Μερικές σκέψεις για μία ζωή περισσότερο άνετη!
Η ζωή μας απλώνεται μεταξύ των τριών πόλων:
παρελθόν, παρόν και μέλλον. Ο καθένας από αυτούς μας πολιορκεί και μας διεκδικεί αποζητώντας από εμάς ενέργεια, αφοσίωση, αποκλειστικότητα…Το παρόν όμως είναι η μοναδική χειροπιαστή πραγματικότητα που μας ηρεμεί το νου και στην οποία δεν είναι πάντα δύσκολο έως και να μεγαλουργήσουμε, αρκεί να ξεφύγουμε από τα δίχτυα της θλίψης (παρελθόν) και του άγχους και του φόβου (μέλλον)!
Στην καθημερινότητά μας συναντάμε συνεχώς
τοξικούς ανθρώπους. Η συμπεριφορά τους συχνά γίνεται αφόρητη έως ασφυκτική. Διατηρούμε πάντοτε το δικαίωμα να επιλέξουμε ΕΜΕΙΣ τον τρόπο που θα χειριστούμε την κατάσταση. Στην περίπτωση που δεν μπορούμε να αποφύγουμε την συναναστροφή μαζί τους, πάλι έχουμε τον έλεγχο της επιλογής ενός συστήματος εσωτερικής προστασίας και ψυχικής άμυνας!
Όταν κοιτάζουμε το
είδωλό μας στον καθρέφτη, εκτός από την συνηθισμένη επίκριση, αυστηρότητα, τελειομανία, απαιτητικότητα, θλίψη με την οποία συνήθως του «απαντάμε», να θυμόμαστε εκείνη ακριβώς την στιγμή να ΒΛΕΠΟΥΜΕ όσα έχουμε και τα θεωρούμε δεδομένα, όπως μάτια που βλέπουν, χέρια, πόδια λειτουργικά. Επίσης να το επιβραβεύουμε για τις έως τώρα κατακτήσεις του και να του υπενθυμίζουμε ότι είμαστε δίπλα του!
Το
σώμα μας από την πρώτη ανάσα που πήραμε στον εκτός της μήτρας κόσμο, είναι ο πιστός μας σύντροφος που προσπαθεί να εκτελέσει με επιτυχία κάθε μας επιθυμία. Δυστυχώς δεν είμαστε σχεδόν ποτέ ευχαριστημένοι μαζί του. Αρρωσταίνει, παχαίνει, γίνεται ισχνό, τραυματίζεται, υποφέρει, κινδυνεύει από ασθένειες, διότι πολύ συχνά δεν είμαστε καθόλου προσεκτικοί και επιμελείς. Εκτός από την ταλαιπωρία που του επιβάλουμε το φορτώνουμε και με ένα σωρό τύψεις, κατηγορίες και συμπλέγματα. Να θυμόμαστε ότι εμείς οι ίδιοι είμαστε οι υπαίτιοι και όχι αυτό!
Ο
ψηλός πήχης που θέτουμε πολλές φορές ως κατόρθωμα που οφείλει ο εαυτός μας να πετύχει, τον στερεί από την πιθανότητα να απολαύσει δεδομένα που θα μπορούσε, του θολώνει την κρίση σχετικά με την αξία του, τον κρατάει σε μία μόνιμη υπερδιέγερση που δεν του επιτρέπει να χαίρεται τα βήματα της πορείας του. Το
«πιο ψηλά, πιο πολύ, πιο καλά», με οποιοδήποτε τίμημα και άσχετα από τα αντικειμενικά δεδομένα, μας οδηγεί σε ένα μονοπάτι θλίψης, απομόνωσης και ψυχικής κόπωσης. Στο παρόν με τα πλεονεκτήματα που έχουμε, αξιολογώντας ψύχραιμα τις καταστάσεις και έχοντας ξεδιαλύνει και αναδείξει τις αληθινές μας επιθυμίες, να δούμε το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε!
