Ροφήματα με ευεργετικές ιδιότητες

Τριανταφύλλου Βασιλική09-04-2016

Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο και πιο χαλαρωτικό από ένα ζεστό ρόφημα τις κρύες μέρες του χρόνου. Η κατανάλωση αφεψημάτων το χειμώνα δημιουργεί μια αίσθηση «ανακούφισης» και αν σκεφτούμε τις ευεργετικές ιδιότητες των περισσότερων, βρίσκουμε έναν λόγο παραπάνω για να τα προτιμήσουμε.

Τα ροφήματα που προέρχονται από φυτά και βότανα χαρακτηρίζονται από διάφορες ιδιότητες ωφέλιμες για τον οργανισμό, γι’ αυτό και χρησιμοποιούνται επιπλέον ως ένα φυσικό γιατρικό. Χάρη στα πολύτιμα συστατικά τους συγκαταλέγονται στα απαραίτητα στοιχεία της διατροφής μας.

Ας δούμε, όμως, πιο αναλυτικά κάποια από τα πιο σημαντικά και γνωστά για τις ευεργετικές ιδιότητές τους ροφήματα:

Χαμομήλι: Το γνωστό μας χαμομήλι (Chamomilla) αναφέρθηκε πρώτη φορά από τον Ιπποκράτη όσον αφορά στις ευεργετικές ιδιότητές του. Χρησιμοποιείται ευρέως σε διάφορες περιπτώσεις και παθήσεις χάρη στην πολύ θετική επίδρασή του για τον οργανισμό μας. Τα κύρια συστατικά του στα οποία οφείλεται η δραστική του ικανότητα είναι τα διάφορα φλαβονοειδή που περιέχει αλλά η επιστήμη παρά τις γνωστές του ιδιότητες συνεχίζει να ανακαλύπτει και νέες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε φαρμακευτικά ή καλλυντικά σκευάσματα. Το χαμομήλι ως ρόφημα είναι πάρα πολύ χαλαρωτικό για τον οργανισμό μας, διαθέτει ηρεμιστική δράση και έχει την ικανότητα να καταπολεμεί την αϋπνία. Γνωστές και πολύτιμες είναι οι αντιφλεγμονώδεις και αντιβακτηριδιακές ιδιότητές του , καθώς και η καταπολέμηση ιών. Το χαμομήλι χρησιμοποιείται για να αντιμετωπίσει το έλκος στομάχου, να καταπραΰνει τα παιδιά από τους πόνους όταν βγάζουν δόντια, να ανακουφίσει ερεθισμένα δέρματα και εκζέματα και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως κομπρέσα προφέροντας καταπραϋντική αίσθηση.

Τσάι: Από τα πιο διαδεδομένα και ευρέως χρησιμοποιούμενα ροφήματα είναι το τσάι. Η προέλευσή του έρχεται από το φυτό «Camelia Sinensis». Υπάρχουν , όπως ξέρουμε, διάφορα είδη τσαγιού (πράσινο, άσπρο, μαύρο) που σχετίζονται με τη διαφορετική επεξεργασία στην παρασκευή τους (ζυμωμένο ή όχι) και όχι με διαφορετικές ποικιλίες φυτών όπως πολλοί πιστεύουν. Και στα τρία είδη τσαγιού -κυρίως το λευκό και το πράσινο- περιέχονται σημαντικά αντιοξειδωτικά στοιχεία. Τα φλαβονοειδή που βρίσκουμε στο τσάι , κυρίως οι κατεχίνες, είναι αυτά που δίνουν την αντιοξειδωτική δράση στο πράσινο τσάι. Σύμφωνα με μελέτες, κατεχίνες που προέρχονται από εκχυλίσματα του πράσινου τσαγιού μπορούν να δράσουν κατά των βλαβερών ελεύθερων ριζών και να προστατεύσουν τα αγγεία μας από αυτές. Επιπλέον, καθώς προάγουν την έκκριση μονοξειδίου του αζώτου οδηγούν σε διαστολή των αγγείων έχοντας έτσι ως αποτέλεσμα καλύτερη ροή στο αίμα μας. Με την έκκριση που δημιουργείται από τις κατεχίνες που έχει το πράσινο τσάι, έχουμε βελτίωση στην κυκλοφορία του αίματος κι αυτό σημαίνει επίσης πιο καλή αποτοξίνωση στον οργανισμό. Τέλος, σύμφωνα με μελέτες η επιγαλοκατεχίνη στο πράσινο τσάι συμβάλλει στη βελτίωση της θερμογένεσης που είναι σημαντικό μέρος από τον μεταβολισμό μας κι αυξάνει τις καύσεις μας. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι το πράσινο τσάι συστήνεται σε όσους θέλουν να βοηθήσουν το μεταβολισμό τους και να χάσουν βάρος.

