Κάποιοι άνθρωποι νομίζουν πως το να λες στον σύντροφο σου "ας χωρίσουμε" έχει την ίδια βαρύτητα με το να λες "καλημέρα" ή "ωραίος καιρός σήμερα". Μπορεί να γίνομαι σκληρή και αυστηρή και επικριτική όμως το θεωρώ αδικαιολόγητο. Και δεν δέχομαι καν σαν ελαφρυντικό πως περνούσε δύσκολα ή ότι όλοι κάνουμε λάθη. Αυτός που έχει τον χωρισμό σαν καραμέλα που τη χρησιμοποιεί όποτε θέλει είναι εγωιστής και σε μεγάλο βαθμό, αδιαφορεί για το τι νιώθει ο σύντροφος του. Γιατί αλλιώς δεν εξηγείται. Ο χωρισμός δεν είναι αστείο. Κάθε άλλο μάλιστα, για πολλούς ανθρώπους μπορεί να είναι καταστροφικός.
Και είναι τόσο μα τόσο ψυχοφθόρο να μπαίνεις στη διαδικασία να φαντάζεσαι τη ζωή σου χωρίς εκείνον που είχες δίπλα σου μέχρι τώρα, να ξεκινάς από το μηδέν, όμως αυτό να αποτελεί επιλογή κάποιου άλλου που δεν ξέρεις καν αν είναι όντως αυτό που πραγματικά θέλει, ή αν απλά θέλει να δοκιμάσει λίγο την τύχη του χωρίς εσένα για να δει πώς θα του πάει.
Και μετά έρχεται το πισωγύρισμα: "ξέρεις, δεν μπορώ χωρίς εσένα κι αφού εγώ δεν μπορώ θα ξαναείμαστε μαζί." Έτσι απλά. Χωρίς ένα συγγνώμη για την ταλαιπωρία και άσχετα αν εσένα σου κόπηκε η όρεξη και την τελευταία βδομάδα δεν έβαλες μπουκιά στο στόμα σου από τη στεναχώρια και το κλάμα. Τι κι αν έχασες τον ύπνο σου και άφησες όλον τον υπόλοιπο κόσμο να υπάρχει χωρίς εσένα, λες και η καθημερινότητα δεν σε αφορά; Έλα μωρέ! Κομμάτια να γίνει, αφού σε θέλει πίσω όλα καλά κι ωραία. Θα είναι σαν να μην έγινε τίποτα....
...Μέχρι την επόμενη φορά που η κασέτα θα ξαναπαίξει από την αρχή. Και πάλι να γίνεσαι κομμάτια, πάλι να χάνεις τον ύπνο σου για να δεις που έφταιξες και πόσο άδικη υπήρξες (ασχέτως αν δεν υπήρξες άδικη τελικά) πάλι να δέχεσαι κατηγορίες που προσπαθείς να ορθοποδήσεις και να βρεις τον εαυτό σου.
Ε όχι, αυτό παραείναι άδικο για σένα. Να είσαι σε μια σχέση που κάθε τρεις και λίγο θα πρέπει να πέφτεις στα πατώματα. Να είσαι σε μια σχέση που δεν μπορείς να είσαι 100% ο εαυτός σου γιατί υπάρχουν πράγματα που ενοχλούν τον άλλον και, τι να κάνεις, ας καταπιεστείς εσύ λίγο για να φαίνονται όλα οκ και να είναι όλοι ευχαριστημένοι.
Όμως δεν πάει έτσι. Αυτές οι σχέσεις δεν αντέχουν για πολύ, όσο κι αν το παλεύουν ή νομίζουν πως το παλεύουν. Από τη στιγμή που ένας από τους δυο χάνει το δικαίωμα στην ελεύθερη και αυθόρμητη έκφραση, τότε όλο το οικοδόμημα είναι στραβό, λοξό κι ανάποδο και de facto θα καταρρεύσει.
