Ειδικά για εμάς τα αγοράκια η σχέση με τον αρχηγό της οικογένειας, τον μπαμπά μας, είναι και ήταν πάντοτε λίγο ή πολύ μυστήρια. Λίγο ο σεβασμός που κάνει παρέα με τον φόβο καθώς ήμαστε νήπια, λίγο ο ανταγωνισμός και η επαναστατικότητα στην εφηβεία, λίγο η απόσταση και η μηνιαία επικοινωνία στα φοιτητικά χρόνια, λίγο ή πολύ το ότι είμαστε μαμάκηδες και δεν το κρύβουμε από κανέναν, λίγο το ότι είμαστε και μοσχάρια από κατασκευή, όλα αυτά τέλος πάντων έκαναν τον μπαμπά τον δεύτερο ή και τρίτο στην ιεραρχία της οικογενειακής λίστας. Άδικο και κρίμα για τον ίδιο βέβαια. Του αξίζει κάτι καλύτερο.
Ας πάρουμε από την αρχή την σχέση πατέρα και γιου ξεκινώντας από την γέννηση μας ως αρσενικά γιατί μόνο ως τέτοιο μπορώ να μιλήσω και να παραδειγματίσω. Είμαστε ο λόγος που ο μπαμπάς θα μαζέψει την παλιοπαρέα του και θα ξεπαραδιαστεί στον καφενέ κερνώντας τα πάντα, όχι μόνο σε φίλους του αλλά και σε γνωστούς ή και ξένους αφού έβγαλε τον πολυπόθητο γιο. Θα καμαρώνει μέχρι τα τέλη του δημοτικού περίπου για τον γιο του, μετά θα γίνει ο γιος της μάνας που τον έκανε σαν τα μούτρα της. Μετά θα ξανακαμαρώνει. Και θα πηγαίνει έτσι.
Κάπου στα τέσσερα με πέντε όταν έρχεται η ώρα για την πρώτη μας επαφή ως πιτσιρικάδες με άλλα παιδάκια και πρέπει να πάμε στο νηπιαγωγείο να κυλιστούμε σε χώμα και να παίξουμε τις πρώτες μπουνιές μας, η μαμά είναι εκεί από την ώρα που φτάνουμε στο κτίριο και μας περιμένει ως την ώρα που το εγκαταλείπουμε αλλά ο πατέρας που θα επιστρέψει από την δουλειά θα ρωτήσει με αγωνία πως πήγε η ημέρα μας κι αν μας ακούμπησε κανένας ώστε να πάει και να του σπάσει τα άσπαστα. Και αναφέρεται σε παιδάκια. Και εννοεί ότι θα τους σπάσει τα άσπαστα. Και νιώθουμε πως κανείς δε θα μας ακουμπήσει ποτέ.
Έπειτα στο δημοτικό. Συνήθως πηγαίνουμε στο σχολείο με την μαμά μια φορά να μάθουμε τον δρόμο και μετά μόνοι μας. Σε άλλες υποχρεώσεις το απόγευμα προς βράδυ όπως αγγλικά, κολυμβητήρια, ξιφασκίες, χοροεσπερίδες και ότι άλλο κρίνουν οι γονείς καλό και κατάλληλο σβερκονόμαστε από τον μπαμπά και πηγαίνουμε μαζί του αλλά και επιστρέφουμε μαζί του καθώς το βράδυ είναι η ώρα του κακού, καραδοκεί κι ο Μπάτμαν. Αλλά ο μπαμπάς ακόμη και τον Μπάτμαν τον έχει με ένα χαστούκι. Το αστείο είναι ότι το πιστεύει ο ίδιος, το πιο αστείο είναι ότι το πιστεύουμε κι εμείς.
Και φτάνει η εφηβεία. Και αλλάζω πρόσωπο αφού απευθύνομαι σε εσένα τώρα.
Κάπου στα δεκατρία με δεκατέσσερα η όποια σχέση έχεις χτίσει με τον αρχηγό θα αρχίσει να περνάει κρίσεις. Και φταις εσύ για αυτό γιατί πολύ απλά η βιολογία σου είναι συγκεκριμένη και τώρα είναι η ώρα που αμφισβητείς τα πάντα, κάθε ηγετική και αρχηγική φιγούρα (τον μπαμπά), κάθε παλιό και περασμένο που σε κρατά πίσω και δεν σε αφήνει να εκφραστείς (τον μπαμπά), κάθε έναν που επιμένει να σου λέει πως σε καταλαβαίνει και θέλει να σε βοηθήσει αλλά δεν παίρνεις από λόγια (τον μπαμπά), οποιονδήποτε σου λέει να διαβάσεις όχι για εμένα αλλά για εσένα-για το δικό σου μέλλον-για να κάνεις κάτι καλύτερο (τον μπαμπά) . Γενικά κοντράρεις οποιονδήποτε και οτιδήποτε αλλά ποτέ την μαμά γιατί είπαμε, είμαστε μαμάκηδες. Οπότε ο αρχηγός την πληρώνει. Ο μπαμπάς.
