Θέλω τόσα πολλά να γράψω, νιώθω τόσα πολλά σήμερα και πραγματικά είναι η πρώτη φορά που δεν μπορώ να αποτυπώσω σε σκέψεις. Λοιπόν…
Η χώρα μας τα τελευταία χρόνια υφίσταται μία σειρά αποτρόπαιων και τρομακτικών εξελίξεων, τις οποίες οι κάτοικοι αλλά και οι πολίτες της απλά παρακολουθούν χωρίς καμία πρωτοβουλία, χωρίς την παραμικρή ευκαιρία να παρέμβουν. Συχνά έχει τύχει εδώ που βρίσκομαι να με ρωτήσουν για την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας, πώς πάνε τα πράγματα, αν υπάρχει κάποια ένδειξη προόδου.
«Greece has been raped», μου δήλωσε σε μία συνάντηση ένας φίλος από τον Καναδά τις προάλλες και το θεώρησα πολύ βαρύ αυτό που είπε. Τελικά όμως δεν είχε και τόσο άδικο. Η καημένη μας Ελλάδα κάθε χρόνο έχει να θρηνεί και για κάτι διαφορετικό, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Δε θα ήθελα να μπω σε λεπτομέρειες των όσων συμβαίνουν γιατί δε θα ήθελα να ρίξω ευθύνες σε κανέναν αλλά ούτε και να μπω στο στόχαστρο προσβλητικών σχολίων κάτω από τη δημοσίευση μου. Δεν έχω ξεχάσει ακόμη που ήταν να αποφασίσουμε για εκείνο το δημοψήφισμα και καταλήξαμε να σκοτωνόμαστε μεταξύ μας! Ακόμη και σήμερα βγαίνουν κάποιοι και βρίζουν με πολύ καμάρι συμπολίτες τους για το τι ψήφισαν. Δε θα ήθελα όμως να μπω στη διαδικασία να δώσω αξία σε τέτοια γεγονότα όταν τραγωδίες σαν τη χθεσινή πλήττουν τη χώρα μου.
Πέρυσι περίπου τέτοια εποχή, 22 Μαΐου 2017, μία τρομοκρατική επίθεση έλαβε χώρα στο Manchester της Αγγλίας κατά τη διάρκεια μίας συναυλίας με αποτέλεσμα να θρηνούμε πολλά θύματα, ανάμεσα τους και παιδιά. Το μικρότερο θύμα, αν σου λέει κάτι, ήταν 8 χρονών. Ταυτόχρονα τρομοκρατικές επιθέσεις συνεχίζουν να έρχονται από παντού, γεγονός το οποίο με κάνει να μη νιώθω ασφαλής στη χώρα που ζω πλέον.
Και χθες αυτό! Άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, οικογένειες έμειναν μισές και άνθρωποι που πάλευαν μια ζωή για να αποκτήσουν το δικό τους σπίτι, έχασαν τα πάντα μέσα στη λαίλαπα. Ανάμεσα στα θύματα και πολλά παιδιά. Ναι, παιδιά. Την προηγούμενη εβδομάδα έγραφα άρθρο για να ευχηθώ καλό καλοκαίρι και ξέφρενα παιχνίδια σε όλους τους μαθητές και χθες το βράδυ κάποιοι μαθητές, παιδιά που μπορεί να έπαιζαν στην παραλία, έτρεξαν και γέλασαν για τελευταία φορά. Ολόκληρη η Αθήνα ένα γκρίζο σύννεφο. Ο κόσμος μας ολόκληρος, κάθε γωνιά της γης, βρίσκεται πλέον σε μία διαρκή κρίση και κανένας δεν ξέρει τι τέλος θα έχει όλο αυτό.