Και στην τελική, ας γίνουμε και λίγο εγωιστές. Γιατί να μειώνουμε τον εαυτό μας, τις πεποιθήσεις μας, τις ιδέες μας, τα θέλω μας για να είναι κάποιος άλλος ευχαριστημένος πιστεύοντας πως βρήκε αυτό που ήθελε; Και με εμάς τι γίνεται; Ποιος θα μας ευχαριστήσει εμάς όταν εμείς παραμελούμε τον εαυτό μας;
Εξάλλου, ο έρωτας, ο πραγματικός έρωτας δεν έχει καμία σχέση με όλα αυτά. Ο πραγματικός έρωτας σε συνεπαίρνει, δεν σε βάζει σε διλήμματα, δεν μειώνει την αξιοπρέπεια σου. Εκεί δεν υπάρχει εγωισμός. Κι όταν ακόμα ο ενθουσιασμός του πρώτου καιρού απομακρύνεται, αυτό που μένει είναι κάτι πιο βαθύ. Αυτό που μένει είναι ο σεβασμός,η εκτίμηση για την ψυχή και την προσωπικότητα του άλλου. Η αμοιβαία κατανόηση και υποστήριξη, το να μπαίνεις στη θέση του άλλου κάθε φορά που εκείνος νιώθει άσχημα ή κάθε φορά που εσύ σκοπεύεις να προκαλέσεις τα αρνητικά του συναισθήματα.
Ο έρωτας και η αγάπη, αυτά που σπάνια μπορεί να συναντήσει κανείς στο ίδιο πρόσωπο δεν έχουν απαιτήσεις και προτιμήσεις, παρά δέχονται τον άλλον όπως είναι. Κι αυτό που είναι σε συμπληρώνει, αλλιώς δεν σου κάνει. Η αγάπη είναι απόλυτη, δεν δέχεται εκπτώσεις, δεν χωράνε πισωγυρίσματα και ραγίσματα του γυαλιού.
Πριν κάνεις κάτι, σκέφτεσαι πρώτα πως θα το δουν οι άλλοι. Ναι είναι σίγουρα σκέψη που περνάει στον καθένα κάποια στιγμή στη ζωή του πριν πάρει κάποια απόφαση. Σκέφτεσαι πολλούς και πολλά. Πώς θα το δουν οι γονείς μου; Τι θα πουν οι φίλοι μου; O σύντροφός μου θα το εγκρίνει;
Και ποτέ ή σχεδόν ποτέ για να μην είμαστε και υπερβολικοί δε σκέφτεσαι εσένα. Δε σκέφτεσαι πως θα το εκλάβεις εσύ, πως θ...
Το μοναδικό γεγονός που ποτέ κανένας δε θα μπορέσει να αποφύγει, να ανατρέψει και εν πάση περιπτώσει στο οποίο ποτέ κανείς δε θα μπορέσει να παρέμβει, είναι ο θάνατος. Η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου είτε μιλάμε για οικογένεια είτε για φίλο, είτε για σύντροφο ζωής.
Δυστυχώς, όλοι κάποια στιγμή καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε αυτή την «κατάσταση»...
Όλοι εκείνοι οι άνθρωποι που κάποτε συνάντησες.. όλες εκείνες οι απαντήσεις που πήρες σε κάθε ερώτηση που τόλμησες να κάνεις σε όποιον άγνωστο έτυχε να βρεθεί στο πέρασμά σου, από ένα αεροδρόμιο, σε μια άγνωστη πόλη, σε ένα τρένο εκεί στο πουθενά, στο καφέ εκείνο το καλλιτεχνικό… όλα εκείνα τα ερωτήματα που έκανες και τις απαντήσεις που πήρες όταν τις χρειαζόσουν περισσότερο από τον αέρα που ανέπν...
“Ο τρόπος που συμπεριφέρονται οι άνθρωποι σε εκείνους οι οποίοι κατέχουν υψηλές θέσεις, δεν λέει τίποτα. Όμως ο τρόπος που συμπεριφέρονται στους σερβιτόρους, είναι σαν ένα μαγικό παράθυρο από το οποίο κοιτάζεις κατευθείαν μέσα στην ψυχή τους.” – Del Jones, USA Today
“Ο Κανόνας του Σερβιτόρου” υποδεικνύει πως ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τους σερβιτόρους και τις σερβιτόρες αποκαλύπτει π...
Η διαφορά του χαίρομαι να προσφέρω από του επιτρέπω να χρησιμοποιηθώ.
