Είμαστε υπεύθυνοι
Κάποιες ημέρες αργότερα από την ημέρα μαύρης επετείου, της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού, οι νεκροί συγγενείς μας από Πόντο κι από Σμύρνη μας κοιτάν από ψηλά και δακρύζουν.
Δακρύζουν για τα νιάτα τους, που τους τα πήραν όπως τους τα πήραν, για τις οικογένειες τους που δεν τις είδαν ποτέ, για το χώμα τους που τώρα άλλοι το πατάν, για το σήμερα που εμείς το ζούμε όπως το ζούμε.
Μέσα στην άγνοια των θυσιών των συγγενών μας, μέσα στην ατέρμονη δίψα για υλισμό, μέσα στο αχανές τίποτα που ονομάζουμε ζωή και μέσα σε έναν κόσμο αγγελικά πλασμένο από δικό μας πηλό, δεν αισθανόμαστε το δάκρυ τους.
Τους έχουμε ξεχάσει, έχουμε ξεχάσει ανθρώπους δικούς μας που σφαγιάστηκαν για κάτι ιδανικά πεθαμένα που κάποιοι μισότρελοι παλαβοί πρέσβευαν. Έχουμε ξεχάσει έναν μόλις αιώνα αργότερα τα πόσα τους χρωστάμε.
Ναι, ο κόσμος είναι ρόδα και γυρνάει και η προσκόλληση στο παρελθόν δεν είναι καλή επειδή μας κρατά στο πίσω και το μπροστά όταν το δούμε θα είναι αργά, θα γίνει κι αυτό πίσω.
Όμως δεν είναι σωστό να γυρνάμε την πλάτη σε σφαγές ανθρώπων, στις σφαγές των δικών μας ανθρώπων.
Όπως ήταν υπεύθυνοι για την μοίρα τους όσοι τους αρνήθηκαν την βοήθεια στις παραλίες που παρακαλούσαν για ένα μέσο μεταφοράς, άλλο τόσο υπεύθυνοι είμαστε κι εμείς που μέρες γενοκτονιών περνάν στα ανάλαφρα νέα της οποιαδήποτε ημέρας.
Υπεύθυνοι είμαστε εμείς, οι οποίοι ημέρες επιμνημόσυνης δέησης παρευρισκόμαστε απλά επειδή τυχαίνει το μέρος του μνημόσυνου να συνορεύει με το αγαπημένο μας μπαράκι όπου μετά το κλάμα για τους προγόνους θα πάμε να πνιγούμε στο ποτό.
Μάλλον θα παλέψουμε να πιούμε ένα ποτάκι, αν αναλογιστούμε το χρήμα που δεν υπάρχει στην τσέπη μας.
Υπεύθυνοι είμαστε εμείς που κρατάμε σημαίες, κοντάρια, νταούλια και σιγοτραγουδάμε ψαλμούς, επιδεικνύουμε πανό και πλακάτ μπροστά από προξενεία με συνοδεία αστυνομικών περιμένοντας να αναγνωριστεί από τον θύτη το έγκλημα κατά του θύματος.
Υπεύθυνοι είμαστε εμείς που στις συγκεντρώσεις μνήμης μαζευόμαστε εκατό άτομα το πολύ και αυτά με το ζόρι, ενώ για γιορτές αμερικανοφερμένες κατεβαίνουμε στους δρόμους χιλιάδες.
Αυτό το ονομάζουμε ελευθερία και διαφορετικότητα.
Όσο δεν αισθανόμαστε τα δάκρυα των προγόνων μας στα δικά μας πρόσωπα, είμαστε υπεύθυνοι που αφήσαμε τους εαυτούς μας να ζωοποιηθούν στον βαθμό αυτό. Είμαστε υπεύθυνοι που μετά από έναν αιώνα κατεβάζουμε μια ημέρα εθνικής μνήμης λιγότερα άτομα από μια φιέστα τροπαίου στον Λευκό Πύργο.
Δεν ξέρω που πάει αυτός ο κόσμος, αυτός ο λαός, αλλά σίγουρα κάπου έχουμε κάνει λάθος.
loading...
Τέλος καλοκαιριού = ευκαιρία για μια νέα αρχή
Μέχρι πριν 2 ημέρες, βρισκόμουν σε μια όμορφη, αμμώδη παραλία στα σύνορα του νομού Λάρισας με αυτόν του νομού Πιερίας που έχω την τύχη να έχω το ταπεινό μου εξοχικό λίγο πριν τον γνωστό και -δυστυχώς ή ευτυχώς- κοσμικό πια Πλαταμώνα. Πέρασα αρκετές μέρες όπως εδώ και πολλά χρόνια, προσπαθώντας να ξεκουραστώ και...
