Όταν ο χρόνος μας προσπερνά
Βασιλειάδη Τσαμπίκα20-06-2015
Περνούν οι ώρες, περνούν οι μέρες, τα χρόνια πέρασαν. Ο χρόνος τρέχει κι εμείς μένουμε άναυδοι κι απροετοίμαστοι να μαζεύουμε τα συντρίμμια που αφήνει πίσω του. Η ζωή είναι πολύ μικρότερη απ’ ότι υπολογίσαμε, οι στιγμές μας είναι μετρημένες στα δάχτυλα και όσα νιώσαμε χωράνε σ’ ένα γράμμα βουτηγμένο στην νοσταλγία. Θα τρέξω να προλάβω να ζήσω, έλα και τρέξε μαζί μου.
Κι όμως όσο το σκέφτομαι, τόσο περισσότερο φαίνεται λάθος. Όσο τρέχουμε να προλάβουμε τον χρόνο, η ζωή μας κλείνει το μάτι και μας προσπερνά. Το παιχνίδι χάθηκε την μέρα που αρχίσαμε να μετράμε την ζωή με χρονοδιαγράμματα, διαστήματα και περιόδους. Το θέμα τελικά δεν είναι η χρονική διάρκεια, έχετε σκεφτεί ποτέ πόση ζωή είναι κρυμμένη μέσα σε μια στιγμή; Έχετε αναλογιστεί πως όλα μας τα χρόνια είναι μόνο λίγες στιγμές σκορπισμένες μέσα στον χρόνο;
Τα πιο όμορφα πράγματα είναι στιγμιαία: μια ματιά, ένα φιλί, μια αγκαλιά, ένα χαμόγελο. Η ευτυχία γεννιέται και πεθαίνει την ίδια στιγμή, ας μην αφήσουμε τον χρόνο που κυλά να μας παρασύρει και δίχως να το πάρουμε χαμπάρι να χάσουμε έστω και μια γεύση από την χαρά. Οι στιγμές μας είναι πολύτιμες και πρέπει να ζούμε με όλη μας την καρδιά κάθε μια από αυτές ξεχωριστά.
Μια στιγμή και μόνο είναι αρκετή για να αλλάξει όλο τον κόσμο. Μια έκρηξη, η έλξη, μια χειρονομία, απλά ένα «ναι» ή ένα «όχι» μπορούν να έχουν τρομερή επίδραση στην πορεία της ζωής μας. Όλες μας οι αποφάσεις κρύβονται σ’ ένα δευτερόλεπτο. Η διάρκεια είναι υπερεκτιμημένη.
Τα χρόνια που κουβαλάς στην πλάτη σου δεν έχουν καμιά σημασία όταν αρχίσεις να μετράς τις πιο όμορφες στιγμές που έζησες αλλά και το πόσες στιγμές ακόμα χωράνε στα χρόνια που έρχονται. Αν σκεφτείς λίγο θα συνειδητοποιήσεις πως ο χρόνος τελικά δεν είναι μαθηματική μέτρηση αλλά η αίσθηση του πόσα πράγματα έχεις βιώσει κι έχεις νιώσει.
Άλλωστε, όπως ήδη έχει ειπωθεί,
ο χρόνος είναι σχετικός. Δώσε την σημασία και την αγάπη που χρειάζεται σε κάθε σου μικρή στιγμή. Όσο αφήνεις την ζωή να κυλά και χάνεσαι μέσα στον κόσμο τόσο ο χρόνος τρέχει και σε προσπερνά.
loading...
Η Αλίκη στη χώρα των "Τεράτων"
Όταν ήμουν μικρή, το αγαπημένο μου παραμύθι ήταν η " Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων ". Αργότερα, έμαθα ότι δεν ήταν παραμύθι για παιδιά, αλλά ιστορία για μεγάλους _ και συγκεκριμένα το ταξίδι της αυτογνωσίας.
Ένα βαρετό πρωί λοιπόν, ακολούθησα και εγώ το Άσπρο Κουνέλι με τα ρόδινα μάτια και πήδησα πίσω του στην κουνελότρυπα, χωρίς να καλοσκεφτώ πώς στην ευχή θα έβγαινα από εκεί. Καθώς έπεφτα όλο ...
Η επαφή με το συναίσθημα στην ψυχοθεραπεία
Θυμάμαι πως με τους γονείς μου δεν είχαμε ιδιαίτερη επαφή. Ο καθένας ήταν αποκομμένος στο χώρο του.
-Πώς αισθάνεσαι για αυτό;
Ήταν πολύ απασχολημένοι με διάφορες υποχρεώσεις. Ο πατέρας μου δούλευε πολλές ώρες, η μητέρα μου είχε να αναθρέψει εμένα και την αδελφή μου. Τους καταλαβαίνω.
