Η πρώτη φορά που αισθάνθηκα να απειλούμαι από φωτιά ήταν το 1997.
Ήταν η χρονιά που το δάσος του Σέιχ Σου στην Θεσσαλονίκη είχε γίνει στάχτη. Ήταν η χρονιά που ο μισός Κέδρινος Λόφος κάηκε.
Από το μεσημέρι της 6ης Ιουλίου είχε ξεσπάσει η πρώτη εστία, μέχρι το βράδυ οι εστίες είχαν φτάσει νομίζω στις τέσσερις.
Κατά τις εννέα κι ενώ βλέπαμε την καθιερωμένη ελληνική ταινία της βραδιάς, ένα έκτακτο δελτίο ειδήσεων ανέφερε πως η πυρκαγιά συνεχίζει να μένει εκτός ελέγχου και παρακαλούσε τους εθελοντές να απομακρυνθούν ώσπου οι πυροσβέστες να την θέσουν υπό έλεγχο.
Τότε είχα και την φαεινή ιδέα να θελήσω να ανέβω στην ταράτσα, μήπως και καταφέρω να δω πως φαίνεται το δάσος από ψηλά, εάν φαίνεται. Με γκρίνια και παρακάλια κατάφερα τους δικούς μου, ανεβήκαμε.
Το θέαμα που είδα δεν το περίμενα, ακόμη και σήμερα η εικόνα του είναι στα μάτια μου και το συναίσθημα που γεννήθηκε όταν την αντίκρισα είναι μέσα μου.
Σε μια καλοκαιριάτικη νύχτα χωρίς φεγγάρι, χωρίς πολλά φώτα από γύρω και χωρίς πολλούς ανθρώπους να κάνουν θόρυβο ανοίχτηκε στον ορίζοντα μου ο λόφος. Αυτό που κάποτε ήταν ο λόφος, πλέον ήταν μια πορτοκαλί εστία φλόγας που κατάκαιγε τα πάντα, ήταν πυκνοί καπνοί που απλώνονταν πάνω από όλο τον περιφερειακό δρόμο.
Μια τεράστια φωτιά που πραγματικά τότε πίστευα πως μας πλησιάζει, πως θα καταπιεί όλη την Θεσσαλονίκη και εγώ ή μάλλον, εμείς, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Μια εικόνα που μόνο σε ταινίες είχα δει μέχρι τότε, μια αδηφάγα λαίλαπα που δεν υπολόγιζε τίποτα.
Μια πύρινη κόλαση που κατάπιε ότι ζωντανό υπήρχε.
«Πώς έγινε αυτό, πως μας πλησιάζει; Ποιος έβαλε την φωτιά;» ρωτούσα με τα μάτια στον λόφο, με ένα άγχος αδιανόητο για την Ελλάδα του ενενήντα.
Τι να μου απαντήσουν οι έρμοι οι δικοί μου;
Η ιστορία επαναλαμβάνεται στην Ελλάδα του σήμερα.
Τόσα χρόνια κάθε καλοκαίρι έχουμε ακριβώς τα ίδια. Πυρκαγιές σε ατέλειωτα στρέμματα δάσους, νεκρούς από τις πυρκαγιές, ευθύνες που δεν καταλογίζονται σε κανέναν για τις πυρκαγιές.
Από το δάσους του Σέιχ Σου στη Θεσσαλονίκη, από την Πελοπόννησο που είχε καεί σχεδόν ολόκληρη, από την Αττική που σήμερα κλαίει τόσα άτομα βγαίνει μια απορία: Γιατί.
Τι φταίει που με τόσες καταστροφές δεν έχουμε βάλει μυαλό σαν κράτος; Τι φταίει που τόσοι άνθρωποι που χάθηκαν δεν μας έκαναν να προνοήσουμε ώστε να μην χαθεί κανείς ξανά;
Τα λόγια και οι λέξεις είναι ένα τίποτα μπροστά σε μια καταστροφή σαν και αυτή που ξημέρωσε στην Ελλάδα.
Άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν σπίτια, άνθρωποι αναγκάστηκαν να περάσουν το βράδυ τους σε παραλία για να μην κινδυνεύουν από τις φλόγες, άνθρωποι χάθηκαν από τους δικούς τους και συνεχίζουν να αγνοούνται.
Άνθρωποι κάηκαν, άνθρωποι πνίγηκαν από τις αναθυμιάσεις, άνθρωποι δεν έχουν πλέον τις περιουσίες τους.
Και για όλα αυτά δεν φταίει κανείς που δεν έκανε τις απαραίτητες ενέργειες πρόληψης, δεν φταίει κανείς που αφήνεται η χώρα τους καλοκαιρινούς μήνες έρμαιο στον κάθε παρανοϊκό.
Η ημέρα που ξημέρωσε στην Ελλάδα έχει τον εξής απολογισμό: δεκάδες άτομα αγνοούνται, πάνω από 80 άτομα νεκρά κι ανάμεσα τους παιδιά, εκτάρια γης καμένα.
Κι όλα αυτά μέχρι αυτή την στιγμή που γράφεται το κείμενο, δυστυχώς τα νούμερα μπορεί να ανέβουν.
Και δεν θα βάλουμε μυαλό σαν κράτος, σαν άνθρωποι. Θα θρηνούμε κάθε χρόνο δάση κι ανθρώπους.
Ξανασκέφτομαι την ερώτηση που έκανα τότε στην πυρκαγιά του Σέιχ Σου:
«Ποιος βάζει τις φωτιές;» αλλά θα ήθελα να την εμπλουτίσω.
Ποιος και γιατί βάζει τις φωτιές;
Δεν έχει σημασία προς το παρόν, οι θεωρίες συνομωσίας που έχουν εμφανιστεί δεν βοηθούν κάπου. Αυτό που έχει σημασία είναι πως για άλλη μια φορά το κράτος μας πιάστηκε στον ύπνο.
Για άλλη μια φορά χάσαμε ανθρώπους. Για άλλη μια φορά δεν προλάβαμε αυτή την κόκκινη λαίλαπα.
Κουράγιο στους ανθρώπους που έχασαν δικούς τους. Κουράγιο στους ανθρώπους που έχασαν περιουσίες.
Θα βάλουμε ποτέ μυαλό ή θα περιμένουμε κάθε καλοκαίρι να ξημερώσει μια εθνική τραγωδία σαν κι αυτή για να θυμηθούμε ότι πρέπει να σκεφτούμε μια πρόληψη για την μεγαλύτερη απειλή της χώρας μας τους θερινούς μήνες;
Υ.Γ.1: Είναι μια εθνική τραγωδία, οι ταμπέλες των διαφόρων δεν κολλάνε σε αυτή την κατάσταση.
Υ.Γ.2: Σεβασμός στους πυροσβέστες που είναι οι πραγματικοί ήρωες σε τέτοιες καταστάσεις, σε ένοπλες δυνάμεις που παρέχουν ότι υποστήριξη μπορούν και σε εθελοντές που βοηθούν επειδή είναι ακόμη άνθρωποι και πονάν τους συνανθρώπους τους.
Και για το τέλος: Κρατήστε το τελευταίο δέντρο για να κρεμαστείτε.
Η Rachel θα είχε σίγουρα Facebook και θα άλλαζε κάθε λίγο και λιγάκι το relationship status της.Ο Joey θα είχε σίγουρα tinder. Για ευνόητους λογους φυσικά.Η Monica θα ήταν χρήστης του Pinterest και θα είχε το οργανωμένο και ενημερωμένο προφίλ.Το LinkedIn δικαιωματικά ανήκει στον Ross. Ε; ε ναι...
Σήμερα είναι σκόμη πιο δύσκολες οι συνθήκες για τους άστεγους, μειώθηκαν τα συσσίτια και οι δράσεις αλληλέγγυων, την ώρα που μόνο στην Αθήνα είναι 800-900 άτομα, είπε η διευθύντρια των Γιατρών του Κόσμου...