Τα σέβη μου, λοιπόν, σε ‘σένα που έτρεξες εθελοντικά να βοηθήσεις, αλλά και σε ‘σένα που στηρίζεις οικονομικά τους ανθρώπους-θύματα της καταστροφής. Τιμώ όμως και εσένα που έχυσες ένα δάκρυ για αυτή τη χθεσινή τραγωδία γιατί μπήκες στη θέση αυτών των ανθρώπων και τρέμεις και φοβάσαι για τη χώρα μας. Κι όχι δεν στο λέω ενώ είμαι βολεμένη έξω, γιατί είμαι σίγουρη πως κάποιοι σκέφτηκαν κι αυτό. Αγαπώ τη χώρα μου και θέλω πολύ κάποια στιγμή να γυρίσω πίσω!
Κάποιες από τις σκέψεις που κάνω τα τελευταία χρόνια είναι πώς να νιώθουν άραγε αυτοί οι άνθρωποι που παρουσιάζουν ανοχή στον ανθρώπινο πόνο. Θα ήθελα πολύ να τους βρω και να τους πω πως δεν είναι κακό να προσπαθήσετε να γίνετε λίγο παραπάνω άνθρωποι. Το να αδιαφορήσεις ή να βγάλεις την κακία σου σε έναν συνάνθρωπό σου ο οποίος σε έχει πραγματικά ανάγκη είναι η πιο εύκολη λύση. Γιατί άραγε να χαλάσεις και εσύ τη δική σου καρδούλα; Άσε που τώρα μπορείς να δείξεις τη «δύναμή» σου άλλωστε απέναντι στον αδύναμο συνάνθρωπό σου, σωστά; Το να σταθείς όμως δίπλα σε κάποιον που πραγματικά το έχει ανάγκη ή να δείξεις την παραμικρή ενσυναίσθηση για τον πόνο του σε κάνει το μεγαλύτερο ήρωα στα μάτια μου. Και δυστυχώς ο κόσμος μας έχει έλλειψη από τέτοιους ήρωες.
Με αφορμή το παραπάνω κείμενο θα ήθελα να παραθέσω το ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη, «Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος», το οποίο από την πρώτη στιγμή που μας το διάβασε ένας καθηγητής μου κατά τη διάρκεια του μεταπτυχιακού συνεχίζει πάντα να με συγκινεί.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι για την ειρήνη και
για το δίκαιο.
Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα
ματώσουν από τις φωνές
το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες – μα ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων
Κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζει την αδικία.
Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή.
Έτσι λίγο να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια
αφήνεις χιλιάδες παιδιά να κομματιάζονται την ώρα που παίζουν ανύποπτα στις
πολιτείες
μια στιγμή αν κοιτάξεις το ηλιοβασίλεμα
αύριο οι άνθρωποι θα χάνονται στη νύχτα του πολέμου
έτσι και σταματήσεις μια στιγμή να ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα θα γίνουν στάχτη κάτω από τις οβίδες.
Δεν έχεις καιρό
δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί ν’ αφήσεις τη μάνα σου, την αγαπημένη
ή το παιδί σου.
Δε θα διστάσεις.
Θ’ απαρνηθείς τη λάμπα σου και το ψωμί σου
Θ’ απαρνηθείς τη βραδινή ξεκούραση στο σπιτικό κατώφλι
για τον τραχύ δρόμο που πάει στο αύριο.
Μπροστά σε τίποτα δε θα δειλιάσεις κι ούτε θα φοβηθείς.
Το ξέρω, είναι όμορφο ν’ ακούς μια φυσαρμόνικα το βράδυ,
να κοιτάς ένα άστρο, να ονειρεύεσαι
είναι όμορφο σκυμμένος πάνω από το κόκκινο στόμα της αγάπης σου
Να την ακούς να σου λέει τα όνειρα της για το μέλλον.
Μα εσύ πρέπει να τ’ αποχαιρετήσεις όλ’ αυτά και να ξεκινήσεις
γιατί εσύ είσαι υπεύθυνος για όλες τις φυσαρμόνικες του κόσμου,
για όλα τ’ άστρα, για όλες τις λάμπες και
για όλα τα όνειρα
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί να σε κλείσουν φυλακή για είκοσι ή
και περισσότερα χρόνια
μα εσύ και μες στη φυλακή θα θυμάσαι πάντοτε την άνοιξη,
τη μάνα σου και τον κόσμο.
