Για εσένα που δίνεις εξετάσεις

Αλεξάνδρα Γεωργίου Συνθετική Σύμβουλος Ψυχικής υγείας 08-06-2018

Αγαπητέ μου υποψήφιε, πώς είσαι; Πώς το παλεύεις; Τι αισθάνεσαι; Συνειδητοποιείς τα συναισθήματα που σε κατακλύζουν; Τα βγάζεις πέρα με αυτά; Με τις περιφερειακές πιέσεις; Επιζείς; Γονείς, παππούδες, συγγενολόια, γείτονες, συγχωριανοί, καθηγητές, συμμαθητές -και οι γονείς τους!- φίλοι, γνωστοί, ΜΜΕ, σύμπασα η νεοελληνική κοινωνία από πάνω σου, ε;

Έκανες καμία παύση για να ανασάνεις; Να πάρεις τον Εαυτό σου από το χέρι και να τον ρωτήσεις πως νιώθει, ποιες είναι οι ανάγκες του; Όχι, ε; Τρέχεις στον αυτόματο εδώ και πολύ καιρό. Και να ήταν μόνο το πρακτικό κομμάτι του θέματος. Δηλαδή, η προετοιμασία για την δοκιμασία. Αυτή και αυστηρά μονάχα αυτή.

Τι λες; Υπάρχουν εκτός αυτής και άλλα ζητήματα που σου αυξάνουν το άγχος περισσότερο; Σε θλίβουν; Σε θυμώνουν; Σε αποδυναμώνουν; Σε τρομάζουν; Σε ακινητοποιούν; Σε πληγώνουν; Θα ήθελες να μοιραστείς τις σκέψεις σου;

Με θυμώνει που όλοι νοιάζονται μόνο για τα μαθήματα και τη βαθμολογία! Εγώ, δηλαδή δεν υπάρχω; Τι στο καλό, αόρατος είμαι; Μόνο αυτά έχουν αξία; Ώρες, ώρες νιώθω σαν το γαϊδούρι που υπάρχει μόνο για να εργάζεται κοπιαστικά!!! Άνθρωπος είμαι και εγώ.

Με τρομάζει που με έχουν κάνει να πιστέψω πως αν δεν γράψω καλά ή αν δεν περάσω εκεί που πρέπει(!) η ζωή μου δεν θα έχει κανένα νόημα ή τουλάχιστον κανένα ιδιαίτερο… νόημα! Σαν να πηγαίνω στο εκτελεστικό απόσπασμα.

Με ακινητοποιεί το στρες σε σημείο να απελπίζομαι και να πιστεύω ότι θα χάσω τις δυνάμεις μου εντελώς! Λες να κοκαλώσω και την ώρα της εξέτασης; Όλοι λένε ότι υπερβάλω και ότι είμαι υπερευαίσθητος! Κανείς δεν με νιώθει.

Με θλίβει η πιθανότητα να μην τα πάω καλά και να στεναχωρήσω τόσο κόσμο γύρω μου! Άσε που οι γονείς μου έχουν στερηθεί τόσα οικονομικά! Θα έχω και αυτό τώρα στο μυαλό μου; Θα σπάσει στο τέλος.

Με αποδυναμώνει όλη η συσσωρευμένη κούραση και ένταση! Και αν κάνω λάθη εξαιτίας της; Και αν δεν αποδώσω όσο αξίζω; Και αν μπερδευτώ; Και αν…;

Με πληγώνει που δεν ενδιαφέρονται για την ψυχική μου κατάσταση! Που δεν συμμερίζονται τα νεύρα μου, τις ορμόνες, το άγχος, τις φοβίες μου! Που υποψιάζομαι ότι τους ενδιαφέρει πιο πολύ η ταμπέλα της επιτυχίας και τίποτε άλλο.

Τώρα που τα είπες ξεθύμανες κάπως αλλά δεν έχει αλλάξει και πολύ η κατάσταση, ε; Μμμ… έχεις απόλυτο δίκιο. Όλα αυτά τα ζητήματα χρειάζονται χρόνο για επεξεργασία και διαχείριση. Στη χρονική στιγμή που βρισκόμαστε δεν υπάρχει περιθώριο για κάτι τέτοιο. Απαιτείται δράση και ψυχραιμία.

Αν αισθάνεσαι τις δυνάμεις σου πραγματικά να σε εγκαταλείπουν, μην παίζεις με την υγεία σου και μίλησε σε κάποιον ενήλικα οικείο σου που πιστεύεις ότι μπορεί να σε νιώσει! Ας ακυρώσεις και τις φετινές εξετάσεις! Αυτές μπορείς να τις ξαναδώσεις, η υγεία αν κλονιστεί σοβαρά δεν γνωρίζουμε πότε και εάν θα επανέλθει. Μην παίζεις μαζί της. Αν σε έχει κατακλύσει το άγχος και φοβάσαι έντονα ότι δεν θα αποδώσεις, όμως θα λάβεις μέρος στις εξετάσεις, σκέψου τα εξής:

Έχεις μία μοναδική ευκαιρία να αποδείξεις στον εαυτό σου -και μονό σε αυτόν- ότι μπορείς να τον φροντίσεις με αληθινή αγάπη! Πάρε τον έλεγχο των σκέψεων σου, δημιούργησε θετικές εικόνες και άλλαξε με αυτόν τον τρόπο τις τοξικές ορμόνες του άγχους!

Έχεις ένα αναφαίρετο δικαίωμα να διαλέξεις πως θα αντιδράσεις μπροστά σε όλο αυτό που μπορεί να μην είναι δική σου επιλογή. Στο πως και το τι, σε αυτό είσαι απολυτά ελεύθερος!

Αγαπητέ μου υποψήφιε, είμαι σίγουρη ότι αν διαβάσεις τα παραπάνω με την ησυχία σου και με ψυχραιμία, κάτι θα καλυτερεύσει μέσα σου.
Και εσύ αγαπητέ γονιέ και κηδεμόνα, κάνε τον κόπο να μελετήσεις τα παραπάνω και δώσε έμφαση σε παρακαλώ στα συναισθήματα που επικοινώνησε ο υποψήφιος.

{Η επιτυχία δεν μετριέται από αυτό που έχεις κατορθώσει, αλλά από την αντίσταση που συνάντησες και από το κουράγιο που έδειξες στη μάχη απέναντι σε αμέτρητες αντιξοότητες. Orison Swet Marden}