Ελληνοτουρκικά
Το φετινό Πάσχα, δυστυχώς για μια ακόμη φορά, σημαδεύτηκε από μια ανείπωτη τραγωδία. Λίγες μόνο μέρες μετά την Ανάσταση του Θεανθρώπου, ένας νεαρός Έλληνας πιλότος και πατέρας 2 παιδιών, χάθηκε για πάντα στα νερά του Αιγαίου κατά την εκτέλεση του καθήκοντος βυθίζοντας τους οικείους του σε μόνιμο πένθος, σε συνεχή και ατελείωτο Γολγοθά.
Το κείμενο αυτό, σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί νεκρολογία αλλά ούτε και προσπάθεια προσέγγισης των αιτίων της τραγωδίας. Δυστυχώς, σε αυτά αναλώνονται τις τελευταίες μέρες, ειδήμονες και μη, με τρόπο που συχνά προσβάλει την μνήμη του παλικαριού αλλά και τόσων άλλων που έφυγαν με τρόπο τραγικό και άδικο. Το κείμενο δεν είναι τίποτα άλλο από μια προσπάθεια προσέγγισης των Ελληνοτουρκικών ζητημάτων από έναν απλό, μέσο, καθημερινό πολίτη.
Η απώλεια του Έλληνα αεροπόρου, δεν αποτελεί την πρώτη και φοβάμαι ούτε την τελευταία -δυστυχώς- στο πλαίσιο των εντάσεων και των σκαμπανεβασμάτων που διέπουν τις ελληνοτουρκικές σχέσεις εδώ και πολλά χρόνια. Η πρώτη αντίδραση όλων μας, πολύ λογικό και ανθρώπινο, είναι αντίδραση που έχει απολύτως συναισθηματική χροιά. Οι κακοί Τούρκοι που μας πολεμούν, που θέλουν το Αιγαίο, που... που... που... Το αεροπλάνο το έριξαν... το χτύπησαν... το....
Δεν ξέρω αν οι Τούρκοι είναι καλοί ή κακοί ούτε μπορούμε και πρέπει να κινηθούμε με τέτοιου είδους λογικές στην αντιμετώπιση θεμάτων εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας. Οι στερεοτυπικές προσεγγίσεις ζημιώνουν κατά κανόνα αυτόν που προσεγγίζει τα θέματά του μέσω αυτών. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι πρώτα απ΄όλα, προσέγγιση των δεδομένων που καλώς ή κακώς ισχύουν στην ιδιαίτερη αυτή σχέση μεταξύ κρατών και λαών.
Δεδομένο αποτελεί ότι η Τουρκία -γεωγραφικά- ήταν και θα παραμείνει γειτονική μας χώρα. Άρα, πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτή, να συνυπάρχουμε όπως με τους σεισμούς για παράδειγμα. Δεδομένο αποτελεί ότι η Τουρκία πολύ δύσκολα θα αποτελέσει χώρα φίλη και σύμμαχο για την Ελλάδα (αυτό δε σημαίνει βέβαια ότι πρέπει σώνει και καλά να είμαστε και εχθροί). Δεδομένο αποτελεί ότι αυτά που χωρίζουν τις 2 χώρες είναι πολλά και δεν είναι εύκολο να ξεπεραστούν. Δεδομένο αποτελεί ότι η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας είναι γνωστή, συγκεκριμένη και δεν αλλάζει κάθε φορά που αλλάζει χέρια η εξουσία (ακούει κάποιος εκπρόσωπος του πολιτικού κόσμου της χώρας μας). Δεδομένο αποτελεί ότι ο Ερντογάν διέψευσε κάθε προσδοκία για βελτίωση των Ελληνοτουρκικών σχέσεων αποδεικνυόμενος εξαιρετικά επικίνδυνος τόσο για την Ελλάδα όσο και για τους Τούρκους. Δεδομένο επίσης, δυστυχώς, αποτελεί ότι η Ελλάδα κάτω και από τις ιδιαίτερες συνθήκες που βιώνει, έχει λιγοστά περιθώρια αντίδρασης και αδυναμία συντήρησης πολλών ανοικτών μετώπων.
