«Εννέα ώρες» με τον Χρήστο Δασκαλάκη

12-03-2017

Με αφορμή το καινούριο βιβλίο στο οποίο συμμετέχει, τη συλλογή διηγημάτων «9 ώρες στα Εξάρχεια», καλωσορίζουμε τον συγγραφέα Χρήστο Δασκαλάκη και τον γνωρίζουμε μέσα από τις εννέα ερωτήσεις που του απευθύναμε.

- Μετά από τρία προσωπικά βιβλία, επιστρέφετε με μια συλλογική δουλειά εννέα διαφορετικών συγγραφέων. Πως ήταν να συνεργάζεστε με οκτώ ακόμα συγγραφείς;

Νομίζω πως, όπου υπάρχει θετικό κλίμα, τα πράγματα γίνονται λίγο πιο εύκολα και ομαλά. Ο εκδότης μας, Δημήτρης Τσουκάτος, φρόντισε για αυτό και έτσι όλοι είχαμε -με το παραπάνω- όσα χρειαζόμασταν για να νιώσουμε άνετα μέσα σε αυτή την παρέα. Επιπλέον, είχα την τιμή να συνεργαστώ με κάποιους ανθρώπους που εκτιμούσα και είναι χαρά μου στο παρόν να τους αποκαλώ φίλους. Και ας μην ξεχνάμε ότι αυτή η «διαφορετικότητα» και αυτή η «πολυμορφία» είναι που κάνει και αυτή τη γειτονιά ξεχωριστή, είναι αυτή που κάνει αυτό το βιβλίο τόσο σπουδαίο. Πραγματικά είναι συγκινητικό το πόσα μηνύματα κρύβονται μέσα σε αυτό, πόση ευαισθησία και πόση αλήθεια.

- Πείτε μας τι σας οδήγησε στη συγγραφή του δικού σας διηγήματος «Το αγόρι που έλεγε Ναι».

Με ευαισθητοποιεί οτιδήποτε έχει να κάνει με παιδιά. Και ομολογώ πως σε κάθε ιστορία του μυαλού μου, εκείνα είναι οι πρωταγωνιστές. Στο αγόρι του διηγήματος μου, είναι σαν να βλέπω κατά κάποιον τρόπο τον εαυτό μου στον καθρέφτη ως παιδί. Σίγουρα όχι εμφανισιακά, μιας και εκείνο είναι ξανθό και όμορφο. Απλά έχουμε την ίδια «ιδιαιτερότητα». Εκείνο έχει χάσει εντελώς την ακοή του, ενώ εγώ έχω χάσει την ακοή μου από το δεξί μου αυτί. Ένιωθα λοιπόν ότι ήθελα, κατά κάποιον τρόπο, να μιλήσω για αυτό. Ήθελα να βάλω τον αναγνώστη να κοιτάξει λίγο κάτω από το περιτύλιγμα, κάτω από το αυτονόητα εύκολο και δεδομένο.



- Από το προηγούμενο ήδη βιβλίο σας, το παραμύθι του Νικολύκου, φανερώνεται η αδυναμία σας στα παιδιά. Θα θέλατε να αποκτήσετε δική σας οικογένεια;

Η αλήθεια είναι ότι δεν ονειρεύτηκα ποτέ δικά μου παιδιά. Ίσως τα δικά μου δύσκολα παιδικά χρόνια να έχουν παίξει το ρόλο τους σε αυτό. Ίσως για αυτό αγαπώ τόσο τα παιδιά με ευαισθησίες ή ιδιαιτερότητες. Παιδιά μας, είναι τα παιδιά όλου του κόσμου. Και θέλει δύναμη να αγαπήσεις παιδιά που δεν είναι δικά σου, παιδιά που δεν τους δόθηκε η ευκαιρία να έχουν ένα όμορφο μεγάλωμα. Νιώθω ότι είναι εκείνα που χρειάζονται τη μεγαλύτερη προσοχή και αγάπη. Ίσως γι’ αυτό γράφω παραμύθια, γι’ αυτό επισκέπτομαι σχολεία, γι’ αυτό προσπαθώ να είμαι κοντά τους. Προσπαθώ να φανώ χρήσιμος στα παιδιά εκείνα που ένιωσαν μόνα τους όπως κάποτε ένιωσα και εγώ.



