Κάποιες φορές τα συναισθήματα και οι φόβοι πρέπει να εξωτερικεύονται για να μπορέσουν να μετουσιωθούν σε κάτι άλλο. Όσο πιο δυνατά κρατάς τον πόνο μέσα σου, τόσο αυτός απλώνεται και περνά σε όλα σου τα κύτταρα. Η ψυχή σου γίνεται το σπίτι του και εννοείται πως δε θα του αρέσει να τον διώξεις από το ίδιο του το σπίτι. Εσένα θα σου άρεσε;
Και καθώς αυτός μένει ασφαλισμένος στα τείχη του, κάνει χώρο και για άλλο πόνο και για άλλη θλίψη, εσύ αρχίζεις και παγώνεις. Νιώθεις να κρυώνουν όλοι σου μύες, ύστερα το κεφάλι, το στήθος, τα πόδια και τα χέρια. Κι ενώ η ψυχή είναι δική σου, σου ανήκει, λειτουργείς σαν να σου την έχουν δανείσει. Είσαι ξένος μέσα στο ίδιο σου το σώμα, σαν απρόσκλητος επισκέπτης. Κακό ε;
Κοιμάσαι, ξυπνάς με την ίδια αίσθηση του κρύου πάνω και μέσα σου. Παγιδεύεσαι σε ψευδαισθήσεις χαράς και ελπίδας, νομίζοντας πως τον ξεγέλασες και έτσι εκείνος θα φύγει αναίμακτα από μέσα σου. Πιστεύεις πως όλα είναι τόσο απλά, όταν μιλάμε για κακοποίηση της ψυχής. Σε ξαναρωτάω, εσύ θα άφηνες το βολικό σου περιβάλλον για κάπου αλλού;
Ο πόνος αν κάτσεις να του μιλήσεις θα σου μιλήσει με πολύ άσχημα λόγια, θα σε γυρίσει πίσω σε μνήμες που θες να απαλλαγείς και θα σε φέρει μπροστά σε κλειδωμένες πόρτες. Που μοιάζουν έτσι, αλλά αν κοιτάξεις πιο βαθιά θα δεις πως έχουν χώρο τόσο όσο το σχήμα του κορμιού σου. Φτάνει μόνο να μπορείς να δεις αυτό το σχήμα που θα σε αφήσει ελεύθερο. Μπορείς;
H τέχνη του να μπορείς να αγκαλιάσεις τον πόνο σου, να τον κάνεις φίλο και δάσκαλό σου, απαιτεί ανάσα. Να βρεις τη δύναμη, αναπνέοντας Βαθιά και αργά, να γίνεις θαρραλέος, να βρεις τη τόλμη που σου λείπει να βγεις μπροστά. Είναι το θαύμα που ψάχνεις για να μπορέσεις να δεις επιτέλους πως οι πόρτες είναι ανοιχτές για να φύγεις για όπου θες. Θες;
Δες. Δες αν ο τρόπος που έχεις επιλέξει να κάνεις τα πράγματα σε βοηθάει να έρχεσαι πιο κοντά στη λύση ή πιο κοντά στο πρόβλημα. Δες αν κρατώντας τον πόνο σου ανέπαφο μέσα σου θα καταφέρεις ποτέ να δεις το σχήμα του κορμιού σου στη πόρτα της εξόδου. Βλέπεις;
Κι αν μείνεις ακούνητος, αν δεν επαναστατήσεις, αν δεν φωνάξεις, αν δεν σηκωθείς από τη λήθη σου, αν αφήσεις τα πλοκάμια του πόνου και της θλίψης σου να σε τυλίξουν, αν η σιωπή σου είναι μεγαλύτερη από τη φωνή σου, αν η υποταγή είναι άποψη και τρόπος να θες να ελέγχεις και να σε ελέγχουν, αν αγαπάς για να σε αγαπούν, αν αγαπάς με φόβο, αν δεν ξέρεις να αγαπάς εσένα κυρίως, τότε η βία θα είναι ο μόνος τρόπος έκφρασής σου. Αυτό θες να είναι η ζωή σου;;;;
Έχουμε μεγαλώσει με την αντίληψη ότι οι άνθρωποι που αξίζει να έχουν μία ιδιαίτερη θέση στη ζωή μας, κρίνονται από τον τρόπο που μας στηρίζουν στα δύσκολα. Τις στιγμές που βιώνουμε τον πόνο, την αποτυχία, την απογοήτευση. Είναι τεράστια η αξία του να έχεις δίπλα σου ανθρώπους που σε κάνουν να αισθάνεσαι καλά όταν οι καταστάσεις ζορίζουν. Με το πέρασμα των χρόνων, οι στιγμές αυτές, δυστυχώς ή ευτυ...
Αναλαμβάνω την ευθύνη του εαυτού μου γιατί κανείς άλλος δεν μπορεί να το κάνει για μένα. Απομακρύνομαι από τη παιδική αφέλειά μου, τις ανασφάλειες και τις φοβίες μου και γίνομαι φίλη με τον εαυτό μου. Αποκτώ δεσμούς μαζί του, του εναποθέτω όλες τις ευθύνες γιατί αυτό θα με κάνει άτομο ανεξάρτητο, άτομο ελεύθερο, άτομο υπεύθυνο!