Σε όλα αυτά τα δεδομένα δυστυχώς έχουμε να πλανάται στην ατμόσφαιρα ένα βασικό ερώτημα το οποίο συνοδεύεται από πλήθος ερωτημάτων σχετικά με τις δυνατότητες αλλά και τις ενέργειες της Ελληνικής πλευράς. Ποιά είναι η εξωτερική πολιτική που η Ελλάδα ασκεί, ποιά είναι η φιλοσοφία της, ποιοί οι άξονές της και ποιοί οι στόχοι της. Και βέβαια, δεν μπορεί και δεν πρέπει να θεωρηθεί εξωτερική πολιτική η κοινότυπη και αυτονόητη διατύπωση ότι η Ελλάδα δεν επιθυμεί τον πόλεμο αλλά δεν είναι διατεθειμένη να παραχωρήσει σπιθαμή γης.
Είναι εξωτερική πολιτική το ευχαριστώ στους Αμερικανούς μετά την κρίση στα Ίμια και ενώ παρακαλούσαμε το στρατηγό άνεμο να πάρει τη σημαία για να βγούμε από τη δύσκολη θέση. Είναι εξωτερική πολιτική οι κουμπαριές με τον Ερντογάν και τα ζειμπέκικα για βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Είναι εξωτερική πολιτική οι δηλώσεις ότι καλός Τούρκος είναι ο νεκρός Τούρκος από εκείνους που αποκάλεσαν τους ήρωες πιλότους μας όπως ο νεκρός σμηναγός, αντιπαραγωγικούς. Είναι εξωτερική πολιτική η εμφάνιση του Έλληνα Υπουργού Εθνικής Άμυνας με παραλλαγή ως νέος στρατηλάτης, την ίδια στιγμή που ψέγουμε και ειρωνευόμαστε τον Ερντογάν για αυτό. Είναι εξωτερική πολιτική η αδυναμία του πολιτικού κόσμου να διαμορφώσει κοινή στάση στα εθνικά ζητήματα και η μοναδική ευκολία με την οποία κατηγοριοποιούμαστε σε πατριώτες και προδότες. Είναι εξωτερική πολιτική η κλήση του Ερντογάν στην Ελλάδα και η παροχή βήματος σε μια περίοδο απομονωτισμού από όλο τον κόσμο.
Εάν η εξωτερική μας πολιτική δεν είναι προϊόν συμφωνίας και σύμπραξης όλων των πολιτικών δυνάμεων, εάν η εξωτερική πολιτική δεν απαλλαγεί από τα στερεότυπα των κακών Τούρκων, εάν η εξωτερική πολιτική δεν κινηθεί στους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου (άραγε γιατί δεν πάμε στο Διεθνές Δικαστήριο), εάν η εξωτερική πολιτική δεν πάψει να διέπεται από μύθους για τη βοήθεια από το ξανθό γένος και το Ελλάς-Σερβία-Ρωσία-Ορθοδοξί(περίεργο γιατί ο Πούτιν πουλά όπλα στον Ερντογάν), εάν δεν κατασταλάξουμε που ανήκουμε (σε Δύση ή Ανατολή), εάν συνεχίσουμε να επιζητούμε την επίλυση του Σκοπιανού με συλλαλητήρια και δεν κλείσουμε μέτωπα με άλλες γειτονικές χώρες, εάν δεν επενδύσουμε στην οικονομία και στην επιχειρηματικότητα στο εσωτερικό της χώρας αλλά και σε γειτονικές, κάτι που μπορεί να αποτελέσει συγκριτικό πλεονέκτημα, τότε φοβάμαι πως θα χάσουμε πολλά ακόμη παλικάρια σαν τον ήρωα σμηναγό.
How to Welcome the New Kid at School
Coming into a new school can be very difficult for anyone. You’re in a new environment with people you don’t know instead of your old friends. If you want to help a new kid feel welcome, making a good first impression is crucial. From there, you’ll want to help them get a handle on their new school and integrate themselves fully....
