«Στους γονείς που κατέκρινα πριν γίνω μάνα… Συγγνώμη!»
Θωμαΐδου Ευθυμία Ζωή06-12-2017
H Laura Lifshitz ζητάει συγγνώμη από όλους τους γονείς που κατέκρινε πριν γίνει μάνα και την καταλαβαίνουμε απόλυτα!
«Να μαι λοιπόν, κάποια χρόνια πριν, μια 30χρονη γυναίκα που διδάσκει σε ένα νηπιαγωγείο και πήγα για ψώνια σε ένα γνωστό πολυκατάστημα. Εκεί την είδα: Είδα μια μαμά να ψωνίζει και το παιδάκι της δεν φορούσε παπούτσια ενώ ήταν χειμώνας. Δεν φορούσε παπούτσια!
«Είναι χειμώνας! Μα, τι σκέφτεται; Είναι δυνατόν; Εγώ δεν πρόκειται να το κάνω ποτέ αυτό! Όχι εγώ.» είπα.
Έκανα το σιωπηλό μου σχόλιο και συνέχισα τα ψώνια μου σκεπτόμενη σχετικά με το τι γονείς υπάρχουν!
Έπειτα ήταν ένα υπέροχο καλοκαιρινό βράδυ. Πήγα για φαγητό σε ένα υπέροχο, ρομαντικό εστιατόριο με τον πρώην σύζυγό μου και περνούσαμε υπέροχα. Δίπλα μας έτρωγε μία οικογένεια με ένα κοριτσάκι περίπου 4 χρονών. Ήταν πολύ χαριτωμένο αλλά απίστευτα θορυβώδες. Καμία εκπαίδευση μου ως νηπιαγωγός δε με βοήθησε να κάνω υπομονή με εκείνο το παιδί. Οι σερβιτόροι το βρήκαν χαριτωμένο αλλά εγώ το βρήκα απλά ενοχλητικό. Το μόνο που ήθελα να κάνω ήυταν να φάω τα μακαρόνια μου και να πιω το κρασί μου. Η μικρή όμως μου είχε χαλάσει τη διάθεση! Γιατί δεν πήγαιναν απλά σε μια πιτσαρία; Θέλανε και κυριλέ εστιατόριο…
Εγώ δεν θα το κάνω ποτέ αυτό όταν κάνω παιδιά. Ποτέ!
Ω, πόση άγνοια είχα!
Όταν έβλεπα μια μαμά να δίνει γλειφιτζούρι στο παιδί της για να σταματήσει να κλαίει έλεγα:
Εγώ δεν θα το κάνω ποτέ αυτό όταν κάνω παιδιά. Ποτέ!
Όταν άκουγα γονείς να λένε: Ο γιος μας πηγαίνει παιδικό αλλά κοιμάται ακόμη μαζί μας, σκεφτόμουν:
Εγώ δεν πρόκειται να το κάνω ποτέ αυτό.
Ποιος τα λέει αυτά; Το άτομο που δεν είχε αλλάξει ούτε μια πάνα στην ζωή του και νόμιζε πως ξέρει τα πάντα για την διαπαιδαγώγηση επειδή είναι νηπιαγωγός!
Αυτό το άτομο όμως θέλει να πει κάτι σε όλους αυτούς τους γονείς:
Συγνώμη!
Μπορεί να έκρινα την μαμά που άφησε το παιδί χωρίς παπούτσια μες στον χειμώνα, αλλά έχω αφήσει την κόρη μου χωρίς καπέλο μέσα στο καταμεσήμερο και στον ήλιο! Μια κυρία μάλιστα γύρισε και μου είπε: «Η κόρη σου χρειάζεται επειγόντως ένα καπέλο!»
Χαμογέλασα χαριτωμένα αλλά από μέσα μου με το ζόρι συγκρατούσα να νεύρα μου!
Η αλήθεια είναι οτι προσπάθησα πολύ να της το φορέσω… Με καλοπιάσματα, με φωνές, με απειλές, με γλειφιτζούρια. Όμως δεν ήθελε να φορέσει καπέλο με τίποτα! Τι να κάνω;
Κάρμα το λένε…
Και να ήταν μόνο αυτό; 4 χρόνια πρν έκρινα τους γονείς που βγήκαν σε εστιατόριο με το μικρό τους. Εγώ λοιπόν έπρεπε να πάω σε ένα ραντεβού και δεν είχα πουθενά να αφήσω το παιδί μου. Έτσι, ξέρετε τι έκανα; Το πήρα μαζί μου! Σε ένα εστιατόριο ενώ ένα ζευγάρι είχε βγει για να φάει ρομαντικά ακριβώς δίπλα μας. Και εκείνο αποφάσισε οτι ήταν το κατάλληλο μέρος για να δώσει μια παράσταση τραγουδιού! Έτσι άρχισε να τραγουδάει δυνατά!
Ναι, εγώ το επέτρεψα αυτό!
Για να μην αναφέρω οτι ακόμα κοιμάμαι μαζί με το παιδί μου! Και ξέρετε κατι; Το απολαμβάνω!
Καλά το έκανα εγώ αυτό; Ναι, ναι το παραδέχομαι.
Εγώ επίσης δίνω γαριδάκια μόνο και μόνο για να ηρεμήσει λίγο το κεφάλι μου από τις φωνές!