Παρατηρώ τα λάθη μου, προσπαθώ να τα διορθώσω και πάω παρακάτω. Αναλα...
Όλο το διάστημα της χρονιάς που φεύγει δεχόμουν αιτήματα, άκουγα επιθυμίες, οσμιζόμουν ανάγκες, υποψιαζόμουν παράπονα, έγινα μάρτυρας εκφράσεων πολλών ειδών «θέλω». Σε επαγγελματικό και σε προσωπικό πλαίσιο:
...
Τα τελευταία χρόνια στους εργασιακούς χώρους αναπτύχθηκε ένα νέο απειλητικό φαινόμενο, το οποίο συνεπάγεται μείζονες προσωπικές, οικογενειακές, επαγγελματικές και κοινωνικές επιπτώσεις. Το φαινόμενο είναι γνωστό ως «σύνδρομο Mobbing» και περιγράφει την κατ' επανάληψη υβριστική συμπεριφορά εντός ή εκτός της επιχείρησης, η οποία εκδηλώνεται με εκφοβιστικές ενέργειες, λόγια ή τρόπους οργάνωσης της ε...
Και ξαφνικά εκεί που απολαμβάνεις τον ύπνο σου χτυπάει αιφνιδιαστικά το ξυπνητήρι.. λες δεν μπορεί κάποιο λάθος έγινε, δεν μπορεί να πέρασε τόσο γρήγορα η ώρα! Κι όμως πρέπει να αποχωριστείς το ζεστό κρεβατάκι σου, να βγεις στο κρύο και να πας στο γραφείο. Πόσες φορές δεν έχει συμβεί αυτό; Πολλές για να μην πούμε ότι αποτελεί καθημερινό φαινόμενο....
Είναι στην ζωή μας όλα προδιαγεγραμμένα ή εμείς ορίζουμε την ζωή μας μέσα από πράξεις; Είναι στο κάρμα μας να τα ζούμε όλα αυτά; Κάποιοι χρησιμοποιούν την λέξη κάρμα για να δικαιολογήσουν τις δυσκολίες που εμφανίζονται στη ζωή τους, χρησιμοποιώντας το ως τιμωρία ενώ άλλοι χρησιμοποιούν την λέξη μέσα από ένα σωρό συμπτώσεις. Πόσο εφικτό είναι όμως να πιστέψουμε...
Μπορώ να βγάλω τον πόνο μου περίπατο,
μπορώ να φοβηθώ και να έχω άμυνες ή επιθετικές τάσεις.
Μπορώ να καταστρέφω στο πέρασμα μου με καλά προσχήματα και να τάζω στη συνείδηση μου γλυκές καραμέλες....
Μια φορά και ένα καιρό, υπήρχε ένας τόπος στον οποίο δεν ζούσαν άνθρωποι ή μάλλον δεν ζούσαν μόνο άνθρωποι. Ζούσαν σχήματα, ναι σχήματα κανονικά! Εκεί λοιπόν ζούσε ένα κύκλος. Ο οποίος δεν αγαπούσε τον εαυτό του. Ήθελε να γίνει τρίγωνο. Κανένας δεν τον αγαπούσε και δεν πίστευε σε αυτόν, έτσι ο κύκλος ζούσε με λύπη και δυστυχία.
Ήταν ο μόνος κύκλος σε εκείνο τον τόπο. Υπήρχαν πολλά τρίγωνα, τετρ...
Η κοινωνία κρίνει και ο άνθρωπος ακολουθεί.Σε έναν ατελή κόσμο,όλοι κρίνουν σα να είναι η μοναδική πηγή τελειότητας.Και οι αποδέκτες της κριτικής πολλοί.Συνήθως άνθρωποι ήδη ενοχικοί,κουβαλώντας τα κατάλοιπά τους,από το πρωταρχικό οικογενειακό τους περιβάλλον,άγονται και φέρονται από τις επιταγές της κοινωνίας. Ο βαθμός δυσφορίας τους για τη ζωή που ζουν μεγαλώνει,το ίδιο έντονα όσο μεγαλώνουν και...
Σε κοντάρια αθλητών άλματος επί κοντώ μετατρέπονται χιλιάδες πλαστικά καπάκια, δίνοντας τη δυνατότητα σε όσους προπονούνται στο συγκεκριμένο αγώνισμα του στίβου να ακολουθήσουν το όνειρό τους, αφού τα κοντάρια είναι εξαιρετικά δαπανηρά.
...
Ο εξερευνητής Κάπτεν Κουκ το ονόμασε Λευκό νησί, όμως πρόκειται για το πιο ενεργό ηφαίστειο της Νέας Ζηλανδίας και χαρακτηρίζεται από πανδαισία χρωμάτων.
