Γιατί κριτικάρουμε;
Η κριτική έχει πάντοτε ως αποτέλεσμα οι άνθρωποι στη ζωή μας να μας αποφεύγουν και να κρύβουν πολλά από εμάς. Έτσι δημιουργείτε απόσταση ανάμεσά μας και πολλές φορές και μια μορφή ανταγωνισμού. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να διατηρείται ένας φαύλος κύκλος όπου ο ένας κρίνει τον άλλον.
Υπάρχουν όμως δικές μας ανάγκες που μας οδηγούν στην κριτική.
• Αρχικά, είναι η ανάγκη μας για επιβεβαίωση. Όσο λείπει από μέσα μας η σιγουριά και η αυτοπεποίθηση, τόσο μεγαλώνει η ανάγκη μας για να βρούμε τα λάθη των άλλων. Με αυτόν τον τρόπο νομίζουμε ότι όσα περισσότερα λάθη βρίσκουμε στους άλλους, τόσο αυξάνεται η δική μας αξία.
• Ένας άλλος λόγος είναι ότι κατακρίνουμε αυτό που φοβόμαστε, ως άμυνα. Όταν φοβάμαι κάτι ή κάποιον τότε κρίνουμε αρνητικά ώστε να μην έχουμε πια τον φόβο του. Αυτό λειτουργεί ως μέσω αυτοπροστασίας. Ο φόβος μην χάσουμε κάτι μας οδηγεί στο να μιλάμε αρνητικά για το αντικείμενο του φόβου μας, ώστε να μην χάσουμε κάτι δικό μας.
• Ακόμη, λόγω της επιθυμίας μας να διατηρούμε συναισθηματική απόσταση από έναν άνθρωπο, ως άμυνα απέναντι σε κάτι που μας πλήγωσε ή μας στενοχώρησε επιλέγουμε την αρνητική στάση και να εμμένουμε στα αρνητικά.
• Μια ακόμη περίσταση όπου κριτικάρουμε τους άλλους, είναι επειδή έχουμε μάθει να κρίνουμε και τον εαυτό μας. Όταν κρίνουμε πολύ αυστηρά εμάς τους ίδιους και δεν έχουμε κατανόηση, τότε αντίστοιχα θα φερθούμε και στους γύρω μας.
• Επιπλέον, όταν κριτικάρουμε κάτι ή κάποιον, είναι ένας τρόπος να κρατούμε την προσοχή του συνομιλητή μας.
• Μια περίπτωση που οδηγούμαστε στην κριτική είναι πολύ περιορισμένες απόψεις για το σωστό και το λάθος, το λογικό και το μη, όπου δεν επιτρέπουν άλλες απόψεις. Έτσι, οτιδήποτε διαφορετικό το κρίνουμε διότι δεν έχουμε μάθει ότι υπάρχουν πολλοί και διαφορετικοί τρόπο όπου οι άνθρωποι λειτουργούν.
• Τέλος, μια ακόμη περίπτωση κριτικής είναι όταν έχουμε μάθει να λειτουργούμε με αυτόν τον τρόπο κρίνοντας τους γύρω μας, διότι αυτό έχουμε μάθει και ως παιδιά από την οικογένειά μας, να εντοπίζουμε μόνο τα αρνητικά.
Τι μπορούμε να κάνουμε όμως για να διορθώσουμε αυτή την οπτική;
Το κλειδί για αυτό είναι η κατανόηση. Κατανόηση αρχικά του εαυτού μας και έπειτα των γύρω μας. Κατανόηση στο διαφορετικό από αυτό που πιστεύουμε εμείς και κατανόηση σε αυτούς που αγαπάμε.
Μια ακόμη περίπτωση είναι να μάθουμε να μπαίνουμε στη θέση του άλλου, να σκεφτόμαστε, αν ήμουν εγώ στη θέση του άλλου πως θα ένιωθα με αυτή τη συμπεριφορά; Και επιπλέον, να αναρωτηθούμε εάν εμείς έχουμε κάνει κάτι παρόμοιο.
Τέλος, είναι σημαντικό να κοιτάμε μέσα μας και να κάνουμε ερωτήσεις στον εαυτό μας για να ανακαλύψουμε ποια ανάγκη μας θέλουμε να ικανοποιήσουμε μέσω αυτής της συμπεριφοράς.
«Μαμά πως γεννιούνται τα παιδιά;»
«Είναι μικρό ακόμα.. και τι να του πω;», είναι μια από τις πιο συχνές σκέψεις που περνούν από το μυαλό της μητέρας, όταν ακούει το μικρό της παιδί, να επιθυμεί να μάθει την αναπαραγωγική διαδικασία, που σημαίνει ότι ναι ήρθε η ώρα να μιλήσετε και για το σεξ.. ή σκέπτεστε.. «όχι ακόμα, οπότε ας της πω κάτι παιδικό και όχι πονηρό – πρόστυχο»! Ουσιαστικά παρατηρείται δυσκολία, αμηχανία ή και φόβος ότ...
Με όπλο την... ευαισθησία!