Επίσης μερικές φορές την αφήνω και στο tablet να παίζει…
Τέλος, μια φορά μέσα στο καταχείμωνο η μικρή μου αρνιόταν να φορέσει το μπουφάν της ενώ έπρεπε να πάμε στο γιατρό. Για να μην χάσουμε το ραντεβού, την πήρα αγκαλιά, την τύλιξα με το δικό μου παλτό μέσα στην αγκαλιά μου και φύγαμε τρέχοντας. Όλοι όσοι μας κοιτούσαν πρέπει να νόμιζαν οτι είμαι μια κακοποιητική μάνα…
Γι’ αυτό λοιπόν, σε όλους τους γονείς που κατέκρινα πριν γίνω μάνα, ζητάω ειλικρινά συγγνώμη!»
Πηγή:
babyradio.gr
Η κρίση τέλειωσε. Μένει να δούμε τι ακολουθεί
Συμπληρώθηκαν ήδη πολλά χρόνια από εκείνη την ημέρα που με φόντο το γραφικό Καστελόριζο, ο τότε πρωθυπουργός , ανακοίνωνε την είσοδο της χώρας στα μνημόνια. Έκτοτε, έχει κυλήσει -όπως ο θυμόσοφος λαός λέει- πολύ νερό στο αυλάκι. Ακούσαμε πολλά, είδαμε πολλά, βιώσαμε και δυστυχώς θα συνεχίσουμε να βιώνουμε, ακόμη περισσότερα και τραγικότερα.
Μια απλή ανα...
Γιατί δεν πουλάω;
Κατ’ αρχήν ας ξεκινήσουμε με το βασικό, δηλαδή το στόχο σας, το όραμά σας: Ξεκινάτε με την προοπτική να κάνετε μια μικρομεσαία επιχείρηση ή να γίνετε διάσημοι και πάμπλουτοι; Έχετε διαβάσει δεκάδες φορές την ιστορία του ιδρυτή του Facebook και στοχεύετε σε κάτι αντίστοιχο που θα χτυπήσει την παγκόσμια αγορά; Μήπως θέλετε να δημιουργήσετε τη νέα Apple...
«Υπάρχουν και οι άλλοι part2»
Πιστεύω γνωρίζετε τις μπλε ιστορίες, πιστεύω σε κάποια φάση της ζωής σας έχετε παίξει ένα τέτοιο παιχνιδάκι. Αφηγείσαι μια ιστοριούλα πέντε λέξεων και οι υπόλοιποι μέσα από ερωτήσεις προσπαθούν να καταλάβουν τι ακριβώς έχει συμβεί. Με μονολεκτικές απαντήσεις προσπαθείς να τους οδηγήσεις στην λύση. Λοιπόν μια τέτοια ιστοριούλα έτυχε να πέσει στο δρόμο μου μι...
Ελληνοτουρκικά - Μακεδονικό με ολίγη από Novartis
Η τηλεοπτική και όχι μόνο, καθημερινότητα, κυριαρχείται -εκτός βέβαια από το survivor
και από την επιστροφή του Ντάνο στα τηλεοπτικά δρώμενα από τη "θέση" του ηθοποιού- από τις εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά σε σχέση και με τις εξορύξεις στην Κύπρο αλλά και από το Μακεδονικό ή αλλιώς, το Σκοπιανό αλλά και από ...
5 Τρόποι να «δαμάσεις» τη ζήλια σου στη σχέση…
Όταν αισθάνεστε το τσίμπημα της ζήλιας, κάντε ένα βήμα πίσω.
Δυστυχώς ή ευτυχώς, το συναίσθημα της ζήλιας είναι ένα φυσιολογικό και αναπόφευκτο μέρος της ανθρώπινης ύπαρξης. Μερικές φορές δεν έχει σημασία πόσο σταθεροί ή χαρούμενοι είμαστε σε μια σχέση. Όταν λοιπόν νιώσετε τη ζήλια να σας κυριεύει, δώστε τόπο στην οργή και σκεφτείτε αν αξίζει να εμπλακείτ...
Αν θέλεις, λοιπόν, να λέγεσαι άνθρωπος
Θέλω τόσα πολλά να γράψω, νιώθω τόσα πολλά σήμερα και πραγματικά είναι η πρώτη φορά που δεν μπορώ να αποτυπώσω σε σκέψεις. Λοιπόν…...
Για τις γυναίκες ζούμε όλοι ρε παιδιά
Η επαγγελματική μου ενασχόληση και η ειδικότητά μου έχουν -εκτός των άλλων- μια ιδιαιτερότητα που πολλοί θα ζήλευαν, άλλοι θα ξόρκιζαν σίγουρα όμως, όλοι, θα την έκριναν ως ενδιαφέρουσα....
Ας τελειώνουμε με τη βία ας ασχοληθούμε με τη ζωή
Αν ανατρέξει κάποιος στο παρελθόν της ανθρωπότητας, εύκολα θα διακρίνει ότι η βία αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της πορείας της. Θα διαπιστώσει επίσης, την ένταση εκδήλωσής της, τις ποικίλες μορφές της, τις ωμότητες με τις οποίες ταυτιζόταν. ...
«Υπάρχουν και οι άλλοι»
Μία ακόμη χρονιά φτάνει στο τέλος της, μία σημαντική αλλά και δύσκολη χρονιά, μία χρονιά που κρίθηκαν και θα κριθούν πολλά για τη χώρα μας. Τέτοιες ημέρες, καλό είναι να φέρνουμε στο μυαλό μας καταστάσεις και ανθρώπους που δεν είναι ευνοημένοι και τυχεροί όπως εμείς.
Υπάρχουν χίλια-δυο παραδείγματα τέτοιων ανθρώπων. Το μόνο που πρέπει...
