Ξεκινώντας θα ήθελα να παραθέσω ένα γνωμικό του Φρανσουά Ντε Λα Ροσφουκό «Η ζήλια γεννιέται πάντα μαζί με την αγάπη, μα δεν πεθαίνει πάντοτε μαζί της.»
Βασικό ερώτημα… γιατί ζηλεύουμε;
Υπάρχουν διάφορα πράγματα που μπορεί να κρύβονται πίσω από τη ζήλια. Πιθανώς διαδραματίζει εξέχοντα ρόλο ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας, με αποτέλεσμα η χαμηλή αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση να μας προκαλέσουν συναισθήματα ανασφάλειας. Οδηγούμαστε να μην μπορούμε να εμπιστευτούμε τους κοντινούς μας ανθρώπους (είτε υπάρχουν αντικειμενικοί λόγοι είτε όχι) και να εκδηλώνουμε κτητικότητα.
Η κτητικότητα μας δίνει την ψευδαίσθηση του ελέγχου πάνω στον άλλον (π.χ. αν δεν μιλά με καμία συνάδελφό του, δεν κινδυνεύω να με απατήσει κλπ.) και έτσι καταλήγουμε να ζηλεύουμε υπερβολικά. Σίγουρα το συναίσθημα της ζήλιας αυξάνεται όταν υπάρχουν αφορμές. Το μεγάλο πρόβλημα σε κάθε τέτοια περίπτωση (όπου υπάρχει μια αφορμή για ζήλια) είναι το αν αυτή η αφορμή είναι αντικειμενική ή όχι. Για παράδειγμα, αν ο άνδρας μας δεν απαντά στο κινητό του όταν του τηλεφωνούμε, μπορεί να είναι με μια άλλη γυναίκα -όπως θα σκεφτούμε αν είμαστε ζηλιάρες-, αλλά το ίδιο ή και περισσότερο πιθανό είναι να μην το άκουσε, να το είχε ξεχάσει κάπου, να έκανε κάτι άλλο και να μην μπορούσε να το σηκώσει. Όταν όμως, μας κυριεύει το συναίσθημα της ζήλιας, κατά πάσα πιθανότητα θα σκεφτούμε ότι ο άνδρας μας μάς απατά και σκεπτόμενες συναισθηματικά, θα θεωρήσουμε ότι αφού έτσι αισθανόμαστε, έτσι είναι.
Παιχνίδια του μυαλού!
Τα παραπάνω συναισθήματα, αλλά και τα λάθη που κάνουμε όταν σκεφτόμαστε και φτάνουμε να ζηλεύουμε μπορεί να απορρέουν από τα βιώματά μας, τις εμπειρίες μας (π.χ. έτσι και ο προηγούμενος σύντροφός μου έβγαινε με τους κολλητούς του χωρίς εμένα και τελικά αποδείχτηκε ότι είχε άλλη), τα στερεότυπα που έχουμε στο μυαλό μας (π.χ. στους άνδρες δεν φτάνει ποτέ μία γυναίκα), αλλά και τις συναισθηματικές παγίδες στις οποίες έχουμε πέσει.
Τα παραπάνω σχετίζονται με το πώς αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας, τους άλλους και το μέλλον μας.
Αν βλέπουμε τον εαυτό μας σαν μη γοητευτικό, ανάξιο να αγαπηθεί και ανεπαρκή, είναι φυσική απόρροια να θεωρούμε ότι ο σύντροφός μας δεν θα μπορέσει να παραμείνει πιστός σε εμάς. Αν πιστεύουμε πως όλοι θα μας εγκαταλείψουν, θα μας πληγώσουν και θα μας κακομεταχειριστούν ή ότι δεν αξίζουμε να μας αγαπήσουν, τότε είναι αναμενόμενο να ζηλεύουμε πολύ εύκολα. Αν, πάλι, θεωρούμε πως δεν μπορούμε να ζήσουμε μόνοι μας ή ότι κάτι κακό θα μας συμβεί κάποια στιγμή, τότε είναι μάλλον λογικό να νιώθουμε ανασφαλείς και να ζηλεύουμε ανά πάσα στιγμή.