Τσάι του βουνού: Το τσάι του βουνού, όπως συνηθίζουμε να το λέμε , είναι ένα πολύ διαδεδομένο αφέψημα στην Ελλάδα και προέρχεται από το φυτό «Sideritis syriaca». Λέγεται ότι ονομάστηκε έτσι γιατί είχε την ιδιότητα να επουλώνει τραύματα που προέρχονται από σιδερένια αντικείμενα. Είναι πλούσιο σε αντιοξειδωτικές ουσίες, κυρίως φλαβονοειδή. Το τσάι του βουνού έχει την ικανότητα να δρα κατά του κρυολογήματος, του πόνου, των φλεγμονών του αναπνευστικού αλλά και της δυσπεψίας.

Φασκόμηλο: Η ονομασία του φασκόμηλου επίσημα είναι «Salvia officinalis» και έχει ρίζες στη λέξη salvere, λατινικής προέλευση που σημαίνει «για να σωθεί». Λόγω της γεύσης του χρησιμοποιείται στη μαγειρική και χάρη στις ωφέλιμες ιδιότητές του είναι γνωστό και για τη φαρμακευτική του χρήση. Σημαντικά στοιχεία στη σύστασή του είναι τα πτητικά έλαια, τα φλαβονοειδή και τα φαινολικά οξέα. Το ροσμαρινικό οξύ, για παράδειγμα, απορροφάται πολύ εύκολα και έχει δράση κατά των φλεγμονωδών αποκρίσεων. Σημαντικό είναι, επίσης, το γεγονός ότι περιέχει αντιοξειδωτικά στοιχεία και στα φύλλα και στα στελέχη του το συγκεκριμένο βότανο αλλά και το ότι αποτελεί πολύτιμη πηγή για την πρόσληψη βιταμινών Κ και Α. Τέλος, σύμφωνα με έρευνες το φασκόμηλο έχει συσχετιστεί με την ενίσχυση της μνήμης. Μπορούμε να το καταναλώνουμε ως ρόφημα και διατίθεται είτε σε αποξηραμένη μορφή είτε φρέσκο καθώς και σε μορφή σκόνης.

Τίλιο: Το τίλιο είναι ένα ακόμη βότανο με πολύ ωφέλιμες ιδιότητες και ενδείκνυται η κατανάλωσή του ως ρόφημα ειδικά το χειμώνα. Θεωρείται ηρεμιστικό και διουρητικό, καθώς και ήπιο στυπτικό. Επίσης, λέγεται ότι μπορεί και προλαμβάνει την αρτηριοσκλήρωση αλλά και την υπέρταση για αυτό προτείνεται σε ανθρώπους με υψηλή πίεση αλλά και σε όσους είναι νευρικοί. Επιπλέον, το τίλιο μπορεί να εφαρμοστεί για αντιμετώπιση εγκαυμάτων, καθώς και για ανακούφιση από εκζέματα και φλεγμονές πληγών. Διαθέτει και αυτό αντιφλεγμονώδεις και αντιβακτηριδιακές ιδιότητες καθώς και στυπτική δράση και μπορεί να βοηθήσει ερεθισμένες επιδερμίδες. Επίσης διαθέτει ενυδατική δράση και μαλακτικές ιδιότητες. Τα λουλούδια του μπορούν να χρησιμοποιηθούν για θεραπεία κρυολογήματος και άλλων παθήσεων, ενώ έχει επίσης προταθεί για να ανακουφιστείς από δυσπεψία και για να θεραπεύσεις υπέρταση, αίσθηση παλμών, σκλήρυνση αρτηριών, κ.ά.