Το φαινόμενο της οξέωσης - τοξίνωσης του οργανισμού μας

Ποταμίτου Διονυσία23-02-2015

Η αποτοξίνωση είναι ένας όρος από τους πλέον γνωστούς, κυρίως συνδεδεμένος με την αποκατάσταση ατόμων εξαρτημένων από το αλκοόλ και τα ναρκωτικά. Ωστόσο η αποτοξίνωση είναι κάτι που αφορά όλους μας. Αποτελεί σημείο εκκίνησης μιας δραστικής παρέμβασης πάνω στην υγεία μας που απαιτεί αλλαγή κάποιων δεδομένων που συνιστούν «εθισμούς», αν ληφθεί υπόψιν ότι διαβιώνουμε και συνηθίζουμε σε περιβάλλοντα και συνθήκες όπου δεχόμαστε επιθέσεις σε καθημερινή βάση από πλήθος τοξικών «εισβολέων» (μέσω της διατροφής, του αέρα, των ακτινοβολιών).

Υπάρχει μια αρκετά μεγάλη αρθρογραφία και βιβλιογραφία που αναφέρεται σε παρεμβάσεις αποτοξίνωσης δηλαδή στην ανάσχεση της τοξικής δράσης κάποιων ουσιών. Στην αποτοξίνωση εστιάζουν διατροφολόγοι και σύμβουλοι υγείας καθώς η τοξίνωση ή οξέωση αποτελεί εγνωσμένη βιοχημική διεργασία που συνδέεται με χρόνιες διαταρακτικές επιδράσεις πάνω στις ζωτικές μας λειτουργίες.

Αλλά ας δούμε τι ακριβώς είναι η οξέωση – τοξίνωση

Οξέωση είναι η κατάσταση του οργανισμού που χαρακτηρίζεται από υψηλή συγκέντρωση ιόντων υδρογόνου στο αίμα άρα χαμηλό pH. Γενικά το pH ενός ουδέτερου διαλύματος, είναι 7, πάνω από 7 το διάλυμα λέγεται αλκαλικό – βασικό ενώ κάτω από 7 όξινο. Γενικά το pH είναι ο δείκτης οξύτητας των διαλυμάτων και κυμαίνεται από 0 έως 14.

Ο ανθρώπινος οργανισμός είναι φυσιολογικά ελαφρά αλκαλικός έχει δηλαδή pH περίπου 7.4. Το εκπληκτικό είναι ότι από αυτή την τιμή δεν μπορεί να αποκλίνει πολύ δηλαδή πάνω από μερικά δέκατα καθώς η ανισορροπία που επέρχεται τότε μπορεί να καταστεί θανατηφόρα (πχ σε καταστάσεις οξείας δηλητηρίασης είναι η διαταραχή του pH πάνω από μια μονάδα που καθίσταται άμεσα θανατηφόρος).

Όταν μιλάμε λοιπόν για οξέωση - τοξίνωση ενός οργανισμού λόγω τροφικών συνηθειών ή εξαιτίας περιβαλλοντικών συνθηκών, μιλάμε για άμεσα βιώσιμες καταστάσεις που μόνο μακροπρόθεσμα και έμμεσα προκαλούν ανεπανόρθωτες ζημιές. Σε αυτές τις καταστάσεις οξέωσης του ανθρώπινου οργανισμού μιλάμε για τιμή αυτού του δείκτη λίγα δέκατα κάτω από 7,4 δηλαδή 7,3 ή 7,2 αλλά ποτέ δεν πέφτει κάτω από 7 καθώς αυτές οι καταστάσεις είναι καταστάσεις οξείας δηλητηρίασης άμεσα θανατηφόρες.

Η ρύθμιση αυτού του τόσο ευαίσθητου δείκτη είναι μια περίπλοκη διαδικασία (μηχανισμός ομοιόστασης) όπου συμμετέχουν διάφορα οργανικά συστήματα με κυρίαρχα ρυθμιστικά συστήματα το νευρικό και το ενδοκρινολογικό.


