Γιατί οι Έλληνες χάνουν τη ζωή τους στην άσφαλτο

Γράφτηκε από Λάμπρος Κακογεώργος - Εκπαιδευτικός05-03-2017

Το φετινό τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας , μόνο εορταστικό και χαρούμενο δεν μπορεί και δεν πρέπει να χαρακτηριστεί. Ο λόγος δεν είναι άλλος από τα τροχαία δυστυχήματα τα οποία οδήγησαν, με τραγικό, φριχτό, θα έλεγα τρόπο, στην απώλεια συνανθρώπων μας, νέων μάλιστα σε ηλικία, ακόμη και παιδιών. Ειδικότερα, το ένα από αυτά, πήρε για πολλούς λόγους, διαστάσεις όχι απλώς ανθρώπινης τραγωδίας αλλά και κοινωνικές και πολιτικές προεκτάσεις.

Για να φτάσουν βέβαια κάποιοι να πολιτικολογήσουν ακόμη και στο Κοινοβούλιο και να ΄΄αριστερίσουν’’-με λάθος τρόπο βέβαια και για λάθος λόγο- υπήρξαν συγκυρίες που τους το επέτρεψαν. Ένα ακριβό, γρήγορο αμάξι, ένας γόνος πλούσιας οικογένειας επιχειρηματιών που με λάθος τρόπο κινούνταν στην εθνική οδό, με τρόπο που αποδείχθηκε εγκληματικός αφού οδήγησε στην αφαίρεση ζωών, συμπεριλαμβανομένης και της δικής του, από την άλλη, μια απλή, λαική οικογένεια που υπήρξε το θύμα μιας αναμφισβήτητα αλλοπρόσαλλης οδηγικής συμπεριφοράς, λαθών και παραλείψεων για τα οποία οι αρμόδιοι θα αποφανθούν.

Έκτοτε, πολλά έχουν γραφεί, έχουν ειπωθεί και τα περισσότερα εκτός τόπου και χρόνου, εκτός κλίματος και δείγμα έλλειψης παιδείας, ωριμότητας και σοβαρότητας που σε μεγάλο βαθμό δικαιολογούν την απώλεια τόσων ζωών στην άσφαλτο. Ταξικές προσεγγίσεις, κατάρες κατά του κεφαλαίου που δολοφονεί τα λαικά στρώματα, ανάθεμα σε κάθε γόνο εύπορης οικογένειας και σε όποιον συμβαίνει να οδηγεί αυτοκίνητο πάνω από το μέσο όρο των αυτοκινήτων που κυκλοφορούν στους ελληνικούς δρόμους. Μέχρι και ερωτήματα από μαθητές, γνωστούς και φίλους δέχτηκα για το αν θα ψωνίσω ποτέ κάτι ξανά από τα καταστήματα της αλυσίδας που ανήκει σ΄ ‘έναν από τους υπευθύνους αλλά και θύματα της τραγωδίας ταυτόχρονα.[Είναι σαν το ερώτημα που μου κάνουν πολλοί γιατί μαθαίνει η κόρη μου γερμανικά την ώρα που ο Σόιμπλε μας δολοφονεί].

