Μια άλλη Κυριακή
Πολλές φορές με είχαν παρακαλέσει φίλοι που συμμετείχαν σε μαραθώνιους και τέτοιου είδους αθλητικές δραστηριότητες να τους ακολουθήσω, να φορέσω τις πανάκριβες μου φόρμες και τα επιχρυσωμένα αθλητικά μου παπούτσια και να μπω κι εγώ στην σειρά ερασιτεχνών δρομέων που περιμένουν το «ΜΠΑΜ» για να ξεκινήσουν να τρέχουν.
Έτσι, στο άγνωστο «Χ» σημείο της πόλης θα τερματίσουν, θα παραλάβουν κι ένα μετάλλιο από τον τάδε αντιδήμαρχο και θα είναι ευχαριστημένοι που συμμετείχαν στον μαραθώνιο.
Προς μεγάλη έκπληξη τους αλλά και δική μου φέτος είπα, ναι θα έρθω μαζί σας. Κι έτσι λοιπόν πήγα τους πήρα, ζωσμένους με τα σορτσάκια και τα κοντομάνικα τα φιρμάτα, κατεβήκαμε στο κέντρο της Θεσσαλονίκης και αναμειχτήκαμε με όλους τους άλλους ερασιτέχνες αθλητές.
Η ημέρα ήταν καλοκαιρινή όσο δεν πάει, ο κόσμος γύρω ήταν ενθουσιασμένος όσο και οι ερασιτέχνες αθλητές τους μαραθωνίου. Όσο συζητούσαμε για την διοργάνωση κοιτούσα τον δρόμο, το πεζοδρόμιο, τον κόσμο, ένιωθα την ατμόσφαιρα. Ήταν όλα διαφορετικά, περισσότερο προσεγμένα από μια απλή Κυριακή στην παραλία της Θεσσαλονίκης.
Ούτε σκουπίδια κάτω, ούτε ο πανικός της καθημερινής τάδε ημέρας, ούτε οι γνωστοί αλαλαγμοί των οδηγών, ούτε οι αλληλοκατηγορίες των δημοτών δεν ακούγονταν.
Ούτε οι άστεγοι ένα γύρω από εκεί που συνήθως βρίσκουν καταφύγιο, ούτε τα παιδιά που ζητιανεύουν ένα ευρώ για να ξαπλώσουν με τον θάνατο, ούτε τα αδέσποτα που έχουν αυξηθεί δραματικά, ούτε οι μικροναρκέμποροι που πουλάν πλέον ελεύθερα σε κάθε γωνιά της πόλης, τίποτα από όλα αυτά που κάνουν την Θεσσαλονίκη αυτήν που είναι δεν υπήρχε.
«Φοράς παντελόνι, πως θα τρέξεις;» με ρωτήσανε καθώς σφύριζε ο κύριος που είχε το πιστολάκι που θα σήμανε την έναρξη του μαραθωνίου στα χέρια του.
«Δεν θα τρέξω, για βόλτα ήρθα» απάντησα και απομακρύνθηκα καθώς οι αθλητές της Κυριακής συγκεντρώνονταν στην αρχή της κούρσας.
Τρία, δύο ένα και ΜΠΑΜ, άρχισε και αυτή η αθλητική γιορτή της πόλης, άρχισε ένας ακόμη μαραθώνιος που σπονσοράρεται από τον τάδε για να δειχτεί το ένα και το άλλο μέσω αυτού.
Περπάτησα για αρκετή ώρα προσπερνώντας όλο τον κόσμο που χειροκροτούσε μανιασμένα και φώναζε σαν να εξαρτιόταν η ζωή του από την έκβαση του μέτριου αυτού γεγονότος.
Δεν είδα κάτι που να προσβάλει την εικόνα της Θεσσαλονίκης στα σημεία που εκτεινόταν η γιορτή αυτή, δεν είδα εικόνες της καθημερινότητας με παραβατικότητα και κατάντια, δεν είδα κάτι που θα αμαυρώσει την διοργάνωση.
Όλα καλά λοιπόν, στο τέλος του μαραθωνίου βγάλαμε και τις φωτογραφίες μας, πήραμε και τα μετάλλια μας, πήγαμε και για τον καφέ μας σε μια από τις χιλιάδες καφετέριες της παραλίας.
Είχαμε πρόγραμμα.
Η πόλη ως δια μαγείας είχε μεταμφιεστεί για λίγες ώρες, είχε βάλει την μάσκα της υποκρισίας και είχε χώσει όπως-όπως τα σκουπίδια της κάτω από το πατάκι, απλά για να μην φαίνονται.
Αυτά σκεφτόμουν στον καφέ στην παραλία βλέποντας φίλους με μετάλλια στα στήθη και χαμόγελα στα πρόσωπα, βλέποντας μια πόλη που ξεχνιέται φορώντας ψεύτικα προσωπεία ενώ κοιτάει σε καθρέφτη και ποτέ δεν έχει δει το πραγματικό της πρόσωπο.
loading...
