Γιατί κριτικάρουμε;
Η κριτική έχει πάντοτε ως αποτέλεσμα οι άνθρωποι στη ζωή μας να μας αποφεύγουν και να κρύβουν πολλά από εμάς. Έτσι δημιουργείτε απόσταση ανάμεσά μας και πολλές φορές και μια μορφή ανταγωνισμού. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να διατηρείται ένας φαύλος κύκλος όπου ο ένας κρίνει τον άλλον.
Υπάρχουν όμως δικές μας ανάγκες που μας οδηγούν στην κριτική.
• Αρχικά, είναι η ανάγκη μας για επιβεβαίωση. Όσο λείπει από μέσα μας η σιγουριά και η αυτοπεποίθηση, τόσο μεγαλώνει η ανάγκη μας για να βρούμε τα λάθη των άλλων. Με αυτόν τον τρόπο νομίζουμε ότι όσα περισσότερα λάθη βρίσκουμε στους άλλους, τόσο αυξάνεται η δική μας αξία.
• Ένας άλλος λόγος είναι ότι κατακρίνουμε αυτό που φοβόμαστε, ως άμυνα. Όταν φοβάμαι κάτι ή κάποιον τότε κρίνουμε αρνητικά ώστε να μην έχουμε πια τον φόβο του. Αυτό λειτουργεί ως μέσω αυτοπροστασίας. Ο φόβος μην χάσουμε κάτι μας οδηγεί στο να μιλάμε αρνητικά για το αντικείμενο του φόβου μας, ώστε να μην χάσουμε κάτι δικό μας.
• Ακόμη, λόγω της επιθυμίας μας να διατηρούμε συναισθηματική απόσταση από έναν άνθρωπο, ως άμυνα απέναντι σε κάτι που μας πλήγωσε ή μας στενοχώρησε επιλέγουμε την αρνητική στάση και να εμμένουμε στα αρνητικά.
• Μια ακόμη περίσταση όπου κριτικάρουμε τους άλλους, είναι επειδή έχουμε μάθει να κρίνουμε και τον εαυτό μας. Όταν κρίνουμε πολύ αυστηρά εμάς τους ίδιους και δεν έχουμε κατανόηση, τότε αντίστοιχα θα φερθούμε και στους γύρω μας.
• Επιπλέον, όταν κριτικάρουμε κάτι ή κάποιον, είναι ένας τρόπος να κρατούμε την προσοχή του συνομιλητή μας.
• Μια περίπτωση που οδηγούμαστε στην κριτική είναι πολύ περιορισμένες απόψεις για το σωστό και το λάθος, το λογικό και το μη, όπου δεν επιτρέπουν άλλες απόψεις. Έτσι, οτιδήποτε διαφορετικό το κρίνουμε διότι δεν έχουμε μάθει ότι υπάρχουν πολλοί και διαφορετικοί τρόπο όπου οι άνθρωποι λειτουργούν.
• Τέλος, μια ακόμη περίπτωση κριτικής είναι όταν έχουμε μάθει να λειτουργούμε με αυτόν τον τρόπο κρίνοντας τους γύρω μας, διότι αυτό έχουμε μάθει και ως παιδιά από την οικογένειά μας, να εντοπίζουμε μόνο τα αρνητικά.
Τι μπορούμε να κάνουμε όμως για να διορθώσουμε αυτή την οπτική;
Το κλειδί για αυτό είναι η κατανόηση. Κατανόηση αρχικά του εαυτού μας και έπειτα των γύρω μας. Κατανόηση στο διαφορετικό από αυτό που πιστεύουμε εμείς και κατανόηση σε αυτούς που αγαπάμε.
Μια ακόμη περίπτωση είναι να μάθουμε να μπαίνουμε στη θέση του άλλου, να σκεφτόμαστε, αν ήμουν εγώ στη θέση του άλλου πως θα ένιωθα με αυτή τη συμπεριφορά; Και επιπλέον, να αναρωτηθούμε εάν εμείς έχουμε κάνει κάτι παρόμοιο.
Τέλος, είναι σημαντικό να κοιτάμε μέσα μας και να κάνουμε ερωτήσεις στον εαυτό μας για να ανακαλύψουμε ποια ανάγκη μας θέλουμε να ικανοποιήσουμε μέσω αυτής της συμπεριφοράς.
Οι δύο όψεις του «δαίμονα» άγχος
Το άγχος μπορεί να είναι εποικοδομητικό, όταν με πείσμα και αποφασιστικότητα σε ωθεί να επιτύχεις τον στόχο σου, αλλά καταστροφικό, όταν με φόβο και ηττοπάθεια αρχικά σε αδρανοποιεί κι έπειτα σε οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην παραίτηση.
Όλοι χωρίς διακρίσεις έχουν βιώσει αυτή τη μάστιγα, άλλοι με περισσότερη και άλλοι με λιγότερη ένταση. Άλλοι καταφέρνουν να το προσπεράσουν...
