Λίγα λόγια για τον πατέρα
Τι να πει κανείς για τους πατεράδες... Και λέγοντας πατεράδες εννοώ αυτούς που μεγαλώνουν τα παιδιά τους και βρίσκονται δίπλα τους πάντα. Όπως νομίζω έχω ξαναπεί, γονείς δεν είναι, κατά την προσωπική μου άποψη πάντα, αυτοί που γεννούν ένα παιδί αλλά αυτοί που μεγαλώνουν ένα παιδί. Άλλωστε, ένα παιδί δεν ανήκει σε κανέναν. Για να μην κριθώ από κάποιους, θα εξηγήσω πως ρόλος των γονέων είναι να μεγαλώσουν ένα παιδί και να του δώσουν τα κατάλληλα εφόδια προκειμένου να «ανοίξει τα φτερά του» και να χαράξει το δικό του μονοπάτι κατά τη διάρκεια της ενήλικης ζωής.
Τι να πει, λοιπόν, κανείς για τους πατεράδες που έγιναν και μαμά και μπαμπάς ταυτόχρονα; Κι όχι μόνο τα κατάφεραν αλλά ξεπέρασαν οικογένειες που αποτελούνταν και από μαμά και μπαμπά! Έχω δει διάφορα τα τελευταία χρόνια που εργάζομαι. Οι περισσότεροι γονείς κάνουν αμέτρητες θυσίες να μεγαλώσουν τα παιδιά τους, τι να πει, λοιπόν, κανείς για εκείνους που έχουν διπλό ρόλο; Αλλά και οι πατεράδες σε οικογένειες όπου υπάρχει η μητέρα, και πάλι, ποιος να συγκριθεί, εκτός από το ρόλο της μητέρας που είναι εξίσου σημαντικός, με εσάς;
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να γράψω κάποιος από τους λόγους για τους οποίους ένα παιδί λατρεύει το δικό του μπαμπά. Έχοντας πρότυπο το δικό μου μπαμπά, είμαι σίγουρα επηρεασμένη από αυτό, αλλά θα προσπαθήσω να είμαι όσο πιο αντικειμενική γίνεται.
1. Γιατί είσαι ο πρώτος μου ήρωας και κανένας δεν σε φτάνει! Ναι βρε μπαμπάδες, αυτό δε φαντάζεστε πόσο ισχύει τόσο για τα κοριτσάκια σας, όσο και για τα αγοράκια σας! Οι γονείς φαντάζουν «θεοί» στα μάτια των παιδιών τους. Όσο για σένα μπαμπά μου, τα κορδόνια που μπορούσες να μου δέσεις μικρή όταν εγώ δεν μπορούσα, τα αστεία που έλεγες και με ηρεμούσες όταν είχα τόσα άγχη, την κακιά μάγισσα που έδιωχνες κάθε βράδυ από το δωμάτιο της αδερφής μου, αλλά και και ότι δεν μου έλειψε ποτέ τίποτα (η αγαπημένη μου σοκολάτα και το πιο νόστιμο παγωτό ήταν πάντα στο ψυγείο) σε κάνουν το μεγαλύτερο ήρωα όλου του κόσμου!
2. Γιατί πέρασες χρόνο μαζί μου και δε σε στερήθηκα ποτέ! Μπαμπάδες, είναι πολύ σημαντικό να περνάτε χρόνο με τα παιδάκια σας. Να τρώτε μαζί, να συζητάτε, να παρευρίσκεστε στις σχολικές εκδηλώσεις των παιδιών σας.
3. Γιατί με πήγαινες εσύ σχολείο το πρωί και μου κρατούσες το χέρι! Πόσο αγχωτικό είναι για ένα παιδάκι να ξεκινάει το σχολείο! Αλλά και για ένα έφηβο που αλλάζει εκπαιδευτική βαθμίδα. Οι γονείς, και φυσικά ο μπαμπάς του, είναι σημαντικό να είναι δίπλα του σε κάθε καινούριο του βήμα.
