Ελληνοτουρκικά - Μακεδονικό με ολίγη από Novartis
Η τηλεοπτική και όχι μόνο, καθημερινότητα, κυριαρχείται -εκτός βέβαια από το survivor και από την επιστροφή του Ντάνο στα τηλεοπτικά δρώμενα από τη "θέση" του ηθοποιού- από τις εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά σε σχέση και με τις εξορύξεις στην Κύπρο αλλά και από το Μακεδονικό ή αλλιώς, το Σκοπιανό αλλά και από την υπόθεση Novartis. Πάλι καλά δηλαδή, διότι, θα μπορούσαν οι περιπέτειες "μαχητών" και "διασήμων" να υποσκελίσουν ακόμη και σκάνδαλα και εθνικά θέματα. Υπό την έννοια αυτή λοιπόν, μπορούμε να είμαστε και ευχαριστημένοι και να θεωρήσουμε ότι ως κοινωνία δεν έχουμε χάσει και το τελευταίο δείγμα σοβαρότητας και υπευθυνότητας.
Όμως, σε καμία περίπτωση όπως τουλάχιστον προσωπικά εκτιμώ, δεν μπορούμε και δεν πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι από τη διαχείριση των προαναφερθέντων θεμάτων από το σύνολο του πολιτικού κόσμου. Όχι, δε θα σταθώ στο αν εξυπηρετούν τα συλλαλητήρια τα εθνικά θέματα. Όχι, δε θα αναφερθώ στον αριθμό των ανθρώπων που συγκεντρώθηκαν σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. (τόσες εκτιμήσεις έγιναν και απέδειξαν ότι τα μαθηματικά είναι επιστήμη για λίγους). Όχι, δε θα αναφερθώ στο αν τα Σκόπια πρέπει να ονομασθούν Άνω, Κάτω, Πέρα, Δώθε Μακεδονία και αν το αεροδρόμιο Μακεδονία της Θεσασαλονίκης πρέπει να ονομασθεί Νίκος Γκάλης (λογικό αφού οι πτήσεις του Νικ δε Γρίκ παραμένουν άσβεστες στις μνήμες μας). Όχι, δε θα αναφερθώ στο αν έπρεπε να βυθίζουμε κάθε τουρκικό πλοίο που επιχειρεί να προσεγγίσει τα Ίμια και να εμβολίσει πολεμικά μας πλοία. Όχι, δε θα σταθώ στο αν πρέπει να στηθούν 10, 20, 100 κάλπες στη Βουλή για την υπόθεση Novartis. Δε θα σταθώ σε όλα αυτά διότι δεν είναι σκοπός του κειμένου μου να προπαγανδίσει τις θέσεις μου και να κερδίσω likes ή dislikes. Δε θα το κάνω διότι δεν είμαι σίγουρος ότι το σύνολο της γνώσης μου και της πληροφόρησής μου, μου επιτρέπει να κάνω κάτι τέτοιο. Εξάλλου, η γνώμη μου είναι η γνώμη ενός απλού πολίτη που σε καμία περίπτωση δεν ασκεί εξουσία και δεν διεκδικεί ρόλο και λόγο στην άσκηση εξουσίας. Επιπλέον θα είναι μια άποψη συναισθηματικά, ιδεολογικά και εθνικά φορτισμένη.
