Ο πολύτιμος χρόνος των ώριμων ανθρώπων
27-04-2018
«Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ’ ό,τι έχω ζήσει έως τώρα…
Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.
Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται, καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά.
Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που παρά τη χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει.
Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες.
Δε θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί.
Δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους.
Με ενοχλεί η ζήλια και όσοι προσπαθούν να υποτιμήσουν τους ικανότερους για να οικειοποιηθούν τη θέση τους, το ταλέντο τους και τα επιτεύγματα τους.
Μισώ να είμαι μάρτυρας των ελαττωμάτων που γεννά η μάχη για ένα μεγαλοπρεπές αξίωμα. Οι άνθρωποι δεν συζητούν πια για το περιεχόμενο… μετά βίας για την επικεφαλίδα.
Ο χρόνος μου είναι λίγος για να συζητώ για τους τίτλους, τις επικεφαλίδες. Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται… Μου μένουν λίγες καραμέλες στη σακούλα…
Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση.
Που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους.
Που δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους.
Που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους.
Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους.
Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια
Και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια και την ειλικρίνεια.
Το ουσιώδες είναι αυτό που αξίζει τον κόπο στη ζωή.
Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα που ξέρουν να αγγίζουν την καρδιά των ανθρώπων…
Άνθρωποι τους οποίους τα σκληρά χτυπήματα της ζωής τους δίδαξαν πως μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στην ψυχή.
Ναι, βιάζομαι, αλλά μόνο για να ζήσω με την ένταση που μόνο η ωριμότητα μπορεί να μου χαρίσει.
Σκοπεύω να μην πάει χαμένη καμιά από τις καραμέλες που μου απομένουν…Είμαι σίγουρος ότι ορισμένες θα είναι πιο νόστιμες απʼ όσες έχω ήδη φάει.
Σκοπός μου είναι να φτάσω ως το τέλος ικανοποιημένος και σε ειρήνη με τη συνείδησή μου και τους αγαπημένους μου.
Εύχομαι και ο δικός σου να είναι ο ίδιος γιατί με κάποιον τρόπο θα φτάσεις κι εσύ…»
Http://sxeseis-kai-sunaisthimata.com
Πηγή: Απόσπασμα από έργο του Βραζιλιάνου Ποιητή, Συγγραφέα, δοκιμιογράφου, φωτογράφου και μουσικολόγου, του Mario de Andrade (1893 – 1945)
2017 όπως 2016, 2015, 2014, 2013….
Μια ακόμη χρονιά βαδίζει προς το τέλος της. Μαζί της από τη μια παίρνει εικόνες, πρόσωπα, παραστάσεις, γεγονότα ενώ , από την άλλη , ανοίγει το δρόμο για ελπίδες, όνειρα και προσδοκίες.
Ως είθισται, κάθε τέτοια χρονική περίοδο, λαμβάνει χώρα ένας απολογισμός τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο ...
Παιδεία και εκπαίδευση: Δύο έννοιες που δεν συναντιούνται πουθενά
Πριν από λίγο καιρό διάβασα ένα σχόλιο μίας κυρίας, η οποία διαμαρτυρήθηκε με μήνυμα σε ένα κατάστημα επειδή οι υπάλληλοι της απαγόρευσαν να καταναλώσει φαγητό εντός καταστήματος.
Μάλιστα τόνισε το γεγονός πως ξόδεψε ένα αρκετά μεγάλο ποσό και θεώρησε απαράδεκτο το ότι της έκαναν παρατήρηση σαν να ήταν ανήλικο. Μία νεαρή έκανε το "λάθος" να της εξηγήσει ...
“Τίς πταίει”
29 Ιουνίου 1874, στην εφημερίδα “ΚΑΙΡΟΙ” δημοσιεύεται άρθρο του Χ. Τρικούπη με τίτλο “τίς πταίει”. Μέσα από αυτό ο Τρικούπης στρεφόταν εναντίον του βασιλιά που με τις παρεμβάσεις του αλλοίωνε τη βούληση του λαού και οδηγούσε σε αποσταθεροποίηση της πολιτικής ζωής δημιουργώντας ένα πολιτικό σκηνικό “χλωμό” και ένα πολιτικό σύστημα “σάπιο”, σαθρό...
