Για τα μάτια ενός παιδιού που ψάχνει γη γκρεμίζω ουρανούς
Με τα τελευταία γεγονότα περί πολιτικής ατασθαλίας στην ευρεία ζώνη γειτνίασης του σπιτιού μας, περί αναθεώρησης συνθηκών συνθηκολόγησης μεταξύ ημών και των γειτόνων, περί πολιτικών αναταράξεων ολούθε, περί εξτρεμιστικών στρατιωτικών καθεστώτων να εντείνονται να κυβερνούν και να τείνουν να μας φάνε, περί εχθρών που αιχμαλωτίζουν και απειλούν ευθέως με πόλεμο και αιματοκύλισμα, πληθαίνουν οι φωνές ωμής ανωριμότητας οι οποίες απευθύνονται κυρίως στην δικιά μας πλευρά του φράχτη.
Και τι λένε οι φωνές, εμείς δεν ξέρουμε από προσφυγιά και πολέμους, ζούμε σε μια περιοχή που η ειρήνη είναι δεδομένη και ποτέ δεν είδαμε αιματοκύλισμα. Ποτέ δεν αναγκαστήκαμε να εγκαταλείψουμε τα σπίτια και τις οικογένειες μας, τους νεκρούς μας, το είναι μας το ίδιο.
Απλά εμείς είμαστε οι κάποιοι που γκρινιάζουν χωρίς να γνωρίζουν τι θα πει προσφυγιά και πόλεμος, δεν ακούσαμε τον ήχο της οβίδας και δεν νιώσαμε στα μάτια μας το τσούξιμο της σκόνης των ερειπίων που πίσω της αφήνει.
Ζούμε σε μια περιοχή που ποτέ δεν μάτωσε, ποτέ δεν είδαμε παιδιά να φτάνουν στο χώμα μας ξυπόλητα κι ορφανά έχοντας στο βλέμμα τους ζωγραφισμένη την απορία.
Γιατί, για ποιον λόγο ήρθε ο κόκκινος ή ο μπλε στρατός και άρχισε να βομβαρδίζει το σπίτι μου και να πετσοκόβει τους δικούς μου;
Κι άντε να απαντήσεις στο κάθε παιδί ξεχωριστά. Μπορείς να απαντήσεις;
Και κάπου εδώ απαντάμε, ξέρουμε από φτώχεια, είμαστε σε μια περιοχή που πέρασαν λίγα χρόνια από τον τελευταίο μας πόλεμο. Ξέρουμε τις κακουχίες και τα δεινά του πολέμου, έχουμε κλάψει για παιδιά που στα καλά των καθουμένων δεν είχαν τίποτα άλλο στον κόσμο παρά το χέρι του αδερφού τους περασμένο στον λαιμό τους στην καλύτερη, τους νεκρούς γονείς τους στο πλάι τους στην χειρότερη.
Ο πόλεμος είναι ίδιος όσα χρόνια κι αν περάσουν, όποιον κι αν στοχεύει και τα μεγαλύτερα θύματα είναι πάντα τα παιδιά.
-Και οι ενήλικες τι είναι ρε μεγάλε, θα ρωτήσεις. Επίσης θύματα. Αλλά άντε κοίτα στα μάτια ένα πιτσιρίκι που μόλις έχει ανασυρθεί ζωντανό από χαλάσματα και πες του τον λόγο που το χώμα που έπαιζε πλέον δεν του ανήκει, πως το σπίτι που μεγάλωσε καταστράφηκε και πως οι γονείς του πέθαναν πολεμώντας έναν εχθρό που ποτέ δεν θα δει και για τον οποίο ποτέ δεν είχε ακούσει.
Τι μπορούμε να κάνουμε να βοηθήσουμε;
Πραγματικά ρωτάω γιατί δεν έχω την απάντηση. Μια αρχή είναι να μην σιωπούμε ίσως. Στην θέση του κάθε πρόσφυγα έχουμε βρεθεί όλοι μας στον χώρο αυτό που ζούμε κι αναπνέουμε.
Στην Ελλάδα του 2018 δεν έχει θέση κανένας που μισεί όποιον υποφέρει από αυτό το στρατηγικό παιχνίδι συμφερόντων του οποίου κομμάτι είναι και οι σκοτωμοί. Ξέρουμε από φτώχεια, ξέρουμε από μίσος τρίτων, ξέρουμε πως αισθάνεται κάποιος που δείχνουν όλοι με το δάχτυλο.
Και τα παραπάνω γράφονται μόνο για τους πληγέντες από πόλεμο και ειδικότερα για κάθε παιδί, όχι για τον οποιοδήποτε σαλτιμπάγκο ενδύεται τον μανδύα του πρόσφυγα και προξενεί το οτιδήποτε.
Ναι, υπάρχουν και τέτοιοι αλλά δεν πρέπει να μας επηρεάζουν στην κρίση, στην σκέψη και στην δράση.
Τα παιδιά και τα μάτια μας, αυτά είναι το μέλλον και αυτά θα μας καταδικάσουν όταν έρθει η ώρα. Για τα μάτια ενός παιδιού που ψάχνει γη ας γκρεμίσουμε κανένα εσωτερικό σύνορο και έπειτα αν μπορέσουμε ας γκρεμίσουμε και κανέναν ουρανό.