Εντάξει και τι άλλαξε;
Πρόσθεσες άλλον έναν στο δισάκι σου. Το φόρτωσες στην πλάτη και πορεύεσαι. Τουλάχιστον αντέχεις το βάρος. Τουλάχιστον δεν βλέπεις το φόρτωμα.
Το νιώθεις κάθε που κάνεις ένα βήμα παραπέρα. Στην αρχή δυσκολεύεσαι, μετά συνηθίζεις. Έτσι λες στον εαυτό σου κάθε φορά που λυγίζεις....
Ο έρωτας χτυπάει την πόρτα ξαφνικά. Αν τον δεχτείς και του ανοίξεις, φέρσου κι ανάλογα. Το καλοκαίρι δρόσιζε, τον χειμώνα ζέσταινε. Αν την ανοίξεις ενώ δε νιώθεις έτοιμος, αλίμονο σ’ όποιον σ’ ερωτευτεί. Καλοκαίρι θα θυμάσαι και χειμώνα θα ξεχνάς. O έρωτας δεν είναι σπάνιος. Σπάνιος είναι ο αμοιβαίος έρωτας και ο έρωτας που διαρκεί.
Στον αληθινό και αμοιβαίο...
Είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε ότι το παιδί, κατά τα πρώτα στάδια ανάπτυξης του, (Νηπιαγωγείο, Δημοτικό) μαθαίνει τον κόσμο γύρω του με ολόκληρο το σώμα και όχι μόνο με το κεφάλι.
Δεν αντιμετωπίζει τον κόσμο δυαδικά, με σκεπτόμενη, καταγράφουσα και επεξεργάζουσα διάνοια...
Ο Φίλιπ Ζιμπάρντο (Philip George Zimbardo) (1933- ) είναι ψυχολόγος και ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου του Stanford. O Ζιμπάρντο, το 1971, δημιούργησε ένα ψυχολογικό πείραμα, που τάραξε για ακόμη μια φορά τα νερά στον κλάδο της ψυχολογίας. Το Πείραμα φυλάκισης λοιπόν ήταν ένα πείραμα πάνω στις ψυχολογικές επιπτώσεις που επιφέρει η μετατροπή ενός ατόμου...
Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
σήμερα πήγα μια βόλτα στο κέντρο, ευλογημένες ημέρες σκέφτηκα, κόσμος θα υπάρχει πάνω και κάτω στους δρόμους, χαμογελαστοί άνθρωποι θα διασταυρώνονται και θα ανταλλάσσουν χαμόγελα ο ένας με τον άλλον και όχι καντήλια και κατάρες. Ημέρες γεννήσεως του Κυρίου είναι άλλωστε, όλοι οι κακοί μασκαρεύονται καλοί, όλοι οι καλοί δεν κατεβαίνουν στο κέντρο.
Κόσμος και κοσμάκης ...
Στην Ολλανδία υπάρχει ηλιακός ποδηλατόδρομος, φωτοβολταϊκά ηχοπετάσματα σε αυτοκινητόδρομους, “έξυπνοι” αυτοκινητόδρομοι με άσφαλτο που φωσφορίζει και ενημερώνει τους οδηγούς για τις συνθήκες που επικρατούν, αλλά και ειδικές, “ουράνιες” κυκλικές διασταυρώσεις για τους ποδηλάτες.
Το γεγονός λοιπόν ότι η βορειοευρωπαϊκή χώρα θα γίνει η πρώτη στον κόσμο που ...
Το PCAI είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός, που στοχεύει στην περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση μέσα από ένα πρωτότυπο καλλιτεχνικό πρόγραμμα εμπνευσμένο από την διαχείριση των αποβλήτων και την προστασία του περιβάλλοντος. Ο Σκοπός του PCAI συνίσταται κυρίως στην ανάληψη δράσεων για την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού για το περιβάλλον και τη βιώσ...
Από τα ποτάμια υδάτινα συστήματα χαρακτηριστική είναι η ρύπανση του Έβρου, του Νέστου και του Αξιού που δεν είναι μόνο εγχώρια καθώς οι ποταμοί αυτοί διασχίζουν και άλλες χώρες και αποτελούν φορείς ρυπαντικού φορτίου από δραστηριότητες που δεν ελέγχονται από το ελληνικό κράτος.