Μετά τις πανελλήνιες έχεις την ευκαιρία να ξεφύγεις από την σκεπή του και το άγρυπνο του μάτι, να ζήσεις ελεύθερος την ζωή σου και να κάνεις όσα σου στέρησε με τις απαρχαιωμένες του αντιλήψεις. Ειδικά άμα βρίσκεσαι σε άλλη πόλη η φοιτητική ζωή είναι θεόσταλτο δώρο. Κι ας πληρώνει το ενοίκιο σου ο δεινόσαυρος, κι ας σου στέλνει κάθε μήνα για τα έξοδα σου. Αυτή είναι η αποστολή του ούτως ή άλλως.
Όταν ψιλομεγαλώσεις τώρα και ανέβεις τα είκοσι έχεις αδειάσει το μυαλό από τις αηδίες τις εφηβείας, αφού έχεις τελειώσει τις σπουδές σου, αφού ίσως έχεις ζητήσει και καμιά συγγνώμη, καταλαβαίνεις πως στα πάντα είχε δίκιο. Όταν ξελαρυγγιαζόταν για τις διακοπές που δεν σε άφηνε να πας στα δεκαπέντε με την παρέα σου, είχε δίκιο. Όταν γκάριζε για τους χαμηλούς βαθμούς σου ένα απόγευμα μετά την διπλοβάρδια και σε έκραζε για το μέλλον σου είχε δίκιο. Όταν σε βομβάρδιζε με ιστορίες από το παρελθόν του για να εκτιμήσεις εσύ το βόδι όσα έχει, είχε δίκιο. Όταν σε έκραζε σε ένα τηλέφωνο στην ατελείωτη σκοπιά σου στις οκτώ το βράδυ είχε δίκιο.
Όταν αρχίσεις να σκέφτεσαι πως είχε δίκιο και έχει δίκιο σε όλα θα αρχίσει να τρώει το στομάχι σου κάτι, μια ενοχή, ένα ανάθεμα, ένα αίσθημα, κάτι πρωτόγνωρο. Αυτό συνήθισε το γιατί θα είναι μαζί σου για πάντα μετά την δεύτερη σου δεκαετία να σου θυμίζει τον γέρο σου.
Και να τον θυμάσαι τον γέρο σου, με όλα του τα στραβά και τα παράξενα. Εσένα σε θυμάται κάθε μέρα, όλη μέρα.
Να τον θυμάσαι.
Βαρέθηκα να ξυπνάω το πρωί με το μυαλό μου γεμάτο σκέψεις, σκέψεις που δεν τις κάλεσε κανείς, μα θρονιάστηκαν για τα καλά.
Βαρέθηκα να κοιτάω στον καθρέφτη και να μη βλέπω πια εκείνο το παιδί, γιατί ξέρω πολύ καλά, ότι είναι εκεί μέσα, κρυμμένο πίσω από όλα αυτά που μου φορέσανε.
Βαρέθηκα τους ανθρώπους με τα ψεύτικα χαμόγελα και τις κάλπικες αγκαλιές, άνθρωποι φοβισμένοι που δεν ...
Τον χρόνο τον αισθάνομαι σαν ένα περίεργο συνεχές που δεν γνωρίζει από παλιές και νέες χρονιές, έτη, εβδομάδες, ώρες…
Κάθε φορά όμως παρασύρομαι όταν η ανθρωπότητα βρίσκεται στο «κατώφλι» του Νέου Έτους και σχεδόν ανεπαίσθητα ο εαυτός μου κάνει περίεργους απολογισμούς, υπολογισμούς, σχεδιασμούς…
Που βρίσκομαι; Πώς έφτασα έως εδώ; Τι άλλο θέλω να κάνω; Πώς θα το κατορθώσω; Τι αφήνω; Τι κρατάω; ...
Δημιούργημα της ανθρώπινης φαντασίας, ως μοχλός συνειδησιακής πίεσης για κάποια επιβαλλόμενη δήθεν ανθρωπιά και αντίδοτο στη μοναξιά, το πνεύμα των Χριστουγέννων κάνει δειλά-δειλά ξανά την εμφάνιση του στη γη των δακρύων και της κίβδηλης ενότητας....
