Ακμή

18-06-2015

Η ακμή είναι ίσως η πιο συχνή νόσος της εφηβικής ηλικίας αν και μερικές φορές εμφανίζεται και κατά την ενήλικo ζωή, και χαρακτηρίζεται από φλεγμονή των σμηγματογόνων αδένων. Η κοινή ακμή, η οποία είναι αυτή που απασχολεί τον περισσότερο κόσμο, έχει το μοναδικό χαρακτηριστικό των φαγεσώρων, ανοιχτών (μαύρα στίγματα) και κλειστών (μικρά λευκωπά επάρματα) που γεμίζουν τον τριχοσμηγματογόνο θύλακο και είναι η πιο ήπια εκδήλωσή της.

Τοπικά φάρμακα Πρόκειται για ουσίες όπως το υπεροξείδιο του βενζολίου, το αζελαικό οξύ, που εφαρμόζονται τοπικά στο δέρμα, σε μορφή κρέμας ή τζελ, για να αντιμετωπίσουν τους φαγέσωρες και τη φλεγμονή. Μπορεί να έχουμε ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως ξηρότητα, ερυθρότητα, απολέπιση του δέρματος, αποχρωματισμό σε υφάσματα. Με τη καθοδήγηση όμως του γιατρού και το συνδυασμό με ενυδατική κρέμα, οι ενοχλήσεις μετριάζονται. Επίσης τα ρετινοειδή (ανταπαλένη) χρησιμοποιούνται στην τοπική αγωγή της κοινής ακμής. Όλα τα παραπάνω περιορίζουν τον πληθυσμό του p.acnes, έχουν κερατολυτικές δράσεις και μειώνουν τη φλργμονή. Επίσης μπορούν να συνδυαστούν και με τοπικά αντιβιοτικά τα οποία μειώνουν τον πληθυσμό του P.acnes

Θεραπεία από το στόμα Σε περιπτώσεις μέτριας ή βαριάς ακμής συνήθως επιλέγεται η θεραπεία από το στόμα, η οποία χορηγείται μεμονωμένα ή σε συνδυασμό με τοπικά φάρμακα. Αυτή μπορεί να περιλαμβάνει:

Αντιβιοτικά. Π.χ., τετρακυκλίνες όπως μινοκυκλίνη και δοξυκυκλίνη και μακρολίδια όπως ερυθρομυκίνη, κλαριθρομυκίνη και αζιθρομυκίνη. Χορηγούνται με στόχο να καταπολεμηθούν τα βακτηρίδια που προκαλούν τη φλεγμονή.
Ορμονικά σκευάσματα (π.χ. οιστρογόνα και αντιανδρογόνα)-προκειμένου να ρυθμίσουν τις ορμόνες που οδηγούν σε αυξημένη σμηγματόρροια. Σε σοβαρές περιπτώσεις ακμής ή όταν ο ασθενής δεν ανταποκρίνεται στις άλλες θεραπείες μπορεί να χορηγηθεί ένα εξαιρετικά αποτελεσματικό φάρμακο, η ισοτρετινοίνη.

Η ισοτρετινοίνη αντιμετωπίζει σχεδόν όλους τους μηχανισμούς που προκαλούν ακμή και σε μεγάλο ποσοστό μπορεί να προσφέρει μόνιμη ίαση. Μειώνει την παραγωγή σμήγματος και κερατίνης, ενώ παράλληλα καταπολεμά τα βακτηρίδια που συνδέονται με την ακμή. Ωστόσο, επειδή πρόκειται για ισχυρό φάρμακο, επιλέγεται μόνο από δερματολόγους και σε σοβαρές περιπτώσεις. Το 30% αυτών που λαμβάνουν το φάρμακο υποτροπιάζει και σ αυτούς το φάρμακο μπορεί να επαναχορηγηθεί την επόμενη χρονιά ή και αργότερα αλλά και σπανίως σε τρίτο κύκλο. Απαραίτητη προυπόθεση είναι η χορήγηση της κατάλληλης αθροιστικής δοσολογίας του φαρμάκου που εξαρτάται από το βάρος του ασθενούς και είναι περίπου 120mg/kgr B.Σ. και για επαρκές χρονικό διάστημα Το φάρμακο μπορεί να ανεβάσει παροδικά τα λιπίδια και να επηρεάσει την ηπατική λειτουργία, μεταβολές που είναι αναστρέψιμες με την ελάττωση της δόσης ή τη διακοπή του φαρμάκου, γι αυτό και απαιτείται εργαστηριακός έλεγχος πριν και κατά διάρκεια της χορήγησής του. Μπορεί επίσης να προκαλέσει παροδική επιδείνωση της ακμής στην αρχή της θεραπείας. Οι περισσότεροι ασθενείς παρουσιάζουν ξηρότητα δέρματος και βλεννογόνων (χειλέων) κατά τη διάρκεια της θεραπείας, που αντιμετωπίζεται εύκολα με ενυδατικούς παράγοντες και συνήθως αναστρέψιμη ελλάτωση των μαλλιών, ιδίως αν έχουν προδιάθεση για ανδρογεννετική αλωπεκία Σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα πρέπει να αποφεύγεται η έκθεση στον ήλιο και επιβάλλεται η χρήση αντιηλιακού.Η γυναίκα δεν πρέπει να βρίσκεται σε κατάσταση εγκυμοσύνης αλλά και να μην καταστεί έγκυος ακόμα και για 3 μήνες μετά τη λήψη της τελευταίας κάψουλας, λόγω τερατογέννεσης.

Τα τελευταία χρόνια προτείνονται από τους δερματολόγους τρόποι αντιμετώπισης της ενεργού ακμής με τη χρήση lasers, όπως το Er:Glass στα 1550nm ή με φωτοδυναμική θεραπεία, που μειώνουν τον πληθυσμό του p.acnes και προκαλούν σμίκρυνση των σμηγματογόνων αδένων. Το πλεονέκτημά τους είναι οτι δεν χρειάζεται η λήψη σκευασμάτων από το στόμα με τις όποιες ανεπιθύμητες ενέργειες, ενώ μειονέκτημά τους είναι το σχετικά αυξημένο κόστος τους.

Πηγή: www.iatropedia.gr