Έρωτας στα χρόνια του διαδικτύου

Πολυτάρχου Δήμητρα - Ψυχολόγος25-11-2014

Ένας πολύ μεγάλος αριθμός χρηστών του διαδικτύου, όπως μας πληροφορούν οι σχετικές έρευνες, αναζητά καθημερινά ανθρώπινη επαφή στις εικονικές λεωφόρους του διαδικτύου, ερωτεύεται και συνάπτει στον κυβερνοχώρο συναισθηματικούς δεσμούς με άλλους χρήστες.

Η μοναξιά, η δυσκολία στην επικοινωνία, οι υψηλές προσδοκίες, ο φόβος δέσμευσης, η δυσκολία ανάληψης ευθυνών, η έλλειψη εμπιστοσύνης είναι κάποιοι από τους λόγους για τους οποίους ο άνθρωπος στρέφεται στο διαδίκτυο. Τα δώρα του διαδικτύου; Δυνατότητα ανωνυμίας, αλλαγή ρόλων, πειραματισμοί, εναλλαγή συντρόφων, πραγματοποίηση φαντασιώσεων. Οι αποδέκτες φυσικά είναι πολλοί μιας και οι αναστολές περιορίζονται σε μεγάλο βαθμό. Έτσι το διαδίκτυο προσφέρει ένα ασφαλές περιβάλλον, όπου ο χρήστης δεν εκτίθεται και δεν κρίνεται.

Ο έρωτας στο διαδίκτυο είναι ένας παράξενος, ανησυχητικά οικείος έρωτας. Δεν συγκλονίζει με την παρουσία του, δεν συνθλίβει με την απουσία του. Υπάρχουν μόνο αδιόρατες διαβαθμίσεις έντασης ανάμεσα στην παρουσία και την απουσία του. Αρκεί να χτυπήσεις τα μαγικά πλήκτρα.

Στο διαδίκτυο λοιπόν, ο χρήστης εύκολα, «ανώδυνα και υγιεινά» εναποθέτει το βάρος των απωθημένων επιθυμιών του και το ανικανοποίητο μιας ζωής.

Ο Ρενέ Σαρ - αυτός ο δια της ποίησης φιλόσοφος - έλεγε χαρακτηριστικά: «Δεν έχουμε παρά ένα καταφύγιο ενάντια στο θάνατο, να κάνουμε τέχνη πριν από αυτόν». Ο έρωτας στο διαδίκτυο; Είναι αντίδοτο στο θάνατο;

Η εικονική πραγματικότητα υπόσχεται τα μέγιστα. Συντροφευμένες αποδράσεις από τον πραγματικό κόσμο δίχως μετακίνηση. Ο καθένας στη θέση κάποιου άλλου. Δυο κατασκευασμένες ετερότητες. Αγγίζοντας χωρίς να αγγίζεις. Βλέποντας χωρίς να βλέπεις. Νιώθοντας χωρίς να νιώθεις. Κυριαρχεί η αίσθηση ότι όλα είναι δυνατά, χωρίς ρίσκο, χωρίς έξοδο και έξοδα. Για τους συζύγους; Προδοσία δίχως προδοσία. Για τους εργένηδες; Μια σχέση που καλύπτει επιμελώς το κενό μιας χρόνια περιπλανώμενης μοναχικής μιζέριας.

Η επινοητικότητα θριαμβεύει. Πολλαπλοί εαυτοί, κατασκευασμένα προσωπεία. Δεν υπάρχεις εσύ και αυτός.

Αυτός είναι ο έρωτας στα χρόνια του διαδικτύου, στα χρόνια μας...ο έρωτας που αρμόζει στην εποχή μας. Διεκπεραιωτικός, ευφάνταστος, αγοραίος, εξασφαλισμένος, έρωτας στα μέτρα μας. Αν ήταν ρούχο, θα ήταν ετοιματζίδικο. Αν ήταν φαγητό, θα ήταν εύπεπτο. Αν ήταν ζωή, θα ήταν θάνατος. Κανένα καταφύγιο ενάντια στο θάνατο λοιπόν δεν θα έχει υπάρξει.