Μήπως φταίω εγώ που δεν βρίσκω δουλειά; (A) - βιογραφικό
Πολλοί στην Ελλάδα του 2017 αναρωτιούνται γιατί δεν βρίσκουν δουλειές. Πέρα όμως από την οικονομική κρίση και τους χαμηλούς μισθούς μήπως φταίει και κάτι άλλο; Μήπως εμείς κάνουμε κάτι λάθος; ...
Eurovision μόνο
Είχα να παρακολουθήσω Eurovision από την εμφάνιση των Lordi, τότε που ήταν και η μοναδική φορά που ψήφισα σε τέτοιου είδους θέαμα. Μετά τον τελικό κυπέλλου λοιπόν, και μετά από τις πολλές μπύρες που είχαν καταναλωθεί στο σπίτι...
15 Μαρτίου: Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων των Καταναλωτών - Online αγορές τροφίμων
Φαντάζομαι πως αρκετοί από εσάς γνωρίζετε την ύπαρξη της ημέρας αυτής. Ποια είναι όμως η ιστορία της και τι συμβολίζει στην πραγματικότητα; Την εμπνεύστηκε ο Αμερικανός Πρόεδρος JohnFKennedy, ο οποίος έστειλε ένα ειδικό μήνυμα στο Κογκρέσο των ΗΠΑ στις 15 Μαρτίου 1962, όπου για πρώτη φορά στην ιστορία έθιξε το θέμα των δικαιωμάτων των καταναλωτών. ...
Συμβουλές ανάγνωσης ενός παραμυθιού μαζί με το παιδί μας
Αφιερώστε χρόνο για το παιδί και το παραμύθι, ειδάλλως μην ξεκινήσετε να το διαβάζετε από αγγαρεία.
Διαβάστε αγκαλιά με το παιδί σας σε άνετο χώρο - γωνιά που θέλει και αγαπάει το παιδί, όποτε ενδείκνυται....
«Είναι μόνο εκλογές»
Έφτασε για μία ακόμη φορά η στιγμή να ασκήσει ο κάθε Έλλην το εκλογικό του δικαίωμα, να επιλέξει μία σωστή πολιτική δύναμη για κυβέρνηση της χώρας του, να αφήσει ο ίδιος το στίγμα του σε μία σελίδα της μελλοντικής ιστορίας που θα περιλαμβάνει την κατάσταση μας ως έθνος αυτή τη στιγμή που γράφεται το κείμενο, ως και την στιγμή που θα εξιλεωθούμε...
«Ώρα για διακοπές»
Έφτασε το καλοκαίρι εμπρός βήμα ταχύ, κορμάρες να απλώσουμε σε μια πλαζ κοντινή. Καλό, ωραίο μότο. Συναγωνίζεται το ψωμί-παιδεία-ελευθερία σε μια νεοελληνική απερίγραπτη μεταφορά. Διότι αγαπητέ αναγνώστη δύο πράγματα σημαίνει το καλοκαίρι για τους περισσοτέρους εξ ημών: ξάπλα και αραλίκια στις αμμουδιές, διακοπές του ονείρου σε παραλίες που συναγωνίζονται...
Για τον Άγιο Βαλεντίνο…
Τον έρωτα πολλοί εμίσησαν, τον Βαλεντίνο κανείς. Οι ελεύθεροι θα ήθελαν να είναι σε σχέση, από την άλλη οι δεσμευμένοι εύχονται το αντίθετο γιατί ξέρουν ότι πρέπει να το γιορτάσουν, να πάρουν δώρο στους αγαπημένους τους, να βγουν έξω για φαγητό… να γίνουν ρομαντικοί εν ολίγοις σε μια εποχή που δεν ευνοεί, δυστυχώς, αυτή την «απαραίτητη» συνήθεια σε μία...
Το ανάθεμα του Σεπτέμβρη
Όποτε μπαίνει ένας Σεπτέμβρης αισθάνομαι ακριβώς το ίδιο συναίσθημα που αισθανόμουνα όταν το σχολείο απείχε δέκα μέρες από την ζωή μου.
Συναισθήματα, μάλλον. Αισθήματα, ερεθίσματα, καταστάσεις.
Όλα αυτά μαζί....