Πιο συγκεκριμένα ο Φρόιντ διέκρινε τρία είδη ζήλιας, τη φυσιολογική, τη νευρωτική και την παθολογική. Η φυσιολογική ζήλια είναι το συναίσθημα που αισθάνονται οι περισσότεροι άνθρωποι σε κάποια φάση της ζωής τους και προκαλείται από τη συμπεριφορά κάποιου τρίτου. Έτσι, ένας άντρας μπορεί να νιώσει ζήλια, όταν άλλοι άνδρες προσεγγίσουν τη γυναίκα του σε ένα πάρτι. Αυτό το συναίσθημα είναι απόλυτα φυσιολογικό και εξαφανίζεται από μόνο του μόλις ηρεμήσουν τα πνεύματα.
Η νευρωτική ζήλια εμφανίζεται έντονα σε άτομα υπερευαίσθητα και τις περισσότερες φορές δεν οφείλεται σε σοβαρές ή ορατές αιτίες. Έχει τη βάση της σε βαθιά ριζωμένα αισθήματα ενοχής και στο μηχανισμό άμυνας που ονομάζεται προβολή. Για παράδειγμα, μια γυναίκα που είχε εξωσυζυγική σχέση και αισθάνεται τύψεις και ενοχές για αυτό, “προβάλλει” τα συναισθήματά της στον άντρα της και τον κατηγορεί για προκλητική συμπεριφορά και για την πιθανότητα απιστίας. Αρχίζει να νιώθει νευρωτική ζήλια, η οποία πηγάζει από τον ίδιο της τον εαυτό, τα συναισθήματα και τις πράξεις της, καθώς και από το φόβο μήπως ο άντρας της διαπράξει απιστία.
Η παθολογική ή αρρωστημένη ζήλια ξεπερνά τα όρια του κοινωνικά αποδεκτού και σχετίζεται σχεδόν αποκλειστικά με την έμμονη ιδέα της απιστίας. Το άτομο που νιώθει αυτό το βασανιστικό συναίσθημα αισθάνεται συνήθως μειονεκτικά απέναντι στο σύντροφό του και παρατηρεί εξονυχιστικά τη συμπεριφορά του άλλου, προκειμένου να βρει πειστήρια και αποδείξεις για την υποτιθέμενη απιστία. Μέσα από τη μόνιμη ανησυχία στην οποία ζει, παρεξηγεί και παρερμηνεύει το σύντροφό του, που υποφέρει από αυτήν τη συμπεριφορά.
Ειδικότερα, οι άνδρες αντιδρούν περισσότερο στην σεξουαλική απιστία, στην διεκδίκηση της συντρόφου τους από κάποιον άλλον και είναι πιο επιθετικοί, ενώ οι γυναίκες αντιδρούν στην συναισθηματική απιστία και στην έλλειψη προστασίας γι’ αυτές και τα παιδιά τους. Σημαντικό είναι να γίνει διάκριση μεταξύ των πραγματικών απειλών για τη σχέση και των φόβων και συνεπώς φανταστικών απειλών.
Ουσιαστικά, το άτομο που αισθάνεται ζήλια για το σύντροφό του φοβάται κατά κύριο λόγο ότι θα τον/την χάσει, ότι ο σύντροφός του θα βρει ένα καινούριο ταίρι και θα φύγει. Αυτή ακριβώς η σύγκριση με τον “καλύτερο άλλο” είναι που προξενεί αισθήματα κατωτερότητας και μειονεξίας στο άτομο που ζηλεύει και νιώθει ότι θα μειωθεί λόγω της σύγκρισης και θα απορριφθεί. Οι αρνητικές σκέψεις που συνοδεύουν αυτά τα βαθιά ριζωμένα συναισθήματα συντελούν όμως στη διαιώνιση τους.
«Ζηλεύω πολύ το σύντροφό µου!»
Αν κατορθώσεις, κάθε φορά που ζηλεύεις, να εκλογικεύεις την κατάσταση, τότε θα μπορέσεις να διαφυλάξεις τη σχέση σου, αλλά και να γνωρίζεις πότε έχεις έναν αντικειμενικό λόγο να το κάνεις. Από την άλλη πλευρά, είναι σκόπιμο, ενώ η ζήλια σε ωθεί στο να εστιάσεις στον άλλον και να παρατηρείς καχύποπτα κάθε πιθανή «ένδειξη» ή κίνησή του, να στρέψεις την προσοχή σου στον εαυτό σου, στις ανάγκες σου και σε ότι μπορεί να σε κάνει να νιώσεις ασφάλεια, επάρκεια και ικανοποίηση. Αν εντοπίζεις στον εαυτό σου συναισθήματα ανεπάρκειας και μειονεξίας, ανταγωνισμού ή φθόνου, χρειάζεται να εστιάσεις στην εικόνα που έχεις για σένα και στο κατά πόσον αυτή ισχύει, να δουλέψεις για να χτίσεις την αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμησή σου, ώστε να αισθάνεσαι περισσότερη ασφάλεια, σιγουριά και εμπιστοσύνη μέσα στη σχέση σου.