4. Γιατί παίζαμε μαζί χωρίς να χρειαστεί να παρακαλέσω γι’ αυτό! Οι ωραιότερες αναμνήσεις των μικρών παιδιών δεν είναι τα φαντασμαγορικά πάρτυ και οι εκδηλώσεις αλλά αυτές οι απλές καθημερινές στιγμές με την οικογένεια. Με στεναχωρεί το γεγονός πως υπάρχουν γονείς οι οποίοι δεν παίζουν με τα παιδιά τους. Έστω μία φορά την εβδομάδα. Μα θυμάσαι, βρε μπαμπά, που τα γέλια μας ακούγονταν σε όλο το τετράγωνο;
5. Γιατί μπορώ να συζητώ μαζί σου ό,τι με απασχολεί! Πόσο σημαντικό είναι κι αυτό! Να, αυτά τα μικρά μυστικά που έχουμε από τη μαμά και μοιραζόμαστε μεταξύ μας, ακόμη και τώρα. Γονείς, μιλήστε με τα παιδιά σας, κάντε να ανοιχθούν σε εσάς, να νιώθουν άνετα μαζί σας και να σας συμβουλεύονται τόσο στα εύκολα όσο και στα δύσκολα.
6. Γιατί καμαρώνεις πιο πολύ απ’ ότι εγώ γι’ αυτά που πετυχαίνω! Είναι λογικό να γίνουν και παρατηρήσεις. Οι γονείς, όμως, πρέπει να καμαρώνουν για τα παιδιά τους και να τους το τονίζουν σε κάθε ευκαιρία. Τους δίνουν, με αυτό τον τρόπο, κίνητρο να προσπαθήσουν κι άλλο για το καλύτερο αλλά και να ζήσουν μία ζωή χωρίς ανασφάλειες.
7. Γιατί ποτέ δεν με πίεσες τι να σπουδάσω ή ποια καριέρα να ακολουθήσω. Η επιλογή ήταν δική μου! Είναι σημαντικό και απολύτως λογικό οι γονείς να συμβουλεύουν τα παιδιά τους. Το ίδιο, όμως, σημαντικό είναι να αφήνουν το παιδί τους να δημιουργεί τις δικές του εμπειρίες και να μαθαίνει από τα λάθη του.
8. Γιατί μου έμαθες τα πρώτα μου μαθηματικά! Έχω εξηγήσει σε προηγούμενο άρθρο τη σημασία του να συμμετέχει ο γονιός στη μελέτη του παιδιού του, χωρίς αυτό να σημαίνει πως πρέπει οι γονείς να μάθουν Γλώσσα και Μαθηματικά. Ζητήστε από το παιδί σας, να σας δείξει την ύλη που καλύπτουν στο σχολείο και στα υπόλοιπα μαθήματα λέγοντας του να σας κάνει το ίδιο μάθημα και να γίνει δάσκαλος! Βοηθήστε το με τα μαθήματα που απαιτούν αποστήθιση, ευκαιρίες υπάρχουν!
9. Γιατί θυσιάστηκες όλα τα χρόνια να μη λείψει τίποτα σε εμένα και στην αδερφή μου και μας είχες «πριγκίπισσες»! Αυτό, νομίζω, πως όλα τα παιδιά το εκτιμάμε στο τέλος στους γονείς μας.
10. Γιατί αγαπάς και σέβεσαι τη μαμά μου! Είναι λογικό να υπάρχουν εντάσεις σε ένα σπίτι. Δεν είναι εύκολες οι ανθρώπινες σχέσεις. Ένα παιδί, όμως, που βλέπει το πατέρα του να κακοποιεί τη μητέρα του, είτε λεκτικά είτε σωματικά, πώς μπορεί να νιώθει γι’αυτό;
Αυτοί είναι μόνο κάποιοι λίγοι από τους λόγους που σας αγαπάμε τόσο πολύ μπαμπάδες μας! Να συνεχίσετε, λοιπόν, να είστε καλά και να φωτίζετε τη ζωή μας!
Όσο για τα παιδιά, μικρά ή μεγάλα, που τους έλειπε ο μπαμπάς τους κατά περιόδους είναι ένα γεγονός το οποίο δεν επιδέχεται παρηγοριά και κουβέντα. Εστιάστε όμως στις χαρούμενες εμπειρίες που δημουργήσατε μαζί του και προσπαθήστε να γίνετε και εσείς ένας τόσο καλός μπαμπάς και όσον αφορά τα κοριτσάκια, ευχηθείτε να αποκτήσετε ένα σύντροφο ο οποίος θα γίνει τόσο καλός πατέρας, όπως ήταν το δικός σας.
