Εντάξει ίσως και να επηρεάστηκα λόγω ημέρας σήμερα που σου γράφω… Είναι του αγίου Βαλεντίνου βλέπεις! Ωστόσο, είμαι ταγμένη υπέρμαχος του ότι η ΑΓΑΠΗ γιορτάζει κάθε μέρα, κάθε ώρα και κάθε στιγμή. Και αυτός είναι ένας από τους κύριους λόγους που τα τελευταία χρόνια προσπαθώ να γίνομαι πιο δοτική με τους ανθρώπους γύρω μου, κάτι το οποίο αρκετές φορές μου έχει επιφέρει θριαμβευτικές ήττες: φιλικά, προσωπικά, συναισθηματικά. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες «αγάπες» στη ζωή μου οι οποίες είναι μοναδικές, δεν έχουν αλλοιωθεί με τα χρόνια, επομένως δεν μπορώ να νιώθω παρά μόνο ευγνώμων και να εύχομαι στον καθένα να βρει άτομα τα οποία του προκαλούν τέτοια συναισθήματα.
Βγαίνοντας μια βόλτα σήμερα στο κέντρο του Λονδίνου συναντάς παντού ζευγαράκια αλλά και οικογένειες με μεγάλους και παιδάκια (έχουμε και το half term εδώ: τα σχολεία είναι κλειστά λόγω διακοπών για όλη την εβδομάδα), όλοι μαζί, είτε για βόλτες σε διάφορους χώρους διασκέδασης είτε για την αγορά δώρων λόγω ημέρας. Ίσως βέβαια δεν επηρεάστηκα μόνο από αυτό. Ίσως μου δημιούργησε πολλά συναισθήματα η συζήτηση που είχα λίγες μέρες πριν στο πανεπιστήμιο με μία συνάδελφο από την Αφρική περί ισότητας και αποδοχής. Ίσως από την άλλη φταίει το γεγονός ότι άνθρωποι στους οποίους είχα απόλυτη εμπιστοσύνη με απογοήτευσαν μαζικά τον τελευταίο χρόνο και, λόγω ημέρας, έκανα έναν μικρό απολογισμό.
Όποιος και να είναι ο λόγος, σήμερα αυτό για το οποίο μου βγαίνει μόνο να σου μιλήσω είναι η ΑΓΑΠΗ: για τον άνθρωπό σου, τους φίλους σου, την οικογένεια σου, τα παιδιά σου. Τι είναι πιο σημαντικό από αυτό; Ευτυχία είναι να σε αγαπάνε. Να ξέρεις πως υπάρχει έστω ένας άνθρωπος του οποίου την αγάπη τη θεωρείς δεδομένη. Δεν είναι κακό να θεωρούμε πάντα κάποιο δεδομένο, ξέρεις! Ένα από τα μεγαλύτερα δώρα στη ζωή μας είναι να έχουμε δίπλα μας έναν άνθρωπο ο οποίος πάντα θα μας στηρίζει, θα μας ακούει και θα μας μαλώνει, αλλά και θα ξέρουμε πως ό,τι χρειαστούμε είναι εκεί για εμάς. Λένε, βέβαια, πως μεγαλύτερη αγάπη από αυτή της μάνας δεν υπάρχει: δεν το έχω βιώσει η ίδια ακόμα, όμως είμαι σίγουρη πως οι μανούλες που το λένε κάτι παραπάνω ξέρουν.
Από την άλλη, τι καλύτερο από το να προσφέρεις εσύ αγάπη στους γύρω σου; Πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται πόσο διαφορετικά θα μπορούσα να είχα φερθεί σε ανθρώπους και καταστάσεις, πόσα παραπάνω θα μπορούσα να είχα δώσει. Προφανώς έχω κάνει και η ίδια αρκετά λάθη: Γιατί να σκέφτομαι έτσι ενώ θα μπορούσα να είχα φερθεί από την αρχή διαφορετικά; Μεγαλύτερη ευτυχία από το να προσφέρεις αγάπη και χαρά δεν υπάρχει. Μου αρέσει να βλέπω κόσμο να χαμογελάει και να περνάει καλά: ειδικά κοινωνικά ευάλωτες ομάδες, όπως είναι οι ηλικιωμένοι και τα μικρά παιδιά. Αυτά τα χαμόγελα είναι που μένουν για πάντα χαραγμένα. Δε λένε άλλωστε πως ότι δίνεις, η ζωή θα στο επιστρέψει διπλά;
Γιατί όμως τα τελευταία χρόνια ενώ τα γνωρίζουμε όλα αυτά, καθώς δεν είμαι σαφώς η μόνη που τα υποστηρίζει, κάνουμε τα αντίθετα; Γιατί από τη θεωρία δεν περνάμε στην πράξη; Γιατί επικρατεί όλη αυτή η κατάσταση εκεί έξω; Το μίσος για τη ζωή, ο ρατσισμός προς τη διαφορετικότητα, η ζήλεια αν ο φίλος ή ο διπλανός μας πετύχει, η έλλειψη εμπιστοσύνης, η μυστικοπάθεια, το κουτσομπολιό που θίγει πρόσωπα και οικογένειες; Δε γνωρίζω και πραγματικά δεν μπορώ να απαντήσω. Τα βλέπω όμως κάθε χρόνο να μεγεθύνονται. Ίσως και η ίδια να έχω φερθεί παλιότερα έτσι και πραγματικά, όσο μεγαλώνω, μετανιώνω γι’ αυτό.
