Εκπαίδευση και Δημοκρατία
Η Δημοκρατία δεν είναι κυρίως πολίτευμα. Είναι πρωτίστως φιλοσοφία και στάση ζωής που πρέπει να ξεπερνά τα στενά όρια των κανόνων που περιέχονται στο Σύνταγμα μιας χώρας και να αποτελεί βίωμα καθημερινό. Για να φτάσει όμως το άτομο αλλά και το σύνολο, να μετουσιώσει τα δημοκρατικά ιδεώδη σε καθημερινή πρακτική και τρόπο ζωής απαιτείται η συνδρομή της εκπαίδευσης, του σχολείου.
Ποιού σχολείου όμως; Σίγουρα όχι του σχολείου του σημερινού που περιορίζεται στο τυπικό πλαίσιο λειτουργίας και στη τήρηση "ξηρών" νόμων και κανόνων. Σίγουρα όχι του σχολείου που αποτελεί μια υποχρεωτική μα τόσο ανιαρή, διαδρομή μέχρι την είσοδο σε κάποιο ΑΕΙ ή ΤΕΙ. Αυτό το σχολείο, αυτή η εκπαίδευση είναι καταναγκασμός, είναι καταπίεση και όχι δημοκρατία με την ορθή έννοια του όρου.
Αν λοιπόν θέλουμε μια δημοκρατικά διαμορφωμένη κοινωνία πρέπει να θέσουμε τις βάσεις που απαιτούνται από την αρχή της σχολικής ζωής του ανθρώπου. Θέλουμε ένα άλλο σχολείο, θέλουμε μια άλλη εκπαίδευση και γιατί να μην το παραδεχτούμε, θέλουμε και άλλους εκπαιδευτικούς [ζητώ συγνώμη από τους συναδέλφους αλλά λίγη αυτοκριτική ποτέ δεν έβλαψε κανέναν].
Απαιτείται ουσιαστική ενσωμάτωση και αξιοποίηση της ανθρωπιστικής παιδείας που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα δημοκρατικά ιδεώδη, το ήθος, την ολοκληρωμένη και ισορροπημένη προσωπικότητα του ανθρώπου. Απαιτούνται γνώσεις ευρύτερες, γενικές που θα καταστήσουν τους αυριανούς πολίτες άτομα με γνώσεις, θέσεις, προτάσεις. Απαιτείται ο περιορισμός της στείρας αποστήθισης και η όξυνση της σκέψης και της κρίσης ώστε το άτομο να μην καθίσταται έρμαιο στις διαθέσεις των όποιων συμφερόντων επιθυμούν να το χειραγωγήσουν. Απαιτείται η ενθάρρυνση της συμμετοχής στο μάθημα, ο διάλογος στην τάξη ώστε να πάψει η διαδικασία να αποτελεί μονόλογο μιας πλασματικής αυθεντίας στο πλαίσιο ενός δασκαλοκεντρικού συστήματος. Απαιτείται διάλογος, συνεργασία μεταξύ των φορέων της σχολικής κοινότητας [μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικοί] και συνεργασία για πρόληψη ή αντιμετώπιση των όποιων προβλημάτων. Απαιτείται να υπάρχει ισότιμη -όχι ίδια- αντιμετώπιση όλων των μαθητών και να προσφέρονται ίσες ευκαιρίες για μόρφωση και εκπαίδευση ανάλογα με τις ιδιαίτερες δεξιότητες του ατόμου. Απαιτείται σεβασμός στην προσωπικότητα, στη διαφορετικότητα, στη μοναδικότητα του ατόμου χωρίς όμως να παραβιάζεται η αρχή της πλειοψηφίας, βασικό συστατικό κάθε δημοκρατικής κοινωνίας. Απαιτείται κοινωνικοποίηση, συνειδητοποίηση των δικαιωμάτων, των υποχρεώσεων και των ελευθεριών αλλά και των μέτρων και ορίων που η δημοκρατία θέτει διότι πολύ απλά, δεν είναι ασυδοσία. Ακόμη και οι όποιες τιμωρίες θα πρέπει να έχουν κυρίως σωφρονιστικό και παραδειγματικό χαρακτήρα και όχι εξοντωτικό και να επιβάλλονται ανεξαιρέτως [ακόμη και στο εκπαιδευτικό προσωπικό όταν με διάφορους τρόπους παρεκτρέπεται] ώστε να δίνεται το αίσθημα της ισότητας και της ισονομίας [για παράδειγμα η χρήση κινητών στην τάξη -ευτυχώς από λίγους συναδέλφους- πρέπει να ισχύει και για μαθητές και για εκπαιδευτικούς]. Απαιτείται τέλος, ο εκπαιδευτικός να είναι δίπλα στον μαθητή καθοδηγώντας τον ορθά ακόμη και αν χρειαστεί να γίνει δυσάρεστος -αρκεί να είναι δίκαιος- και όχι να εκμεταλλεύεται τον μαθητή ως γνήσιος μαθητοπατέρας όπως χρόνια συμβαίνει στο όνομα του κακώς εννοούμενου συνδικαλισμού.
Αν λοιπόν οι πολιτικοί, πνευματικοί και άλλοι ταγοί της χώρας επιθυμούν πραγματικά την εμπέδωση και θεμελίωση της δημοκρατίας, καλό είναι να αφήσουν τα ωραία λόγια, τις εύκολες και ψεύτικες υποσχέσεις, τις κολακείες, το λαϊκισμό και τη δημαγωγία και να θέσουν τις βάσεις για μια δημοκρατία που θα είναι πραγματικά υπόθεση των πολλών και όχι προνόμιο των λίγων. Αν χρειαστεί ας γίνουν και λίγο δυσάρεστοι...
