Ποιος νηστεύει την Σαρακοστή;
Η Σαρακοστή αναμφίβολα είναι η μεγαλύτερη και ιερότερη περίοδος νηστείας για την ορθοδοξία καθώς την ακολουθεί η ιερότερη γιορτή των Χριστιανών, το Πάσχα. Πρώτη φορά είχαμε ακούσει από τα κατηχητικά πως σαράντα ημέρες εγκράτειας σαν παράδειγμα προς μίμηση είχε πραγματοποιήσει ο ίδιος ο Χριστός πριν από τα βάσανα του σε κάποια έρημο. Εκεί είχε και μια συνάντηση με τον Εωσφόρο ο οποίος έβαλε στον Χριστό (μάλλον για να είμαστε ορθοί σύμφωνα με πολλούς, του επετράπη να βάλει στον Χριστό) τρεις πειρασμούς για να δοκιμαστεί. Αυτή είναι η γενική ιδέα της συγκεκριμένης νηστείας όπως την καταλάβαμε τότε βέβαια, να δείξει όποιος το θέλει και όποιος το αισθάνεται την απαραίτητη αυτοσυγκράτηση και πειθαρχία για να λάβει την ημέρα του Πάσχα την Θεία Κοινωνία, το σώμα και το αίμα του Χριστού. Τηρείται κάτι τέτοιο όμως;
Όσοι νηστεύουν από κρέας και λάδι όλες τις ημέρες, μέχρι και το τελευταίο λεπτό πριν το Άγιο Φως, και εξετάζοντας την νηστεία βάση της συγκεκριμένης θρησκείας, αξίζουν να λάβουν το σώμα και το αίμα του Χριστού όπως το έλαβαν κάποια νύχτα οι μαθητές του;
Καθαρά και μόνο από προσωπικές εμπειρίες θα γράψω μια άποψη και θα απαντήσω στο ερώτημα μου, όχι. Δεν αξίζει σε όλους να λάβουν αυτό το οποίο για τους ίδιους είναι κάτι το ιερό και κοπιάζουν για να το λάβουν. Ήδη φαίνεται το πρώτο λάθος στην νηστεία, το να ξέρω ότι ο οποιοσδήποτε ότι ο άλλος νηστεύει, ότι κάνει θυσίες και έχει αλλάξει ο μεταβολισμός του ενώ έχει χάσει και δέκα κιλά τις ημέρες της νηστείας. Δεν διατυμπανίζουμε ότι στερούμαστε τροφή, το κάνουμε από επιλογή και δεν μας αναγκάζει κανένας άνθρωπος και κανένας Θεός. Θέλουμε να στερηθούμε, θέλουμε να βιώσουμε έστω και λίγο τις στερήσεις του Χριστού στην έρημο. Δεν μιλάμε για την νηστεία σε όλον τον κόσμο και δεν αριθμούμε τις ημέρες της σαν αν είμαστε στρατιώτες οι οποίοι περιμένουν το χαρτί απολύσεως. Όταν βρισκόμουν κάποτε πιο κοντά στην εκκλησία είχα γνωρίσει πολλούς τέτοιους ανθρώπους δυστυχώς. Παρόλα αυτά, δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν κι οι άνθρωποι που κάνουν την νηστεία τους για τον εαυτό τους και όχι για να το μάθει ο απέναντι τους για να τους πει δυο λόγια παρηγοριάς.
Οι αγαπημένοι μου νούμερο1 ήταν εκείνοι που νήστευαν όλη την Σαρακοστή και μεταλλάσσονταν, από απλοί κακοί άνθρωποι σε μοχθηρούς και πονηρούς που δεν ήθελες να πετύχεις ούτε για καλημέρα στον δρόμο. Ειδικά την τελευταία εβδομάδα της νηστείας η κακία φορούσε το σώμα τους και περιφερόταν, αλίμονο σου αν σε πετύχαιναν γιατί θα έφταιγες για το οτιδήποτε συνέβαινε μέσα στο κεφάλι τους. Ανεξήγητα νεύρα και κακή διάθεση και συνήθως την πλήρωνε ή την πληρώνει ο άμαχος πληθυσμός από γύρω. Αν έχουμε πρόβλημα με τα νεύρα μας και η αλλαγή στην διατροφή μας πειράζει, δεν κάνουμε νηστεία. Θα καταλάβει ο Θεός δεν θα μας ρίξει στην πυρά, κρίμα είναι να στεναχωρούμε τους γύρω μας. Και οι γύρω μας μπορεί αν μην κάνουν νηστεία, να μην πιστεύουν καν στον Θεό και να μην ανέχονται και πολλά-πολλά.