Θα σταθώ όμως, στο ότι για μια ακόμη φορά, το σύνολο του πολιτικού κόσμου αποδεικνύεται κατώτερο των περιστάσεων. Για δεκαετίες, το Σκοπιανό είχε περίπου εξαφανισθεί απί τη μνήμη μας τη στιγμή που όλος ο πλανήτης αποκαλούσε τα Σκόπια Μακεδονία και ακόμη και οι χάρτες των σχολικών μας βιβλίων αποκαλούσαν το γειτονικό κρατίδιο με αυτό το όνομα. Ξαφνικά και υπό το βάρος των εσωτερικών εξελίξεων, ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών, ο Έλληνας Κίσινγκερ, θυμάται ότι πρέπει να το επιλύσει κάτι για το οποίο μόνο τα Σκόπια επείγονται. Η αντιπολίτευση; Εκατό γνώμες, δηλαδή, κάθε λιμάνι και καημός... Η δε αξιωματική αντιπολίτευση προσπαθεί να διαμορφώσει χαρακτήρα. Μητσοτακικό, Καραμανλικό ή κάτι άλλο. Ο Ερντογάν, από ένας σχεδόν απομονωμένος ηγέτης, έρχεται στην Αθήνα, προβάλλει όρους και διεκδικήσεις και παραλίγο να απολύσει τον πρόεδρο της δημοκρατίας μας διότι αυθαδίασε. Η Ελλάδα χωρίζεται πάλι σε εθνικόφρονες και μη, πατριώτες και προδότες, γραφικούς και σώφρονες. Σε όλα αυτά προσθέστε και το ρόλο της εκκλησίας που ακόμη νομίζει ότι βιώνουμε ένδοξες μέρες των Βυζαντινών αυτοκρατόρων. Και ξαφνικά, εκεί που βγαίνουμε δε βγαίνουμε στις αγορές, βγαίνουμε ή δε βγαίνουμε από το μνημόνιο, σκάει και η Novartis. Προσωπικά δεν έχω ιδέα πόσοι τα πήραν, ποιοί τα πήρα, πόσα πήραν. Αυτό που ξέρω είναι ότι αν υπάρχουν ένοχοι να βρεθούν και να τιμωρηθούν.
Κυρίως όμως, αυτά που με το φτωχό μου το μυαλό καταλαβαίνω, είναι τα εξής. Ο πολιτικός μας κόσμος δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να καπηλευτεί τα πάντα προκειμένου να έχει ή να αποκτήσει μερίδιο στην εξουσία. Οι ηγέτες μας δεν έχουν τη διάθεση ούτε στα εθνικά ζητήματα να διαμορφώσουν κοινή εθνική γραμμή. Δεν έχουν διάθεση να ομονοήσουν, να συνεργαστούν, να διαχειριστούν τα προβλήματα με γνώμονα το εθνικό συμφέρον. Διχάζουν, εξαπατούν, χειραγωγούν θεσμούς όπως δικαιοσύνη και εκκλησία (η διάκριση των εξουσιών μόνο στα χαρτιά ισχύει με ευθύνη και των δικαστικών λειτουργών). Την ίδια στιγμή, οι έλληνες πασχίζουν να επιβιώσουν και αν συνεχίσουμε έτσι θα υπάρχει Ελλάδα δίχως Έλληνες. Ο μεγαλύτερος εχθρός τελικά βρίσκεται εντός των συνόρων.
Γράφει ο
Λάμπρος Κακογεώργος
Εκπαιδευτικός
loading...
Το κυνήγι του κρυμμένου οργασμού..!
«Δεν μπορώ να φτάσω σε οργασμό. Τι συμβαίνει; Θα τελειώσω ποτέ με τον σύντροφο μου; Θα καταφέρω να κορυφώσω αυτή την φορά; Τι πρέπει να κάνω; Υπάρχει λύση;», είναι κάποιες από τις πιο συχνές φράσεις των γυναικών που προβληματίζονται σχετικά με τον οργασμό τους.
Ο γυναικείος οργασμός είναι ταυτισμένος με την απόλυτη ηδονή, ντυμένος με μύθους και υπερβ...
Μεγαλώνοντας παιδιά μέσα σε ένα δύσκολο εκπαιδευτικό σύστημα
Γιατί δεν λέμε την αλήθεια για το Σύστημα στα παιδιά μας μόλις φτάνουν σε ηλικία που μπορούν να καταλαβαίνουν; Δυστυχώς, εγώ δεν υπήρξα επαρκώς αφυπνισμένη ώστε να μιλήσω στα μικρά παιδιά μου για το στημένο παιχνίδι που παίζεται και στο οποίο δεν ήταν υποχρεωμένα να συμμετάσχουν. Τα παιδιά μου, ευτυχώς ξύπνησαν έγκαιρα και μετά από χρόνια...