Γράφει ο
Λάμπρος Κακογεώργος
Εκπαιδευτικός
Ιταλική Εταιρεία Παραγωγής Ενδυμάτων Κατηγορείται Δημοσίως για Σεξισμό
Εν έτει 2015 κι ύστερα από αμέτρητους αιματηρούς αγώνες των γυναικών να αναγνωρισθεί η ισότητά τους απέναντι στους άνδρες, φαίνεται πως τίποτα δεν έχει αλλάξει, τουλάχιστον όχι στην νοοτροπία των ανθρώπων. Τι πιο φυσιολογικό διαβάζοντας αυτές τις λέξεις να πάει ο νους του καθενός σε κάποια μακρινή υποανάπτυκτη χώρα σαν αυτές που ακούμε συνέχεια στις ειδήσεις...
Γιατί προτιμούμε τα «Bad News»;
Πρόσφατα, στη συναυλία «Όλοι μαζί μπορούμε» που ως στόχο είχε να συγκεντρώσει χρήματα για τους συνανθρώπους μας που βρίσκονται σε ανάγκη, απαθανατίστηκε ένα βίαιο σκηνικό, όπου ένας σύζυγος επιτέθηκε φραστικά και σωματικά στη γυναίκα του. Το αποτέλεσμα ήταν να «συγκινηθούν» τα social media (με τον δικό τους μοναδικό τρόπο, βέβαια…) αναπαράγοντας το γεγονός ...
Φεμινισμός: Γυναίκα δε γεννιέσαι, γίνεσαι
Ο φεμινισμός ως κίνημα και φιλοσοφία εμφανίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1960 στις δυτικές χώρες, ως αντίδραση στις ανισότητες κατά των γυναικών και ασχολείται με την πατριαρχία, τη γυναικεία καταπίεση και εκμετάλλευση, καθώς και με τα κοινωνικά στερεότυπα και την αναπαραγωγή τους. Ορμώμενο από τις ιδέες του Διαφωτισμού, το φεμινιστικό...
Ο χορός της Θεάς
Όταν άκουσα για πρώτη φορά αυτήν την έκφραση, μαγεύτηκα αμέσως. «Ποιος είναι ο χορός της Θεάς;» αναρωτήθηκα και βάλθηκα να ψάχνω. Ο λόγος φυσικά για το αγαπημένο σε όλους belly dance, ή αλλιώς χορό της κοιλιάς. Υπάρχει κάτι σε αυτόν τον χορό, που μαγεύει τους θεατές, μα ακόμα περισσότερο όσους τον βιώνουν.
Σύμφωνα με κάποιες θεωρίες το belly dance...
Η μέρα της Μαρμότας
Ο τίτλος δανεισμένος από την ομώνυμη ταινία, στην οποία ο πρωταγωνιστής ξαναζεί επανειλημμένα την ίδια ημέρα. Κι ενώ στην αρχή απελπίζεται με την κατάσταση, σύντομα βρίσκει απίθανους και διασκεδαστικούς τρόπους για να αξιοποιήσει την μέρα του....
«Αναζήτηση εργασίας»
Άλλο ένα βράδυ και σε βρίσκει μπροστά την οθόνη του υπολογιστή να ψάχνεις σαν μανιακός να βρεις δουλειά. Και δεν έχει σημασία αν είσαι ένας απλός φοιτητής ή οικογενειάρχης. Το άγχος και το στρες είναι το ίδιο σε όλες τις περιπτώσεις. Οι κοινωνίες συνεχώς αλλάζουν, οι ανάγκες πολλαπλασιάζονται και τα έξοδα επίσης. Πολλές αγγελίες...
Πάρε το χρόνο σου
Όλοι ασχολούμαστε μαζί του και αυτός με εμάς.! Και χωρίς να γνωρίζουμε τι ακριβώς είναι ο χρόνος εμείς είμαστε τόσο εξοικειωμένοι μαζί του. Το βέβαιο είναι ότι πρόκειται για μια αναζήτηση με απεριόριστο ενδιαφέρον.
Ως λέξη, σε καθημερινή συχνότητα, δίνει το παρόν. Πολλές φράσεις που χρησιμοποιούμε εσωκλείουν τη λέξη
...
«Δημοκρατικό» σχολείο και «εναλλακτική» εκπαίδευση
Η συζήτηση για τις αναγκαίες αλλαγές στο κομμάτι της εκπαίδευσης έχει ξεκινήσει και συνεχίζεται-δυστυχώς μάλλον άσκοπα- εδώ και πολλά χρόνια. Λέω άσκοπα διότι εντοπίζονται στην όλη διαδικασία 2 βασικά προβλήματα που στην καλύτερη περίπτωση την καθιστούν από ατελέσφορη έως ανούσια. Αρχικά, οι μετέχοντες και συμμετέχοντες στο διάλογο αρκούνται κατά βάση...
Σεπτέμβρης ο παρεξηγημένος
Μια γειτόνισσα με έβλεπε 28 Αυγούστου με ταξιδιωτικό σάκο να φεύγω και αντί για καλημέρα μου λέει κάπως αυστηρά/ περιπαικτικά: «Καλό χειμώνα»!..
Χαρίζοντας της ένα όμορφο και αφοπλιστικό χαμόγελο της απαντώ: «Καλό μικρό καλοκαιράκι»
«Καλό χειμώνα» (ακόμη και από το δεκαπενταύγουστο ακούγεται!), «Ο κάθε κατεργάρης στο πάγκο του», «Έλα να μαζευόμαστε σιγά σι...