Όλοι γνωρίζουμε πως το ανθρώπινο είδος από την στιγμή που ήρθε στη γη διακατέχεται από πάθη και λάθη. Αυτό, όμως, δεν μας δίνει το δικαίωμα να φθονούμε. Λένε πως οι άνθρωποι απογοητευόμαστε όταν δεν μας φέρονται όπως τους φερόμαστε εμείς. Πάντα ήμουν της λογικής να φέρεσαι όπως σου φέρονται: στην αγάπη απαντώ με ακόμη μεγαλύτερη αγάπη, στην κακία όμως δεν σημαίνει πως θα ανταποδώσω, πλέον, με κακία. Όχι. Είναι δυστυχισμένοι οι άνθρωποι που έχουν φθόνο, αλλά και δυστυχισμένοι αυτοί που είναι γύρω τους. Στην κακία έμαθα να απαντώ με αδιαφορία, απλά να γυρνάω το βλέμμα μου αλλού. Βλέπω γύρω μου ανθρώπους να μισούν, είμαι σίγουρη πως όλοι έχουμε έρθει σε επαφή με τέτοιους ανθρώπους: στη δουλειά, στο σχολείο, ακόμη και άτομα από το φιλικό και στενό οικογενειακό μας περιβάλλον. Μπορεί να μην το παραδέχονται αλλά η ζήλεια, το άσχημο και συνεχές κουτσομπολιό, η κριτική που θίγει, η αδυναμία διατύπωσης μιας καλής κουβέντας, η υβρεολογία… Τι είναι όλα αυτά; Πιστεύεις πως είναι πραγματικά ευτυχισμένοι αυτοί οι άνθρωποι; Δυστυχία είναι να σου τρώει την ψυχή το μίσος και η κακία. Να γεμίζει η ζωή σου με «φτηνά» συναισθήματα για τους συνανθρώπους σου.
Είναι ανάγκη όλοι μας να συνειδητοποιήσουμε πως αυτό που πραγματικά έχουμε ανάγκη στη ζωή μας είναι να παίρνουμε και να δίνουμε αγάπη. Να είμαστε με ανθρώπους οι οποίοι μας υποστηρίζουν, μας θαυμάζουν και μας γεμίζουν μόνο με αγνά συναισθήματα. Πλέον, όταν κάποιος «φεύγει» από τη ζωή μου και ενώ του έχω δώσει αγάπη την αγνοεί (δεν με αφορούν οι αδυναμίες στο χαρακτήρα, όλοι έχουμε και είναι όμορφες γιατί μας κάνουν ξεχωριστούς) δεν στενοχωριέμαι, ούτε θρηνώ και αυτή φυσικά είναι η συμβουλή μου προς όλους. Αντίθετα, χαίρομαι γιατί πιστεύω πως το «ξεκαθάρισμα» αφήνει στη ζωή μας μόνο αυτούς που αξίζουν.
Όταν θα διαβάζετε αυτό το άρθρο, θα έχει περάσει η μέρα του αγίου Βαλεντίνου. Μια γιορτή η οποία έφερε στο μυαλό μου διάφορες σκέψεις για την αγάπη. Σε όλους μας αξίζει να αγαπηθούμε αλλά και να αγαπάμε: Το θέμα είναι ποιος αποδεικνύει ότι το αξίζει.
Ο Αύγουστος έχει φτάσει στο τέλος του και η αντίστροφη μέτρηση για την επιστροφή στα θρανία ξεκίνησε! Το τέλος του καλοκαιριού και η αρχή της νέας σχολικής χρονιάς μπορεί να αποτελέσει μια αρκετά στρεσογόνα περίοδο τόσο για τους γονείς όσο και για τα παιδιά.
Οι γονείς προσπαθώντας να βγάλουν εις πέρας τις διάφορες δυσκολίες της καθημερινότητας όπως η πίεση της δουλειάς, το νοικοκυριό κ.λ....
Επαγγελματικές συμβουλές που θα θέλαμε να μας τις είχε πει κάποιος όταν ήμασταν 25 ετών, και βέβαια να τον είχαμε ακούσει...
