Πριν κάνεις ένα παιδί σκέψου πρώτα αν αντέχεις να παλέψεις για εκείνο
Είμαι τυχερή που σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς έχω εργασία. Όμως είμαι ακόμη πιο τυχερή που η εργασία μου μου επιτρέπει να έχω ερεθίσματα για να γράψω, μιας και η συγγραφή είναι κομμάτι του εαυτού μου.
Στο ταμείο λοιπόν που κάθομαι περνάει από μπροστά μου πολύς κόσμος. Εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, χαμογελαστοί, λυπημένοι, θυμωμένοι, αλλά και γονείς με παιδιά. Σε αυτούς τους τελευταίους πελάτες θα ήθελα να σταθώ περισσότερο.
Αφανείς, καθημερινοί ήρωες, συνήθως βιαστικοί, για να προλάβουν κάποιο φροντιστήριο, να ετοιμάσουν το φαγητό των παιδιών. Η μαμά αφήνει τα προϊόντα της πάνω στον ιμάντα και μπροστά της είναι ένας πιτσιρικάς, 5-6 χρονών. Αμίλητη περιμένει στη σειρά της, ενώ ο μικρός μουρμουρίζει κάποιο παιδικό τραγουδάκι.
Ξαφνικά γυρίζει στη μαμά του και της λέει “μαμά σ’ αγαπώ”. Εκείνη δεν απαντάει, ούτε καν τον κοιτάζει. “μαμά με άκουσες; είπα σ’ αγαπώ”.
Τον κοιτάζει ατάραχη και του λέει “έλα έλα προχώρα”. Τους εξυπηρετώ, τους καληνυχτίζω και φεύγουν. Ένας λυγμός ανέβηκε στο λαιμό μου και τον έπνιξα. Είμαι εκπαιδευμένη να μην λυγίζω στο ταμείο. Όσο και να μην θέλει κάποιος να πιστέψει τη συνέχεια της ιστορίας μου, τον διαβεβαιώ ότι συνέβει.
Κάποια άλλη μαμά, άλλη μέρα, στέκεται δίπλα στο παιδάκι της, το κοιτάει, χαμογελάει και περιμένουν υπομονετικά στη σειρά τους. Ο πιτσιρικάς (ναι πάλι πιτσιρικάς) παίζει με ένα αυτοκινητάκι στο χέρι, γυρίζει στη μαμά του και της λέει ” μαμά σ’ αγαπάω” χωρίς δεύτερη σκέψη εκείνη τον φιλάει στο κεφαλάκι του και του λέει “είσαι πολύ γλυκός, κι εγώ σ’ αγαπάω”.
Δε θα αναλωθώ σε ψυχολογικές αναλύσεις, στο τι ένιωσε το πρώτο παιδί, τι το δεύτερο και τι μαθαίνει το καθένα για την αγάπη.Θυμήθηκα αυτά τα δύο γεγονότα, ακούγοντας σοκαρισμένη την είδηση της δολοφονίας της μικρής Στέλλας. Θέλω να γράψω με οργή, με μίσος, με πολλά “γιατί;”
Η γονεϊκότητα δεν ταιριάζει σε όλους. Αλλά ούτε και σε επικριτικά σχόλια θα αναλωθώ. Είναι αργά και δε θα φέρουν πίσω ψυχούλες, όπως της Στέλλας.
Πριν κάνεις ένα παιδί σκέψου πρώτα, γιατί το κάνεις και αν αντέχεις να παλέψεις για εκείνο!!! Το πέρασμά μας από τη ζωή είναι σύντομο… πόσο δύσκολο μας είναι να τη γεμίσουμε με αγάπη! Μια τόσο μικρή λέξη… αγαπώ… σε αγαπώ…
Δεν θα σου στοιχίσει τίποτα…Κι αν σαν παιδί δεν πήρες αγάπη, αναγνώρισε το, πέσε από το δέντρο που σε κρατάει και φτιάξε καινούριες ρίζες.
Πηγή: babyradio.gr
loading...
Να είσαι αναποφάσιστος είναι και αυτό μια απόφαση
" Όταν πρέπει να διαλέξω κάτι ή όταν πρέπει να κάνω κάτι συνήθως αργώ. Ορισμένες φορές γίνομαι εκνευριστικός στους γύρω μου. Θα έλεγα ότι είμαι υπερβολικά αναποφάσιστος. Μάλλον έχω αρκετά μειωμένη αυτοεκτίμηση. Φοβάμαι αρκετά τα λάθη μου και έχω πιάσει τον εαυτό μου να νιώθει ανασφάλεια για αυτά. Υποθέτω πως τα λάθη που έχω κάνει στη ζωή μου με έχουν απογοητεύσει σε τέτοιο βαθμό που με έχουν οδηγ...
