Βρές τα με τον εαυτό σου

Μυλωνά Ευαγγελία24-09-2015

Το ξέρεις ότι κάθε φορά που θα είσαι ασφαλής μέσα σε κάτι που υποθέτεις εσύ ο ίδιος ότι είναι σίγουρο, κάπου εκεί θα έρθει σε απροσδιόριστο χρόνο και το ανεπιθύμητο.”Κακό πράγμα η σιγουριά”, έτσι έλεγαν οι παλιοί και αλήθεια πόσο δίκιο είχαν; Τίποτα δεν είναι τυχαίο και τίποτα δε κρατάει για πάντα όταν εσύ αυτό επιδιώκεις τελικά! Κάπως έτσι λοιπόν ο κόσμος μας, γέμισε ανασφάλειες! Μερικές από αυτές έρχονται και φεύγουν, ενώ κάποιες άλλες φωλιάζουν μέσα στο μυαλό μας με σκοπό ακόμα και το να οδηγήσουμε εμείς οι ίδιοι τους αυτούς μας σε απόρριψη.

Η εσωτερική αυτή ανάγκη του ανθρώπου να πάρει επιβεβαίωση και όχι απόρριψη. Όμως όλα είναι σχετικά, έτσι δεν είναι; Είναι φορές που τελειώνει κάτι και αμέσως μετά αρχίζει κάτι άλλο, όπου αυτό μοιάζει επιβεβαίωση.

Είναι όμως και φορές που τελειώνει κάτι και μοιάζει ο χρόνος να σταμάτησε εκεί ακριβώς, όπου αυτό μοιάζει με απόρριψη. Και ίσως στη πραγματικότητα κανείς και τίποτα δεν απορρίπτει κανέναν. Ίσως όλο αυτό έχει να κάνει με τον εαυτό μας και μόνο. Υποθέτω πως είναι πιο ασφαλές να το εκτιμήσουμε κάπως έτσι.

Αν το όλο λοιπόν ξεκινάει και τελειώνει στην αυτοεκτίμηση; Αν εσύ ο ίδιος είσαι το «μπράβο» και το «κουράγιο» και το «πρόσεχε» του εαυτού σου; Ή αν εσύ ο ίδιος είσαι το λάθος που κάνεις; Αν εσύ ο ίδιος το κρύβεις μέσα σου καιρούς, κρίνοντας τους υπόλοιπους ότι δε το βλέπουν; Μα δε θα το δουν! Και ύστερα μαλώνεις τον εαυτό σου και τον απορρίπτεις ουσιαστικά εσύ ο ίδιος. Αρχικά αυτό που μένει είναι να μάθουμε να ακούμε τον εαυτό μας,τι θέλει, αυτό που πραγματικά έχει ανάγκη όμως.

Η «φωτιά» που κρύβει ο καθένας μέσα του και δε ξέρουμε πώς να την εξωτερικεύσουμε πολλές φορές και πώς να αξιοποιήσουμε τις ικανότητές μας. Αρκεί να κατανοήσουμε πως ικανότητες έχουμε όλοι μας και πως το μεγαλύτερο «μπράβο» της ιστορίας κρύβεται μέσα μας, στον καθένα μας ξεχωριστά.

Ο εαυτός μας είναι αυτός που θα μείνει μαζί μας έως και το τέλος.