- Ο έρωτας τι ρόλο παίζει στη ζωή ενός συγγραφέα; Βοηθάει να είναι παραγωγικός ή τον αποσυντονίζει;

Τα πιο όμορφα ποιήματα γραφτήκαν είτε στην αρχή ενός έρωτα είτε στο τέλος του. Το ίδιο συμβαίνει και με τα δικά μου. Γράφω ποίηση όταν είμαι ερωτευμένος, και τρυφερές ιστορίες όταν δεν είμαι. Ο έρωτας είναι συνώνυμο της αδρεναλίνης. Απλά κάποια στιγμή περνάει και μένουν μόνο όσα άφησε πίσω της η φωτιά… Και τα δύο στάδια, για όσους γράφουμε, είναι απολύτως παραγωγικά!

- Φαίνεται να υπάρχει μια ιδιαίτερη και ζεστή σχέση με τους αναγνώστες σας όπως μαρτυρά η προσωπική σας σελίδα στο facebook. Τι σημαίνουν οι αναγνώστες για εσάς και πως καταφέρνετε να μετατρέψετε ένα τόσο απρόσωπο Μέσο σε μια τόσο όμορφη παρέα;

Όταν σέβεσαι ένα Μέσο, τότε σε σέβεται και εκείνο. Πόσο μάλλον όταν σέβεσαι τους ανθρώπους που συναντάς εκεί μέσα. Για εμένα οι αναγνώστες μου είναι οι άνθρωποι που μου επέτρεψαν να υπάρχω, είναι οι καλύτεροι σύμμαχοι που θα μπορούσα να έχω για τα όνειρα μου. Ένας συγγραφέας δεν πρέπει ποτέ να ξεχνά από πού ξεκίνησε και κυρίως, ποιοι τον βοήθησαν να φτάσει εκεί που είναι. Προσωπικά, η δική μου διαδρομή είναι πολύ μικρή. Ακόμα και αυτό το λίγο όμως δεν θα ήταν εφικτό χωρίς τη δική τους αγάπη. Οι άνθρωποι που δίνουν στέγη στα βιβλία μας, είναι κομμάτι της ζωή μας.

- Με σπουδές πάνω στη δημιουργική γραφή και με τέσσερα βιβλία στο ενεργητικό σας, έχετε σκεφτεί να χρησιμοποιήστε τις γνώσεις και την πείρα σας διδάσκοντας όσους νέους αγαπούν τη συγγραφή;

Και το έχω σκεφτεί και μου το έχουν προτείνει. Όχι όμως σαν ειδικός. Κανείς μας δεν μπορεί να είναι ειδικός σε κάτι τόσο υποκειμενικό όπως η ποίηση για παράδειγμα. Μπορεί όμως να μεταφέρει τις εμπειρίες του και να μοιράζεται τις γνώσεις του. Και χαίρομαι που νέοι άνθρωποι μου εμπιστεύονται τα γραπτά τους, γιατί έχω έτσι την ευκαιρία να τους πω έναν όμορφο λόγο. Ξέρω πόσο δύσκολο είναι ένα συγγραφικό ξεκίνημα στην Ελλάδα. Το έζησα από πρώτο χέρι. Μα αλίμονο αν σταματήσουμε να ονειρευόμαστε και να ελπίζουμε στη δικαίωση. Αυτό είναι και το μήνυμα που θέλω να περάσω στα παιδιά που ξεκινάνε τώρα, αυτός είναι και ο λόγος που θα δεχόμουν να συμμετάσχω σε ένα τέτοιο πρόγραμμα.