Ελλάδα – Τροχαία Δυστυχήματα 2019: Υπεύθυνοι της ανευθυνότητάς μας;
Το αυτοκίνητο και το μηχανάκι έχουν γίνει αναπόσπαστα κομμάτια της ζωής μας. Ένας στους τρεις Έλληνες σχεδόν διαθέτει το δικό του μεταφορικό μέσο. Όμως τα τροχαία δυστυχήματα που γίνονται στη χώρα μας είναι τα περισσότερα στην Ευρώπη. 16 νεκροί και δεκάδες τραυματίες μέσα σε 8 μήνες μόνο στα Δωδεκάνησα σε τροχαία δυστυχήματα καταγράφηκαν τη φετινή χρονιά....
Για εσένα που δίνεις εξετάσεις
Αγαπητέ μου υποψήφιε, πώς είσαι; Πώς το παλεύεις; Τι αισθάνεσαι; Συνειδητοποιείς τα συναισθήματα που σε κατακλύζουν; Τα βγάζεις πέρα με αυτά; Με τις περιφερειακές πιέσεις;...
Υπάρχουν και οι άλλοι. Ξανά.
Εισαγωγή με Χριστούγεννα και Δεκέμβρη έκανα πέρυσι οπότε θα είναι ανούσιο για δεύτερη χρονιά να το επαναλάβω. Αλλά μόλις το επανέλαβα. ...
Υπερβολές στις γιορτές
Βαίνουμε προς το τέλος των γιορτινών ημερών και με το καλό να υποδεχτούμε το νέο έτος με ότι κι αν φέρει μαζί του. Χαρές και λύπες μαζί με επιτυχίες και ήττες θα συνθέσουν άλλον έναν χρόνο ζωής, προσθέτοντας κι άλλο ένα έτος στην τούρτα μας. Ο κόσμος χαίρεται τις ημέρες αυτές, τις τελευταίες του χρόνου. ...
Ο ισχυρός δεσμός μεταξύ δασκάλων και μαθητών: Λίγα λόγια από μία δασκάλα ακριβώς μετά το τέλος της σχολικής χρονιάς
Όταν εργάζεσαι με παιδιά, ανακαλύπτεις τη μαγεία παντού! Πίστεψέ με, δεν είμαι το μοναδικό άτομο που το πιστεύει αυτό. Τα παιδιά με τις «ξεχωριστές δυνάμεις τους» μπορούν να σε κάνουν να νιώσεις πως είσαι η νεότερη, η ομορφότερη, η εξυπνότερη, καθώς επίσης και η μαμά τους, ο μπαμπάς τους, ο ψυχολόγος τους, ο σούπερ ήρωάς τους!...
21 Μαρτίου - Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού
Η Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων εορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου. Καθιερώθηκε το 1966 από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών σε ανάμνηση ενός τραγικού συμβάντος, που συγκλόνισε την παγκόσμια κοινή γνώμη....
Γλυκός Σεπτέμβρης…
Ούτε καλοκαίρι… ούτε φθινόπωρο… σίγουρα πάντως όχι χειμώνας, όπως βιάστηκαν μερικοί να τον πουν. Τι είναι λοιπόν ο Σεπτέμβρης; Γιατί μη μου πείτε, μια αύρα αλλιώτικη τον συνοδεύει. Είναι κι αυτές οι βροχές του, που σε τίποτα δεν μοιάζουν με τις καλοκαιρινές μπόρες που πριν προλάβουν να νοτίσουν το χώμα, έχουν κιόλας ξεθυμάνει. Τις βροχές του Σεπτέμβρη...
Τα παιδιά δεν είναι δικά μας. Μας χαρίζονται για λίγο για να σταθούμε δίπλα τους ως μέντορες, ως ξεναγοί σε τούτη τη γη
Ανυπομονώ να σε γνωρίσω.
Ανυπομονώ να χαζεψω τις γραμμές του προσώπου σου . Να δω τα χεράκια και να φιλήσω τις πατούσες που με κλωτσανε.
Ανυπομονώ να δω μέσα από τα μάτια σου τον κόσμο.
Άραγε θα σου αρέσει περισσότερο η θάλασσα η το βουνό;
Ποια μουσική θα είναι εκείνη που θα προτιμήσεις; Θα είσαι παιδί του ήλιου η της βροχής;
Ποιο θα είναι το ...
Η πραγματική αξία του τουρισμού
Πολύς θόρυβος έγινε φέτος -και συνεχίζει να γίνεται- για την αθρόα προσέλευση τουριστών στην Ελλάδα, απ’ όλα τα μήκη και πλάτη της υφηλίου. Πολλά λεπτά των δελτίων ειδήσεων και πολλές σελίδες των έντυπων μέσων ενημέρωσης, αφιερώθηκαν στην άνοδο, σε πολλές περιπτώσεις ραγδαία...