Πώς να αλλάξεις τον άλλον
Αν το τζίνι σας προσέφερε τρεις ευχές σε ότι αφορά τις σχέσεις σας τι θα ευχόσασταν; Οι περισσότεροι νομίζω θα συμπεριλαμβάναμε μια αλλαγή που έχει να κάνει με τον άλλον. Να γίνει πιο βοηθητικός, πιο συνεργάσιμος, να σταματήσει τη γκρίνια, να γίνει πιο τρυφερός. Όσο όμως δεν υπάρχουν τζίνι και μαγικά ραβδάκια, ο μόνος τρόπο...
Γιατί δεν πουλάω;
Κατ’ αρχήν ας ξεκινήσουμε με το βασικό, δηλαδή το στόχο σας, το όραμά σας: Ξεκινάτε με την προοπτική να κάνετε μια μικρομεσαία επιχείρηση ή να γίνετε διάσημοι και πάμπλουτοι; Έχετε διαβάσει δεκάδες φορές την ιστορία του ιδρυτή του Facebook και στοχεύετε σε κάτι αντίστοιχο που θα χτυπήσει την παγκόσμια αγορά; Μήπως θέλετε να δημιουργήσετε τη νέα Apple...
Γραμμή express
Τελευταία παίρνω συχνά το λεωφορείο.
Παρκάρω το αμαξάκι μου στην αφετηρία και έτσι είμαι η πρώτη επιβάτης και έχω το "προνόμιο" να διαλέξω την θέση που μου αρέσει.
Μπροστά-μπροστά, δίπλα στο παράθυρο.
Να βλέπω την διαδρομή.
Μέσα στην καθημερινότητα μου έχω 45΄ να σκεφτώ ό,τι πραγματικά νοιώθω.
Βλέπετε είναι γραμμή express....
Άσκηση απελευθέρωσης από τους εθισμούς
Να λοιπόν πώς, πού και πότε συμβαίνουν οι αλλαγές: ακριβώς εδώ, ακριβώς τώρα, μέσα στον ίδιο σου το νου! Πάρε μερικές βαθιές αναπνοές, κλείσε τα μάτια και σκέψου έναν άνθρωπο, ένα μέρος ή κάτι άλλο στο οποίο είσαι εθισμένος. Σκέψου τον παραλογισμό που υπάρχει πίσω από αυτό τον εθισμό: πασχίζεις να φτιάξεις κάτι που νομίζεις ότι είναι στραβό μέσα σου...
Μάθε παιδί μου γράμματα
Είμαι από αυτούς που διαχρονικά και συνειδητά πιστεύουν στην αξία της παιδείας και της εκπαίδευσης. Φρονώ ότι αποτελεί η εκπαιδευτική διαδικασία, ειδικά όταν συνοδεύεται και από στοιχεία ανθρωπιστικής παιδείας, το ισχυρότερο εφόδιο που ένας άνθρωπος μπορεί να διαθέτει προκειμένου να διεκδικήσει και να κατακτήσει όχι μόνο ένα υψηλότερο βιοτικό επίπεδο αλλά κ...
Λέξεις
Συναισθήματα, σκέψεις, αναθέματα. Νοσταλγία των όμορφων αναμνήσεων, βίωμα της δύσκολης καθημερινότητας, υπέρβαση των αναποδιών της μοίρας. Πολιτική άποψη, κοινωνικός σχολιασμός, τα κουτσομπολιά της γειτονιάς. Πόλεμος και ειρήνη, αισιοδοξία και απαισιοδοξία, κρίση, ακμή και παρακμή. Τεχνολογία, επιστήμη, φιλοσοφία, γράμματα, τέχνες, πολιτισμός....