Η
οικογένεια που εμείς διαλέγουμε, ευτυχώς για την ψυχοσωματική επιβίωση μας, έρχεται να καλύψει το κενό ή να συμπληρώσει ανακουφιστικά ελλείψεις, κακώς κείμενα, κακοποιητικά στοιχειά της βιολογικής/θετής οικογένειας! Άνθρωποι που διαλέγουμε εμείς αποκλειστικά να υπάρξουν στη ζωή μας με τον τρόπο και την ιδιότητα που εμείς αποφασίζουμε, μπορούν επάξια να αποτελέσουν την «οικογένειά» μας.Η αγάπη είναι πάνω από το αίμα!...(Σοφοκλής, Αντιγόνη)
Αναποφασιστικότητα, φόβος για την ανάληψη του ρίσκου και της ευθύνης, άγχος για την επιτυχή έκβαση, θλίψη για τις δυσάρεστες επιπτώσεις, ανασφάλεια μπροστά στην επικείμενη αλλαγή, ίσον…
δύσκολες αποφάσεις! Πολύσυχνά καλούμαστε να διαλέξουμε έναν συγκεκριμένο δρόμο από τις διάφορες εκδοχές που ανοίγονται μπροστά μας και αυτός δεν είναι πάντα ευχάριστος και ανακουφιστικός. Κρίνεται όμως απαραίτητος και ο πιο ταιριαστός για τις περιστάσεις. Οφείλουμε να «σκοτώσουμε» όλες τις άλλες πιθανές επιλογές και να πορευτούμε με την μία, την δύσκολη, την ενοχλητική. Ας στηρίξουμε τον εαυτό μας συ λογιζόμενοι τα κριτήρια που τον οδήγησαν στην δύσκολη απόφαση, ας εστιάσουμε στο γεγονός ότι ακόμα και το πάρσιμο της απόφασης, όσο δύσκολη και να είναι/φαντάζει, είναι μία ψυχική ανακούφιση και τέλος ας μην ξεχνάμε ότι έχουμε όλο το δικαίωμα, ως ενήλικες, να επαναπροσδιορίσουμε, επανεξετάσουμε και επαναποφασίσουμε…!
Γράφει η Αλεξάνδρα Γεωργίου Συνθετική Σύμβουλος Ψυχικής υγείας
loading...
Πόσο επηρεάζει το παιδί η αλλαγή περιβάλλοντος;
Τελικά, πόσο δύσκολο είναι για ένα παιδί να αλλάζει περιβάλλον;
Να αλλάζει χώρα, σχολείο, σπίτι και εν τέλει ζωή; Πόσο αλήθεια το επηρεάζει;
Το πιο πιθανό είναι ότι δεν το αντιλαμβάνονται όλοι..Παππούδες, θείοι, κοντινοί φίλοι αισθάνονται ευτυχείς, που επιτέλους έχουν κοντά τους το παιδί και την υπόλοιπη οικογένεια ,η οποία για εύλογο χρονικό διάστημα χρειάστηκε να ζήσει στο εξωτερικό ...
Τους βαρέθηκα…
Βαρέθηκα να ξυπνάω το πρωί με το μυαλό μου γεμάτο σκέψεις, σκέψεις που δεν τις κάλεσε κανείς, μα θρονιάστηκαν για τα καλά.
Βαρέθηκα να κοιτάω στον καθρέφτη και να μη βλέπω πια εκείνο το παιδί, γιατί ξέρω πολύ καλά, ότι είναι εκεί μέσα, κρυμμένο πίσω από όλα αυτά που μου φορέσανε.
Βαρέθηκα τους ανθρώπους με τα ψεύτικα χαμόγελα και τις κάλπικες αγκαλιές, άνθρωποι φοβισμένοι που δεν ...
Πως λειτουργεί η απόρριψη μέσα μας;
Υπάρχει περίπτωση να νιώθουμε ότι μας απορρίπτουν, ενώ στην πραγματικότητα να μην είναι έτσι. Μπορεί οι άλλοι απλά να έχουν κάτι άλλο στο μυαλό τους και εμείς να νομίζουμε πως μας απορρίπτουν. Αυτό ονομάζεται προβολή, δηλαδή προβάλλω στους άλλους τα δικά μου συναισθήματα που πιστεύω πως τα έχουν οι άλλοι. ...