Οι τοξικές τροφές, τα τοξικά περιβάλλοντα (με τεχνητές η/μ ακτινοβολίες, με ατμοσφαιρική ρύπανση) και η τοξική κακή ψυχολογία λόγω και του στρες είναι οι τρεις βασικές αιτίες της οξέωσης - τοξίνωσης του οργανισμού μας, μιας τοξίνωσης όχι βέβαια άμεσα και βραχυπρόθεσμα θανατηφόρας, καθώς το pH δεν διαταράσσεται παρά μόνο κάτι δέκατα κάτω από την φυσιολογική του τιμή. Έμμεσα όμως και μακροπρόθεσμα αυτή η ήπια διαρκής τοξίνωση είναι καταστροφική για τους ιστούς μας και ισχυρός παράγοντας γήρανσης και λειτουργικής ανισορροπίας Άρα μακροπρόθεσμα αποτελεί θανατηφόρο παράγοντα.

Δυστυχώς στις συνήθεις εξετάσεις αίματος η μέτρηση του τόσο σημαντικού παράγοντα δηλαδή του pH που έχει να κάνει με την οξέωση - τοξίνωση του οργανισμού μας παραλείπεται δραματικά κι αυτή η παράλειψη δεν είναι άσχετη με το γενικό επιμεριστικό και διαμεριστικό πνεύμα που διακατέχει την συμβατική ιατρική. Για αυτή δεν είμαστε παρά συναθροίσεις κυττάρων, ιστών, οργάνων και συστημάτων ανεξάρτητων μεταξύ τους κι αποκομμένων από το περιβάλλον τους.

Το pH είναι ωστόσο για την ολιστική ιατρική ένας κρίσιμος δείκτης που δείχνει την γενικότερη βιοχημική και βιοενεργειακή μας ταυτότητα καθώς οι άνθρωποι διακρίνονται σε όξινους - τοξικούς και βασικούς - αλκαλικούς τύπους με τάσεις αντιστοίχως οξέωσης ή αλκαλίωσης, που και αυτή είναι μια βασική διαταραχή αλλά μέσα στο δεδομένο περιβάλλον που ζούμε με τους οξεωτικούς παράγοντες να μας πολιορκούν, η διαταραχή της αλκαλίωσης περνά σχεδόν απαρατήρητη και δεν έχει την ίδια βαρύτητα με την οξέωση.

Κάτι άλλο που πρέπει να σημειώσουμε είναι η δυνατότητα εξουδετέρωσης των οξεωτικών ουσιών από τις αλκαλικές, άρα με καθαρά βιοχημικούς όρους η αποτοξίνωση είναι η επέμβαση αλκαλίωσης στο οργανισμό μας. Μια καλή διαχείριση λοιπόν του προβλήματος της οξέωσης είναι να δράσουμε με παράγοντες αλκαλικούς ώστε να εξουδετερωθούν οι οξεωτικοί παράγοντες. Να γιατί οι διατροφολόγοι ειδικά οι εναλλακτικοί ολιστικοί μας συνιστούν τροφές που θεωρούνται αλκαλικές.

Σε αυτό το σημείο ωστόσο υπάρχει μεγάλο κενό γνώσης, καθώς συστηματική μελέτη του οξεωτικού ή αλκαλικού χαρακτήρα των τροφών δεν υπάρχει εκτός από μεμονωμένες περιπτώσεις τροφίμων. Από την άλλη υπάρχουν και δεκάδες άλλοι οξεωτικοί παράγοντες που εισέρχονται στον οργανισμό μας μέσω της αναπνευστικής οδού, από το δέρμα, ή με ακτινοβολία και σε αυτόν τον τομέα υπάρχει τρομερό κενό γνώσης. Η εξασφάλιση πάντως μιας ισορροπίας ανάμεσα στους οξεωτικούς και αλκαλικούς παράγοντες θα αποδεικνυόταν αληθινό ελιξίριο ζωής, καθώς η ισορροπία αυτή συμβάλλει σε αυτό που οι εναλλακτικοί γιατροί θεωρούν ολιστική ιδεατή υγεία.