«Η ζήλια του με πνίγει!»
Η μόνη λύση είναι να προσπαθήσεις να το συζητήσεις ειλικρινά μαζί του και να ακούσεις τι έχει να σου πει. Έτσι, θα καταλάβεις τι νιώθει, γιατί ζηλεύει, τι τον πειράζει, αν και πόσο φταις, τι μπορείς να κάνεις, αλλά και να εξηγήσεις τη θέση σου, το τι θέλεις και το πώς σκέπτεσαι. Πιθανότατα, έτσι θα εκλογικεύσει τα όσα νιώθει και θα μάθει να συγκρατείται, σκεπτόμενος λογικά και όχι βασιζόμενος στην παρόρμηση ενός αδικαιολόγητου συναισθήματος ζήλιας. Συχνά, όταν κάποιος ζηλεύει, «κάνει σκηνές» κάθε φορά που νιώθει πως απειλείται, με στόχο να επιβεβαιωθεί και να νιώσει την εμπιστοσύνη και την ασφάλεια που χρειάζεται. Αν επιτρέπεις στο σύντροφό σου, κάθε φορά που νιώθει αυτή την ανάγκη, να κάνει σκηνές και ανέχεσαι αυτή τη συμπεριφορά, ναι μεν για λίγο θα νιώθει πιο ανακουφισμένος, ασφαλής και επιβεβαιωμένος, αλλά η σχέση σας, εσύ η ίδια, καθώς και ο σύντροφός σου, θα έχετε αργότερα περισσότερα προβλήματα. Στη σπάνια περίπτωση που η ζήλια του είναι παθολογική, δεν εκλογικεύεται και καταλήγει να σε απειλεί, τα πράγματα δυσκολεύουν και ίσως η λύση να μη βρίσκεται στην επικοινωνία και την κατανόηση, αλλά στη βοήθεια από έναν ειδικό και αν αυτή δεν είναι αρκετή… ακόμα και στο χωρισμό. Στον αντίποδα ωστόσο, άλλοι/ες πιστεύουν ότι η ζήλια δυναμώνει και τρέφει τον έρωτα (αρκεί να είναι ελεγχόμενη). Περί ερωτικής ορέξεως…
Κλείνοντας ποιητικά, όπως ξεκίνησα και τα συμπεράσματα δικά σας:
Τη ζηλοτυπία τρέφουν οι αμφιβολίες και είτε μετατρέπεται σε μανία είτε σταματάει όταν η αμφιβολία γίνει βεβαιότητα.
Βιβλιογραφία
AM Pines (2013). books.google.com, Romantic jealousy: Causes, symptoms, cures.
KQ Chan, EMW Tong, DH Tan, AHQ Koh (2013). What do love and jealousy taste like? psycnet.apa.org
Αναρωτιέμαι συνεχώς κάθε φορά που πατάω τον λογαριασμό μου στο facebook και βρίσκομαι αμέσως στην αρχική μου σελίδα: Υπάρχει ζωή έξω από αυτή την σελίδα; Ζει κάποιος εκτός από τη σφαίρα του εικονικού κυβερνοχώρου μία τόσο εκλυστική ζωή, όπως αρέσκεται να μας επιδεικνύει καθημερινά; Ή μήπως αυτή η προβαλλόμενα αξιοζήλευτη, για τον ίδιο τουλάχιστον, πραγματικότητα εξαντλείται όταν πατήσει αποσύνδεση...
Από μικροί μεγαλώνουμε με το αξίωμα ότι όλοι οι γονείς αγαπούν και αποδέχονται τα παιδιά τους. Αυτή η άποψη φτάνει να είναι τόσο κοινωνικά και παραδοσιακά παγιωμένη, που κάθε αμφισβήτηση της, θεωρείται τυπικά ασέβεια προς τους γονείς. Παρ όλα αυτά υπάρχουν αμέτρητες ιστορίες παιδιών όπως και νυν ενηλίκων που έχουν βιώσει ή έχουν να διηγηθούν ακριβώς το αντίθετο....