Προετοιμαστείτε κατάλληλα για την εφηβεία του παιδιού σας
Η εφηβεία είναι η περίοδος των μεγαλύτερων αλλαγών για το παιδί αλλά και για τη σχέση σας μαζί του. Δεν χρειάζεται να είναι μία αρνητική φάση στη ζωή σας. Εάν προετοιμαστείτε και δείξετε απέραντη κατανόηση, όλα θα πάνε καλά. Απλώς σκεφτείτε ότι όλοι οι γονείς περνούν λίγο πολύ τα ίδια!...
«Η μεσαιωνική ελληνική πραγματικότητα ξαναχτυπά»
Αδυνατώ να βρω τα κατάλληλα λόγια για να περιγράψω τη τωρινή κατάσταση, τη μηχανική κοινωνία στην οποία ζούμε όπου μαστίζεται από βία, αμάθεια, ημιμάθεια και σωματική αλλά κυρίως πνευματική πορνεία.
Η τηλεόραση, το ραδιόφωνο, τα περιοδικά και κυρίως το διαδίκτυο βοούν τις τελευταίες μέρες με το θέμα του Βαγγέλη, δηλώνουν απέχθεια σε τέτοιου είδους...
17 Λόγοι για τους οποίους παίρνουμε λάθος αποφάσεις
Κάθε μέρα παίρνουμε εκατοντάδες αποφάσεις. Από το τι θα φορέσουμε και τι θα φάμε, μέχρι τι δουλειά θα κάνουμε και αν θα παντρεύουμε (όχι κάθε μέρα, αλλά καταλαβαίνετε). Σε όλες αυτές τις αποφάσεις πιστεύουμε πως χρησιμοποιούμε τη λογική ώστε να πάρουμε τη καλύτερη και σωστότερη απόφαση. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Αντιθέτως το μυαλό μας μας στήνει πολλές παγίδες στις οποίες συχνά πέφτουμε....
ΝΑΙ! Μπορείς...
Έχουμε ακούσει πολλές φορές τι δεν μπρούμε να κάνουμε, τι είμαστε ανίκανοι να κάνουμε όπως επίσης ότι είμαστε «λίγοι» ή ότι δεν σταθήκαμε στο ύψος των περιστάσεων και άλλα τέτοια «όμορφα» λόγια που προέρχονται είτε απο τον κοινωνικό περίγυρο είτε απο τον ίδιο μας τον εαυτό. Ανεξάρτητα όμως από το αν ισχύουν αυτά τα λόγια, πόσες φορές πέσαμε και σηκωθήκαμε; Πόσες φορές είπαμε «ναι μπορώ να το κάνω»...
Η Donna ήξερε πώς να βοηθήσει…!
Τη συνάντησα αρχές του Απρίλη, μπαίνοντας στο τραίνο από το Μοναστηράκι.
Μου τράβηξε την προσοχή το βλέμμα της! Συνεσταλμένο και σε μεγάλη περισυλλογή! Όταν της μίλησε ο φίλος της τον άκουγε με μεγάλη προσοχή, δίχως να υποκρίνεται. Χρειάστηκε τη βοήθειά της για να βγει από το βαγόνι και να περπατήσει στην αποβάθρα…
Ήταν αξιοθαύμαστο να την παρατηρείς με πόση φροντίδα και...
Αντικαρκινικό – Ογκολογικό Νοσοκομείο Αθηνών,
Άγιος Σάββας, ώρα μηδέν!
Η ημέρα των εξετάσεων έφτασε… Ξημέρωσε κιόλας… Μια τυπική, πανέμορφη απριλιάτικη ημέρα… Ξεκινάς πιο χαλαρά αν είσαι ο τύπος που ΔΕΝ θέλει να παρατείνει και δεν θέλει να μη γνωρίζει! Όσο περνά η ώρα αποχωρεί η έγνοια που δημιουργεί η βασανιστική απόσταση του χρόνου....