Οι αγαπημένοι μου νούμερο2. ήταν οι πραγματικά υποκριτές κακοί και μισότρελοι άνθρωποι. Δεν είναι οι ίδιοι με τους πρώτους, οι πρώτοι είναι μόνο κακοί και γίνονται ανυπόφοροι, αυτοί είναι πολλοί κακοί και γίνονται εφιάλτες. Μιλάμε για ανθρώπους που τρώνε μόνο αέρα και δεν πίνουν ούτε νερό για να οδηγηθούν στην θέωση αλλά την υπόλοιπη ήμερα βρίζουν τους πάντες γύρω τους και τους κατηγορούν, μιλούν πίσω από τις πλάτες όλων όσων μισούν (δηλαδή όλων των ανθρώπων) ενώ ταυτόχρονα κάνουν κάτι σταυρούς που ξεκινούν από τα δάχτυλα του ποδιού και φτάνουν στο φωτοστέφανο που θα είχαν αν ήταν άγγελοι (ειρωνεία). Και πάλι γράφω από προσωπική εμπειρία, υπάρχουν πολλοί τέτοιοι και δυστυχώς τους έχω δει και τους έχω ακούσει. Σε μια περίπτωση που θυμάμαι δύο κυρίες που κρατούσαν χαρακτήρα και νηστεία, την αμέσως επόμενη στιγμή της Θείας Κοινωνίας να ψιθυρίζουν βλαστήμιες για μια ανύπαντρη μητέρα η οποία κρατούσε το παιδί της στην αγκαλιά και περίμενε στην σειρά να το κοινωνήσει.
Κάτι τέτοιοι άνθρωποι είναι αυτοί που απομακρύνουν τους υπόλοιπους από την εκκλησία και από όλη την ουσία της θρησκείας. Της οποιασδήποτε αλλά λόγω των ημερών της Σαρακοστής αναφερόμαστε στην Ορθοδοξία. Ας κρατήσουμε, όσοι δεν μπορούμε ας προσπαθήσουμε να κρατήσουμε έναν χαρακτήρα μιμούμενοι έστω και στο απειροελάχιστο εκείνον που στερήθηκε τα πάντα για να τον θυμόμαστε μέχρι και σήμερα.
Γράφει ο Αποστόλης Σαμακοβλής
Το φαινόμενο “mobbing” ως η νεότερη μορφή διακριτικής μεταχείρισης στο σύγχρονο εργασιακό περιβάλλον και κοινωνικού αποκλεισμού του εργαζομένου
Τα τελευταία χρόνια και εν μέσω μιας πρωτοφανούς δημοσιονομικής αλλά και ευρύτερα ανθρωπιστικής κρίσης έχουμε γίνει θεατές ή και θύματα ακραίων αποκλινουσών συμπεριφορών με απότοκο την κοινωνική περιθωριοποίηση....
Σύγκριση - Αντίθεση
Σε μία καθημερινότητα που κατακλύζεται από άγχος, στρες και πίεση, σε μία κοινωνία που
η ανωνυμία είναι η καλύτερη άμυνα, σε μία πόλη που η νύχτα μεγεθύνει την ασχήμια της
από τη μία και μαγεύει από την άλλη πλευρά της, η επιβίωση, σωματικά και ψυχικά, δεν
είναι πάντα εύκολη. Όλοι έχουμε γράψει βαρύγδουπους τίτλους εκθέσεων στο σχολείο για
την αποξένωση ...
Η ψήφος της αγανάκτησης και του χαβαλέ
Άλλη μια εκλογική αναμέτρηση ολοκληρώθηκε πριν λίγα 24ωρα στην χώρα μας, χαρίζοντας στον Σύριζα, μια δεύτερη ευκαιρία για την συνέχιση της πολιτικής του. Άλλη μια εκλογική αναμέτρηση που σχεδόν κανέναν δεν έκανε σοφότερο, που σχεδόν κανείς δεν εντυπωσιάστηκε και πολλοί λίγοι είναι αυτοί που αναμένουν στο άμεσο μέλλον αλλαγές.