Η διαφορετικότητα των ανθρώπων είναι αυτή που μας μαγεύει. Το γεγονός ότι είσαι διαφορετικός όμως γιατί σε φοβίζει;;;
Πόσες καθημερινές ιστορίες ακούμε που άνθρωποι απομονώθηκαν γιατί πίστευαν ότι είναι μόνοι τους; Πόσες φορές και εσύ κοίταξες περίεργα το διαφορετικό;
Ο καθένας μας κουβαλάει τα δικά του τέρατα που πρέπει να παλεύει καθημερινά. Ο καθένας μας βάζει μία μάσκα και αντιμετωπίζει την ...
Στο λεξικό, στο λήμμα ακεραιότητα, συναντούμε τον ορισμό, «η ιδιότητα του ακέραιου, η ολότητα, η αρτιότητα». Όταν διαθέτω ακεραιότητα, τα λόγια ταιριάζουν με τα έργα μου. Είμαι αυτός που είμαι, ανεξάρτητα από τον τόπο ή τον άνθρωπο με τον οποίο βρίσκομαι.
Δυστυχώς, η ακεραιότητα αποτελεί ιδιότητα υπό εξαφάνιση στις μέρες μας. Οι προσωπικές αρχές καταρρέουν μέσα ...
σε έναν κόσμο που είναι απ...
Μου συμβαίνει συχνά να συναντώ ανθρώπους που μπορεί φυσικά να είναι 20, 30, ακόμη και 40 χρονών, αλλά μέσα τους να εξακολουθούν να είναι ακόμη παιδιά. Αυτό συμβαίνει ίσως επειδή ακόμα αναμένουν την αγάπη που δεν πήραν σε μεγάλο βαθμό, ή ακόμα και που στερήθηκαν, στα πρώτα τους χρόνια. Αυτά τα άτομα δεν θα μεγαλώσουν αν δεν βρουν την ευτυχία για τον εαυτό τους μόνοι τους.
Από τη στιγμή που θα νι...
Selfie: H νέα διασκεδαστική μόδα ή μέσο αυτοπροβολής πίσω απ’ το οποίο κρύβονται οι μεγαλύτερες μας ανασφάλειες;Όλοι μας έχουμε βάλει για τα καλά στην καθημερινότητά μας την τεχνολογία, όχι μόνο ως μέσο εξυπηρέτησης στον χώρο εργασίας, αλλά και ως τρόπο αποφόρτισης από τους κουραστικούς ρυθμούς της καθημερινότητας. Συχνά συναντάμε φατσούλες όλων των ηλικιών με τις πιο περίεργες...
Το θέμα της Παγκόσμιας Ημέρας Ευτυχίας για το 2021 είναι “Happiness For All Forever”. Βασική επιδίωξη είναι η ύπαρξη ενός κοινού σκοπού που να ενισχύσει και να προωθήσει την ευτυχία ατόμων, οργανισμών, κοινοτήτων, εθνών και όλων των κοινωνιών σε αρμονία με τη φύση. ...
Αυτός ο τόπος χρειάζεται μια καλή φυσική καταστροφή είχε πει ο καντινιέρης στο Κοράκι, μια απίστευτη ταινία περασμένης δεκαετίας. Αυτή η ατάκα έχει κολλήσει στο κεφάλι μου από τότε και όσο περνά ο καιρός διαπιστώνω πως είχε δίκιο ο συγκεκριμένος αδιάφορος χαρακτήρας. Όντως αυτός ο τόπος χρειάζεται μια φυσική καταστροφή....
Οι μεταξοσκώληκες που τρέφονται με φύλλα μουριάς ψεκασμένα με γραφένιο ή νανοσωλήνες άνθρακα, παράγουν ιδιαίτερα ισχυρές ίνες, ενισχυμένες με άνθρακα, σύμφωνα με νέα μελέτη Κινέζων ερευνητών.
Η ομάδα από το Πανεπιστήμιο Τσίνγκχουα, με επικεφαλής τον Γινγκτζίνγκ Ζανγκ, χρησιμοποίησε μια παραδοσιακή μέθοδο παραγωγής μεταξιού από τους αρχαίους χρόνους, η οπο...