Μέτρα στήριξης εργαζομένων επιχειρήσεωνεργοδοτών του ιδιωτικού τομέα, που έχουν αριθμό μητρώου εργοδότη (ΑΜΕ) στον e- ΕΦΚΑ, των
οποίων ή έχει ανασταλεί η επιχειρηματική τους
δραστηριότητα, βάσει ΚΑΔ, με εντολή δημόσιας
αρχής ή πλήττονται σημαντικά βάσει ΚΑΔ κύριας
δραστηριότητας ή δευτερεύουσας βάσει των
ακαθάριστων εσόδων έτους 2018, όπως ορίζονται από...
Η σύγχρονη καθημερινότητα που βιώνουμε όλοι μας -με τις ευθύνες, τις υποχρεώσεις, τις προθεσμίες και όλων των ειδών τα άγχη- μας έχει κάνει σκυθρωπούς και έχει σβήσει από τα χείλη μας ακόμα και το πιο μικρό χαμόγελο. Βλέπουμε τα παιδιά γύρω μας που τόσο εύκολα γελούν με μικροπράγματα καθημερινά, με όσα εμείς έχουμε ξεχάσει, και πιστεύουμε...
Κάθε χρόνο στην Αμερική, το βράδυ της 31ης Οκτωβρίου γιορτάζεται το Halloween.
Ο όρος Halloween είναι συνεπτυγμένη μορφή των λέξεων All-Hallow-even και σημαίνει το «Βράδυ πριν από την Ημέρα των Αγίων Πάντων», που γιορτάζεται στις καθολικές χώρες την 1η Νοεμβρίου. Η γιορτή χάνεται στα βάθη των αιώνων. Έχει ειδωλολατρικές ρίζες και σχετίζεται με τη λατρεία ...
Μια πολυάσχολη καθημερινότητα μπορεί να δημιουργήσει άγχος αλλά και αρνητικά συναισθήματα. Αν θέλετε να βελτιώσετε τη διάθεσή σας και να καταφέρετε να αντεπεξέλθετε σε όλες τις υποχρεώσεις σας ,τότε καλό είναι να αποκτήσετε τον έλεγχο ακολουθώντας 6 συμβουλές:...
Μπορεί οι λέξεις «όρια» και «πειθαρχία» να παραπέμπουν σε παλιότερες και αυστηρότερες εποχές, αλλά όλοι οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι επιβάλλοντας ήρεμα και σταθερά την πειθαρχία, ουσιαστικά προστατεύουμε το παιδί μας.
Οι περισσότεροι γονείς συμφωνούν ότι τα όρια είναι σημαντικά, αλλά δυσκολεύονται πραγματικά στο να τα θέσουν και να τα τηρήσουν γιατί:
-Φ...
Αρκετός κόσμος έχει αρχίσει να κάνει ανακύκλωση – ασχέτως αν το κάνει καλά ή όχι – υλικών όπως πλαστικό, γυαλί, χαρτόνι κ.α.Με τα υπόλοιπα απορρίμματά μας τι γίνεται; Μπορούμε να ανακυκλώσουμε ακόμη περισσότερο; Η απάντηση είναι ναι, με την κομποστοποίηση.Τι είναι η κομποστοποίηση;Η κομποστοποίηση είναι μια φυσική διαδικασία η οποία μετατρέπει...
Ο WASP-96b βρίσκεται σε απόσταση 980 ετών φωτός από τη Γη και η μάζα του είναι κατά 20% μεγαλύτερη από εκείνη του Δία
Ευρωπαίοι και Αμερικανοί αστρονόμοι ανακάλυψαν για πρώτη φορά έναν εξωπλανήτη, του οποίου η ατμόσφαιρα είναι πλήρως ανέφελη....
Η 21η Μαρτίου συμπίπτει με την έναρξη της εαρινής ισημερίας και έχει καθιερωθεί από τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) των Ηνωμένων Εθνών ως παγκόσμια ημέρα Δασοπονίας.
Με αφορμή αυτή τη μέρα είναι σημαντικό να γνωρίζουμε όλοι μας την αξία των δασών και πως μπορούμε να τα προστατεύσουμε....