Γιατί τα Γαλλάκια δεν τσιρίζουν;
Επίσης τρώνε όλο τους το φαγητό, είναι πειθαρχημένα και δεν ξυπνούν κατά τη διάρκεια της νύχτας; Το best seller της Πάμελα Ντράκερμαν μας εξηγεί τα μυστικά της πειθαρχίας των γάλλων γονιών.
Σίγουρα θα τα έχετε δει κάπου, τα καλοκαίρι, στις διακοπές ίσως ή στα ταξίδια σας στο εξωτερικό. Είναι εκείνα τα πιτσιρίκια, που κάθονται όλη την ώρα...
4 βασικές ενδείξεις ότι είναι ακόμα κολλημένος με την πρώην του
Ξεκίνησες μία σχέση με έναν υπέροχο τύπο με τον οποίο περνάς τέλεια και δείχνει να είναι ακριβώς αυτό που ψάχνεις! Όλα μοιάζουν ιδανικά, αλλά δυστυχώς, όλοι μας έχουμε ένα κάποιο παρελθόν. Και μπορεί εσύ πλέον να έχεις αποδεσμευτεί πλήρως από παλιά συναισθήματα και καταστάσεις, αλλά έχεις βάσιμες υποψίες ότι το νέο σου αγόρι δεν ανήκει στη συνομοταξία αυτή! ...
Η συντροφιά του κατοικίδιου μου
Στη ζωή μπορεί να χρειαστεί να μείνουμε μόνοι μας για κάποιο χρονικό διάστημα. Η συντροφιά όμως ενός κατοικίδιου μπορεί να γεμίσει κάθε είδους κενού! Ακούμε γύρω μας «Υιοθετείστε μην αγοράζετε κατοικίδια»… Αγαπητοί αναγνώστες του άρθρου ...
Ξύπνα
Ξύπνα, κοίτα έξω, κάτι μυστήριοι περικύκλωσαν το σπίτι και βαστάνε τουφέκια και κρατάν σπάθες. Προσπαθούν να σπάσουν την πόρτα, ξύπνα, πρέπει να σε κρύψω αν προλάβω κι αν δεν προλαβαίνω πρέπει να σε διώξω. Ξύπνα γιατί η πόρτα έσπασε και τρέχοντας ορμούν στο δωμάτιο. Γρήγορα φύγε, θα πέσω πάνω τους να καθυστερήσουν όσο εσύ θα φεύγεις. Μην κοιτάξεις πίσω, ξέχν...
Η ψυχολογία της κάλπης
Ο φετινός Ιανουάριος είναι διαφορετικός από τους υπόλοιπους. Την τελευταία Κυριακή του μήνα ο Ελληνικός λαός θα κληθεί να ψηφίσει το κόμμα το οποίο πιστεύει ότι μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα την δυσμενή οικονομική και κοινωνική θέση που έχει περιέλθει η χώρα την τελευταία 8ετία.
Η σημαντικότητα των εκλογών αυτών, σε συνδυασμό με την πολύ μικρή...
Το τρέξιμο του Σεπτέμβρη
Ο Σεπτέμβρης μας υπενθυμίζει κάθε χρόνο το αναπόφευκτο: μεγαλώνουμε. Κάθε πρωί, λίγο πριν να κινήσουμε για το αυτοκίνητο ή το αστικό που θα μας μεταφέρει στη δουλειά, ακούμε φωνές παιδιών.
Παιδιών που πηγαίνουν στο σχολείο. ...
Το να μειώνεις τον άλλον δεν σε κάνει ανώτερο
Το να κρίνεις κάποιον αρνητικά με βάση αποκλειστικά το χρώμα, το φύλο, τον σεξουαλικό του προσανατολισμό, το επάγγελμα ή την κοινωνική του τάξη δε σε κάνει ανώτερο. Γιατί δε ξέρεις την ιστορία του άλλου, αλλά μόνο μια επιφανειακή ιδιότητά του.
...
Πώς να κάνεις διακοπές χωρίς να… πας!
Το καλοκαιράκι είναι στην δροσερή πολλά υποσχόμενη αρχή του, αλλά για εσένα δεν υπάρχει προοπτική διακοπών; Είσαι ακριβώς στο κατακαλόκαιρο και ψήνεσαι όχι τόσο από τη ζέστη αλλά από τη φαντασία για το που θα μπορούσες να βρισκόσουν; Η θερινή περίοδος του έτους ήδη μετρά αρκετό διάστημα τόσο που τελευταία την αποκαλούν και αποκαλόκαιρο και εσύ κουράστηκες πο...