Γράφει ο Αποστόλης Σαμακοβλής
«Γιατί ένας άνδρας δεν κορυφώνει;»
Η ερωτική πράξη διαρκεί περισσότερο από το φυσιολογικό, η σωματική κούραση είναι ανυπόφορη, εσείς βιώνετε έντονα το αίσθημα του πόνου, «στερεύετε» από κολπικά υγρά, ενώ ο σύντροφος σας προσπαθεί δίχως αύριο να ολοκληρώσει. Και κάπου εκεί η μαγεία χάνεται, με το ερωτικό σκηνικό να δίνει την θέση του, σε έναν ατελείωτο αγώνα δρόμου, με τους δυο σας ιδρωμένους ...
Πώς θα κάνετε το μωρό σας να κοιμάται όοοολη νύχτα!
Έχετε κουραστεί να μένετε ξύπνιοι κατά τη διάρκεια της νύχτας αφού το μωρό σας κοιμάται με διαλείμματα; Μάθετε πώς θα κάνετε το μωρό σας να κοιμάται όλη νύχτα (και μαζί με εκείνο κι εσείς) ακολουθώντας τις παρακάτω 4 στρατηγικές.
Να ξέρετε πάντως πώς χρειάζεται υπομονή αφού όλα τα νεογέννητα χρειάζονται λίγο χρόνο για να καταλάβουν τη διαφορά μεταξύ ημέρα...
Ο κύκλος της βίας κατά των γυναικών
1 στις 3 γυναίκες κάποια στιγμή στη ζωή της θα αντιμετωπίσει σωματική, ψυχολογική ή σεξουαλική βία από τον σύντροφό της.
1 στις 5 γυναίκες θα πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού.
«Η βία κατά των γυναικών είναι ίσως η πιο επαίσχυντη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν κάνει διαχωρισμό μεταξύ συνόρων, πολιτισμών ή πλούτου. Όσο συνεχίζεται, δεν μ...
Στα ίδια μέρη…
Και ύστερα από αρκετό καιρό, βρίσκεσαι ξανά στην γενέτειρά σου, την πόλη όπου μεγάλωσες, πήγες σχολείο, έζησες τους πρώτους σου έρωτες και τελικά επέλεξες να αφήσεις, για να ανοίξεις τα φτερά σου, να ζήσεις τις εμπειρίες σου και να γνωρίσεις νέους ανθρώπους που ζουν πέρα από αυτή....
Μην πεις σε κάποια που είναι έγκυος…
Ήταν σχεδιασμένο ή προέκυψε ξαφνικά;
Όπως και αν προέκυψε – ιδίως αν η εγκυμονούσα είναι κάποιας ηλικίας!- ας επικεντρωθούμε στο γεγονός ότι εκείνη θέλει να μοιραστεί το ευχάριστο νέο μαζί μας! Ας μην κρίνουμε έμμεσα την απόφασή της, χαλώντας την ενθουσιώδη ατμόσφαιρα....
Η Ανάγκη θέσπισης ουσιαστικού επαγγελματικού προσανατολισμού
Από το 1985 που για πρώτη φορά –έστω και πρόχειρα- εισήχθη στην ελληνική εκπαίδευση ο Σ.Ε.Π., ο σχολικός επαγγελματισμός προσανατολισμός, έχουν περάσει περίπου 30 χρόνια. Θέλοντας κάποιος να κάνει σύντομα και κυρίως αντικειμενικά, μια αποτίμηση της προσφοράς του Σ.Ε.Π, πολύ φοβούμαι ότι...
Καλοκαίρι: Περίοδος χαλάρωσης ή αυξημένης έντασης;
Την έχουμε στο μυαλό μας ίσως ως την πιο αγαπητή εποχή του χρόνου, περίοδο χαλάρωσης και διακοπών, ηρεμίας και ευχαρίστησης. Για πόσους όμως ισχύει πραγματικά αυτό;
Αντίθετα με αυτό που έχουμε στο μυαλό μας, δηλαδή τις εικόνες απόλυτης ανεμελιάς, το καλοκαίρι μπορεί να αποτελέσει ακριβώς το αντίθετο, λειτουργώντας ως πηγή εντονότατου άγχους. Είναι η κομβ...
Αγορομάνες, την προσοχή σας: δεν είναι ο γιος σας ο άντρας της ζωής σας!
Έρχεται η στιγμή που κάποιες τον κρατάμε με απέραντη ευτυχία στην αγκαλιά μας. Είναι ο γιος μας! Αυτό το εύθραυστο πλασματάκι, που έρχεται στον κόσμο για να διεκδικήσει τη δική του ζωή.
Ώσπου σκάνε στη μύτη τα ρημάδια τα οιδιπόδεια συμπλέγματα. Λίγο πολύ όλες ξέρουμε τι είναι και τι σημαίνουν.
Αυτό που ίσως, όμως, να αγνοούμε, είναι οι συνέπειες που μπ...
Το ανάθεμα του Σεπτέμβρη
Όποτε μπαίνει ένας Σεπτέμβρης αισθάνομαι ακριβώς το ίδιο συναίσθημα που αισθανόμουνα όταν το σχολείο απείχε δέκα μέρες από την ζωή μου.
Συναισθήματα, μάλλον. Αισθήματα, ερεθίσματα, καταστάσεις.
Όλα αυτά μαζί....