Εσύ και μες από το τετραγωνικό μέτρο του κελιού σου
θα συνεχίσεις τον δρόμο σου πάνω στη γη .
Κι΄ όταν μες στην απέραντη σιωπή, τη νύχτα
θα χτυπάς τον τοίχο του κελιού σου με το δάχτυλο
από τ’ άλλο μέρος του τοίχου θα σου απαντάει η Ισπανία.
Εσύ, κι ας βλέπεις να περνάν τα χρόνια σου και ν΄ ασπρίζουν
τα μαλλιά σου
δε θα γερνάς.
Εσύ και μες στη φυλακή κάθε πρωί θα ξημερώνεσαι πιο νέος
Αφού όλο και νέοι αγώνες θ΄ αρχίζουνε στον κόσμο
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
θα πρέπει να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό.
Αποβραδίς στην απομόνωση θα γράψεις ένα μεγάλο τρυφερό
γράμμα στη μάνα σου
Θα γράψεις στον τοίχο την ημερομηνία, τ’ αρχικά του ονόματος σου και μια λέξη :
Ειρήνη
σα να έγραφες όλη την ιστορία της ζωής σου.
Να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό
να μπορείς να σταθείς μπροστά στα έξη ντουφέκια
σα να στεκόσουνα μπροστά σ’ ολάκερο το μέλλον.
Να μπορείς, απάνω από την ομοβροντία που σε σκοτώνει
εσύ ν’ ακούς τα εκατομμύρια των απλών ανθρώπων που
τραγουδώντας πολεμάνε για την ειρήνη.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Μια πολυάσχολη καθημερινότητα μπορεί να δημιουργήσει άγχος αλλά και αρνητικά συναισθήματα. Αν θέλετε να βελτιώσετε τη διάθεσή σας και να καταφέρετε να αντεπεξέλθετε σε όλες τις υποχρεώσεις σας ,τότε καλό είναι να αποκτήσετε τον έλεγχο ακολουθώντας 6 συμβουλές:...
Κάθε λέξη τέθηκε από τους «Ονοματοθέτες»… με ακρίβεια και όχι τυχαία και έχει άμεση σχέση Αιτίας και Αιτιατού, μεταξύ Σημαίνοντος και Σημαινομένου…
Το «Ν» συντονίζει τον εγκέφαλο.
Πριν από μερικά χρόνια (1996) στο Ιατρικό Περιοδικό MEDIZIN-JOURNAL στη Γερμανία, δημοσιεύτηκε μία επιστημονική εργασία, σύμφωνα με την οποίαν: «Η εκφορά του γράμματος «Ν» μετα...
Η πρώτη φορά που αισθάνθηκα να απειλούμαι από φωτιά ήταν το 1997.
Ήταν η χρονιά που το δάσος του Σέιχ Σου στην Θεσσαλονίκη είχε γίνει στάχτη. Ήταν η χρονιά που ο μισός Κέδρινος Λόφος κάηκε. ...
Άλλο ένα βράδυ και σε βρίσκει μπροστά την οθόνη του υπολογιστή να ψάχνεις σαν μανιακός να βρεις δουλειά. Και δεν έχει σημασία αν είσαι ένας απλός φοιτητής ή οικογενειάρχης. Το άγχος και το στρες είναι το ίδιο σε όλες τις περιπτώσεις. Οι κοινωνίες συνεχώς αλλάζουν, οι ανάγκες πολλαπλασιάζονται και τα έξοδα επίσης. Πολλές αγγελίες...
Το καλοκαίρι είναι η εποχή του χρόνου που περιμένουμε με ανυπομονησία όλοι μας και το έχουμε συνδυάσει με τις διακοπές μας. Ήλιος, θάλασσα, ξεκούραση, κοκτέιλ, καλό φαγητό και ξεγνοιασιά!
Δυστυχώς, όμως, επειδή ποτέ δεν μπορεί να είναι όλα ρόδινα, ακόμα και σε αυτές τις τόσο ήρεμες και διασκεδαστικές μέρες των διακοπών του καλοκαιριού, παραμονεύουν κάποιο...