- Τι συμβουλή θα δίνατε σε όσους προσπαθούν αλλά δυσκολεύονται να αγγίξουν το όνειρό τους; Πως αντιμετωπίσατε τις δυσκολίες της δικής σας διαδρομής;

Να είστε πάντα ευγενικοί και ανεκτικοί στο «Όχι», να δουλεύετε το έργο σας ξανά και ξανά και να μην αφήνεται τίποτα και κανέναν να σας πείσει πως δεν υπάρχει μία θέση για εσάς εκεί έξω. Κάπως έτσι αντιμετώπισα τις δυσκολίες και στο δικό μου ξεκίνημα. Με σύνεση. Ούτε θυμός χωράει σε τέτοιες καταστάσεις ούτε απογοήτευση. Μόνο μεράκι και πίστη σε όσα πρεσβεύουμε.

- Έχετε μεγάλη αδυναμία στα ταξίδια, και σε κάθε ένα από αυτά παρακολουθούμε υπέροχα άρθρα στις στήλες σας συντροφιά με βιβλία που ξεχωρίσατε. Πως ξεκίνησε αυτή η ιδέα;

Ταξιδεύω πάντα έχοντας μερικά βιβλία στη βαλίτσα μου. Όταν λοιπόν ξεκίνησα να αρθρογραφώ, πριν τρία χρόνια, θεώρησα ότι θα ήταν μια καλή ιδέα να δίνω βήμα και στα βιβλία που ταξιδεύουν μαζί μου. Έτσι οι αναγνώστες έχουν τώρα την ευκαιρία, όχι μόνο να μαθαίνουν πληροφορίες για ένα βιβλίο, αλλά και για το μέρος που επισκέφτηκα συντροφιά με αυτό το βιβλίο. Στη συνέχεια κληρώνουμε αυτά τα βιβλία και έτσι οι αναγνώστες μπορούν να έχουν το δικό τους «σουβενίρ» γνώσης. Το ίδιο κάνουμε και με το λογαριασμό μου στο Instagram. Συνεργάζομαι με όλους τους εκδοτικούς Οίκους και μοιράζομαι εικόνες από τα βιβλία που έχω ξεχωρίσει. Είναι ο δικός μου τρόπος να δούμε το βιβλίο με μια πιο φρέσκια ματιά. Γι’ αυτό και όλες οι στήλες μου έχουν ένα πρωτότυπο στήσιμο, μία άλλη οπτική που δεν κουράζει τον αναγνώστη, αντιθέτως τον ταξιδεύει σε όμορφες πόλεις, σε όμορφα βιβλιοπωλεία, σε όμορφες γωνιές.

- Τι περιλαμβάνουν τα επόμενα συγγραφικά πλάνα και που θα σας βρει το φετινό καλοκαίρι;

Το φετινό καλοκαίρι θα με βρει ξανά στο νησί μου, την Ύδρα. Εκεί περνάω όλα τα καλοκαιριά μου, αφιερωμένος στην βιοποριστική μου εργασία και στα επόμενα συγγραφικά μου σχέδια. Το επόμενο βήμα θα είναι ένα καινούριο παραμύθι που ετοιμάζω, και πιο άμεσα, μία πολύ όμορφη παρουσίαση που ετοιμάζουμε στις οκτώ Μαΐου στον Ιανό της Αθήνας, συντροφιά με άλλους τρεις φίλους συγγραφείς. Για όλα αυτά τα όμορφα όμως, ένα μεγάλο ευχαριστώ ανήκει στους αναγνώστες καθώς και σε όλους εσάς που μας στηρίζετε και μας δίνετε βήμα να μιλήσουμε για τη δουλειά μας. Σας ευχαριστώ από καρδιάς εκ μέρους όλων μας!



Η συλλογή διηγημάτων «9 ώρες στα Εξάρχεια» κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Λέμβος (Μαυρομιχάλη 84 και Καλλιδρομίου, τηλέφωνο 210 8817341). Πληροφορίες για τη βιβλιογραφία, τα άρθρα και τις δραστηριότητες του συγγραφέα, μπορείτε να βρείτε εδώ www.christosdaskalakis.com