Το παραπάνω ερώτημα («πώς αισθάνεσαι») μοιάζει τόσο απλό και όμως η απάντηση του μας φέρνει αντιμέτωπους με πο...
30 ερωτήσεις για μια γρήγορη αυτοανάλυση
Μια πολύ γρήγορη και αρκετά αποτελεσματική μορφή αυτοανάλυσης και συνειδητοποίησης.
Ακολουθούν 30 ερωτήματα που ίσως θα μπορούσαν να αλλάξουν το πώς σκεφτόμαστε για όσα μας περιβάλλουν.
1. Πόσο χρονών θα νιώθατε ότι είστε αν δεν γνωρίζατε την ηλικία σας;
2. Ποιο είναι χειρότερο : η αποτυχία ή το να μην επιχειρήσετε κάτι ποτέ;
3. Όταν όλα θα έχουν ολοκληρωθεί, θα νιώθετε πως μείνατε π...
Μαμάδες: Οι ηρωίδες της διπλανής πόρτας
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει στις μέρες μας τον καταλυτικό ρόλο της γυναίκας μέσα στην οικογενειακή ζωή: εργαζόμενη, μητέρα, σύζυγος. Η γυναίκα σήμερα καλείται να παίξει πολλούς και ταυτόχρονα δύσκολους ρόλους μέσα στην κοινωνία.
Αναρωτιέμαι αν έχουμε συνειδητοποιήσει τόσο εμείς οι ίδιες όσο και οι υπόλοιποι πόσα καλείται να φέρει εις πέρας η γυναίκα της εποχής μας.
Εργαζόμενη; Θα πρέπε...
«Το παιδί μου παίρνει στα κρυφά τα χρήματά μου»
Δεν είναι λίγες οι φορές που οι γονείς διαπιστώνουν πως τους λείπουν χρήματα από το πορτοφόλι. Και εκεί που είναι σίγουροι πως μάλλον θα τα έχασαν κάπου στο δρόμο ή θα τα ξόδεψαν κάπου χωρίς να το θυμούνται, ξαφνικά διαπιστώνουν πως τα χρήματα δεν εξανεμίστηκαν ως διά μαγείας, αλλά τα «σούφρωσε» το παιδί τους. Αρχικά για έναν γονιό, μπορεί να είναι ένα μικρό σοκ μια τέτοια διαπίστωση. Ειδικά εάν π...
Βγες απ’ το λαβύρινθο
Τίποτα δε σταματάει αυτήν τη φυγή. Λες, δεν μπορεί. Κάποιος θα δει κάτι, κάποιος θα καταλάβει. Όμως μάταια. Τελικά, είσαι μόνο εσύ και ο εαυτός σου. Μόνος σου πρέπει να ξεδιαλύνεις αυτόν το λαβύρινθο. Δεν θυμάσαι όμως ούτε από πού μπήκες ούτε πως και γιατί… Και περισσότερο δεν κατάλαβες γιατί χανόσουν όλο και περισσότερο μέσα σ ’αυτόν. Ώσπου κατέληξες, ο λαβύρινθος αυτός, να είναι η ίδια σου η ζωή...
Ζήσε στα άκρα! Η μήπως όχι;
Στην πλειοψηφία των γενικών και φιλοσοφικών συζητήσεων οι άνθρωποι τείνουν να είναι ονειροπόλοι και περισσότερο δυναμικοί, όταν όμως το θέμα έρθει σε συγκεκριμένες προσωπικές καταστάσεις αυθόρμητα γινόμαστε προστατευτικοί είτε αφορά εμάς είτε κάποιον φίλο. Πιθανότατα είναι στην φύση του...
Μάθε να λες όχι
Είσαι στο γραφείο. Είναι ήδη μεσημέρι και εσύ είσαι εκεί τουλάχιστον ένα πεντάωρο. Έξω βρέχει και η αντιπαθητική συνάδελφος (αλλά με ανώτερη θέση από εσένα) σου ζητά να βγεις έξω να της πάρεις τυρόπιτα. Και εσύ κάθεσαι και αναρωτιέσαι αν έχεις επιλογή. Έχεις.Το να λες όχι όταν δεν θες να κάνεις κάτι ή όταν κάτι δεν ανήκει στα καθήκοντα και τις αρμοδιότητές σου δεν...
Αυτοπεποίθηση και παιδί
Πολλές μαμάδες, συχνά εκφράζουν φόβους σχετικά με τον υποχωρητικό, ευαίσθητο χαρακτήρα του παιδιού τους και τότε η λέξη αυτοπεποίθηση πέφτει στο τραπέζι για συζήτηση. Είναι συχνά ένα θέμα που στα «πηγαδάκια» που κάνουν οι γονείς έξω από τα σχολεία, τις πρωινές ώρες θίγεται έντονα.
Το ζήτημα θα επιχειρήσουμε να προσεγγίσουμε όχι ως ψυχολόγοι αλλά ως γονείς...
