Διάσημος ψυχολόγος: «Οι 3 λόγοι που τα σημερινά αγόρια δεν γίνονται άντρες»
16-04-2018
Λέμε όλοι, ότι τα αγόρια όσο κι αν μεγαλώσουν στην καρδιά είναι πάντα παιδιά, όμως… έρχεται κάποτε η στιγμή που καλούνται να λειτουργήσουν ως άνδρες.
Ο παιδίατρος, ψυχολόγος και συγγραφέας βιβλίων οικογενειακής συμβουλευτικής Dr. Leonard Sax, ένας από τους πιο καταξιωμένους στην Αμερική, είναι ο πλέον κατάλληλος στο να εξηγήσει τι συμβαίνει με τα σημερινά αγόρια και βάζουν εμπόδια στην ωρίμανσή τους.
Δηλώνει, μάλιστα, ιδιαίτερα ανήσυχος με αυτή την κατάσταση, καθώς, όπως λέει, στους σημερινούς νέους λείπει το κίνητρο. Τι φταίει γι’αυτό; Τα video games, η υπερβολική χρήση φαρμάκων και η αύξηση των γονιών που δεν θέλουν να αποτελούν πραγματικές μορφές εξουσίας στο σπίτι. Εξηγεί μάλιστα, τι θα έπρεπε να κάνουν οι γονείς, ώστε να σταματήσουν αυτή την «επιδημία».
Διαβάστε όλο το άρθρο:
ΕΔΩ
Όταν η ζήλεια χτυπά την πόρτα
Είναι ένα συναίσθημα για το οποίο όσο και να έχεις αρνηθεί πως το έχεις νοιώσει, τόσο περισσότερο η ίδια η ζωή σε διαψεύδει. Η ζήλια δεν είναι ένα συγκεκριμένο συναίσθημα, όπως πιστεύεται, αλλά ένα κράμα συναισθημάτων, όπως ο φθόνος και η απογοήτευση. Η ζήλια ενεργοποιείται μέσα όταν αισθανόμαστε πως είμαστε κατώτεροι σε ικανότητες, πλούτη, υγεία ή οτιδήποτε...
Κοινωνική Κουζίνα “Ο Άλλος Άνθρωπος”
Κοντεύει μεσημέρι. Σε κάποιο πεζοδρόμιο της πόλης ένα μικρό, υπαίθριο μαγειρείο. Ένας πάγκος με ζυμαρικά, μια φιάλη γκαζιού και μια μεγάλη κατσαρόλα. Μια παρέα ανθρώπων να μαγειρεύει. Χαρούμενοι όλοι. Χαμογελαστοί.
Πίσω είναι τοποθετημένο ένα λευκό πανό: «Κοινωνική Κουζίνα “Ο Άλλος Άνθρωπος” – Δωρεάν φαγητό για όλους». Κόσμος αρχίζει να πλησιάζει...
Μήπως πρέπει να αλλάξεις επάγγελμα;
Η επιλογή επαγγέλματος και η σταδιοδρομία που θα ακολουθήσουμε σε αυτό τον τομέα είναι μεγάλη υπόθεση για κάθε έναν από εμάς και σίγουρα κάποια στιγμή στη ζωή μας θα αναρωτηθούμε για το αν κάναμε τη σωστή επιλογή όταν έπρεπε και πορευτήκαμε στο δρόμο που όντως θέλαμε ή πραγματικά μας ταιριάζει και μας ικανοποιεί.
Είναι πολύ σημαντικό να μπορούμε να απαντήσ...
4 βασικές ενδείξεις ότι είναι ακόμα κολλημένος με την πρώην του
Ξεκίνησες μία σχέση με έναν υπέροχο τύπο με τον οποίο περνάς τέλεια και δείχνει να είναι ακριβώς αυτό που ψάχνεις! Όλα μοιάζουν ιδανικά, αλλά δυστυχώς, όλοι μας έχουμε ένα κάποιο παρελθόν. Και μπορεί εσύ πλέον να έχεις αποδεσμευτεί πλήρως από παλιά συναισθήματα και καταστάσεις, αλλά έχεις βάσιμες υποψίες ότι το νέο σου αγόρι δεν ανήκει στη συνομοταξία αυτή! ...
Άρθρο 13: Η δικτατορία της ηλιθιότητας
Όταν ξεκίνησε να εμφανίζεται το internet, μια εξωγήινη τεχνολογική ανακάλυψη κατά τους περισσότερους υπερήλικες του τότε, οι περισσότεροι πιστέψαμε ότι η δικτατορία της ηλιθιότητας έπεσε.
Κι όμως, τόσα χρόνια μετά, με τη δύναμη του internet να έχει πλέον γιγαντωθεί, βλέπουμε ότι η δικτατορία η συγκεκριμένη υπάρχει. Υπάρχει και θα συνεχίσει να υπάρχει.
...
Τα ‘’φετίχ’’ του Έλληνα
Η ελληνική κοινωνία και η ελληνική οικογένεια, παραδοσιακά και διαχρονικά, βαδίζουν σε συγκεκριμένες κατευθύνσεις με συγκεκριμένες κινήσεις που βασίζονται σε παγιωμένες αντιλήψεις που συχνά αποκτούν τις διαστάσεις ‘’φετίχ’’. Στο πλαίσιο αυτών των ‘’αρχών’’, δομήθηκε το κοινωνικό οικοδόμημα που είχε ως βάσεις την απόκτηση ενός -τουλάχιστον-...
Υπάρχει φιλία μεταξύ άνδρα και γυναίκας;
Στην αισθηματική κωμωδία του 1989 «Όταν ο Χάρι γνώρισε τη Σάλι», οι πρωταγωνιστές είχαν μόλις αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιο του Σικάγο και ταξίδεψαν παρέα μέχρι τη Νέα Υόρκη, για να μοιραστούν τα έξοδα. Από την πρώτη τους αυτή συνάντηση τίθεται το διαχρονικό ερώτημα: Μπορούν ένας άνδρας και μια γυναίκα να είναι φίλοι;
Χάρι: Αντιλαμβάνεσαι φυσικά ότι...
Πέντε συμβουλές για να αποχαιρετίσετε τη ρουτίνα της καθημερινότητας
Το ξυπνητήρι χτυπάει στις 8.00, τρέχεις πανικόβλητη να ετοιμαστείς, να φτιάξεις το ταπεράκι για το γραφείο και να φύγεις τρέχοντας για τη δουλειά. Ποιος ξέρει πόση κίνηση θα έχει πάλι στους δρόμους; Και χωρίς να το καταλάβεις έχει έρθει το βράδυ και αντιλαμβάνεσαι πως για ακόμη μία ημέρα δεν έκανες τίποτα. Το πολύ πολύ να πετάχτηκες μέχρι το σπίτι του καλού ...
Ανεργία: Μία «επιδημία» που δεν κάνει διακρίσεις
Θυμάμαι όταν ήμουν μικρή, στο σχολείο, το μάθημα της έκθεσης. Κάποιες φορές μας έβαζαν να γράφουμε εκθέσεις γύρω από τα σοβαρότερα προβλήματα της ανθρωπότητας, αυτά που μπορεί να αντιμετωπίζει μια χώρα, κυρίως οι αποκαλούμενες υπανάπτυκτες. Γράφαμε, θυμάμαι, πάντα αναφερόμενοι στα πιο σοβαρά προβλήματα για τον πόλεμο, τη φτώχεια, την ανεργία...
