Περί έρωτος
Στην εποχή μας οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν μετατραπεί σε πεδίο μάχης. Θρυλικοί αγώνες λαμβάνουν χώρα σε επίπεδο φιλικό και οικογενειακό, οι μεγαλύτεροι όμως έχουν δοθεί στο μέτωπο του έρωτα.
Οι άνθρωποι είμαστε περίεργα όντα, συνάπτουμε ερωτικές σχέσεις οι οποίες έχουν σαν βάση τους την εξάρτηση, την εκμετάλλευση και την εξουσία. Γιαυτό στις 99% των περιπτώσεων ο έρωτας αντί να ανοίγει τις πύλες για τον Παράδεισο, ανοίγει τις πύλες για την κόλαση. Αλλά ακόμα και ο έρωτας μεταξύ ανεξάρτητων ανθρώπων είναι καταστροφικός, γιατί καμιά προσαρμογή δεν είναι εφικτή. Κάνεις από τους δύο δεν είναι σε φάση να προσαρμοστεί και να συμβιβαστεί και έτσι υπάρχει μια συνεχής διαμάχη. Το ιδανικό σενάριο είναι η αλληλεξάρτηση μεταξύ των συντρόφων. Αυτό συμβαίνει βέβαια πολύ σπάνια, όμως αν συμβεί είναι σαν να έχει πέσει ένα κομμάτι του παραδείσου στη γη! Δύο άνθρωποι ούτε ανεξάρτητοι ούτε εξαρτημένοι, αλλά απόλυτα αγαπημένοι. Όταν έχεις ανάγκη να αγαπηθείς, εξαρτάσαι από τον άλλο. Αυτό δεν είναι αγάπη, είναι ανάγκη. Χρησιμοποιείς τον άλλο, τον εκμεταλλεύεσαι, τον χειραγωγείς, τον εξουσιάζεις. Το να χρησιμοποιείς έναν άλλο άνθρωπο, δεν είναι αγάπη, απλώς φαίνεται σαν αγάπη.
Αυτό πηγάζει από την παιδική μας ηλικία, γιατί τα πρώτα μαθήματα αγάπης τα παίρνουμε ήδη από τότε. Από εκείνη την ηλικία έχουμε ταυτίσει την αγάπη ως ανάγκη. Γιατί ένα παιδί έχει ανάγκη τη μητέρα του και η ανάγκη αυτή μεταφράζεται ως αγάπη.
Ο άνθρωπος γίνεται ώριμος τη στιγμή που αρχίζει να αγαπάει αντί να έχει ανάγκη να τον αγαπούν. Ο ώριμος άνθρωπος δίνει -μόνο ένας ώριμος άνθρωπος μπορεί να δώσει, γιατί μόνο ένας ώριμος άνθρωπος έχει να δώσει. Τότε η αγάπη δεν είναι εξάρτηση. Τότε μόνο μπορείς να αγαπάς, ανεξάρτητα από το αν σε αγαπάει ο άλλος ή όχι.
Η αγάπη συμβαίνει όταν είσαι ώριμος. Τώρα, όσων αφορά τον έρωτα, το παράδοξο είναι ότι οι άνθρωποι που ερωτεύονται δεν έχουν αγάπη μέσα τους, γιατί δεν μπορούν να δώσουν. Μόνο οι ανώριμοι άνθρωποι πέφτουν στα δίχτυα του έρωτα, οι ώριμοι άνθρωποι ανυψώνονται μέσα από τον έρωτα. Οι ώριμοι άνθρωποι δεν περιμένουν να τους ευχαριστήσεις, δεν χρειάζονται καν "ευχαριστώ" . Το προβληματικό της υπόθεσης μεταξύ δύο ανώριμων ανθρώπων που ερωτεύονται είναι ότι καταστρέφουν ο ένας την ελευθερία του άλλου, δημιουργούν δεσμά, φυλακές.
Οι ώριμοι άνθρωποι όταν ερωτεύονται ελευθερώνουν ο ένας τον άλλο και έτσι δεν υπάρχει ασχήμια. Και ας μη ξεχνάμε πως πάνω από την αγάπη και τον έρωτα υπάρχει μια ανώτερη αξία, η ελευθερία. Η ελευθερία είναι το πολυτιμότερο αγαθό, και οτιδήποτε σου την στερεί μάλλον δεν αξίζει τον κόπο. Γιαυτό ας δοκιμάσουμε να αγαπήσουμε "ελεύθερα " και να ερωτευθούμε "ελεύθερα" . Ίσως εκεί να βρίσκεται το μυστικό της ευτυχίας στον έρωτα και την αγάπη.
Γράφει
η
Τσαγκαράκη
Ευφροσύνη
Πιο ευτυχισμένοι όσοι παύουν να χρησιμοποιούν το Facebook
Οι άνθρωποι που απομακρύνονται από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να παρουσιάσουν σημαντική βελτίωση στην ψυχική τους διάθεση και να νιώσουν πιο ευτυχισμένοι, αναφέρουν επιστήμονες από τη Δανία.
Σε μελέτη που πραγματοποίησαν με 1.095 εθελοντές ανακάλυψαν πως όσοι έμειναν μακριά από το Facebook για μόλις επτά ημέρες παρουσίασαν σημαντική μείωση του στρες, του θυμού αλλά και της μοναξιάς του...