Εξαρχής θα ξεκαθαρίσω ότι ποτέ δεν έπαψα να πιστεύω στον Άγιο(!) και επιπλέον είμαι σε μία ώριμη ηλικία που η ζωή μου δίδαξε ότι αυτό το «πνεύμα» όχι μόνο υπάρχει αλλά όπου δεν συμβαίνει αυτό, εμείς οι ίδιοι έχουμε χρέος να το δημιουργούμε…
Περιμένοντας στη σαδιστικά αργή ουρά του ταχυδρομείου, η εξονυχιστική παρατήρηση του χώρου και των ανθρώπων είναι πο...
Τα μαλλιά μας μπορούν να ακτινοβολούν ακόμα κι αν τα υποβάλλουμε σε συχνό πλύσιμο, στέγνωμα, βάψιμο, ίσιωμα και άλλα. Προσθέστε σε αυτό όλο τον ζεστό αέρα από της συσκευές με θερμότητα. Επειδή τα υποβάλλουμε σε αυτές τις διαδικασίες, χρειάζονται περισσότερη φροντίδα. Μοιραζόμαστε μαζί σας τις καλύτερες συμβουλές περιποίησης μαλλιών και σας βοηθάμε να προστατ...
Η κουβέντα που έχει ξεκινήσει εδώ και αρκετά χρόνια για τις εξελίξεις στην Ελλάδα και το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας, έχει κατά την ταπεινή μου άποψη, κάποια βασικά προβλήματα που την καθιστούν αδιέξοδη και ατελέσφορη. Πρόβλημα 1ο το ότι εστιάζει στα αποτελέσματα αλλά επί της ουσίας ούτε λόγος για τα ...
Ίσως είστε μαζί λίγο καιρό αλλά παρ' όλα αυτά εξετάζετε το ενδεχόμενο να κάνετε το μεγάλο βήμα στην σχέση σας ή ίσως είστε αρκετό καιρό μαζί αλλά δεν είστε σίγουροι αν θα πρέπει αυτή η σχέση να συνεχιστεί. Σε όποια κατάσταση και αν βρίσκεστε, μια εσωτερική συζήτηση με τον εαυτό σας, μόνο καλό θα σας κάνει. Δώστε ειλικρινείς απαντήσεις στις παρακάτω 17 ερωτήσ...
Η ανακύκλωση και περιβαλλοντικά ορθή διαχείριση παλαιών ηλεκτρονικών συσκευών iPhone, iPad, iPod και Mac απέφεραν στην εταιρείες Apple χρυσό αξίας 40 εκατομμυρίων δολαρίων μόνο το 2015.
Όπως αναφέρεται στην έκθεση περιβαλλοντικής υπευθυνότητας της εταιρείας για το περασμένο έτος, τα δύο τρίτα των ηλεκτρονικών αποβλήτων που ανακυκλώθηκαν, συνολικού βάρους ...
Το πού μεγαλώνει το παιδί μπορεί να επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό το χαρακτήρα του και συγκεκριμένα το πόσο επιθετικό θα γίνει.
Συγκεκριμένα, έρευνα ανακάλυψε ότι τα παιδιά 9-18 χρονών που μεγαλώνουν σε περιοχές που έχουν πολύ πράσινο συνήθως εκδηλώνουν μειωμένη επιθετικότητα σε σύγκριση με εκείνα που ζουν σε γειτονιές με λιγότερο πράσινο και πάρκα.
Πρόκει...
H 3η Ιουνίου έχει οριστεί από τον ΟΗΕ ως Παγκόσμια Ημέρα Ποδηλάτου (World Bicycle Day). Η απόφαση ελήφθη στις 12 Απριλίου 2018 από την γενική συνέλευση του διεθνούς οργανισμού, κατόπιν μιας διεθνούς εκστρατείας από τους λάτρεις του ποδηλάτου, στην οποία πρωτοστάτησε ο Πολωνός κοινωνιολόγος και ακτιβιστής δρ Λέσεκ Σιμπίλσκι, πρώην μέλος της Εθνικής Ολυμπιακής...