Το παρκούρ των σπουργιτιών
Σκοτείνιαζε απότομα πλέον αλλά ήδη άρχιζε να μυρίζει κάτι που θύμιζε καλοκαίρι. Είχαν αρχίσει οι ημέρες εκείνες που ξεγελάει ο νους και σε κάνει να πιστεύεις πως είσαι αήττητος και θα ζεις για πάντα, όσο θα υπάρχει ήλιος θα υπάρχεις κι εσύ. Τα σμήνη υπήρχαν ολούθε, ακούγονταν από παντού.
Σαν εξώστες οι κεραίες και σαν θεατρικές σκηνές οι δρόμοι, παραμόνευ...
Σχέση εκπαιδευτικού με γονέα: «αιώνια διαμάχη» ή «κερδοφόρα συμμαχία»;
Επιστροφή στα θρανία λοιπόν και ήδη διανύουμε το δεύτερο μήνα του σχολικού έτους! Σκεπτόμενη τη δική μου καθημερινότητα ως εκπαιδευτικός, συνειδητοποίησα πως αυτό που με προβληματίζει περισσότερο όσον αφορά στη δουλειά μου είναι οι σχέσεις που θα αναπτύξω με τους γονείς των μαθητών μου. Ναι, πολύ καλά διαβάσατε!...
Carl Jung: «Μέσα μας»
«Τίποτα δεν θα μπορούσε να εκραγεί από τα βάθη μας, εάν δεν υπήρχε μέσα μας»
«Η δυσπιστία που έχει ο πρωτόγονος για τη γειτονική του φυλή, που νομίζαμε πως από καιρό την είχαμε ξεπεράσει, χάρη στους διεθνείς οργανισμούς μας, που αγκαλιάζουν ολόκληρη την υδρόγειο, ξαναγύριζε μ' αυτόν τον πόλεμο».
«Όλοι κλείνουμε μέσα μας έναν -στατιστικό- εγκληματία, όπ...
Γράμμα από το μέλλον, σε εσένα μιλάω πιτσιρίκο
Σε εσένα μιλάω πιτσιρίκο, κάποτε θα πεις πως σου τα έλεγα αλλά δεν με άκουσες. Το ξέρω αυτό γιατί το είπα κι εγώ κάποτε. Οπότε δώσε μια άλφα προσοχή σε όποια λέξη ακολουθήσει και μην την ξεχάσεις ποτέ. Κάποτε θα με ευχαριστήσεις κι αν όχι, δεν τρέχει και τίποτα.
Ξεκίνα από τα βασικά μικρέ, στο δημοτικό μην απομονώνεσαι και μην φοβάσαι τους άλλους. Είναι ά...
Η απρόσμενη βοήθεια των κατοικίδιων στην ζωή μας!
Παρόλη την κρίση που μαστίζει την τελευταία πενταετία την χώρα μας, αρκετοί άνθρωποι επιλέγουν να αγοράσουν ή να υιοθετήσουν ένα κατοικίδιο ζωάκι. Με μεγαλύτερη προτίμηση στα σκυλιά και ιδίως στα μικρά σκυλιά, αλλά και σε γάτες, κουνέλια μικρά ψάρια κτλ, οι άνθρωποι προσπαθούν να βρουν μια μικρή θαλπωρή από τα κατοικίδια ζωάκια.
Προσπαθούν...
Η συντροφιά του κατοικίδιου μου
Στη ζωή μπορεί να χρειαστεί να μείνουμε μόνοι μας για κάποιο χρονικό διάστημα. Η συντροφιά όμως ενός κατοικίδιου μπορεί να γεμίσει κάθε είδους κενού! Ακούμε γύρω μας «Υιοθετείστε μην αγοράζετε κατοικίδια»… Αγαπητοί αναγνώστες του άρθρου ...
Ετοιμάζεται το παιδί σας για τις Πανελλαδικές εξετάσεις;
Τελικά, πόσο γρήγορα περνούν ο καιρός και τα χρόνια. Σαν ταινία παρακολουθούμε τα παιδιά μας, σε όλες τις σχολικές εκφάνσεις, με τα ατελείωτα διαβάσματα και διαγωνίσματα, τα αμέτρητα ξενύχτια, την τρανή και ψύχραιμη στάση μας απέναντι στα...