Ό,τι κάνεις ή δεν κάνεις… αργά ή γρήγορα… θα το πληρώσεις και θα το πληρωθείς
Η ζωή έχει ένα απίστευτο σύστημα να επιστρέφει συναισθήματα, συμπεριφορές και καταστάσεις. Κάποιος μπορεί να το πει κάρμα, άλλος ειμαρμένη και κάποιος άλλος θεία δίκη! Δεν ξέρω τι από όλα αυτά είναι και τι αντιπροσωπεύει τον καθένα, μα το ριζικό του κάθε ανθρώπου είναι ένα και δεν γλιτώνει από αυτό. Ό,τι κάνεις ή δεν κάνεις… αργά ή γρήγορα… θα το πληρώσεις και θα το πληρωθείς.
...
Αγάπη και πρόληψη
Όλοι ξέρουμε τι σημαίνει να είμαστε παιδιά. Αθώα πλάσματα που ρουφούν ό,τι ακούν σαν σφουγγάρι. Επίσης όλοι ξέρουμε τι χρειάζεται ένα παιδί για να μεγαλώσει. Αγάπη. Ολοκληρωτική, ανόθευτη, ακέραιη και ανιδιοτελή αγάπη.
Τα παιδιά πρέπει να μεγαλώνουν σε περιβάλλοντα όπου γνωρίζουν ότι η ύπαρξη τους εκεί είναι σημαντική. Να γνωρίζουν ότι τα αγαπούν, τα προστατεύουν...
Γιατί το γέλιο είναι ένα από τα καλύτερα φάρμακα
Χαλαρώστε, ηρεμήστε, χαμογελάστε και ετοιμαστείτε να πάρετε ένα από τα πιο ευχάριστα και αποτελεσματικότερα φάρμακα που μας προσφέρει η ζωή: Μια καλή δόση γέλιου.
Προσπαθείτε και αναζητείτε τρόπους να γελάτε κάθε μέρα όσο συχνότερα μπορείτε. Πολλές έρευνες βρήκαν ότι το γέλιο και το χιούμορ επιδρούν ευεργετικά για βελτίωση της πνευματικής και σωματικής υγείας σχεδόν όσο η σωματική άσκηση.
...
Διδάξτε με αγάπη και όχι με υπακοή που βασίζεται στο φόβο και τους περιορισμούς
Για να μεγαλώσετε ευτυχισμένα και δίκαια παιδιά θα πρέπει να τα διδάξετε με βάση το σεβασμό και όχι τους περιορισμούς. Είναι σημαντικό να ακολουθούν τους κανόνες επειδή είναι σωστοί και όχι επειδή τους φοβούνται...
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΑ ΘΡΑΝΙΑ: ΠΩΣ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΤΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ ΝΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΕΙ ΣΤΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Οι πολυαναμενόμενες κάθε χρόνο και αγαπημένες σε όλους τους μαθητές καλοκαιρινές διακοπές φτάνουν στο τέλος τους με τον πρώτο ήχο του πρωινού, φθινοπωρινού ξυπνητηριού. Δύσκολος μήνας ο Σεπτέμβριος αφού η τοποθέτηση νέων σχολικών στόχων και ο αποχαιρετισμός της πολυήμερης καλοκαιρινής ξεκούρασης λαμβάνουν χώρα για όλα τα μαθητούδια. Όντας εκπαιδευτικός, γνωρίζω πως αυτή η διαδικασία μπορεί να ...
Μάθε να εκτιμάς γιατί κανείς δε μένει για πάντα
Αχάριστοι είναι οι άνθρωποι.
Ηλίθια φέρονται και πληγώνουν κάθε πλάσμα στο διάβα τους. Δεν ξέρουν να δέχονται το καλό. Δε φαντάζονται πως ότι είναι δίπλα τους είναι το ιδανικό. Αχάριστοι είναι και ανέντιμοι. Τίποτα δεν τους είναι αρκετό και κανείς δεν τους κάνει ευτυχισμένους.
Έως ότου φύγει. Μέχρι τη μέρα που θα ψάχνουν εκείνο που δεν τους ικανοποιούσε. Τη μέρα που δε θα είναι τίποτα δίπλα το...
Πώς αντιμετωπίζεται η διαφορετικότητα σε μία επαρχιακή πόλη;
Ένας Ιταλός ουμανιστής τον 13ο αιώνα είχε δηλώσει ότι όποιος προσπαθεί να βγει από το μεγάλο κοπάδι που λέγεται κοινωνία προκαλεί τη δυσαρέσκεια του κοπαδιού. Οχτώ αιώνες αργότερα αυτό το απόφθεγμα παραμένει επίκαιρο. Το διαφορετικό πάντοτε μονοπωλεί τις κοινωνίες και από αυτό το γενικό κανόνα δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι επαρχιακές πόλεις, για τις οποίες...
Η αγάπη έμεινε άστεγη
Ο άνθρωπος σαν οντότητα καυχιέται πως διαφέρει από τ’ άλλα ζώα. Κι αυτό λόγο ευφυΐας. Ο ανεπτυγμένος εγκέφαλος, η λογική και η δυνατότητα επιλογής και κρίσης είναι όλα αυτά που μας έδωσαν τον τίτλο ανωτερότητας.
Γεννιόμαστε, μαθαίνουμε, μεγαλώνουμε, εφαρμόζουμε, γερνάμε, φιλοσοφούμε την ζωή και τελικά μένουμε μόνοι. Και σ’ αυτό το σημείο παίρνει θέση μια...