Ας γίνει επιτέλους ο εθελοντισμός ....συνείδηση σε όλους μας. Ας καλλιεργήσουμε το πνεύμα της αλληλεγγύης και ας γίνει τρόπος ζωής. Γίνε εθελοντής αιμοδότης τώρα. Μην περιμένουμε να βρεθούμε στην άμεση ανάγκη προκειμένου να κινητοποιηθούμε για να δώσουμε αίμα και ας μην επαναπαυόμαστε στην ιδέα ότι δεν πρόκειται να συμβεί κάτι σε μας...
Τελικά, πόσο γρήγορα περνούν ο καιρός και τα χρόνια. Σαν ταινία παρακολουθούμε τα παιδιά μας, σε όλες τις σχολικές εκφάνσεις, με τα ατελείωτα διαβάσματα και διαγωνίσματα, τα αμέτρητα ξενύχτια, την τρανή και ψύχραιμη στάση μας απέναντι στα...
Οι περισσότεροι από μας έχουν διαβάσει το αριστούργημα της κλασικής λογοτεχνίας ''Ο Μικρός Πρίγκιπας'', η σπουδαιότητα του οποίου έγκειται στο γεγονός ότι προσφέρει πανανθρώπινα και πάντα επίκαιρα και διαχρονικά μηνύματα. Ιδού μερικές από τις όμορφες σκέψεις και εμπειρίες που αποκομίσαμε διαβάζοντάς το:
...
Μια ιστορία για την ομορφιά της ψυχής που μπορεί να νικήσει κάθε εξωτερική ατέλεια. Μια περιπέτεια σ' έναν κόσμο γεμάτο αγάπη και ευαισθησία, με πρωταγωνιστή τον Σιρανό, έναν από τους πιο αγαπημένους κλασικούς ήρωες του κόσμου....
Ανάμεσα στη μακροχρόνια φιλία που διέπει τον Mitchell και τον Carter, δημιουργούνται εντάσεις, που ξεδιπλώνονται σε έναν απομονωμένο δρόμο που διασχίζει μια έρημο, αφού το αυτοκίνητό τους παθαίνει βλάβη. ...
Πέρασαν κάποιες ημέρες από τον θάνατο του Τζίμη Πανούση οπότε δε θα μας κατηγορήσει κάποιος για εκμετάλλευση ονόματος θανόντος. Έγινε από πολλούς δυστυχώς.
...
Από τα πιο παραδοσιακά ελληνικά φαγητά, μετά τα γεμιστά, είναι το κοτόπουλο με πατάτες στον φούρνο. Υπάρχουν διάφορες παραλλαγές. Άλλοι το κάνουν με μπύρα, άλλοι απλά λεμονάτο, άλλοι με κάρυ. Σήμερα θα σου δείξω μια πανεύκολη συνταγή για κοτόπουλο με πατάτες στον φούρνο που ακόμα και αν είσαι φοιτήτρια θα το κάνεις μούρλια....
Σύμφωνα με ειδικούς, το χρώμα στην εργασιακή καθημερινότητα μας έχει σημαντική επίδραση στην διάθεση και την νοητική μας λειτουργία. Τα ζωηρά χρώματα και οι περίεργοι μεταξύ τους συνδυασμοί δίνουν ξεχωριστό στυλ και ύφος στο γραφείο.
...
Οι περισσότεροι έχουμε συνδυάσει ευχάριστες μυρωδιές με τα παιδικά μας χρόνια. Εξάλλου όταν μπαίνετε σε ένα σπίτι η πρώτη εντύπωση είναι η μυρωδιά και μετά βλέπετε τους χώρους. Έτσι και έχει άσχημη μυρωδιά το σπίτι σας η εντύπωση των άλλων για αυτό θα είναι κακή άσχετα με τη διακόσμησή του. Για αυτό είναι πολύ σημαντικό...