Ο Έβρος διασχίζει τρεις χώρες και έχει χαρακτηριστεί το ποτάμι...
Η Ιαπωνική είναι μια πανέμορφη κουλτούρα με φιλήσυχους ανθρώπους. Ένα αρχιπέλαγος αποτελούμενο από τέσσερα κύρια νησιά και παραπάνω από 6000 μικρότερα, η Ιαπωνία είναι πατρίδα μιας ευρείας γκάμας γεωγραφικής, πολιτιστικής και ιστορικής ποικιλίας....
Με σαφείς επιρροές από το βιβλίο του Paul Watzlawick «Φτιάξε τη δυστυχία σου μόνος σου» και το άρθρο της Cloe Mandanes στο πρόσφατο τεύχος του περιοδικού Networker αποφάσισα να γράψω το δεκάλογο του αρνητικού ανθρώπου όπως το αντιμετώπισα μέσα από την επαγγελματική μου εμπειρία....
Αναζητούμε κι επιδιώκουμε την γνώση. Κι αυτή είναι αστείρευτη, όπως και οι πηγές της. Όμως από πού ξεκινάει; Τέλος δεν έχει, αλλά πρέπει να έχει μια αρχή, μια αφετηρία. Υπήρχε πριν από εμάς, θα υπάρχει μετά από εμάς και είναι ανεξάρτητη από εμάς. Δημιουργείται από τον άνθρωπο, απευθύνεται στον άνθρωπο κι όμως τον ξεπερνάει. Το ερώτημα έγκειται στο αν είναι εφικτό να γνωρίσουμε πραγματικά και να...
Ο Εμπενέζερ Σκρουτζ, ο ήρωας της ιστορίας μας, πιστεύει ότι τα Χριστούγεννα δεν είναι παρά μια απάτη. Είναι ένας γερο-τσιγκούνης τοκογλύφος, που απομυζά τους φτωχούς και νοιάζεται μόνο για το χρήμα. ...
Κάποτε στις ρομαντικές περιόδους της ελληνικής και ξένης δισκογραφίας τα τραγούδια και οι δίσκοι «δοκιμάζονταν», δηλαδή κυκλοφορούσαν αφού είχαν πρώτα παρουσιαστεί σε συναυλίες μπροστά στο αληθινό τους ακροατήριο....
Τοποθετείστε σε ένα ταψάκι ένα φύλλο λαδόκολλας και αλείψτε το με βούτυρο.
Λιώνετε τη σοκολάτα με το ζαχαρούχο γάλα σε μπεν μαρι και ανακατέψτε στο τέλος και τα καρύδια.
Τοποθετείστε το μείγμα στο ταψί. Αφήστε το μείγμα να κρυώσει και το βάλτε το στο ψυγείο για τουλάχιστον 2 ώρες.
Βγάλτε από το ψυγείο το γλυκό, τραβήξτε μακριά το χαρτί και κόψτε ...
Τα τελευταία χρόνια το λευκό θεωρούνταν ξεπερασμένο και την θέση του είχε πάρει το μίνιμαλ ύφος. Όμως το αγαπημένο, δροσερό, παραδοσιακό και ρομαντικό άσπρο γύρισε πάλι στην ζωή μας.
Μην έχετε την εντύπωση ότι το λευκό είναι ένα. Έχει πολλές αποχρώσεις όπως της άμμου, της σαμπάνιας, του πάγου και φυσικά το καθαρό λευκό. Στο σαλόνι οι μίξεις όλων των...
Η κουζίνα είναι μαζί με το μπάνιο, τα δύο μέρη του σπιτιού που καθαρίζουμε επισταμένως αρκετές φορές την ημέρα. Ειδικά στην κουζίνα, το κλασικό βετέξ που υπάρχει κοντά σε σχεδόν κάθε νιπτήρα, το χρησιμοποιούμε για να καθαρίσουμε όλες τις επιφάνειες και όχι μόνο.
Αλλά το απλό νερό με το οποίο το “ξεπλένουμε” συνήθως το βετέξ, δεν είναι αρκετό για να βεβαιωθο...