Ένας ανεπιθύμητος και απροσδόκητος χωρισμός μπορεί να επιφέρει σημαντικό ψυχολογικό στρες. Συχνά οι άνθρωποι παρομοιάζουν το αίσθημα με μία γροθιά στο στομάχι ή μία μαχαιριά στην καρδιά. Παρά τις όποιες προσπάθειές τους, τη βοήθεια και την υποστήριξη του φιλικού τους κύκλου, το συναίσθημα αυτό αποδεικνύεται πολύ δύσκολο να ξεπεραστεί, τουλάχιστον τους πρώτους μήνες...
Ίσως η ψυχική υγεία να αποτελεί το σημαντικότερο κομμάτι του εαυτού μας για μια υγιή παρουσία στο κοινωνικό σύνολο. Ίσως η ψυχική υγεία να είναι το πιο ευάλωτο σημείο μας, ίσως να είναι εκείνο το οποίο όταν κι άπαξ και κλονιστεί, θα μας οδηγήσει μαθηματικά στην κατάρρευση....
Έχουμε μεγαλώσει με την αντίληψη ότι οι άνθρωποι που αξίζει να έχουν μία ιδιαίτερη θέση στη ζωή μας, κρίνονται από τον τρόπο που μας στηρίζουν στα δύσκολα. Τις στιγμές που βιώνουμε τον πόνο, την αποτυχία, την απογοήτευση. Είναι τεράστια η αξία του να έχεις δίπλα σου ανθρώπους που σε κάνουν να αισθάνεσαι καλά όταν οι καταστάσεις ζορίζουν. Με το πέρασμα των χρόνων, οι στιγμές αυτές, δυστυχώς ή ευτυ...
Όλοι θυμόμαστε την θρυλική σκηνή του Al Pacino στην ταινία «Ο σημαδεμένος» στην οποία ο μαφιόζος - και παράνομος μετανάστης- Tony Montana παραληρεί μέσα σε ένα ακριβό εστιατόριο και εν ολίγοις λέει ότι αυτοί που τον κατηγορούν και τον μέμφονται είναι αυτοί που έχουν περισσότερη ανάγκη την παρουσία του. Η ύπαρξη ενός μαφιόζου αθωώνει ή και ενδόμυχα δικαιολογεί την ύπαρξη ενός μικροαπατεώνα, ενός φο...
Πολύ συχνά ακούμε σε συζητήσεις να είναι στα χείλη όλων ερωτήσεις όπως: «τι έχει πάει τόσο στραβά;», «πως φτάσαμε εδώ που είμαστε;» κ.λ.π.
Η αλήθεια είναι ότι πέρα από τα προβλήματα που είναι κοινά σε παγκόσμια κλίμακα, στην Ελλάδα έχουμε να αντιμετωπίσουμε κι ένα σημαντικό τοπικό ζήτημα: την ανωριμότητα!
Δυστυχώς ακόμη και σε συνέδρια, γίνεται συχνά ειδική μνεία σε σχέση με το ότι ο μέσος Έ...
Καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μας περνάμε φάσεις κατά τις οποίες βιώνουμε έντονες καταστάσεις που οδηγούν σε συναισθηματικό κομφούζιο, κάνοντας έτσι δυσκολότερη την λήψη αποφάσεων. Οι φάσεις αυτές μπορούν να είναι φιλικές, ερωτικές, επαγγελματικές, οικογενειακές, υπαρξιακές κτλ. Αυτό που οφείλουμε να κάνουμε για να μην καταλήξουμε σε αδιέξοδο είναι να παραμένουμε ψύχραιμοι και λογικοί, χωρίς να αλ...
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο οριστικοποίησε την απαγόρευση των πλαστικών μίας χρήσης.
Συγκεκριμένα, μαχαιροπίρουνα, μπατονέτες, καλαμάκια και οι αναδευτήρες ποτών απαγορεύονται εντός Ένωσης, ενώ το ΕΚ έθεσε πιο αυστηρό πλαίσιο για εφαρμογή της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει». Το έτος 2021 θα είναι ορόσημο για την ΕΕ σχετικά με το τέλος των πλαστικών μιας χρήσης. Πε...
Το πού μεγαλώνει το παιδί μπορεί να επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό το χαρακτήρα του και συγκεκριμένα το πόσο επιθετικό θα γίνει.
Συγκεκριμένα, έρευνα ανακάλυψε ότι τα παιδιά 9-18 χρονών που μεγαλώνουν σε περιοχές που έχουν πολύ πράσινο συνήθως εκδηλώνουν μειωμένη επιθετικότητα σε σύγκριση με εκείνα που ζουν σε γειτονιές με λιγότερο πράσινο και πάρκα.
Πρόκει...
Έκκληση για μέτρα που θα ανακόψουν την εντατική, βιομηχανική κτηνοτροφία απευθύνει το ελληνικό τμήμα της Greenpeace, με αφορμή την πανδημία του κορωνοϊού.