Στη διατροφή μας, αποτελεί για πολλούς μια αγαπημένη γεύση ή ευχάριστη οσμή, χρησιμοποιείται για γλύκες, αλλά και αλμυρές παρασκευές και είναι παραδοσιακό στοιχείο της ανατολίτικης κουζίνας, έχοντας επηρεάσει πολύ και την ελληνική. ...
Όλοι οι εκπαιδευτικοί, είμαι σίγουρη, έχουμε έρθει αντιμέτωποι με μία τέτοια κατάσταση. Μαθητές οι οποίοι συμμετέχουν ενεργά στα μαθήματα μας, είναι πάντοτε διαβασμένοι και οι ασκήσεις τους λυμένες, όταν έρχεται η ώρα κάποιου γραπτού διαγωνίσματος – αλλιώς τεστ – μπλοκάρουν και δεν ξέρουν πώς να το χειριστούν....
Πόσο συχνά βλέπετε ένα μωρό ή ένα μικρό παιδί και θέλετε να το πάρετε αγκαλιά; Μήπως οι εκφράσεις «φίλα τη θεία», «αγκάλιασε τον θείο» σας είναι οικείες; Κι όμως αυτή η αγκαλιά με το ζόρι, μπορεί να επηρεάσει σοβαρά την παιδική ψυχολογία....
Αλεξάνδρεια. Μια πόλη με σημαντική ιστορία που τη βλέπουμε μέσα από τα μάτια των τριών ηρωίδων του βιβλίου, από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα μέχρι και σήμερα. Δεν είναι τυχαίο ότι η χώρα του Νείλου ενέπνευσε μερικούς από τους σημαντικότερους ποιητές και συγγραφείς. Παρακολουθούμε όμως συγχρόνως και τις ιστορικές εξελίξεις στην Ελλάδα....
Μετά τον σύντομο γάμο του, ο οποίος κράτησε μόνο εννιά μέρες, ο Χολιγουντιανός αστέρας Βίνσεντ Τσέις (Έιντριαν Γκρένιερ) είναι αποφασισμένος να επιστρέψει στα κινηματογραφικά πλατό, αλλά αυτή τη φορά θέλει να δοκιμάσει την τύχη του και σαν σκηνοθέτης. Σ΄ αυτή του την προσπάθεια, τον συνοδεύει – όπως πάντα – η κουστωδία του: ο μεγαλύτερος αδερφός του...
Το θωρηκτό «Γεώργιος Αβέρωφ» είναι ένα πλοίο – θρύλος του Πολεμικού μας Ναυτικού. Είναι ζήτημα αν στην παγκόσμια ναυτική ιστορία θα συναντήσουμε άλλο πολεμικό πλοίο που να συνδέθηκε για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα με την ιστορία ενός έθνους. Η φήμη και ο σεβασμός που απολαμβάνει απ’ όλους τους Έλληνες φθάνει ως τις μέρες μας.
...
Υλικά
1200 gr. κεράσια
1000 gr. ζάχαρη
1 κουταλάκια του γλυκού χυμό λεμονιού
1 κάψουλα βανιλλίνη
Οδηγίες
Καθαρίζουμε τα κεράσια από τα κοτσάνια και από τα πολύ γινωμένα.
Τα πλένουμε και με μία φουρκέτα, που την ανοίγουμε λίγο, βγάζουμε τα κουκούτσια.
Ρίχνουμε τα κεράσια σε τρυπητό όπου έχουμε τοποθετήσει μία λεκάνη ...
Ο Tom Dixon, ένας από τους κορυφαίους (και προσωπικά αγαπημένους μου) Βρετανούς σχεδιαστές είναι υπεύθυνος για άλλη μία καινοτομία στον χώρο του product design, αφού στο πλαίσιο της φετινής διεθνούς έκθεσης Maison&Objet στο Παρίσι, παρουσίασε μία νέα συλλογή διακοσμητικών. Και όχι, δεν είναι το ίδιο το λανσάρισμα που καθιστά την σειρά του Dixon πρωτοποριακή,...