Επιστημονικές εργασίες αποκάλυψαν την εξέλιξη της ρύπανσης στον κόλπο της Ελευσίνας τα τελευταία 40 χρόνια. Σήμερα, τα νεότερα στοιχεία γεννούν αισιοδοξία.Το θαλάσσιο περιβάλλον στον κόλπο της Ελευσίνας δείχνει να αναγεννάται. Πρόσφατες μελέτες του Πανεπιστημίου Αθηνών καταδεικνύουν τη σταδιακή μείωση της τοξικής ρύπανσης από τις βιομηχανίες και την παράλληλ...
Το λευκό πουκάμισο φαντάσου το σαν τον τέλειο καμβά. Το πλαισιώνεις με ένα ολόμαυρο androgynous κουστούμι και έχεις μπροστά σου το πλέον σικ ντύσιμο. Μέσα από ένα τζην παντελόνι, είναι η τέλεια στολή για τη μέρα που δε θέλεις να πολυσκέφτεσαι. ...
Να ΄μαστε λοιπόν λίγες ημέρες πριν τα Χριστούγεννα. Μια γιορτή αγάπης, συντροφικότητας και ευτυχίας. Μια γιορτή που ενώνει τους ανθρώπους είτε σωματικά είτε πνευματικά καθώς μας παρασύρει στο πνεύμα και στη μαγεία της.
Ένα από τα «προβλήματα» που αντιμετωπίζουν πολλοί (μικροί και μεγάλοι) είναι η μελαγχολία που προκαλεί το κλίμα των εορτών. Στολισμοί, χριστουγεννιάτικα δέντρα, φωτάκια, φανταχτερ...
Συγγραφέας: Blake Crouch
Εκδόσεις: Διόπτρα
Η ιστορία διαδραματίζεται σε μια μικρή αμερικανική πόλη, στο Γουέιγουορντ Πάινς στο Αϊντάχο.
Ο μυστικός πράκτορας Ήθαν Μπέρκ έχει φτάσει στην περιοχή για να ερευνήσει την εξαφάνιση δύο ομοσπονδιακών πρακτόρων, του Μπιλ Έβανς και της Κέιτ Χιούσον.
Όμως, μετά από ένα βίαιο τροχαίο δυστύχημα βρίσκεται και χωρίς...
Γνώρισα τον Τάιλερ σε μια περίεργη φάση της ζωής μου.
Αναμφίβολα το «Fight Club» είναι μια από τις δυνατότερες ταινίες του “Ενενήντα” αν και βγήκε στο τέλος της ένδοξης εκείνης δεκαετίας. Για κάποιο λόγο βέβαια η ταινία δεν έκανε την αναμενόμενη εισπρακτική επιτυχία που περίμεναν παραγωγοί, ηθοποιοί, ο σκηνοθέτης αλλά και ο συγγρα...
Η απίστευτη ιστορία του Χιλιαεννιακόσια, του σπουδαιότερου πιανίστα του Ωκεανού που γεννήθηκε πάνω σ’ ένα καράβι και δεν κατέβηκε ποτέ από αυτό, θα ζωντανεύει κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο φιλόξενο Θέατρο Radar.
Τη διασκευή και σκηνοθεσία της παράστασης υπογράφει η Γεωργία Τσαγκαράκη, ενώ στους πρωταγωνιστικούς ρόλους συναντάμε δύο νέους καλλιτέχνες: ο ηθοποιό...
Μια πολύ εύκολη και πολύ νόστιμη τάρτα σοκολάτας. Μια συνταγή για μια πανεύκολη τάρτα σοκολάτας χωρίς ψήσιμο με 4 μόνο υλικά για την οικογένειά μας και τους καλεσμένους μας. ...
Το υπνοδωμάτιο είναι αναμφισβήτητα το πιο ξεχωριστό και ιδιαίτερο δωμάτιο του σπιτιού. Το σαλόνι είναι αυτό που μπορεί να βλέπουν οι καλεσμένοι μας και να δίνουμε βαρύτητα στη διακόσμηση του, δεν θα πρέπει να παραμελούμε όμως για τον πιο προσωπικό μας χώρο.
Η κρεβατοκάμαρα είναι το δωμάτιο, το οποίο θα πρέπει να εναρμονίζεται πλήρως με τα προσωπικά μας γο...
