Είμαστε όσα έλκουμε και απωθούμε και έλκουμε και απωθούμε όσα είμαστε

Ελένα Ζαφειροπούλου11-04-2016

“Ο βιόρυθμός σας καθορίζει την διάθεσή σας. Η διάθεσή σας καθορίζει τον αρετή σας. Η αρετή σας καθορίζει την τάση σας. Η τάση σας καθορίζει την έλξη σας. Η έλξη σας καθορίζει την απόφασή σας. Η απόφασή σας καθορίζει την ζωή σας”

Γιόγκι Μπάτζαν

Πόσα και πόσα έχουν γραφτεί για το θέμα της έλξης. Ας επιχειρήσουμε να το πάρουμε από την αρχή, συνδέοντας κάποια δεδομένα μαζί, με όσα γνωρίζω μέχρι τώρα.

O Freud και το Ασυνείδητο (Αυτό/Id)

Ο Freud επεσήμανε τη σημασία της παιδικής ηλικίας στη μετέπειτα εξέλιξη του ατόμου και καθιέρωσε τον όρο και την ύπαρξη του Ασυνειδήτου, τα οποία -σαφώς- και είχαν αναφερθεί και πριν από αυτόν. Βέβαια, ο τελευταίος, χρησιμοποίησε ήδη υπάρχουσες θεωρίες,, εισήγαγε νέα δεδομένα κι επηρέασε εν πολλοίς και με ποικίλους τρόπους τη μετέπειτα πορεία της επιστημονικής γνώσης κι έρευνας για το θέμα αυτό.

Δε θα υποστηριχθεί μία μόνο θεωρία, καθώς, εκ των πραγμάτων πλέον, φαίνεται ότι δεν είναι δυνατόν να εξηγηθούν όσα μας συμβαίνουν από μία και μόνο θεωρία ή από ένα σύνολο αυτών, δηλαδή από κάποια συγκεκριμένη προσέγγιση.

Η ουσία βρίσκεται στη σημαντικότητα των βιωμάτων μας από την ώρα που γεννιόμαστε. Είναι ένα μεγάλο θέμα προς συζήτησιν το αν πραγματικά υπάρχει το “τραύμα της γέννησης”, και δε θα εξεταστεί στο άρθρο αυτό.

Ο ανθρώπινος ψυχισμός (“ψυχική συσκευή”) είναι μία εξαιρετικά πολύπλοκη, καλοσχεδιασμένη και καλά προγραμματισμένη μηχανή, η οποία, όσο περισσότερο πιέζεται, τόσο περισσότερο περιπλέκεται. Περιλαμβάνει μία σειρά από άμυνες (“μηχανισμοί άμυνας”), οι οποίες ενεργοποιούνται ευθύς αμέσως μετά τη γέννησή μας και λειτουργούν μέχρι την τελευταία μέρα της ζωής μας.

Η ύπαρξή τους μας βοηθάει να μη βιώνουμε άγχος και να μην παθαίνουμε κρίσεις. Αυτό είναι το βασικό λειτουργικό κομμάτι τους. Ωστόσο, όσο πιο πολύ χρησιμοποιούμε κάποια ή κάποιες από αυτές, τόσο περισσότερο της/τους δίνουμε “το ελεύθερο” να λειτουργούν περισσότερο αυτόνομα, ώσπου, κάποια στιγμή, μπορεί πράγματι να αυτονομηθούν και να ενεργοποιούνται διαρκώς. Κλασσικό παράδειγμα είναι η απώθηση, η οποία είναι από τις αρχαιότερες άμυνες και χρησιμοποιείται κατά κόρον, αφού, αν το καλοσκεφτούμε, δεν έχουμε αναμνήσεις από τη βρεφική ηλικία μας ή από κάτι που μας πόνεσε πολύ (συνήθως). Αν χρησιμοποιείται διαρκώς, τότε αρχίζει να αυτονομείται και γίνεται άμεσα απώθηση.

Βέβαια, το ότι μπορεί να μη θυμόμαστε ή να θυμόμαστε χωρίς να βιώνουμε κάποιο συναίσθημα, πράγματα από την παιδική ηλικία μας που μας σημάδεψαν, δε σημαίνει ότι δε μας προκάλεσαν κάτι, κάποιο τραύμα. Ίσα ίσα: όσο πιο πρώιμο, τόσο πιο βαθύ.

Κάπως έτσι, καταλαβαίνουμε ότι είμαστε μία τεράστια αποθήκη θαμμένων καλά βιωμάτων, αναμνήσεων και τραυμάτων, άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο. Αυτά αποτελούν και τις ρίζες των στάσεων, της συμπεριφοράς, της προσωπικότητας και των πεποιθήσεών μας.

Τα πρότυπα που είχαμε (το μητρικό ή/και το πατρικό, ανεξάρτητα από τα άτομα που μας μεγάλωσαν), αποτελούν και τις ρίζες των επιλογών μας, συντροφικών και μη. Έτσι, αντιλαμβανόμαστε ότι όσο καλύτερες σχέσεις είχαμε μαζί τους, κι όσο καλύτερες σχέσεις είχαν εκείνα με μας και με το υπόλοιπο περιβάλλον μας, τόσο καλύτερες σχέσεις θα έχουμε. Αυτά σε ένα σχετικά απλουστευτικό σχήμα, για μία πρώτη αλλά ικανοποιητική κατανόηση του θέματος.

Σίγουρα διαδραματίζουν ρόλο η τύχη, η μοίρα, το ιστορικό-κοινωνικό και πολιτισμικό πλαίσιο, διάφοροι διαγενεαλογικοί-προδιαθεσιακοί, αλλά, ακόμα και αστρολογικοί, ίσως, παράγοντες, που χρειάζονται αρκετά μεγάλη ανάλυση και ιδιαίτερες γνώσεις.

