Το κελάρι της ντροπής - Κριτική βιβλίου

Κατερίνα Μπουκουβάλα - Αρθρογράφος17-09-2014

«Ξαπλωμένη σαν κέρινη κούκλα στο κρεβάτι της, η Στέισι έκλεισε τα μάτια κι άφησε τις μνήμες να μπουν στην κρεβατοκάμαρά της. Εκείνες με παγωμένα πρόσωπα, κρατώντας κοφτερά μαχαίρια, την περιτριγύριζαν κοιτάζοντάς την χαμογελώντας ειρωνικά. Μετά κάθισαν δίπλα της στο κρεβάτι. «Πίστεψες πως σε ξεχάσαμε;» τη ρώτησε η μία κι έμπηξε την πρώτη μαχαιριά. «Γελάστηκες αν νόμισες πως όλα τέλειωσαν», της είπε η άλλη κι έμπηξε το δικό της μαχαίρι ακόμα πιο βαθιά.».

Βρισκόμαστε στην Ελλάδα της δεκαετίας του 1960. Η γυναίκα αποτελεί κτήμα της “κεφαλής” του σπιτιού κι όπως είναι φυσικό η ζωή της του ανήκει. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που η κεφαλή είναι ένας αυταρχικός και απρόσιτος άνδρας με βίαιη συμπεριφορά, αλλά καθ’ όλα θεοσεβούμενος; Τι γίνεται όταν η μητέρα είναι απλά μια αχνή φιγούρα μέσα στο σπίτι, άβουλη κι ανίκανη να υψώσει το ανάστημά της κι οι κόρες οι σκλάβες που οφείλουν να εκπληρώσουν κάθε επιθυμία του πατέρα – αφέντη ακόμα και την πιο άρρωστη; Η πόρτα του σπιτιού δεν ανοίγει παρά μόνο για τον Κυριακάτικο εκκλησιασμό. Κανείς δεν γνωρίζει την πραγματική αλήθεια για την χριστιανική οικογένεια, κανείς δεν γνωρίζει ποια είναι τα αληθινά πρόσωπα του Δημητρού και της Βαγγελιώς Τσιρίγκου. Μια σειρά γεγονότων έρχεται να ταράξει μια για πάντα τις τόσο προσεγμένα ευπρεπής ζωές των πρωταγωνιστών μας και να μας υπενθυμίσει πως τίποτα δεν μένει κρυφό για πάντα. Η Χρυσηίδα Δημουλίδου μας παρουσιάζει το νέο δημιούργημα της με τίτλο «Το κελάρι της ντροπής». Ένα έργο γεμάτο ανατροπές και εκπλήξεις που καθηλώνουν τον αναγνώστη και τον ταξιδεύουν σε χρόνια που η ελευθερία δεν ήταν δεδομένη. Το κελάρι της ντροπής σίγουρα θα σας γεμίσει αγωνία και οργή αλλά και σίγουρα θα σας συντροφεύσει για πολλά βράδια.

(Αξίζει να σημειωθεί πως μέρος των εσόδων θα διατεθεί σε ιδρύματα υπέρ της κακοποιημένης γυναίκας και παιδιού.)