Ένα δυσθεώρητο ποσοστό αποχής δ...
Γλυκός Σεπτέμβρης…
Ούτε καλοκαίρι… ούτε φθινόπωρο… σίγουρα πάντως όχι χειμώνας, όπως βιάστηκαν μερικοί να τον πουν. Τι είναι λοιπόν ο Σεπτέμβρης; Γιατί μη μου πείτε, μια αύρα αλλιώτικη τον συνοδεύει. Είναι κι αυτές οι βροχές του, που σε τίποτα δεν μοιάζουν με τις καλοκαιρινές μπόρες που πριν προλάβουν να νοτίσουν το χώμα, έχουν κιόλας ξεθυμάνει. Τις βροχές του Σεπτέμβρη...
Πραγματικός χρόνος
Συχνά ακούμε τη φράση «Η ζωή είναι μικρή», σε συζητήσεις, σε τραγούδια, πολλές φορές τη φωνάζουμε έχοντας πιει κάνα ποτηράκι παραπάνω. Δεν κατανοούμε όμως απόλυτα τη σημασία αυτής της φράσης. Πρέπει να κάτσουμε και να σκεφτούμε ποιος είναι ο πραγματικός χρόνος της ζωής μας και τότε θα καταλάβουμε.
Η μέρα έχει 24 ώρες, τις 8 από αυτές κοιμόμαστε...
Τα υπέρ και τα κατά της εξ΄ αποστάσεως εκπαίδευσης
Τα τελευταία χρόνια έχει οργανωθεί, και ως ένα σημείο εξελιχθεί, μια νέα, διαφορετική εκπαιδευτική πραγματικότητα που ονομάζεται εξ΄ αποστάσεως εκπαίδευση. Ειδικά για την Ελλάδα, αποτελεί κάτι εντελώς καινούργιο που ακόμη δεν έχει πλήρως εξελιχθεί και διαδοθεί σε μεγάλο μέρος τουλάχιστον, του κοινού.Για τα εκπαιδευτικά δεδομένα όμως...
«Αναζήτηση εργασίας»
Άλλο ένα βράδυ και σε βρίσκει μπροστά την οθόνη του υπολογιστή να ψάχνεις σαν μανιακός να βρεις δουλειά. Και δεν έχει σημασία αν είσαι ένας απλός φοιτητής ή οικογενειάρχης. Το άγχος και το στρες είναι το ίδιο σε όλες τις περιπτώσεις. Οι κοινωνίες συνεχώς αλλάζουν, οι ανάγκες πολλαπλασιάζονται και τα έξοδα επίσης. Πολλές αγγελίες...
«Υπάρχουν και οι άλλοι part3»
Δεκέμβρης μπήκε και σημαίνει ένα και μόνο πράγμα για μικρούς και για μεγάλους που αρνούνται πεισματικά να μεγαλώσουν, έρχονται Χριστούγεννα. Έρχεται η γιορτή που το κάθε πιτσιρίκι γράφει σε έναν μυστήριο Άγιο με έλκηθρο για να του φέρει δωράκι αφού πρώτα ξεκαθαρίσει πως ήταν καλό παιδί όλο τον χρόνο, έρχεται η γιορτή που θα πάρει ο καθένας μας από πέντε κιλά...
«Όταν μία ερωτική φαντασίωση παίρνει σάρκα και οστά …»
Παιχνιδιάρικες σκέψεις που πολλές φορές μοιραζόμαστε με τον σύντροφό μας και άλλες όχι, ονειροπολήσεις κατά την διάρκεια της μέρας. Όλοι έχουμε φαντασιώσεις, ακόμα κι αν αυτές δεν είναι ερωτικές, και αυτό γιατί αποτελούν ένα θεμελιώδες κομμάτι της ανθρώπινης φύσης. Ωστόσο, ενώ αντιμετωπίζουμε την ενεργή φαντασία των παιδιών ως κάτι άκρως υγιές, στους ενήλικε...