...
Είναι η έλλειψη έμμηνων (περιόδου) στη γυναίκα. Ετυμολογικά προέρχεται από το στερητικό “α”, το “μην” (μήνας) και το “ρέω”. Οι μόνες περιπτώσεις αμηνόρροιας που θεωρούνται φυσιολογικές είναι προεφηβικά και μετά την εμμηνόπαυση (κλιμακτήριο)....
Η Εταιρεία που στόχο έχει την υποστήριξη άπορων οικογενειών με παιδιά έως 16 ετών. Οι άνθρωποί της ενδιαφέρονται για την ποιότητα στη ζωή κάθε παιδιού, η οποία ξεκινά από τις βιοποριστικές του ανάγκες αλλά δεν μένει μόνο εκεί…Το «Φωτεινό Αστέρι», είναι μία Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία....
Κάποιες φορές τα συναισθήματα και οι φόβοι πρέπει να εξωτερικεύονται για να μπορέσουν να μετουσιωθούν σε κάτι άλλο. Όσο πιο δυνατά κρατάς τον πόνο μέσα σου, τόσο αυτός απλώνεται και περνά σε όλα σου τα κύτταρα. Η ψυχή σου γίνεται το σπίτι του και εννοείται πως δε θα του αρέσει να τον διώξεις από το ίδιο του το σπίτι. Εσένα θα σου άρεσε;...
Μια γοητευτική, συναρπαστική ιστορία
που καλύπτει μια χρονική περίοδο περίπου 75 ετών,
από τις αρχές της δεκαετίας του 1950
μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2020,
με συχνές αναφορές, ιστορικές και μη, στο απώτερο παρελθόν.
Οι δύο ήρωες κινούνται σε ένα κοσμοπολίτικο διεθνές περιβάλλον και κεντρίζουν την φαντασία του αναγνώστη
να ταξιδεύει μαζ...
Η ζωή του Μπάμπη θα ανατραπεί μετά την επεισοδιακή συνάντηση του με την ωραία και δυναμική Αθηνά. Οι δυο τους θα ξεκινήσουν ένα ταξίδι γεμάτο εκπλήξεις και ανεξέλεγκτες καταστάσεις ανάμεσα στις οποίες ένα πιάνο που κρύβει ένα μεγάλο θησαυρό και που κανείς δεν γνωρίζει, την Εύα που το έχει σκάσει από το σπίτι της, μια περιουσία που αναζητά κληρονόμο...
Σάββατο πρωί και με παίρνει φίλος τηλέφωνο, πάμε Βόλο λέει για βόλτα μαζί με τους άλλους, είναι και η συναυλία σήμερα (συναυλία hip-hop που θα αναφερθώ σε αυτήν αργότερα). Είδα τον καιρό-έβρεχε, είδα το πορτοφόλι-ένα εικοσάρικο, είδα τα μούτρα μου στον καθρέφτη-χωρίς καμιά όρεξη, οπότε είπα «έρχομαι»....
Τι θα μαγειρέψουμε και τι θα φάμε τον Μάρτιο; Προτιμήστε τα εποχιακά φρούτα και λαχανικά τα οποία έχουν περισσότερα θρεπτικά συστατικά, καλύτερη γεύση και είναι πιο οικονομικά. Αν είναι και βιολογικά ακόμα καλύτερα. Από ψάρια προτιμήστε αυτά των ελληνικών θαλασσών. Μπορείτε με τα φρούτα να φτιάξετε φρέσκους χυμούς. Καταναλώστε φρέσκες σαλάτες...
Τα τελευταία χρόνια το λευκό θεωρούνταν ξεπερασμένο και την θέση του είχε πάρει το μίνιμαλ ύφος. Όμως το αγαπημένο, δροσερό, παραδοσιακό και ρομαντικό άσπρο γύρισε πάλι στην ζωή μας.
Μην έχετε την εντύπωση ότι το λευκό είναι ένα. Έχει πολλές αποχρώσεις όπως της άμμου, της σαμπάνιας, του πάγου και φυσικά το καθαρό λευκό. Στο σαλόνι οι μίξεις όλων των...
Το πλύσιμο των ρούχων αν και φαίνεται εύκολη υπόθεση έχει και αυτό τις δυσκολίες του. Σίγουρα έχουμε βρεθεί όλοι στη δυσάρεστη θέση του να καταστρέψουμε κάποιο ρούχο στην προσπάθεια μας να το πλύνουμε. Υπάρχουν όμως κάποιοι εύκολοι τρόποι για να μειώσουμε την πιθανότητα να συμβεί κάποιο ατύχημα...
