεία, μηχανές, πλοία, κλπ.
Η διαφορά στον τρόπο λειτουργίας των πετρελαιοκινητήρων...
Πρόκειται για την τελευταία μέρα του Φλεβάρη, είτε είναι στις 28 είτε στις 29, η οποία καθιερώθηκε το 2008 από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Σπανίων Παθήσεων EURORDIS να τιμάται με απώτερο στόχο την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης για όλους όσους πάσχουν από κάποιο σπάνιο νόσημα, αλλά και την άσκηση πίεσης στο σύστημα υγείας και πρόνοιας ...
Αναρωτιέστε πόσοι είναι οι άνδρες που δηλώνουν ικανοποιημένοι με το μέγεθος του πέους τους;
Όπως φαίνεται, μόλις το 55% των ανδρών είναι ευχαριστημένο με το μέγεθός τους, ενώ το 45% θα ήθελε το πέος του να ήταν μεγαλύτερο και ένα εξαιρετικά μικρό ποσοστό της τάξεως του 0.2% θα ευχόταν να είχε μικρότερο πέος! Από την άλλη, το 85% των γυναικών δηλώνει ικανοπ...
Πόσοι από εμάς έχουμε σταθεί σε έναν σιδηροδρομικό σταθμό, σε ένα αεροδρόμιο, στην είσοδο μιας κατοικίας, σε ένα σταθμό λεωφορείων για να (από)χαιρετίσουμε φίλους ή συγγενείς που καλώς ή κακώς, για διάφορους λόγους αναγκάστηκαν να μετακομίσουν σε άλλη πόλη, άλλο νομό, άλλο γεωγραφικό διαμέρισμα ή και σε άλλη χώρα. Πόσοι από εμάς δεν έχουμε πιστέψει πως το άτομο στο οποίο κουνάμε...
Ο Απόστολος είναι ένας νεαρός ζωγράφος από τη Θεσσαλονίκη με χόμπι τη μαγειρική. Σε μια βόλτα στα Λαδάδικα ανακαλύπτει ένα μαγαζάκι που εμπορεύεται εκλεκτά προϊόντα. Εκεί διδάσκεται τα μυστικά της γεύσης και, συνδυάζοντας την αγάπη του για τη μαγειρική, την τέχνη και το γυναικείο φύλο, ανακαλύπτει το πολύ ιδιαίτερο ταλέντο του...
Στο δεύτερο μισό του 19ου ο νεαρός λογιστής Γουίλιαμ Μπλέικ (Τζόνι Ντεπ) ταξιδεύει στα δυτικά σύνορα της Αμερικής, εκεί θα συναντήσει τον Κανένα, έναν παράξενο Ινδιάνο, ο οποίος πιστεύει ότι ο Μπλέικ είναι ένας νεκρός Άγγλος ποιητής με το ίδιο όνομα. Ο Κανένας θα γίνει ο οδηγός του στον κόσμο των πνευμάτων και ο Μπλέικ οδηγημένος από τις καταστάσεις, θα ξεφύ...
Το Ελληνικό Κέντρο Φωτογραφίας στο πλαίσιο του εμπλουτισμένου και
διευρυμένου εκπαιδευτικού του προγράμματος, ανακοινώνει τη διοργάνωση
των νέων κύκλων εργαστηρίων Δημιουργικής Φωτογραφίας.
Το πρόγραμμα των εργαστηρίων αποτελείται από δύο διαφορετικούς
κύκλους. Κάθε κύκλος αναπτύσσεται σε 16 τετράωρες συναντήσεις και
θέτει στο επίκεντρο...
Σε κατσαρόλα ζεστάνετε το λάδι, προσθέστε το κρεμμύδι και σοτάρετε το να
γίνει διάφανο. Προσθέστε τα καλαμάρια κι αφήστε τα 5 λεπτά ώσπου ν' αλλάξει
το χρώμα τους. ...
Ώρα να βάλεις τις δικές σου πινελιές σε ένα σπίτι.
Αρχικά, κάπου εδώ ήρθε η ώρα να σου πούμε συγχαρητήρια. Έπειτα να σου εκφράζουμε τη ζήλεια μας για τη νέα σου ζωή και τις ανέμελες στιγμές που έχεις να ζήσεις τα επόμενα τουλάχιστον τέσσερα χρόνια. Μην γκρινιάζεις που πρέπει να φύγεις από την πόλη σου καθώς, τα πιο ωραία χρόνια ανοίγονται μπροστά σου....
Μικρές και απλές λύσεις για την καθαριότητα σπιτιού, όχι με απορρυπαντικά, αλλά με τρόφιμα!
Καθαριότητα Σπιτιού με τρόφιμα
Ξέρετε ότι μπορείτε να αντικαταστήσετε τα χημικά και τοξικά απορρυπαντικά με τρόφιμα και το σπίτι σας να λάμπει; Και όμως ορίστε ένας κατάλογος με τρόφιμα τα οποία μπορούν να λειτουργήσουν σαν καθαριστικά για όλες...
Μανίτσα Ιφιγένεια - Παιδαγωγός με εξειδίκευση στην Ειδική Αγωγή και υποψήφια διδάκτωρ στην Ψυχολογία
