ΔΞ/ΔΑ

Γιώργος Ιωαννιδης - Αρθρογράφος16-01-2015

Η Ελλάδα βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο. Τα στελέχη των κομμάτων εργάζονται πυρετωδώς για να πείσουν όσο το δυνατόν περισσότερους ψηφοφόρους . Στις 25 Ιανουαρίου θα αποδειχτεί ποιος έκανε καλύτερα τη δουλειά του. Η μήπως όχι;

Οι δημοσκοπήσεις που έγιναν γνωστές μέχρι και σήμερα αναφέρουν ότι γύρω στο 75-80% έχει αποφασίσει τι θα ψηφίσει και πως το υπόλοιπο 20-25% ανήκει στους αναποφάσιστους.

Δηλαδή η συντριπτική πλειοψηφία έχει αποφασίσει τι θα ψηφίσει δηλαδή 4 στους 5 Έλληνες έχουν αποφασίσει τι θα ψηφίσουν πριν καν ακούσουν το πρόγραμμα, τις επιδιώξεις τις δεσμεύσεις ή αν θέλετε τα θα των πολιτικών που στη συνέχεια θα αποδειχτούν σενάριο δακρύβρεχτης κοινωνικής ταινίας. Αυτό σημαίνει ότι αποφάσισαν με βάση τις πολιτικές που εξέφρασαν οι πολιτικοί συνδυασμοί τα προηγούμενα χρόνια, με βάση τη δημοφιλία των υποψηφίων αλλά κακά τα ψέματα και με βάση το πελατειακό κράτος που ακόμη και σήμερα την εποχή του 40% ανεργία ζει και βασιλεύει πουλώντας φρούδες ελπίδες σε απελπισμένους ψηφοφόρους. Τέλος, δε θα μπορούσα να παραλείψω και τα «τζάκια» όπου ανεξαρτήτως πολιτικής ανεξαρτήτως των συνθηκών που επικρατούν κάποιοι άνθρωποι είναι ταμένοι σε κάποια πολιτική παράταξη απλά και μόνο γιατί έτσι επιβάλλει η οικογενειακή παράδοση.

Δυστυχώς τα κριτήρια των Ελλήνων ψηφοφόρων δεν είναι βάσιμα ή πιο απλά θα έλεγα δεν είναι λογικά. Γιατί πόσο λογικό μπορεί να είναι ένας άνθρωπος να κατακρίνει 4 χρόνια το έργο μιας κυβέρνησης και όταν έρθει η ώρα της αλήθειας να πηγαίνει και να την ψηφίζει για να συνεχίσει αυτή το κατακριτέο από αυτόν έργο της; Πόσο λογικό είναι να πιστεύει κάποιος ότι η αξιωματική αντιπολίτευση δε θα αλλάξει τίποτα από την παρούσα κυβερνητική πολιτική αλλά παρόλα αυτά να την ψηφίζει για να έχουμε όπως λέει «αλλαγή προσώπων»; Δηλαδή τα πρόσωπα μας φταίνε; Τα πρόσωπα είναι αυτά που θα μας βοηθήσουν; Και από την άλλη ακούς κάποιους να λένε ότι θα ψηφίσουν ένα μικρό κόμμα για να μπει στη βουλή και να υπάρχει αντιπολίτευση αδιαφορώντας για το πρόγραμμα του. Και όταν πια αυτό το κόμμα μπει στη βουλή και λάμψει δια της απουσίας του καθώς απουσιάζει κάποιο ουσιαστικό πρόγραμμα κάποια ουσιαστική πολιτική άποψη για το καλό του τόπου σε πραγματικές συνθήκες, τότε ο ίδιος αυτός άνθρωπος κατηγορεί αυτό το κόμμα για έλλειψη πολιτικού σχεδιασμού.

Βέβαια υπάρχουν και οι αναποφάσιστοι. Αυτοί που μέχρι τέλους διαπραγματεύονται την ψήφο τους περιμένοντας κάποιον υποψήφιο να τους πείσει. Αυτοί που δεν ανήκουν πουθενά άσχετα με το τι ψήφισαν πριν 4 ή 24 χρόνια. Αυτοί που επηρεάζονται. Επηρεάζονται από αυτά που λένε στην τηλεόραση οι δημοσιογράφοι, επηρεάζονται από αυτά που λένε στα μπαλκόνια οι πολιτικοί, επηρεάζονται από αυτά που λένε στους δρόμους και στα καφενεία οι φίλοι τους. Και όταν έρθει η ώρα ακολουθώντας την άποψη αυτού που τους επηρέασε περισσότερο θα πάνε και θα ψηφίσουν κατά συνείδηση. Προσοχή δεν ψηφίζουν σωστά. Δεν ψηφίζουν αυτό που πρέπει. Ψηφίζουν όμως Κατά Συνείδηση και όχι Κατά Συνήθεια. Και αυτό για μένα αρκεί. Γιατί ο κάθε ένας από εμάς

είναι μοναδικός με ξεχωριστή σκέψη. Και αυτήν τη σκέψη δεν πρέπει να τη βάζουμε σε καλούπια. Αφήστε τους να μας πείσουν!

Είμαι ένας ΔΞ/ΔΑ.

Ποιοι είναι οι αναποφάσιστοι; Αλήθεια ποιοι είναι αυτοί οι πολυπόθητοι ΔΞ/ΔΑ των δημοσκοπήσεων που όλοι επιθυμούν να πάρουν με το μέρος τους;