«Για ένα κάστανο»

Γράφει ο Αποστόλης Σαμακοβλής16-07-2017

Ο Παΐσιος έγινε άγιος επισήμως πριν δεν θυμάμαι πόσο, για πολλούς ήταν προφήτης και καλώς έγινε, για άλλους ήταν ένας απλός άνθρωπος ο οποίος ακολούθησε την ασκητική ζωή μέχρι το τέλος της ζωής του. Άφησε πίσω του έργο είναι η αλήθεια και υπάρχουν μαρτυρίες και στοιχεία. Για το αλήθεια ψέματα και άλλα τέτοια δεν θα γράψω κάτι γιατί δεν με αφορά προσωπικά.

Αλλά γιατί τόσος χαμός για το κάστανο ρε παιδιά;

Στην Ελλάδα ανέκαθεν το αίσθημα της πίστεως και της ορθοδοξίας ήταν πάντα μεγάλο και υψηλό από τότε που μας χτύπησε την πόρτα η συγκεκριμένη θρησκεία. Τώρα γιατί τέτοιο μένος εναντίον ανθρώπων που πιστεύουν σε Αγίους και προσκυνούν είτε τις σπηλιές που ασκήθηκαν ως μοναχοί είτε οτιδήποτε άφησαν πίσω τους και έχει βρεθεί βρασμένο ή ψημένο δεν καταλαβαίνω.

Η πίστη σε μια ανώτερη δύναμη για κάποιους δεν υπάρχει ούτε επειδή έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου από επικίνδυνους ρασοφόρους ούτε επειδή είναι συντηρητικοί και δεν δέχονται τίποτα πέραν του τριπτύχου της επταετίας. Η πίστη για κάποιους είναι η ελπίδα, είναι η προσμονή, είναι το έπειτα. Είναι αυτό που δίνει δύναμη, είναι αυτό που συντροφεύει σε σκοτεινά μονοπάτια όταν οι κάποιοι είναι μόνοι τους.

Οπότε θα καταλάβω τις μεγάλες ουρές στις σκήτες, θα καταλάβω τον χαμό για λίγο αγιασμό από συγκεκριμένες πηγές δίπλα στα μοναστήρια, θα καταλάβω την περιέργεια και για το κάστανο ή το αμύγδαλο, θα καταλάβω τα πάντα που σχετίζονται με την θρησκεία και την λατρεία από τους συνανθρώπους μου αρκεί να μην φτάσουνε στο επίπεδο των Σταυροφόρων και περάσουμε σαν έθνος ότι περάσαμε τότε που έκαναν τα παιδιά εκείνα μια στάση κατά εδώ.

Το αστειότερο είναι πως η πλειοψηφία των Νεοελλήνων που κράζουν από το πρωί ως τα μεσάνυχτα για το συγκεκριμένο θέμα είναι υπέρμαχοι αλλόθρησκων ανθρώπων και των συνηθειών των δικών τους θρησκειών. Δεν το καταλαβαίνω, έχουμε ανεξιθρησκία και ακόμη είμαστε ελεύθεροι να πιστεύουμε σε ότι θέλουμε και μας αρέσει. Είμαι ελεύθερος να πιστεύω στον Πλούτωνα, θέλω να τον δοξάζω και να πιστεύω πως ο Άδης είναι ο δικός μου παράδεισος. Για ποιόν λόγο να είναι κατακριτέο; Θέλω να πιστεύω στον Θορ (τον κανονικό, όχι τον ξανθούλη) και να προσκυνάω θάλασσες και καταιγίδες. Γιατί να είναι κατακριτέο από οποιονδήποτε;

Μυαλά πιτσιρικάδων και νέων με τέτοιες αντιλήψεις καταντούν αυτό που κράζουν, συντηρητικά και απαρχαιωμένα. Έχουμε να αντιμετωπίσουμε πολλά, ας μην γαβγίζουμε για την θρησκεία ρε παιδιά, οποιαδήποτε κι αν είναι αυτή.
Και τα γράφει ένας άνθρωπος που δεν έχει την καλύτερη σχέση με την επίσημη θρησκεία της χώρας αλλά πιστεύει σε Θεό και στο έπειτα.

---

Γράφει ο Αποστόλης Σαμακοβλής

---