Μερικές σκέψεις για μία ζωή περισσότερο άνετη!
Η ζωή μας απλώνεται μεταξύ των τριών πόλων:
παρελθόν, παρόν και μέλλον. Ο καθένας από αυτούς μας πολιορκεί και μας διεκδικεί αποζητώντας από εμάς ενέργεια, αφοσίωση, αποκλειστικότητα…Το παρόν όμως είναι η μοναδική χειροπιαστή πραγματικότητα που μας ηρεμεί το νου και στην οποία δεν είναι πάντα δύσκολο έως και να μεγαλουργήσουμε, αρκεί να ξεφύγουμε από τα δίχτυα της θλίψης (παρελθόν) και του άγχους και του φόβου (μέλλον)!
Στην καθημερινότητά μας συναντάμε συνεχώς
τοξικούς ανθρώπους. Η συμπεριφορά τους συχνά γίνεται αφόρητη έως ασφυκτική. Διατηρούμε πάντοτε το δικαίωμα να επιλέξουμε ΕΜΕΙΣ τον τρόπο που θα χειριστούμε την κατάσταση. Στην περίπτωση που δεν μπορούμε να αποφύγουμε την συναναστροφή μαζί τους, πάλι έχουμε τον έλεγχο της επιλογής ενός συστήματος εσωτερικής προστασίας και ψυχικής άμυνας!
Όταν κοιτάζουμε το
είδωλό μας στον καθρέφτη, εκτός από την συνηθισμένη επίκριση, αυστηρότητα, τελειομανία, απαιτητικότητα, θλίψη με την οποία συνήθως του «απαντάμε», να θυμόμαστε εκείνη ακριβώς την στιγμή να ΒΛΕΠΟΥΜΕ όσα έχουμε και τα θεωρούμε δεδομένα, όπως μάτια που βλέπουν, χέρια, πόδια λειτουργικά. Επίσης να το επιβραβεύουμε για τις έως τώρα κατακτήσεις του και να του υπενθυμίζουμε ότι είμαστε δίπλα του!
Το
σώμα μας από την πρώτη ανάσα που πήραμε στον εκτός της μήτρας κόσμο, είναι ο πιστός μας σύντροφος που προσπαθεί να εκτελέσει με επιτυχία κάθε μας επιθυμία. Δυστυχώς δεν είμαστε σχεδόν ποτέ ευχαριστημένοι μαζί του. Αρρωσταίνει, παχαίνει, γίνεται ισχνό, τραυματίζεται, υποφέρει, κινδυνεύει από ασθένειες, διότι πολύ συχνά δεν είμαστε καθόλου προσεκτικοί και επιμελείς. Εκτός από την ταλαιπωρία που του επιβάλουμε το φορτώνουμε και με ένα σωρό τύψεις, κατηγορίες και συμπλέγματα. Να θυμόμαστε ότι εμείς οι ίδιοι είμαστε οι υπαίτιοι και όχι αυτό!
Ο
ψηλός πήχης που θέτουμε πολλές φορές ως κατόρθωμα που οφείλει ο εαυτός μας να πετύχει, τον στερεί από την πιθανότητα να απολαύσει δεδομένα που θα μπορούσε, του θολώνει την κρίση σχετικά με την αξία του, τον κρατάει σε μία μόνιμη υπερδιέγερση που δεν του επιτρέπει να χαίρεται τα βήματα της πορείας του. Το
«πιο ψηλά, πιο πολύ, πιο καλά», με οποιοδήποτε τίμημα και άσχετα από τα αντικειμενικά δεδομένα, μας οδηγεί σε ένα μονοπάτι θλίψης, απομόνωσης και ψυχικής κόπωσης. Στο παρόν με τα πλεονεκτήματα που έχουμε, αξιολογώντας ψύχραιμα τις καταστάσεις και έχοντας ξεδιαλύνει και αναδείξει τις αληθινές μας επιθυμίες, να δούμε το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε!
Η
οικογένεια που εμείς διαλέγουμε, ευτυχώς για την ψυχοσωματική επιβίωση μας, έρχεται να καλύψει το κενό ή να συμπληρώσει ανακουφιστικά ελλείψεις, κακώς κείμενα, κακοποιητικά στοιχειά της βιολογικής/θετής οικογένειας! Άνθρωποι που διαλέγουμε εμείς αποκλειστικά να υπάρξουν στη ζωή μας με τον τρόπο και την ιδιότητα που εμείς αποφασίζουμε, μπορούν επάξια να αποτελέσουν την «οικογένειά» μας.Η αγάπη είναι πάνω από το αίμα!...(Σοφοκλής, Αντιγόνη)
Αναποφασιστικότητα, φόβος για την ανάληψη του ρίσκου και της ευθύνης, άγχος για την επιτυχή έκβαση, θλίψη για τις δυσάρεστες επιπτώσεις, ανασφάλεια μπροστά στην επικείμενη αλλαγή, ίσον…
δύσκολες αποφάσεις! Πολύσυχνά καλούμαστε να διαλέξουμε έναν συγκεκριμένο δρόμο από τις διάφορες εκδοχές που ανοίγονται μπροστά μας και αυτός δεν είναι πάντα ευχάριστος και ανακουφιστικός. Κρίνεται όμως απαραίτητος και ο πιο ταιριαστός για τις περιστάσεις. Οφείλουμε να «σκοτώσουμε» όλες τις άλλες πιθανές επιλογές και να πορευτούμε με την μία, την δύσκολη, την ενοχλητική. Ας στηρίξουμε τον εαυτό μας συ λογιζόμενοι τα κριτήρια που τον οδήγησαν στην δύσκολη απόφαση, ας εστιάσουμε στο γεγονός ότι ακόμα και το πάρσιμο της απόφασης, όσο δύσκολη και να είναι/φαντάζει, είναι μία ψυχική ανακούφιση και τέλος ας μην ξεχνάμε ότι έχουμε όλο το δικαίωμα, ως ενήλικες, να επαναπροσδιορίσουμε, επανεξετάσουμε και επαναποφασίσουμε…!
