Υπερβολές στις γιορτές
Βαίνουμε προς το τέλος των γιορτινών ημερών και με το καλό να υποδεχτούμε το νέο έτος με ότι κι αν φέρει μαζί του. Χαρές και λύπες μαζί με επιτυχίες και ήττες θα συνθέσουν άλλον έναν χρόνο ζωής, προσθέτοντας κι άλλο ένα έτος στην τούρτα μας. Ο κόσμος χαίρεται τις ημέρες αυτές, τις τελευταίες του χρόνου. Συμπίπτουν Χριστούγεννα, αλλαγή χρόνου, πολλά δώρα από φίλους, γεύματα με οικογένεια και κάποιες υπερβολές στην κατανάλωση αλκοόλ.
Μέχρι εδώ όλα καλά και ωραία.
Όχι ακριβώς, καθώς πολλές μελέτες πλέον από κάποιους αξιόπιστους επιστήμονες κοινωνιολόγους, βιολόγους, ψυχολόγους (οι οποίοι δεν φοβούνται μεγάλες εταιρίες και τα προϊόντα τους) δείχνουν κάτι το εντελώς διαφορετικό.
Οι γιορτές χαρακτηρίζονται από πέραν της συνηθισμένης σε διάρκεια και ποσότητα
διαφήμιση. Καθημερινοί βομβαρδισμοί προσπαθούν να μας πείσουν να καταναλώσουμε.
Δεν χρειάζεται κάποια μελέτη για να γνωρίζουμε την ύπαρξη της κατανάλωσης, με αυτήν άλλωστε επιβιώνουμε. Αλλά τέτοιες ημέρες περισσότερο από άλλες εμφανίζεται η
υπερκατανάλωση.
Πολύ φαγητό, πάρα πολύ
φαγητό και συγκεκριμένα ότι πιο λιπαρό και βλαβερό για την υγεία μπορεί να σερβιριστεί σε ένα δείπνο. Το χειρότερο είναι πως άνθρωποι που μπορεί να έχουν ένα πρόβλημα θυρεοειδούς, ένα θέμα με την χοληστερίνη τους, κάποιο καρδιολογικό ιστορικό δεν δίνουν καμία σημασία για τον εαυτό τους και καταναλώνουν. Δεν είναι κακή, ή μάλλον τόσο κακή μια μικρή παρασπονδία μία φορά τον χρόνο για κάποιον άνθρωπο που βρέθηκε με την οικογένεια του να δειπνήσει. Όμως μια φορά γίνεται πολύ εύκολα δυο κι ας μην ξεχνάμε πως έχουμε μια τάση προς παχυσαρκία εμείς οι άνθρωποι του 20ου αιώνα. Ακόμα χειρότερα, ένα γεύμα που δεν πρέπει να καταναλωθεί από άνθρωπο με πρόβλημα μπορεί να αποβεί μοιραίο. Χωρίς υπερβολή, μπορεί όντως να συμβεί, οπότε καλό είναι οι άνθρωποι που βλέπουν κάποιον να παραφέρεται να τον συνεφέρουν. Ακόμη και με άσχημο τρόπο, αν δεν καταλαβαίνει. Καλύτερα θυμωμένος παρά κάτι άλλο.