Αυτά, λίγο για τις συντροφικές και μη επιλογές μας.

Ενέργεια

Ας προχωρήσουμε στο ενεργειακό επίπεδο. Όλα είναι έλξη κι απώθηση. Έλκουμε και απωθούμε διαρκώς πράγματα και καταστάσεις. Όπως ακριβώς συμβαίνει και με τη βαρύτητα. Όταν κάτι είναι βαρύ, θα πέσει κάτω, θα το δούμε να προσγειώνεται.

Το ίδιο συμβαίνει και με τις σκέψεις μας, τους φόβους μας, τα βιώματά μας, ο,τιδήποτε εδράζεται στον ψυχισμό μας και... “τριγυρίζει” στην σκέψη μας.

Όσα έχουμε βιώσει και μάθει (κοινωνικοποίηση), δημιουργούν ένα πλαίσιο αναφοράς για μας και μας εφοδιάζουν με όσα σύμβολα χρειαζόμαστε για να κατανοούμε και να ερμηνεύουμε την πραγματικότητά μας, από την πρώτη βρεφική ηλικία μας. Αυτό το πλαίσιο αναφοράς δεν είναι ακριβώς ίδιο για κανέναν από μας και δεν μπορεί να μετρηθεί, αφού το σύνολο είναι κάτι παραπάνω από το άθροισμα των μερών του ή να συγκριθεί με κάποιο άλλο. Είναι μοναδικό και ανεπανάληπτο, όπως ο καθένας από μας, αφού αποτελεί το αντιπροσωπευτικό δικό μας πλαίσιο αναφοράς και λειτουργίας.

Αυτό το πλαίσιο αναφοράς καθορίζει και όσα θέλουμε, επιδιώκουμε, ονειρευόμαστε, όλα όσα στοχεύουμε, όσα αποφεύγουμε, όσα αρνούμαστε, όσα παθαίνουμε, όσα βιώνουμε.

Ο καθένας μας είναι ένα ενεργειακό σύνολο. Έτσι, αντιλαμβάνεται κανείς, ότι καθετί που κάνουμε, σκεπτόμαστε, αποφεύγουμε ή επιδιώκουμε, είναι ντυμένο με ενέργεια. Καθετί που σκεπτόμαστε, παίρνει υπόσταση στο σύμπαν, γιατί προσλαμβάνει ενέργεια. Αν αφήσουμε κάτι και το αποκόψουμε εντελώς από την καθημερινότητα και την σκέψη μας, τότε αποσύρεται η ενέργεια που είχε και αδρανοποιείται. Δεν καταστρέφεται, δεν εξαλείφεται, μόνο αδρανοποιείται. Αρκεί μόνο να επενδυθεί ξανά με ενέργεια κι επανέρχεται.

Ασυνείδητο, Συνειδητό και Ενέργεια

Ας πάμε πάλι στο Ασυνείδητο. Είναι το μεγαλύτερο τμήμα μας και δεν προσεγγίζεται εύκολα. Αποτελείται από μία σωρεία πραγμάτων (ενορμήσεις, αναμνήσεις, τραύματα, κλπ), για τα οποία εμείς “δεν έχουμε ιδέα”. Κι όμως, καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την καθημερινότητα, την πρακτική, τις επιλογές και, βέβαια, τις σχέσεις μας. Δε θα υποστηριχθεί ότι καθορίζουν απόλυτα τη ζωή μας, όπως υποστηρίζεται από πολλούς. Ωστόσο, υπάρχει μία μεγάλη επιρροή. Ας φανταστούμε, λοιπόν, ότι, αφού αυτό είναι τμήμα μας, σίγουρα εκπέμπει και εκείνο πράγματα, τα οποία ζητούν και παίρνουν ενεργειακή υπόσταση.

Κάπως έτσι, μπορούμε να καταλάβουμε γιατί παθαίνουμε πράγματα που μας έχουν συμβεί στο παρελθόν και δεν επιδιώξαμε ποτέ να μας συμβούν ξανά, αφού μπορεί να ήταν ανεπιθύμητα. Είναι τμήμα μας και απλώς επαναλαμβάνονται.

Βέβαια, δεν είναι όλα τόσο απόλυτα ούτε τόσο αναπόφευκτα. Υπάρχει μία μεγάλη γκάμα πραγμάτων που σκεπτόμαστε καθημερινά, πράγματα-σκέψεις που ίσως να μην επιθυμούμε, αλλά υπάρχουν μέσα στο κεφάλι μας, το γνωστό σε όλους μας Συνειδητό επίπεδο. Είναι όσα έχουμε επίγνωση ότι υπάρχουν και δεν είναι καθόλου λίγα ούτε ασύνδετα με το Ασυνείδητο. Το αντίθετο, μάλιστα. Όσο υπάρχουν εκεί μέσα, θα μας συμβαίνουν. Όσο σκεπτόμαστε πόσο ανεπιθύμητα είναι, τόσο πιο επιθυμητά τα κάνουμε.

Όσα μας συμβαίνουν, καλά και κακά, επιθυμητά και μη, είναι όσα έλκουμε και όσα απωθούμε. Είμαστε όσα έλκουμε και απωθούμε και έλκουμε και απωθούμε όσα είμαστε.

Ιδιαίτερες Πηγές:
“O NOMOΣ ΤΗΣ ΕΛΞΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΩΘΗΣΗΣ ..... ΚΑΙ ΤΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΤΟΥ ΝΟΥ ...” http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2012/10/o-nomo_18.html#ixzz42j9iCICr
“Σκέψη: Έλξη και Απώθηση”, Κωνσταντίνος Σμιξιώτης, https://enallaktikidrasi.com/2016/02/skepsi-elxi-kai-apothisi/