«Νοσταλγώ»
Πλέον έχοντας στην καμπούρα μου το ένα τέταρτο ενός αιώνα κι όντας παιδί που πρόλαβε μια εποχή που η λέξη ζωάρα περιέγραφε επακριβώς την κατάσταση που βίωνε η ελληνική κοινωνία (μην έχοντας ακόμη ανακαλύψει αυτοί που πανηγύριζαν τότε με πάμπολλες σπατάλες και δανεικά χαμόγελα πως είχαν φάει κουτόχορτο και για επιδόρπιο παραμύθι) έφτασα στο σημείο να αρχίσω να σκέφτομαι εκείνη την εποχή...
Στη θεραπεία τρίτος δε χωρεί!
Όσοι υποψιαστήκατε ότι ο τίτλος αναφέρεται στις κάθε είδους παρεμβάσεις και επιρροές από τον οικογενειακό και κοινωνικό περίγυρο του Συμβουλευόμενου/Θεραπευόμενου, πολύ σωστά πράξατε! Στη χώρα μας ισχύει σε μεγάλο βαθμό ένα είδος «επιρροής» η οποία μπορεί να φτάσει και σε σημείο έντονης παρέμβασης στην προσωπική ψυχοθεραπεία.
...
Κάρμα
Είναι στην ζωή μας όλα προδιαγεγραμμένα ή εμείς ορίζουμε την ζωή μας μέσα από πράξεις; Είναι στο κάρμα μας να τα ζούμε όλα αυτά; Κάποιοι χρησιμοποιούν την λέξη κάρμα για να δικαιολογήσουν τις δυσκολίες που εμφανίζονται στη ζωή τους, χρησιμοποιώντας το ως τιμωρία ενώ άλλοι χρησιμοποιούν την λέξη μέσα από ένα σωρό συμπτώσεις. Πόσο εφικτό είναι όμως να πιστέψουμε...
Τι τύπος μαμάς είσαι;
Καθώς μία ακόμη σχολική χρονιά φτάνει στο τέλος της, και κάνοντας ένα μικρό απολογισμό για όλες εκείνες τις σχολικές καθημερινότητες του παιδιού μας που αναπόφευκτα γέμισαν και τις δικές μας, σαν εικόνες φωτογραφικές πέρασαν από το μυαλό μου όλοι εκείνοι οι τύποι μαμάδων που συνάντησα όλο αυτό το χρονικό διάστημα, που μίλησα, διαφώνησα ή συμφώνησα μαζί τους, που αγχώθηκα...
Μάθε να λες όχι
Είσαι στο γραφείο. Είναι ήδη μεσημέρι και εσύ είσαι εκεί τουλάχιστον ένα πεντάωρο. Έξω βρέχει και η αντιπαθητική συνάδελφος (αλλά με ανώτερη θέση από εσένα) σου ζητά να βγεις έξω να της πάρεις τυρόπιτα. Και εσύ κάθεσαι και αναρωτιέσαι αν έχεις επιλογή. Έχεις.Το να λες όχι όταν δεν θες να κάνεις κάτι ή όταν κάτι δεν ανήκει στα καθήκοντα και τις αρμοδιότητές σου δεν...
Όταν ο χρόνος μας προσπερνά
Περνούν οι ώρες, περνούν οι μέρες, τα χρόνια πέρασαν. Ο χρόνος τρέχει κι εμείς μένουμε άναυδοι κι απροετοίμαστοι να μαζεύουμε τα συντρίμμια που αφήνει πίσω του. Η ζωή είναι πολύ μικρότερη απ’ ότι υπολογίσαμε, οι στιγμές μας είναι μετρημένες στα δάχτυλα και όσα νιώσαμε χωράνε σ’ ένα γράμμα βουτηγμένο στην νοσταλγία. Θα τρέξω να προλάβω να ζήσω, έλα και τρέξε μαζί μου.
Κι όμως όσο το σκέφτομαι, τόσ...
10 δραστηριότητες που θα λατρέψετε να κάνετε με τα παιδιά σας!
Είναι αλήθεια ότι γονιός δε γεννιέσαι, αλλά γίνεσαι. Και το πιο δύσκολο κομμάτι αυτής της παράλληλης ωρίμανσης είναι να καταλάβει κανείς ότι θα χρειαστεί πολλές φορές να σκεφτεί και να ενεργήσει σαν παιδί. Οι παρακάτω δραστηριότητες δίνουν μια ιδέα για το πως θα κατορθώσουμε ...
Τα «δεν θέλω να σου λείψει τίποτα» έφτιαξαν παιδιά που τα θέλουν όλα δικά τους
Όχι, δεν χρειάζεται να είσαι εύπορος για να αφήνεις το παιδί σου να ξοδεύει αλόγιστα το χρήμα. Όχι, αυτό δεν είναι φαινόμενο των πλουσίων. Είναι μια ιδιόρρυθμη «κατάρα» που ακολουθεί την ελληνική οικογένεια. Μια νοοτροπία βγαλμένη από τον καιρό του πολέμου που πραγματικά κανείς δεν είχε να φάει. Ή σχεδόν κανείς.
Αυτή την ψυχολογική «πείνα», την αγωνία μην μείνει κανείς νηστικός, την μανία να μπ...