Ο Κουκ του έδωσε αυτό το όνομα το 1769, εξαιτίας του λευκού καπνού που βγαίνει συνεχώς από το κρατήρα και καλύπτει τα κίτρινα, μπλε πράσινα και κόκκινα χρώματα που απλώνονται στην επιφάνεια του, από τα η...
Μπήκε το καλοκαίρι, έρχεται και ο πρώτος καύσωνας διαρκείας, οπότε καλό είναι να γνωρίζουμε πώς μπορούμε να καταλάβουμε αν η θάλασσα που θα επισκεφτούμε είναι μολυσμένες...
Μιας και μπήκε το καλοκαίρι και είστε έτοιμοι για να απολαύσετε τις βουτιές σας σε μακρινές και κοντινές θάλασσες, αν θέλετε μετά το μακροβούτι σας να βγείτε σώοι και ασφαλείς από το ν...
Πρόκειται για την τελευταία μέρα του Φλεβάρη, είτε είναι στις 28 είτε στις 29, η οποία καθιερώθηκε το 2008 από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Σπανίων Παθήσεων EURORDIS να τιμάται με απώτερο στόχο την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης για όλους όσους πάσχουν από κάποιο σπάνιο νόσημα, αλλά και την άσκηση πίεσης στο σύστημα υγείας και πρόνοιας ...
Περπατάμε στο δρόμο. Αργά, γιατί τα ποδαράκια του δεν φτάνουν το διασκελισμό μου. Και με πολλές στάσεις, καθώς παρατηρεί τα πάντα και όλα του κινούν την παιδική του περιέργεια. Οι απορίες συνωστίζονται στο μυαλό του και ένα συνεχές «γιατί μαμά;» και «τι είναι αυτό μαμά;» γαργαλάει τα αυτιά μου. Σταματάει για να πηδήξει από το πεζοδρόμιο, καμιά φορά πέφτει ...
Ίσως από τις χειρότερες μορφές ψυχολογικής αναταραχής. Και εξηγούμαι. Αναμονές = ο νεκρός χρόνος που μεσολαβεί ανάμεσα σε δύο γεγονότα. Εκεί που δε μπορείς να κάνεις τίποτα. Δε μπορείς να δράσεις. Στέκεσαι απλά και περιμένεις. Περιμένεις και πιθανότατα μόνο σκέφτεσαι. Σκέφτεσαι τι περιμένεις.
Εκεί δεν εφαρμόζεται ούτε η ευρέως διαδεδομένη έκφραση της ψυχολογίας: Fight or Flight. Δεν υπάρχει κάτι...
Βρισκόμαστε στο μέσον της δεκαετίας του 1930 στη Μόσχα. Μια ζεστή ανοιξιάτικη ημέρα στις Λίμνες του Πατριάρχη ο Διάβολος και η αλλόκοτη συνοδεία του που περιλαμβάνει τον τεράστιο γάτο Βέχεμοθ με την ανθρώπινη λαλιά, τον βοηθό του Κοροβιέφ, τον αγγελιοφόρο και εκτελεστή του Αζαζέλο, την κοκκινομάλλα υπηρέτρια Χέλλα και τον άγγελο του θανάτου...
Την ιστορία του οργανωμένου εγκλήματος στη μεταπολεμική Αμερική αφηγείται ο Φρανκ Σίραν (Ρόμπερτ Ντε Νίρο) ένας απατεώνας και πληρωμένος δολοφόνος αναφερόμενος και σε ένα από τα μεγαλύτερα άλυτα μυστήρια της Αμερικάνικης ιστορίας, την εξαφάνιση του Τζίμι Χόφα (Αλ Πατσίνο) θρυλικού μεγαλοσυνδικαλιστή....
Από την Τετάρτη 8 Ιουλίου και κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21:00 παρουσιάζεται στον κήπο του Θεάτρου «Χυτήριο» η κωμωδία «Το υπέροχό μου διαζύγιο» της Τζεραλντίν Άρον σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μυλωνά, με την Αλεξάνδρα Παλαιολόγου.
«Το υπέροχό μου διαζύγιο» το πιο επιτυχημένο έργο της Τζεραλντίν Άρον που έχει παιχτεί σε 28 χώρες, παρουσιάζεται στην καρδιά της Αθ...
Και ποιος δεν έχει δοκιμάσει σπανακόπιτα; Είναι από τις πιο γνωστές πίτες στην Ελλάδα και όχι μόνο, μιας και έχει γίνει συνώνυμη με την Ελληνική κουζίνα.
Υπάρχουν πάρα πολλές και διαφορετικές συνταγές για να φτιάξει κάποιος σπανακόπιτα ανάλογα κιόλας και από το μέρος από το οποίο προέρχεται η συνταγή....
Το brand TWOS το συναντάμε τρίτο συνεχόμενο Πάσχα, στο ολάνθιστο κυκλαδίτικο νησί της Πάρου γεμάτο καινούργιες, φρέσκιες προτάσεις αρχιτεκτονικής και διακόσμησης. ...