1. Όλοι κάτι θέλουν.
Σχεδόν όλοι ενεργούν ιδιοτελώς (ακόμη και όταν ισχυρίζονται ότι δεν ισχύει αυτό).
Η επιδίωξη ανταλλάγματος είναι ο κανόνας. Στην πραγματικότητα, άνθρωποι πρόθυμοι να προσφέρουν βοήθεια ή συμβουλές, τείνουν να επιθυμούν περισσότερα ως αντάλλαγμ...
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αγάπη από αυτή. Βασικά εντάξει, υπάρχει η αγάπη των γονιών θα μου πεις! Ναι συμφωνώ, οι γονείς σου πεθαίνουν για εσένα, κάνουν λοιπόν και τα αδέρφια σου το ίδιο; ...
Το βιβλίο της Isabelle Filliozat, Στην καρδιά των συναισθημάτων του παιδιού, είναι ένας πολύτιμος οδηγός κατανόησης και αποκωδικοποίησης της γλώσσας του παιδιού, ιδιαίτερα σε πολύ μικρές ηλικίες όπου το κλάμα είναι ο συνηθέστερος τρόπος έκφρασης....
Ένα ερώτημα που θα έπρεπε να απασχολεί τους νέους προσωπικά, καθώς αφορά τους ιδίους άμεσα. Στόχος αυτού του κειμένου είναι η αφύπνιση των νέων ανθρώπων και η έναρξη μιας συλλογικής προσπάθειας για την ανάκτηση ιδεών και ηθικών αρχών που είτε έχουν ξεχαστεί είτε έχουν υποστεί εξευτελιστική παραποίηση από εμάς τους ίδιους. Αντιλαμβάνεστε βέβαια πως είναι δύσκολο να καλυφθεί πλήρως η θεματική...
Να είσαι ο εαυτός σου, όλοι οι άλλοι ρόλοι είναι πιασμένοι,
Το να αγαπήσεις τον εαυτό σου είναι η αρχή ενός έρωτα που θα κρατήσει μια
ολόκληρη ζωή, Oscar Wilde...
Δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν τον έρωτα μία πλάνη, είναι τόσοι όσοι αυτοί που τριγυρνάνε μεθυσμένοι από το άρωμα του και τον υμνούν. Είτε ανήκετε στην μία κατηγορία είτε στην άλλη, το θέμα αυτό είναι το κύριο των συζητήσεων και μας ακολουθεί από την απαρχή του ανθρώπινου είδους.Οι εποχές αλλάζουν, τα χρόνια περνάνε και η ιδέα του έρωτα προσαρμόζεται...
Ο όρος ζωή έχει διάφορες ερμηνείες με βιολογική σημασία. Με τον όρο ζωή μπορεί να αναφερόμαστε στην συνεχή εξέλιξη της οποίας τα έμβια όντα αποτελούν μέρος. Με τον όρο ζωή επίσης μπορεί κανείς να αναφέρεται στην περίοδο μεταξύ γέννησης και θανάτου ενός οργανισμού. Τι καλύτερο από το να ξεκινάς το λόγο σου με έναν ψαγμένο ορισμό από τη Wikipedia...
Στο λεξικό, στο λήμμα ακεραιότητα, συναντούμε τον ορισμό, «η ιδιότητα του ακέραιου, η ολότητα, η αρτιότητα». Όταν διαθέτω ακεραιότητα, τα λόγια ταιριάζουν με τα έργα μου. Είμαι αυτός που είμαι, ανεξάρτητα από τον τόπο ή τον άνθρωπο με τον οποίο βρίσκομαι.
Δυστυχώς, η ακεραιότητα αποτελεί ιδιότητα υπό εξαφάνιση στις μέρες μας. Οι προσωπικές αρχές καταρρέουν μέσα ...
σε έναν κόσμο που είναι απ...
Οι μπλε κάδοι της ανακύκλωσης συσκευασιών, συχνά φορτωμένοι με κάθε είδους σκουπίδι, δίνουν μια εικόνα των μεγάλων προβλημάτων που αντιμετωπίζει ακόμα η ανακύκλωση στη χώρα μας. Φανερώνουν όμως και τη σύγχυση για το τι πρέπει να πέφτει ή όχι στον μπλε κάδο, την οποία έχουν ακόμα και πολίτες που θέλουν να συμμετέχουν στην ανακύκλωση....
Η τρύπα του όζοντος αποτελεί στην εποχή μας ένα επίκαιρο περιβαλλοντικό θέμα αφού επηρεάζει κάθε μορφή ζωής στον πλανήτη μας. Εκτός από τους ανθρώπους και τα ζώα υπάρχουν στοιχεία ότι επηρεάζει τις γεωργικές καλλιέργειες αλλά και τη δασική βλάστηση.