Εάν πράγματι θέλουμε να σταματήσουμε να βιώνουμε ως κοινωνία ανείπωτες τραγωδίες σαν αυτή στην οποία αναφερόμαστε, καλό είναι να ξεκινήσουμε από αλλού. Ας ξεκινήσουμε από την εισαγωγή και ουσιαστική κυκλοφοριακή αγωγή που θα αποτελέσει μέρος του ωρολογίου προγράμματος στην εκπαίδευσή μας. Ας ξεκινήσουμε από την αυστηριοποίηση των εξετάσεων για απόκτηση διπλώματος και για τη συχνή κυρίως επανεξέτασή τους. [καλό θα ήταν να μην αποτελεί κριτήριο απόκτησης διπλώματος η ποιότητα του λαδιού και νομίζω ότι όλοι καταλαβαίνουμε]. Ας ξεκινήσουμε από την αλλαγή των ορίων απόκτησης διπλώματος αλλά και διατήρησης αυτού. Αρκετούς παππούδες και γιαγιάδες ΄΄καμικάζι’’ οδηγούς έχουμε στους ελληνικούς δρόμους, ας μην μετατρέψουμε σε θύματα γενοκτονίας και τους 16αρηδες και 17αρηδες στους οποίους κάποιοι ΄΄προοδευτικοί’’ σκέφτονται να παραχωρήσουν δίπλωμα και δικαίωμα ψήφου ώστε να χειραγωγήσουν τις πολιτικές τους αποφάσεις. Ας ξεκινήσουμε από την πραγματική, ουσιαστική αστυνόμευση των δρόμων και την αυστηριοποίηση των ποινών, όχι βέβαια με ταξικά κριτήρια[όλοι αυτοί που οδηγούμε, όπως οδηγούμε εκεί έξω, δεν ανήκουμε στην εγχώρια οικονομική νομεκλατούρα]. Ας ξεκινήσουμε από τη βελτίωση του οδικού δικτύου ώστε να μην είναι ρίσκο να κινηθείς στην εθνική Αθηνών-Πατρών για παράδειγμα. Ας ξεκινήσουμε όμως και από το να μην επιβραβεύουμε το παιδί μας γιατί πέρασε στο Πανεπιστήμιο με αυτοκίνητο[υπάρχουν και συγκοινωνίες, ταξί] ή, ας δώσουμε ως γονείς και οδηγοί πρώτα το καλό παράδειγμα εμείς, χωρίς να θεωρούμε τον εαυτό μας Σουμάχερ, χωρίς να βρίζουμε όλους τους άλλους που οδηγούν, με το να σεβόμαστε τους πεζούς, τη μητέρα που έβγαλε βόλτα το μωρό με το καρότσι και τόσα άλλα.

Θα τελειώσω το κείμενό μου με μια σειρά σκέψεων και προβληματισμών που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας. Η Ελλάδα σε 50 χρόνια έχει θρηνήσει 120.000 νεκρούς στην άσφαλτο[ποιος ξέρει πόσους τραυματίες], Απώλειες που μόνο σε πόλεμο δικαιολογούνται. Σε πολλές περιπτώσεις, στη συντριπτική πλειοψηφία τους οι άνθρωποι αυτοί ήταν απλοί, καθημερινοί άνθρωποι που οδηγούσαν και αυτοί συμβατικά αυτοκίνητα και όχι ΄΄σούπερ-καρς’’. Την ίδια μέρα με το τραγικό δυστύχημα στη Θήβα, σε έναν άλλο ελληνικό δρόμο, μια μητέρα έχανε τη ζωή της στο φλεγόμενο αυτοκίνητο μετά από δυστύχημα που νταλίκα προκάλεσε. Εκεί τα σχόλια που έγιναν δεν ανέδειξαν καμία ταξική και κοινωνική προέκταση[ευτυχώς]. Τα καλόπαιδα που συχνά-πυκνά συγκεντρώνονται στη Βάρκιζα και αλλού για αυτοσχέδιους αγώνες και κόντρες θέτοντας σε κίνδυνο τις ζωές τους και τις ζωές των άλλων έχουν άραγε συγκεκριμένη κοινωνική και ταξική συνείδηση ή είναι απλώς τα παιδιά της διπλανής πόρτας. Και κάτι τελευταίο. Λίγο πριν γράψω το άρθρο διάβασα ότι στην Αλεξάνδρεια της Ημαθίας, 18χρονος χωρίς δίπλωμα, παρέσυρε και σκότωσε 14χρονη. Ελπίζω και αυτή η τραγωδία να αναδείξει τα αληθινά αίτια του προβλήματος και να μη θεωρηθεί συνωμοσία του κεφαλαίου κατά των λαϊκών στρωμάτων.

---

Γράφτηκε από Λάμπρος Κακογεώργος - Εκπαιδευτικός