Παιδί και ηλεκτρονικές συσκευές: Ποια πρέπει να είναι τελικά η… «σχέση» τους;
Ζούμε στην εποχή της ραγδαίας εξέλιξης της τεχνολογίας και της ασταμάτητης πληροφορίας. Η κυριαρχία των ηλεκτρονικών συσκευών είναι πλέον γεγονός: τηλεόραση, κινητά τηλέφωνα, υπολογιστές, tablet, παιχνιδομηχανές Xbox και Play station. ...
Ο ρόλος και η αξία της οικογένειας
Οικογένεια είναι για τον καθένα μας οι γονείς –η μάνα και ο πατέρας- και τα αδέρφια, αν υπάρχουν. Και μετά όλοι οι άλλοι, συγγενείς και λοιποί. Η οικογένεια, είναι αυτή που μας φέρνει στον κόσμο, η μάνα είναι ο άνθρωπος που μας δίνει το δικαίωμα και την ευκαιρία στη ζωή, που μας κυοφορεί εννέα μήνες, μας νιώθει μέσα της να μεγαλώνουμε, τρέφεται για να τραφούμε, προσέχει για να...
Οι αναμονές
Ίσως από τις χειρότερες μορφές ψυχολογικής αναταραχής. Και εξηγούμαι. Αναμονές = ο νεκρός χρόνος που μεσολαβεί ανάμεσα σε δύο γεγονότα. Εκεί που δε μπορείς να κάνεις τίποτα. Δε μπορείς να δράσεις. Στέκεσαι απλά και περιμένεις. Περιμένεις και πιθανότατα μόνο σκέφτεσαι. Σκέφτεσαι τι περιμένεις.
Εκεί δεν εφαρμόζεται ούτε η ευρέως διαδεδομένη έκφραση της ψυχολογίας: Fight or Flight. Δεν υπάρχει κάτι...
Η αξία της Φιλίας
Ένα μεγάλο και πολύ σημαντικό μέρος της ζωής μας είναι οι φίλοι. Παντελώς άγνωστοι άνθρωποι μεταξύ τους, χωρίς παρελθόν, χωρίς συγγένεια συναντιούνται και αποκτούν ισχυρούς δεσμούς φιλίας. Αλήθεια, τί είναι η φιλία; Θαρρώ πως ο κάθε ένας μας αποδίδει διαφορετικά νοήματα στην έννοια γεγονός που δείχνει την πολυδιάστατη και σύνθετη όψη που έχει και κατ’ επέκταση την τρομερή αξία της. Λέω τρομερή διό...
Νιώσε τον έρωτα
Είναι σαν ένα τρυφερό, πρωινό αεράκι στο πρόσωπο. Είναι σαν μια μπουκιά από το γλυκό που τόσο λαχταράς να δοκιμάσεις και μόλις το γευτείς, ξέρεις τι έχανες τόσο καιρό. Κάποιες φορές έρχεται στη ζωή μας κάποιος που τα αλλάζει όλα και ξέρεις πως είναι ο ένας και ο μοναδικός.
Όχι ο ένας και ο μοναδικός με τον οποίο θα κάνεις οικογένεια απαραίτητα, αλλά ο ένας και ο μοναδικός για τον οποίο θα νιώσε...
Η επίδραση της τηλεόρασης στα βρέφη και τα νήπια
Τα τελευταία 15 χρόνια σχεδόν όλα τα βρέφη και τα νήπια εκτίθενται στην τηλεόραση καθημερινά , συνήθως για περίπου μία ή δύο ώρες την ημέρα. Πρόσφατα ερευνητές άρχισαν να ερευνούν την επίδραση της τηλεόρασης σε παιδιά κάτω των 3 ετών. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα παιδιά αυτής της ηλικίας αντιλαμβάνονται την τηλεόραση διαφορετικά από τα άλλα παιδιά και επηρεάζονται με διαφορετικό τρόπο.
Τα π...
Η καταλυτική επίδραση του περιβάλλοντος
Για να αποφύγετε τα πρόσωπα με τα οποία ζείτε να αποτελούν άμεσα εμπόδια στην τήρηση των οδηγιών και στην εκτέλεση των πράξεων που συμβάλλουν στην πραγματοποίηση κάθε σχεδίου που έχετε αποφασίσει με δική σας θέληση, πρέπει να κρατάτε μυστικό το σκοπό που επιδιώκετε, τη φιλοδοξία που σας εμψυχώνει, τα σχέδια που επιθυμείτε να υλοποιήσετε. Έτσι αποφεύγετε την κριτική των αποφάσεων σας, των αντιλήψεω...
Μια Φορά το Χρόνο
Τελευταίος μήνας το χρόνου… ο μήνας των δώρων, του έλατου, του κουραμπιέ. Ο μήνας που οι περισσότεροι θυμούνται τη φιλανθρωπία, τα παιδιά που έχουν ανάγκη από αγάπη, κατά βάση, και όχι μόνο. Τους ανθρώπους που ζουν μόνοι τους και άλλες κατηγορίες ανθρώπων που δε θα κατέβουν στη στολισμένη Ερμού ( κάποτε γύρω στο 1990 ήταν όντως) για ψώνια ούτε θα βάλουν το last Christmas I gave you my heart ως ήχο...