Ποιός είπε πως η ευαισθησία είναι μειονέκτημα; Ποιός είπε πως οι ευαίσθητοι είναι αδύναμοι;
Ευαισθησία είναι η ικανότητα να αισθανόμαστε και να ανταποκρινόμαστε στα ερεθίσματα του περιβάλλοντος. Πού βασίζεται λοιπόν η θεωρία ότι όσοι είναι ευαίσθητοι είναι ευάλωτοι; Προφανώς στην προκειμένη με τον όρο ευαισθησία εννοούμε την ψυχική και πνευματική και όχι την σωματική ή φυσική. Όντως είναι γεγονό...
Είσαι καλός μπαμπάς;
Ειλικρινά, δεν μπορώ να ξέρω ποιά θεωρούμε όλοι μας χαρακτηριστικά ενός καλού μπαμπά, πέρα απο αυτά τα στοιχειώδη και καθημερινά που έχω στο μυαλό μου και που όλοι μας γνωρίζουμε. Γράφοντας το άρθρο, δεν επιδιώκω να επιβάλλω απόψεις, να κρίνω ή να κατευθύνω ανθρώπινες συμπεριφορές....
Λίγο πριν πεθάνεις…
Ο παππούς μου ήταν φυσικός. Ήταν και 96 χρονών (όπως ο Μητσοτάκης). Όταν τον ρωτούσαν πόσων χρονών είναι απαντούσε «χοντρικά… λίγο πριν πεθάνω».
Το καλύτερο είναι ότι χαμογελούσε όταν το ‘λεγε. Γνήσια, όχι μ’ αυτό το χαμόγελο-μορφασμό-κάλυμμα τρόμου. Ο παππούς μου χώρισε από τη γιαγιά μου όταν ήταν 75 χρονών. Όχι γιατί βρήκε γκόμενα αυτός. Όχι επειδή βρήκε γκόμενο η γιαγιά.
Χώρισε γιατί δεν ...
Ο κύκλος των χαμένων εραστών
Δεν μπορεί να μην το αναγνωρίζεις. Έχει συμβεί σε όλους μας. Μια περίοδος συναισθηματικής αστάθειας σε συνδυασμό με την μοναξιά, να οδηγήσει σε ένα αθώο "πισωγύρισμα"το οποίο τις περισσότερες φορές δεν είναι και τόσο αθώο. Λίγο τα γνώριμα συναισθήματα, λίγο η παλιά ασφάλεια, λίγο το ότι δεν υπάρχει κάτι καινούργιο να σου τραβήξει την προσοχή, οδηγεί στο να αποδίδεις σε μια περασμένη "αγάπη" τίτλου...
Η Γνωσιακή αναδόμηση ως μέθοδος διαχείρισης του Stress!
Δεν είναι λίγες οι φορές, που κατακλυζόμαστε από αρνητικές μη ρεαλιστικές σκέψεις. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, την αύξηση των επιπέδων stress με απόρροια να μην μπορούμε να σκεφτούμε με διαύγεια. Η γνωσιακή αναδόμηση, συμβάλλει στην ανεύρεση ρεαλιστικών στόχων και στην ανάδειξη των θετικών μας σκέψεων. Ουσιαστικά, βοηθά στην αλλαγή του τρόπου που αντιλαμβανόμαστε τα πράγματ...
H κυριαρχία ενός like
Αναρωτιέμαι συνεχώς κάθε φορά που πατάω τον λογαριασμό μου στο facebook και βρίσκομαι αμέσως στην αρχική μου σελίδα: Υπάρχει ζωή έξω από αυτή την σελίδα; Ζει κάποιος εκτός από τη σφαίρα του εικονικού κυβερνοχώρου μία τόσο εκλυστική ζωή, όπως αρέσκεται να μας επιδεικνύει καθημερινά; Ή μήπως αυτή η προβαλλόμενα αξιοζήλευτη, για τον ίδιο τουλάχιστον, πραγματικότητα εξαντλείται όταν πατήσει αποσύνδεση...
«Δίψα» για Εκδίκηση: η αδικία, η απόρριψη, ο πόνος…
Προτού ξεκινήσεις ένα ταξίδι εκδίκησης, σκάψε δυο τάφους.
Κομφούκιος, 551-479 π.X., Κινέζος φιλόσοφος...
Αυτογνωσία: Ανακαλύπτοντας τον κρυμμένο εαυτό μας
Νομίζουμε ότι γνωρίζουμε τον εαυτό μας, αλλά ουσιαστικά το μεγαλύτερο μέρος του μας είναι άγνωστο. Θυμάστε όλα όσα σας έλεγαν οι γονείς σας, όταν ήσασταν μικρός; Πολλές από τις σημερινές επιλογές μας και ο τρόπος συμπεριφοράς μας έχει τις ρίζες του πίσω στην παιδική ηλικία. Το περιβάλλον και οι συνθήκες που μεγαλώσαμε μπορεί ν’ ασκούν τη δική τους επιρροή στην πορεία που ακολουθήσαμε μεγαλώνοντας....
