Μια απόπειρα αποτίμησης των ερευνών για την διαταρακτικότητα των τεχνητών η/μ πεδίων

Ποταμίτου Διονυσία03-04-2015

Ένα μέγιστο ζήτημα στην αντιμετώπιση του κινδύνου που προκύπτει από την ηλεκτρομαγνητική ρύπανση είναι η γενική αξιολόγηση των ερευνών που έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι τώρα και η δυνατότητα συστηματοποίησης, συντονισμού και επικύρωσης των ερευνητικών προσπαθειών στο μέλλον ώστε να καταφέρουν τα συμπεράσματα που προκύπτουν από αυτές να σπάσουν το φράγμα αποσιώπησης που επιβάλουν τα συμφέροντα των εταιρειών που κρύβονται πίσω από τα νομιμοποιημένα τεχνολογικά πρότυπα, τα συνδεδεμένα με τις χιλιάδες εφαρμογές των η/μ τεχνητών ακτινοβολιών–πεδίων.

Εκατοντάδες έρευνες σχετικά με τις επιπτώσεις των η/μ τεχνητών πεδίων στην υγεία μας έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι τώρα (αρχής γενομένης από την δεκαετία του ’90, όταν στην καθημερινότητα μας είχε μπει για τα καλά η κινητή τηλεφωνία). Οι έρευνες αυτές ωστόσο αποτελούσαν και συνεχίζουν να αποτελούν αδύναμες φωνές βοώντος μέσα στην έρημο του επελαύνοντος ηλεκτρονικού και ψηφιακού πολιτισμού μας, που έχει αγορευτεί από τις εταιρείες που τον προμοτάρουν καταναλωτικά και αποπροσανατολιστικά σε επιστέγασμα του συνολικού τεχνολογικού μας πολιτισμού και σε κορωνίδα του.

Γι’ αυτές τις έρευνες μπορούμε να διακρίνουμε κάποια βασικά χαρακτηριστικά στα οποία θεμελιώνεται η αδυναμία τους να προκαλέσουν σοβαρούς τριγμούς στην επελαύνουσα ηλεκτρονική και ψηφιακή τεχνολογία.

Δεν είναι τυχαίο που τα όρια επικινδυνότητας όσον αφορά στην πυκνότητα ισχύος της η/μ ακτινοβολίας παραμένουν αναλλοίωτα από το 1998 παρά την εντατικοποίηση των τεχνητών περιβάλλοντων και παρά τις συστάσεις διεθνών φορέων, τα ψηφίσματα, τις ανακοινώσεις και τις επισημάνσεις κινδύνου που έχουν γίνει από τότε με βάση πάντα τα πορίσματα των τρεχουσών ερευνών.


Τα γενικά λοιπόν χαρακτηριστικά των ερευνών αυτών είναι:

- Καταρχήν πρόκειται για επιδημιολογικές στατιστικές έρευνες στην μεγάλη πλειοψηφία τους, άρα από την φύση τους έχουν μέσα τους το στοιχείο της αβεβαιότητας δηλαδη εκφράζουν πιθανές σχέσεις παθολογικών καταστάσεων με την η/μ ακτινοβολία και διατυπώνουν πορίσματα που απέχουν πολύ από το να είναι βεβαιότητες.

-Έχουν ως επιδημιολογικές έρευνες μέσα τους έντονο το στοιχείο της αναξιοπιστίας και της μη εγκυρότητας επειδή:

* στηρίζονται σε μεθοδολογίες που επιστημονικά μπορεί να μην είναι έγκυρες και να αλλοιώνουν τις πληροφορίες που μπορούν να εξαχθούν από τα δεδομένα


* μελετάνε την επιδράσεις μη μεμονωμένων διαταρακτικών παραγόντων και σε πολύ στενά περιθώρια χρόνου χωρίς να μπορούν να συνυπολογίσουν την συνδυαστική δράση όλων των δυνατών διαταρακτικών παραγόντων ή να μπορούν απομονώσουν κάποιους διαρακτικούς παράγοντες ως προς τα αποτελέσματα τους
(πχ για κάποιους καρκίνους μπορεί να ευθύνονται ένα σωρό άλλοι παράγοντες που κάνουν δυσχερή την σύνδεση του καρκίνου με την έκθεση από η/μ τεχνητές ακτινοβολίες και πεδία)

* δεν υπολογίζουν την συνολική έκθεση από ηλεκτρομαγνητικές πηγές, θεωρώντας κάθε φορά ότι μόνο μια πηγή έκθεσης υπάρχει. (θεώρηση που καθιστά τα πορίσματα εντελώς αναξιόπιστα)

* στηρίζονται άλλοτε σε ερωτηματολόγια, όπου οι απαντήσεις που δίνονται μπορεί και να μην είναι οι σωστές αυτές δηλαδή που ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, άλλοτε πάλι στηρίζονται σε κλινικά δεδομένα που και αυτά μπορεί να μην συλλέχτηκαν σωστά ή να μη έγινε σωστά η επεξεργασία τους

* τις περισσότερες φορές δεν είναι ανεξάρτητες έρευνες αλλά ως χρηματοδοτούμενες από τις ίδιες τις εταιρείες δέχονται ισχυρές πιέσεις αλλοίωσης ή παράβλεψης των δεδομένων ή κακής επεξεργασία τους ώστε να μην θίγονται τα συμφέροντα των εταιρειών και τα ισχύοντα πρότυπα τεχνολογίας.


*Τέλος, οι έρευνες στην μεγάλη πλειοψηφία τους αναφέρονται στα θερμικά αποτελέσματα από την έκθεση στα τεχνητά η/μ πεδία όταν η ισχύς είναι πολύ μεγάλη. Μόνο τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει απόπειρες να ερευνηθούν τα μη θερμικά αποτελέσματα αλλά και πάλι οι διεθνείς οργανισμοί οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για τον καθορισμό των παραμέτρων επικινδυνότητας και των ορίων μπροστά στα πορίσματα των ερευνών αυτών μοιάζουν να κωφεύουν.