Γράφει η Αλεξάνδρα Γεωργίου Συνθετική Σύμβουλος Ψυχικής υγείας
Η κατάθλιψη ίσως είναι ο τρόπος του εγκεφάλου να μας πει ότι πρέπει να λύσουμε ένα πρόβλημα
Η ιδέα ότι η κατάθλιψη μπορεί να είναι μια βιολογική προσαρμογή, παρά μια ψυχική διαταραχή, είναι μία συγκλονιστική εξελικτική προσέγγιση.
...
Ευχή για τη ζωή
Πριν από λίγες μέρες, με αφορμή την παγκόσμια μέρα ευχής, δημιούργηθηκε ένα βίντεο όπου ρωτούσαν διάφορους ανθρώπους αν είχαν μόνο μια ευχή, ποια θα ήταν αυτή. Ήταν χωρισμένοι σε δυάδες και ανάμεσα τους υπήρχε ένας τοίχος έτσι ...
Η Donna ήξερε πώς να βοηθήσει…!
Τη συνάντησα αρχές του Απρίλη, μπαίνοντας στο τραίνο από το Μοναστηράκι.
Μου τράβηξε την προσοχή το βλέμμα της! Συνεσταλμένο και σε μεγάλη περισυλλογή! Όταν της μίλησε ο φίλος της τον άκουγε με μεγάλη προσοχή, δίχως να υποκρίνεται. Χρειάστηκε τη βοήθειά της για να βγει από το βαγόνι και να περπατήσει στην αποβάθρα…
Ήταν αξιοθαύμαστο να την παρατηρείς με πόση φροντίδα και...
5 Άνθρωποι που οι κινητικές και σωματικές τους δυσκολίες δεν τους εμπόδισαν από το να γράψουν ιστορία
Δεν είναι λίγες οι φορές που παραπονιόμαστε για την καθημερινότητά μας και για το πως μας έχουν έρθει τα πράγματα σε διάφορους τομείς, όπως π.χ. για τα χρήματα, για την δουλειά, για την εμφάνισή μας κ.α. βάζοντας δίπλα δίπλα τις ζωές μας με άλλων ατόμων με αποτέλεσμα να βγαίνουμε...
Νιώσε τον έρωτα
Είναι σαν ένα τρυφερό, πρωινό αεράκι στο πρόσωπο. Είναι σαν μια μπουκιά από το γλυκό που τόσο λαχταράς να δοκιμάσεις και μόλις το γευτείς, ξέρεις τι έχανες τόσο καιρό. Κάποιες φορές έρχεται στη ζωή μας κάποιος που τα αλλάζει όλα και ξέρεις πως είναι ο ένας και ο μοναδικός.
Όχι ο ένας και ο μοναδικός με τον οποίο θα κάνεις οικογένεια απαραίτητα, αλλά ο ένας και ο μοναδικός για τον οποίο θα νιώσε...
«Η σιωπή»
“Hello darkness, my old friend I've come to talk with you again” ακούγεται απ’τα ηχεία και από άλλη μπάντα γράφτηκε, άλλη μπάντα ακούω να το τραγουδάει, γι άλλο θέμα γράφτηκαν οι στίχοι κι άλλη ανάμνηση ξυπνούν σε εμένα. Παράνοια, αλλά αυτό είναι η μουσική - μια παράνοια που σε βοηθά να διατηρήσεις τη λογική σου σε έναν παράλογο κόσμο και μια ψεύτικη κι αληθινή μαζί πραγματικότητα. Ή απλά μελωδία...
Το παιδί καθρεφτίζει τη συμπεριφορά της μητέρας...
Η συμπεριφορά τη μητέρας σχετίζεται άμεσα με τη συμπεριφορά του παιδιού της: μητέρα με σωστή συμπεριφορά =παιδί με σωστή συμπεριφορά ,ενώ μητέρα με προβληματική συμπεριφορά =παιδί με προβληματική συμπεριφορά. Η καλή μαμά δεν γεννιέται, γίνεται!...
Η Τέχνη κάνει καλό στην...Ευτυχία!
Πρόσφατα απόλαυσα μία ακρόαση μαγνητοσκοπημένης συναυλίας της διάσημης πιανίστριας Valentina Lisitsa.
Η σολίστ εκτός από την τεχνική της αρτιότητα και τη δεξιοτεχνία της, σε παρασύρει με το έντονο συναίσθημά της σε μονοπάτια της ψυχής ...
Σε διαδρομές ανεξερεύνητες και βαθιές, σαν τις σπηλιές που το δέος σε κάνει να...
7 λόγοι αποφυγής της “Αναγκαστικής Αγκαλιάς”
Πόσο συχνά βλέπετε ένα μωρό ή ένα μικρό παιδί και θέλετε να το πάρετε αγκαλιά; Μήπως οι εκφράσεις «φίλα τη θεία», «αγκάλιασε τον θείο» σας είναι οικείες; Κι όμως αυτή η αγκαλιά με το ζόρι, μπορεί να επηρεάσει σοβαρά την παιδική ψυχολογία....
