Παρατηρήσεις ενός απλού ανθρώπου γύρω από μια τραγωδία
Οι φλόγες ακόμη σιγοκαίνε. Τα αποκαίδια καπνίζουν. Άνθρωποι -πόσοι ακριβώς κανείς δεν ξέρει- αγνοούνται. Σωροί κείτονται στις παγερές, σκοτεινές αίθουσες των νεκροτομείων. Συγγενείς, φίλοι, αναζητούν τους οικείους τους και άλλοι ήδη τους θρηνούν. Σπίτια έχουν μετατραπεί σε χαλάσματα, κόποι μιας ζωής έχουν γίνει στάχτες και ζωές έχουν συνθλιβεί. Τοπία έχουν καταστραφεί, οικισμοί έχουν εξαφανισθεί μα πάνω από όλα, το ηθικό, η ψυχολογία ενός ολόκληρου λαού έχει ισοπεδωθεί.
Πριν καν αυτή η ανείπωτη τραγωδία ολοκληρωθεί, έχει ήδη ξεκινήσει το αναμενόμενο μα τόσο ανιαρό, κουραστικό και ανούσιο -εκ του αποτελέσματος- πια παιχνίδι απόδοσης των ευθυνών. Κυβέρνηση, κόμματα, αντιπολίτευση, τοπικοί άρχοντες, πολίτες, κρατικοί φορείς, δυνάμεις πρόληψης και αντιμετώπισης καταστροφών, δημοσιογράφοι και ΜΜΕ, σχετικοί και άσχετοι, υπεύθυνοι και ανεύθυνοι, έχουν εμπλακεί σ΄ ένα ατελείωτο "γαιτανάκι" απόδοσης ευθυνών και αλληλοκατηγοριών.
Πράγματι φταίνε πολλοί και πολλά. Το αποτέλεσμα της τραγωδίας που πλήττει την Αττική και την Ελλάδα όπως και το αποτέλεσμα κάθε μικρότερης ή μεγαλύτερης τραγωδίας έχει ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς, έχει αίτια και αφορμές και είναι αποτέλεσμα στιγμιαίων συγκυριών που όμως φέρνουν στο φως χρόνια προβλήματα και ανεπάρκειες δεκαετιών.
Προσωπικά δεν έχω σκοπό να αναφερθώ στο "τις πταίει". Αυτό γιατί αφενός υπάρχουν καταλληλότεροι εμού να το πράξουν και αφετέρου διότι δεν θα προσθέσω κάτι ουσιαστικό στην ακατάσχετη φλυαρία των ημερών και μόνο θα σας κουράσω. Θα επιχειρήσω απλά και μόνο να καταθέσω τις σκέψεις ενός καθημερινού ανθρώπου και κοινού νου γύρω από το θέμα και ενός ανθρώπου που από συμπτώσεις και μόνο δεν πήγε εκείνη την ημέρα για μπάνιο με την οικογένειά του στη συγκεκριμένη περιοχή όπως πολλές άλλες φορές είχε κάνει.
Καλό είναι στις επερχόμενες τοπικές -τουλάχιστον- εκλογές να μην εκλέξουμε τοπικούς άρχοντες με όρους λάιφ-σταιλ διότι αρκετά πια με τους απανταχού βλαχοδήμαρχους [αναφέρομαι σε συμεριφορές και όχι σε καταγωγή] που αποκτούν ισχύ μέσα από γιορτές, πανηγύρια και από προβολή από μεσημεριανές τηλεοπτικές παρωδίες.
Τα ΜΜΕ καλό είναι, για λόγους σεβασμού στα θύματα και μόνο, να σταματήσουν να δείχνουν τις ίδιες και τις ίδιες τραγικές εικόνες ή να καλούν για περισπούδαστες προσεγγίσεις και αναλύσεις στρατηγούς, υπουργούς και άλλους μαιντανούς που και στη δική τους θητεία δεν είδαμε καλύτερα αποτελέσματα.
Καλό είναι οι υποτιθέμενοι stars -ο θεός να τους κάνει- της εγχώριας σόου μπιζ και αναφέρομαι σε ημιμαθείς παρουσιάστριες, μοντέλες και τηλεπερσόνες, παίκτες ριάλιτι που την υπάρξή τους αγνοούσε μέχρι και η μάνα τους και όλους εκείνους που έχουν αυτοπροσδιοριστεί και αυτοαναγορευθεί με τη σύμφωνη γνώμη ενός κοπαδιού από άβουλα ζωντανά, σε διαμορφωτές κοινής γνώμης και επιβολής άποψης και τάσης να σταματήσουν έστω και για λίγο να επιδεικνύουν στήθος, μπούτι, οπίσθια, κοιλιακούς ή οτιδήποτε άλλο διαθέτουν και ας προσπαθήσουν να επιδείξουν κάτι που δεν έχουν, σεβασμό και σοβαρότητα.
Στους κυβερνώντες που κάποτε χλεύαζαν -δικαιολογημένα σε μεγάλο βαθμό- το αφήγημα του "στρατηγού ανέμου" και τις θεωρίες συνωμοσίας να μην πράττουν τώρα το ίδιο τονίζοντας με έπαρση αλλά και αμετροέπεια ότι τα έκαναν όλα τέλεια διότι αποδεικνύονται χειρότεροι του παλαιού που υποτίθεται ότι ήρθαν να αλλάξουν και πιο καμένοι από τα ερείπια στο Μάτι. Επίσης, δηλώσεις εκ των υστέρων ότι και σπίτια θα γκρεμιστούν αν χρειαστεί, καλό είναι να είχαν γίνει πράξη πριν την τραγωδία.
Θα ήθελα επίσης να μας εξηγήσουν οι ΜΚΟ, οι περίφημες αυτές μη κυβερνητικές οργανώσεις που τόσο κόπτονται για την προσφορά τους σε θέματα αλληλεγγύης και ανθρωπισμού, γιατί εδώ έλαμψαν δια της απουσίας τους. Μάλλον δεν είχαν περιθώρια "μάσας" όπως στην περίπτωση των προσφύγων εκτός και αν διέπονται από επιλεκτικό ανθρωπισμό.
Η Εκκλησία πάλι, αν θέλει πραγματικά να πράξει το χρέος της και να δικαιολογήσει τον τίτλο "Εκκλησία της αγάπης" ας θέσει στο περιθώριο ταλιμπάν μητροπολίτες και αγράμματους και ασεβείς εκπροσώπους της και ας αναδείξει τα μέλη της που κάτι έχουν να πουν και να προσφέρουν. Δεν είναι απαραίτητο κάποιοι να φέρουν ισόβια κάποια αξιώματα είτε το αξίζουν είτε όχι.
Τελειώνοντας, ένα μεγάλο συγνώμη σε όσους χάθηκαν διότι λιγότερο ή περισσότερο, άμεσα ή έμμεσα, η απώλειά τους είναι προιόν δικών μας λαθών, παραλείψεων και αδυναμιών. Επίσης ένα μεγάλο μπράβο και ένα μεγάλο ευχαριστώ στον ανώνυμο εθελοντή, αστυνομικό, στρατιώτη, πυροσβέστη, λιμενικό, γείτονα, άνθρωπο που έκανε αυτό που μπορούσε. Οι υπόλοιποι ας βγάλουμε το ΣΚΑΣΜΟ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ.