Γιορτινά τραπέζια και
αλκοόλ, κάτι που όλοι μας έχουμε βιώσει. Έχουμε πιει ένα ποτήρι παραπάνω, ίσως να έχουμε παραφερθεί ελάχιστα και τέλος. Όπως και με το φαγητό, υπάρχουν άνθρωποι που δεν αντιδρούν καλά στην κατανάλωση αλκοόλ, πόσο μάλλον στην υπερκατανάλωση. Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες αναλύσεις για να δούμε τις ασθένειες που προκαλεί η χρόνια κατανάλωση αλκοόλ. Αλλά αν δούμε στατιστικές μελέτες για αυτοκινητιστικά θανατηφόρα ατυχήματα την περίοδο των Χριστουγέννων δε θα πιούμε ξανά ποτέ μας. Οι υψηλότεροι δείκτες ατυχημάτων εμφανίζονται αυτή την περίοδο και βεβαίως κατά 90% τα ατυχήματα σημειώνονται λόγω μέθης, λόγω κατανάλωσης αλκοόλ σε τραπέζι της οικογένειας. Οπότε, σε τραπέζια καλό είναι να βγάζουμε φωνή, ειδικά όταν υπάρχει συγγενής που έρχεται από μακριά και σκέφτεται να γυρίσει με το αυτοκίνητο. Βάζουμε τις φωνές και τον κρατάμε με το ζόρι σπίτι μας. Σε περίπτωση ρεβεγιόν και μέθης δικιάς μας ας αφήσουμε το αυτοκίνητο ή την μηχανή όπου κι αν βρισκόμαστε κι ας γυρίσουμε με ένα ταξί. Καλύτερα δέκα και είκοσι ευρώ σε ένα δρομολόγιο προς την ασφάλεια, παρά να λείψουμε από το επόμενο τραπέζι Χριστουγέννων της οικογένειας μας. Το οποίο δεν θα είναι και γιορτινό.
Τα Χριστούγεννα επίσης είναι η εποχή που αυξάνονται οι
αυτοκτονίες κατά τρομακτικό βαθμό. Αυξάνεται και ο αριθμός ανθρώπων με
κατάθλιψη, ίσως την πιο μισητή και δύσκολη ψυχική διαταραχή που υπάρχει. Είναι αλληλένδετα αυτά τα δυο βέβαια. Ένας άνθρωπος ο οποίος δεν έχει να πάει κάπου αυτές τις ημέρες, δεν έχει οικογένεια και φίλους για τον άλφα ή βήτα λόγο, είναι μόνος του. Κι αν μάθαμε κάτι για τις γιορτές από μικροί, είναι πως τις περνάς με άτομα που αγαπάς και σε αγαπάνε. Αν σκεφτούμε πως υπάρχουν γύρω μας άνθρωποι μόνοι, δεν είναι δύσκολο να σκεφτούμε πως εμφανίζουν κατάθλιψη. Τώρα το κύμα αυτοκτονιών συνδέεται με την μοναξιά και την απόγνωση αλλά παίζει ρόλο και ο χρόνος που περνά μέχρι την στιγμή των γιορτών. Αν για παράδειγμα ο οποιοσδήποτε είναι μόνος στον κόσμο αλλά δεν ενδιαφέρεται για γιορτές και τραπέζια παρά μόνο για την δουλειά του και λίγο πριν την πρωτοχρονιά απολύεται, τότε για αυτόν τον δύστυχο άνθρωπο το σκοινί στον λαιμό είναι μονόδρομος. Αντίστοιχα αν στην θέση της δουλειάς βρίσκεται το άλλο του μισό, είτε είναι άνδρας είτε γυναίκα, και χωρίζει λίγο πριν τις γιορτές η το σκοινί είναι και πάλι η λύση. Μακάρι να μπορούσαμε να καταλάβουμε ποιος υποφέρει από τέτοιες σκέψεις για να βοηθούσαμε. Αλλά δυστυχώς τέτοιοι άνθρωποι μπορούν και κρύβονται πολύ καλά.
Ας ελπίσουμε φέτος το κλίμα να αντιστραφεί και μια χρονιά τα Χριστούγεννα να μην αιματοβάψουν άσφαλτο και σπίτια. Ας βοηθήσουμε κι εμείς, όταν δούμε την υπερβολή να φωνάξουμε και να δράσουμε. Μια φράση σε όποιον από τους ξεροκέφαλους συγγενείς δεν καταλαβαίνει όταν μιλάμε: «Θέλω και του χρόνου να γιορτάσουμε όλοι μαζί κι όχι να κλαίμε από φέτος».
Γράφει ο Αποστόλης Σαμακοβλής