Στις 16 Σεπτεμβρίου του 1987 υπεγράφη από 46 χώρες το πρωτόκολλο του Μόντρεαλ...
Φταίνε άραγε τα γονίδια; Ίσως το πολύ διάβασμα; Ή μήπως η συνεχής παραμονή σε εσωτερικούς χώρους; Έπειτα από δεκαετίες αναζήτησης, οι οφθαλμίατροι δείχνουν να έχουν πλησιάσει την απάντηση για την επιδημία μυωπίας που πλήττει τους νέους σχεδόν σε όλο τον κόσμο...
Οι φράσεις «Σε παρακαλώ… Δεν μπορώ να αναπνεύσω… Σε παρακαλώ...», ήταν οι τελευταίες που ξεστόμισε ο Τζορτζ Φλόιντ (George Floyd) κατά τη διάρκεια της σύλληψής του στη Μινεάπολις της Μινεσότα, με την κατηγορία της πλαστογραφίας.
...
Μια φορά και ένα καιρό, υπήρχε ένας τόπος στον οποίο δεν ζούσαν άνθρωποι ή μάλλον δεν ζούσαν μόνο άνθρωποι. Ζούσαν σχήματα, ναι σχήματα κανονικά! Εκεί λοιπόν ζούσε ένα κύκλος. Ο οποίος δεν αγαπούσε τον εαυτό του. Ήθελε να γίνει τρίγωνο. Κανένας δεν τον αγαπούσε και δεν πίστευε σε αυτόν, έτσι ο κύκλος ζούσε με λύπη και δυστυχία.
Ήταν ο μόνος κύκλος σε εκείνο τον τόπο. Υπήρχαν πολλά τρίγωνα, τετρ...
Αν δεν πρότεινα αυτό το βιβλίο σε άλλους θα ήταν μια άρνηση στον ίδιο μου τον εαυτό. Αυτό γιατί αυτός ο Ρώσος σκοτεινός και βαθύς τύπος πραγματικά ξέρει να γράφει. Και όχι μόνο να γράφει αλλά και να σκιαγραφεί πρόσωπα και ψυχές σε βάθος δυσθεώρητο. Ο πρωταγωνιστής Μισκιν αποτελεί φιγούρα εξωπραγματική σε τέτοιο σημείο που να λογίζεται για ηλίθιος. Τι είναι ό...
Η βραβευμένη με Όσκαρ Αντζελίνα Τζολί βρίσκεται και πάλι πίσω από το φακό, μετά την ταινία In the Land of Blood and Honey. Τώρα, χάρη στον πρόσφατα αποθανόντα 97χρονο βετεράνο πολέμου κι αθλητή Ολυμπιακών επιδόσεων Λούι Ζαμπερίνι, την απίστευτη ζωή του οποίου αφηγήθηκε η Λόρα Χίλενμπραντ στο μπεστ σέλερ UNBROKEN: A World War II Story of Survival...
Στη σκηνή του VAULT THEATRE PLUS ο σκηνοθέτης Χρήστος Λύγκας παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα το σύγχρονο έργο του Νηλ Λαμπιούτ «Πώς να νικήσεις τη μοναξιά». Ο Νηλ Λαμπιούτ ως πρωτοπόρος θεατρικός συγγραφέας μέσα από το έργο του αυτό καταφέρνει να θίξει κοινωνικά προβλήματα της εποχής μας, να ασχοληθεί ιδιαίτερα με τη μοναξιά σε όλες της τις διαστάσεις...
Τι θα μαγειρέψουμε και τι θα φάμε τον Ιούλιο; Προτιμήστε τα εποχιακά φρούτα και λαχανικά τα οποία έχουν περισσότερα θρεπτικά συστατικά, καλύτερη γεύση και είναι πιο οικονομικά. Αν είναι και βιολογικά ακόμα καλύτερα. Από ψάρια προτιμήστε αυτά των ελληνικών θαλασσών. Μπορείτε με τα φρούτα να φτιάξετε φρέσκους χυμούς και smoothies...
Το να φτιάξετε ένα στιλάτο σπίτι θέλει χρόνο και στην προσπάθειά σας να διακοσμήσετε ένα δωμάτιο πολλές φορές φτάνετε στο σημείο όπου ενώ έχετε κάνει τα πάντα νιώθετε ότι κάτι δεν πάει καλά.
...
Μαζέψτε πριν σκουπίσετε. Πριν βάλετε σε λειτουργία την ηλεκτρική σκούπα μαζέψτε από το πάτωμα ότι θα μπορούσε να μπει στο σωλήνα της σκούπας και να τον βουλώσει όπως πχ κάλτσες και σακούλες. ...
Μανίτσα Ιφιγένεια - Παιδαγωγός με εξειδίκευση στην Ειδική Αγωγή και υποψήφια διδάκτωρ στην Ψυχολογία
